Σάββατο, Δεκεμβρίου 29, 2018

Ω, Τάφε Μου!

Ας υποδεχτούμε αισιόδοξα το 2019.

Θυμάστε που σας είχα πει κάποτε ότι δεν γνωρίζω ακριβώς κατά πού πέφτει ο τάφος του πατέρα μου, καθότι δεν τον επισκέφτηκα ποτέ από τον Νοέμβριο του 2010 που πέθανε. Τον επισκέπτομαι αλλιώς, αλλά στον τάφο δεν ήθελα να ξαναπάω. Τις προάλλες, όμως, θάψαμε στο ίδιο νεκροταφείο μία οικογενειακή φίλη και επί τη ευκαιρία σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν κάποτε να μάθω πού ακριβώς πέφτει το μνήμα, μιας και είναι ολίγον τι άβολο να βρίσκομαι τόσο κοντά αλλά να μην μπορώ να περάσω «να πω μια καλησπέρα».

Εντόπισα τη μάνα μου στην ανάμεσα στο πλήθος της κηδείας και λίγο πριν αρχίσει η τελετή την παρακάλεσα να μου δείξει πού ακριβώς ήταν ο τάφος του μπαμπά. Περιπλανηθήκαμε λίγο και τελικά τον βρήκαμε. Ήταν λίγο μίζερος. Απεριποίητος και χορταριασμένος. Κοίταξα λίγη ώρα αμίλητος ώσπου άνοιξα το στόμα μου και είπα:

«Ώστε εδώ θα μπω και εγώ μια μέρα…»

Η μάνα μου δεν έδειξε να πτοείται.

«Κοίτα, εδώ μέσα είναι θαμμένοι εφτά άνθρωποι. Εκτός απ’ τον πατέρα σου είναι και ο παππούς σου, η γιαγιά σου, οι δυο αδελφές της…»

«Οι δυο αδελφές της; Από πού κι ως που;»

«Δεν είχανε που να τις θάψουν, και η γιαγιά σου σε μία έξαρση γενναιοδωρίας είπε ότι θα μπορούσαν να θαφτούν κι αυτές στον οικογενειακό της τάφο».

«Α, μάλιστα…»

«...και επιπλέον νομίζω έχουν θαφτεί και οι προ-πάπποι σου! Θα είστε πολλοί!»

Ακολούθησε μία παύση ενός δευτερολέπτου και η μάνα μου συνέχισε:

«Ο τάφος του σογιού μου είναι καλύτερος. Διπλάσιος σε έκταση και με μόνο τον παππού σου μέσα. Έχει μεγαλύτερη άπλα!»

«Τι εννοείς;!» ρώτησα με τα μάτια γουρλωμένα.

«Εννοώ ότι είναι πιο άνετος!»

«Ναι, αλλά ευελπιστώ ότι μέχρι να έρθει η σειρά μου, θα έχετε ήδη μπει εκεί μέσα και οι υπόλοιποι. Ήτοι, γιαγιά, θείος κι εσύ! Άρα θα έχει μέσα τέσσερεις!»

«…Που όσο να πεις, είναι λιγότεροι από τους εφτά που έχει στον τάφο του πατέρα σου».

«Δεν πειράζει! Όλοι οι καλοί χωράνε!»

Χτύπησε η καμπάνα, άρχιζε η κηδεία. Έφτυσα στον κόρφο μου και έσπευσα προς την εκκλησία.

Κάτι ήξερα που τόσα χρόνια δεν με ενδιέφερε το κατά πού πέφτει ο τάφος!
  

1 σχόλιο:

Clueless είπε...

Δεν ήξερα αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω.
Ήρθα δουλειά και με περίεργη διάθεση σήμερα.