Κυριακή, Ιουλίου 19, 2009

Δυναμώστε τα Βιολιά!

Είμαι τρομερά χαρούμενος!

Χωρίς κανένα λόγο… Δεν ξέρω τι με έπιασε, αλλά είμαι μες την αισιοδοξία και την καλή χαρά! Μην χαίρεσαι, δεν είμαι ερωτευμένος, αλλά είχα ένα χάρμα σαββατοκύριακο! Και ας μη βγήκα εκτός Λευκωσίας. Το Σάββατο βγήκα με την ξαδέλφη μου και τον φίλο της για φαγητό και ήταν ένα εξαιρετικό φινάλε για Σάββατο. Το Da Paolo είναι ιδανικός προορισμός όταν στην καλοκαιρινή Λευκωσία δεν επικρατεί υγρασία. Το προσέξατε κι εσείς ότι φέτος το καλοκαίρι είναι πιο ήπιο; Εγώ πάντως χτες απόλαυσα πίτσα με καλοκαιρινό αεράκι και κοιμήθηκα ύπνο ελαφρύ χωρίς κλιματιστικό.

Σήμερα ξύπνησα πρωί-πρωί, πήγα στην πρόβα με τη θεατρική ομάδα και στο καπάκι πισίνα με άλλους φίλους. Η ‘Ελεών’ ήταν αρκετά άνετη, χωρίς φουσκωτούς και χωρίς faux-βυζού γκόμενες. Μια ηρεμία δηλαδή! Η Λευκωσία είναι η πιο ωραία πρωτεύουσα όταν οι κάτοικοι της εκδράμουν εκτός! Λίγο έλειψε ξαφνικά να πιστέψω ότι ζω σε πόλη της ΕΕ! Έλειψαν και οι γονείς από το σπίτι, ένα θαύμα! Έπαιζα ανενόχλητος μουσική μέχρι τα ξημερώματα, τραγουδώντας δυνατά, σχεδόν ‘ερμηνεύοντας’ και φτιάχνοντας ολόκληρα playlists-αφιερώματα σε διάφορα κομμάτια της ζωής μου! Σκέτος οργασμός!

Έβαλα τα κοντά μου, περπάτησα μέχρι τα παγωτατζίδικα της Μακεδονίτισσας με το i-pod στ’ αφτί, απόλαυσα ηλιοβασίλεμα και περπάτημα! Γύρισα σπίτι, συνάντησα φίλους στο beanery και τώρα αράζω περιμένοντας ανυπόμονα τις διακοπές! Όχι αυτές του Αυγούστου. Αυτές τις κλείσαμε! Τώρα κάνω τα σχέδια για την πρωτοχρονιά και το Πάσχα! Προβλέπονται τρομερές επενδύσεις αναμνήσεων! Άκου τι πήγα κι έκανα: Μπήκα σε μια ιστοσελίδα και αγόρασα μικρά σημαιάκια από τις χώρες που επισκέφτηκα μέχρι σήμερα. Έβαλα στόχο κάθε φορά που επισκέπτομαι μια χώρα, να επιστρέφω με τη σημαία της ως λάφυρο. Όπως βλέπετε, απουσιάζουν πολλές από τη συλλογή μου. Και αυτό είναι μεγάλο κίνητρο για να προγραμματίσω ταξίδια για τα επόμενα τρία χρόνια τουλάχιστον!

Είμαι σπίτι, δροσερός και ξεκούραστος, πίνω χυμό πορτοκάλι και έχω μια εσωτερική γαλήνη που με κάνει να ανησυχώ, γιατί σπάνια νιώθω τόσο ανάλαφρος και ευτυχισμένος! Νιώθω ότι έχω μέσα μου ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης! Περίεργα τα πράματα. Βάζω το αγαπημένο μου τραγούδι στο repeat! Έλα να χορέψουμε…Είναι κρίμα να μην σου μεταδώσω τουλάχιστον το μισό απ' αυτό που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή!

Υ.Γ: Οι φίλοι μου από τη θεατρική ομάδα. Όταν είναι να παίξουμε, θα σου πω...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

To oti niwtheis eytyxismenos Xristoulli mou mporei na simainei oti kati kalo...poly kalo is on the way gia na se synantisei... ;-)

xxxx

Ανώνυμος είπε...

Wraia perases!
Na rwtisw poio einai to agapimeno sou tragoudi?;p

Ανώνυμος είπε...

Έτσι μπράβο!! Πάντα τέτοια σου εύχομαι..:)