Παπάδες

Δεν σας αντέχω άλλο, μα αυτό δεν είναι νέο.

Έχει από χθες που ασχολείστε με τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Μόρφου. Και τις επαναλαμβάνετε, τις αναπαράγετε, τις κακίζετε, απαντάτε, ανταπαντάτε. Και γίνεστε χειρότεροι.

Πάμε πάλι το μάθημα.

Γιατί ασχολείστε με τους παπάδες; Ξέρετε πολλύ φυσιολογικό κόσμο που αφήνει τα εγκόσμια για να πάει να γίνει παπάς; Όλοι οι τρελοί, όλοι οι ψυχικά διαταραγμένοι, πάνε και γίνονται παπάδες. Το να σας ενδιαφέρει η άποψή τους, είναι σαν να λαμβάνετε σοβαρά υπόψη τη Ρούλα Βροχοπούλου. Και σόρρι που θα το πω, αλλά η Ρούλα Βροχοπούλου έχει πολύ πιο λογική σκέψη από οποιονδήποτε παπά. Ναι, «δεν είναι όλοι οι παπάδες οι ίδιοι», μας το ξαναείπατε. Μπορεί ένα ποσοστό της τάξεως του 1% να είναι πραγματικά πνευματικοί άνθρωποι. Όλοι οι υπόλοιποι, όμως, από κάπου χάνουν εξ ου και προτιμούν να ζήσουν μ’ αυτή τη βρόμικη γενειάδα, μ’ αυτό το άπλυτο μαλλί και να διανύσουν το υπόλοιπο της ζωής τους φορώντας ράσα και τελώντας γάμους, βαφτίσεις και κηδείες, πράγματα που ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν αντέχει να ζήσει ούτε ένα σαββατοκύριακο τον μήνα. Αυτοί τα επαναλαμβάνουν και τα ζουν κάθε μέρα.

Οι παπάδες δεν είναι νορμάλ. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να εκφράσουν και νορμάλ άποψη.

Σταματήστε να ασχολείστε με το τι λένε! Ούτε καν ως τρολάρισμα δεν μπορώ να το δεχτώ. Διότι δεν θα μπαίνατε στον κόπο να τρολάρετε την Ρούλα Βροχοπούλου, θα μπαίνατε; Θα λέγατε όλοι, «αχ την καημένη, της σάλεψε», μην την αποπαίρνετε, δεν ξέρει τι λέει. Μην πω ότι μερικοί θα έλεγαν ότι «ασκείται ψυχολογικός πόλεμος, ήτοι μπούλινγκ, σε γυναίκα που δεν είναι καλά». Τώρα γιατί δεν ισχύει το ίδιο για τον πάτερ; Επειδή εκφράζει το ιερατείο και τάχα μου την Χριστιανοσύνη; Μα, εξ όσων γνωρίζω και βλέπω, η συντριπτική πλειοψηφία που μας έχει πρήξει τα αρχίδια από χθες, είναι άνθρωποι δηλωμένοι άθεοι. Αν είστε άθεοι, δυο φορές αδικαιολόγητο το ότι ασχολείστε με το τι λέει ο καθένας.

Παρακολουθώ από ‘δω και από ‘κει συζητήσεις στο τουίτερ και στο φέησμπουκ, βλέπω κόσμο να τσακώνεται μεταξύ του και συχνά να προτάσσεται το επιχείρημα «δεν είσαι ειδικός, χεσμένη την έχω τη γνώμη σου». Τώρα γιατί δεν τη χέζετε τη γνώμη του παπά να ησυχάσουμε όλοι μας; Γιατί τα βάζετε με άνθρωπο αμόρφωτο κι ασπούδαστο;

Εγώ έχω ένα φίλο πολύ θρησκόληπτο που ισχυρίζεται ότι προερχόμαστε από τον Αδάμ και την Εύα. Το πιστεύει και σοβαρολογεί. Έχει ανάγκη να το πιστεύει και του κάνει καλό. Νευριάζω που είναι νέο παιδί και του έχει γίνει μια τέτοια πλύση εγκεφάλου, αλλά δεν του πάω κόντρα. Τον αφήνω να το λέει και να το χαίρεται. Δεν μπαίνω καν στον κόπο να τον συνετίσω, ούτε «να του την πω». Χάνω την ώρα μου να συζητώ μαλακίες και θα δείτε κι εσείς ότι στα 40 παρά κάτι ο χρόνος είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια που μπορεί να απολαμβάνεις. Εσείς πού τον βρήκατε τόσο ελεύθερο χρόνο και έχει από χθες πλημμυρίσατε το δίκτυο με διαμαρτυρίες;

«Επειδή τα λόγια του επηρεάζουν κι άλλους και σπέρνει το μίσος;»

Ποιο μίσος ρε καημένοι; Ποιοι θα κάτσουν, πρώτον, να ακούσουν τι λέει και δεύτερον, να τον πιστέψουν; Πέντε-δέκα γραφικοί; Πέντε-δέκα γιαγιάδες, σύνολον δηλαδή είκοσι πλάσματα; Και εσάς πόσο θα αλλάξει η ζωή σας αν υπάρχουν και αυτοί γύρω μας; Αποδοχή στη διαφορετικότητα δεν θέλετε; Ε, ορίστε, αποδεχτείτε και τη βλακεία ως μέρος της ζωής και αγκαλιάστε την. Δώστε της χώρο. Αν δεν υπάρξει άφοβα κι αυτή, δεν θα φθαρεί. Δεν θα αποδομηθεί από μόνη της συν τω χρόνω.

Επιπλέον, νισάφι λίγο με το επιχείρημα ότι το μίσος σπέρνεται. Τίποτα δεν σπέρνεται και τίποτα δεν φυτρώνει. Αν ο παπάς μιλούσε για αγάπη, θα βγαίνατε να πείτε «μπράβο, μιλά για αγάπη και αυτή μεταλαμπαδεύεται;» Τίποτα δεν θα κολλούσε στην ξερή σας κεφαλή. Ούτε το μίσος, ούτε η αγάπη. Επειδή αυτά δεν εμφυτεύονται, δεν επιβάλλόνται, αλλά προκαλούνται από σειρά δράσεων ατομικά προς τον καθένα μας. Δεν είναι κουμπί να τα πατήσεις και να ενεργοποιηθούν. Οπότε ηρεμήστε, δεν κινδυνεύετε από κανένα συναίσθημα.

Αλλά, μου φαίνεται ότι εσάς είναι η κόντρα που σας ενδιαφέρει. Έχετε άχτι τους παπάδες και θέλετε καβγά ή απλά κάμνετε χάζι να τους μπαίνετε. Fair enough, αλλά να το παραδεχτείτε. Να βγείτε να πείτε, θέλουμε να τσακωθούμε με έναν βλάκα σήμερα, γιατί έτσι. Γιατί έχουμε νεύρα και κάπου πρέπει να τα βγάλουμε, κάπου να τα εκτονώσουμε. Και θα το δεχτώ, επειδή κι εγώ έχω νεύρα και που και που γουστάρω να τα βγάζω στον πρώτον άγνωστο στο ίντερνετ. Βέβαια, τότε είναι που πετάγεστε και μου λέτε «αποδοχή, χρυσέ μου, αποδοχή, acceptance όπως το λέτε εις την Τζύπρον!»

Ε, ωραία, τώρα αντιστρέφεται το επιχείρημα. Δεν σας χάλασε.

Έχω κουραστεί να απογοητεύομαι, να βλέπω ανθρώπους που εκτιμώ ως επιστήμονες κάθε φορά που μιλά ένας βλάκας παπάς να μπαίνουν στον κόπο να του απαντούν, να τον ειρωνεύονται, να τον βρίζουν. Είναι το ίδιο άσκοπο όπως το να τσακώνεσαι με ένα δίχρονο. «Είναι παιδί δεν καταλαβαίνει», ε, κι εδώ «είναι παπάς!» εξ ορισμού άτομο ειδικής μεταχείρισης! Χωνέψτε το και πάμε παρακάτω!

Σήμερα διάβασα ότι η Στέλλα Κυριακίδου του ΔΗΣΥ θα αναλάβει ένα πόστο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως εκ τούτου τη θέση της στη βουλή θα πάρει η πρώτη επιλαχούσα, δηλαδή, η Σάβια Ορφανίδου. Ούτε μύτη δεν άνοιξε με αυτή την είδηση. Ασχοληθείτε με τον παπά! Ως εκεί σας παίρνει!