Δευτέρα, Μαρτίου 01, 2021

Μπήκε Η Άνοιξη!

 

«Ξύπνα Αλεξάκο μου! Ξύπνα γιατί θα φύγω να πάω δουλειά και θα μείνεις σπίτι μόνος σου! Βάλε κάλτσες Αλεξάκο μου. Κάνε και πιπί! Πιπί! Πριν κοιμηθούμε και μόλις ξυπνήσουμε κάνουμε πιπί! Μην μου χασμουριέσαι. Αν νυστάζεις ας κοιμόσουν νωρίτερα χθες βράδυ παρά να χοροπηδάς πάνω στα στρώματα. Ξύπνα! Σε περιμένει η δασκάλα σου. Ω, κοίτα! Είναι σήμερα πρώτη Μαρτίου. Η πρώτη μέρα της άνοιξης. Θα σου βάλω τραγούδια στο αυτοκίνητο σχετικά με την άνοιξη!»

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο, τον δένω στο πίσω κάθισμα. Κάνω search στο ipod να βρω οτιδήποτε σχετικό έχω με την «άνοιξη». Βιβάλντι και Σοφία Βόσσου μόνο!

«Αν έρθεις και τη νύχτα μου ντυθείς, αν έρθεις και στο σώμα μου κρυφτείς…»

Αλέξη αυτό το τραγούδι είναι πολύ διάσημο. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το έχουν περί πολλού και το θεωρούν αδικημένο, αλλά είναι πια συνυφασμένο με την άνοιξη. Άκου τι κύρος του προσδίδουν τα σαξόφωνα!»

Φτάνουμε στα φανάρια. «Παπά προχώρα!», «Δεν μπορώ, δεν βλέπεις που είναι κόκκινο;» Άκου και τον Βιβάλντι. Τον Βιβάλντι και τον Μότσαρτ τους ξέρει απ’ έξω γιατί του είχαμε αγοράσει μία σειρά μουσικών βιβλίων με ένα κουνέλι, τον Ρένο, ο οποίος είναι μουσικός. Πατάς κουμπιά στις σελίδες του βιβλίου και παίζουν μουσικά θέματα από τους γνωστούς συνθέτες. «Παπά! Ο Βιβάλντι!» Αμέσως αναγνώρισε την Άνοιξη το καμάρι μου!

Μουντζώνω την μπροστινή που έγινε πράσινο αλλά κοιμάται όρθια, θεριεύουν τα βιολιά. Πα-ρα-παρα-παμ, παρά-παραπάμ-παρά παμ». «Άκου τα βιολιά πως ανθίζουν, άκου τα φλάουτα σαν τα τιτιβίσματα των πρώτων χελιδονιών Αλεξάκο. Άκου τα που κάνουν διάλογο. Μιλά το ένα φλάουτο και απαντά το άλλο!» Πατώ την κόρνα μέσα φουλ, «Μαλάκα, στρίψε! Μια ώρα δείχνεις να στρίψεις!»

Οδηγώ και ταυτόχρονα διευθύνω ορχήστρα. Αριστερά τα πνευστά, δεξιά τα έγχορδα. Για εφέ ρίχνω και πίδακες νερού από τα wipers όποτε η ορχήστρα φτάνει σε οργασμό. Σε κάθε ρεφρέν ανοίγω τα παράθυρα και μοιράζω λουλούδια και γαμωσταυρίδια στους οδηγούς. Μπήκε η άνοιξη Αλεξάκο!

Φτάνουμε στο σχολείο. Τίγκα ο δρόμος, δεν χωρεί να περάσει κουνούπι. Παρκάρω στο πεζοδρόμιο. Ξαμολώ το μωρό που είναι ντυμένος σαν Εσκιμώος σε ιγκλού. Έτσι μπαίνει η άνοιξη, μαντάμ! «Αντισηπτικούλι;» ρωτά η νηπιαγωγός στην είσοδο. Βάζω λίγο στα χέρια μου, σαν κωλώνια στον επιτάφιο, βαράω δυο παλαμάκια σαν τον Κωνσταντάρα και της τα τρίβω στη μούρη! «Μυρίζει ωραία!»

Καλημέρα σας!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ρένος είναι σκύλος πιστεύω χαχα

καλή άνοιξη

μπ.

Ανώνυμος είπε...

Βασικά η Άνοιξη της Βόσσου αδικήθηκε (ή ατύχησε αν θέλεις) επειδή ο Ιταλός σαξοφωνίστας στο live σκότωσε το σόλο (αν έπεζα εγώ που δεν έπιασα πότε σαξόφωνο στα χέρια μου θα ήταν ένα και το αυτό).

Anti-Christos είπε...

Ναι το ξέρω ότι λένε ότι έφταιξε ο σαξοφωνίστας, αλλά και σωστά να το έπαιζε, δεν το έχω για τραγούδι του τοπ10. Πιστεύω ότι το πολύ να έφτανε 11ο-12ο, όχι για παραπάνω. Το 1991 ήταν πολύ ισχυρή χρονιά κατ' εμέ και είχε πολύ καλύτερα τραγούδια.

Ανώνυμος είπε...

Εφόσον το SOS (τραγούδι σχολικής γιορτής) έπιασε την ένατη θέση, η Άνοιξη θα μπορούσε τουλάχιστον να εκτόπιζε την Κυπριακή συμμετοχή. Η φωνή της Βόσσου τότε ήταν μεγάλων κυβικών σε σχέση με την Πατρόκλου (και με άλλες).

Αν έτυχε και άκουσες την Άνοιξη το 2014 στο YFSF από την ίδια τη Βόσσου σαν guest θα ακούσεις (δυστυχώς) πόση φωνή είχε τότε.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πιστεύω για Γιουροβίζιον μια χαρά τραγούδι ήταν η Άνοιξη. Και γιατί να μην αξίζει τοπ 10; Τι παραπάνω είχε π.χ. το τραγούδι της Καρόλας που κέρδισε εκείνη τη χρονιά, ή του Ισραήλ που ήρθε 3ο;

Anti-Christos είπε...

Ανώνυμε, γούστα είναι αυτά και περί ορέξως... Προσωπικά θεωρώ το SOS έπος και καλτ και μία από τις καλύτερες κυπριακές συμμετοχές. Ευνοήθηκε από την σειρά εμφάνισης αλλά και από τον διεθνή τίτλο που όλοι τον καταλάβαιναν, ενώ ήταν και επίκαιρος τότε με τον πόλεμο στον περσικό κόλπο και την οικολογική καταστροφή με τις πετρελαιοκηλίδες. Δεν εκπλήσσομαι καθόλου που ήρθε 9ο (μάλιστα αν η Κύπρος δεν ψήφιζε την Πορτογαλία και έβγαζε τα μάτια της από μόνη της, τώρα θα καταλήγαμε 8οι). Το δε ΚΑΝ του Ισραήλ επίσης το θεωρώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια που συμμετείχαν στον διαγωνισμό τόσο από το Ισραήλ όσο και γενικότερα από όλο το 1991. Για μένα το ΚΑΝ έπρεπε να κερδίσει.

Δεν αμφισβητεί κανείς τις φωνητικές δεινότητες της Βόσσου. Αλλά δεν αρκεί αυτό μόνο. Το πακέτο δεν ήταν αρκετό και κυρίως η στάση της ΕΡΤ τότε που ήταν από αδιάφορη έως σνομπ. Κάποτε διάβασα σε ένα φόρουμ κάποιον να γράφει ότι δεν είναι δυνατόν να τραγουδάς για την άνοιξη και να είσαι στα μαύρα ντυμένη σαν καλιακούδα. Δεν συμφωνώ ότι το φόρεμα ή το σαξόφωνο τη χαντάκωσαν, αλλά βλέπεις ότι ο καθένας μπορεί να πιαστεί από το παραμικρό και να κρίνει με τον δικό του φακό ένα τραγούδι.

Η Καρόλα μπορεί να ήταν πολύ basic για το 1991, αλλά ό, τι και να λέμε πια θεωρείται μνημειώδης συμμετοχή. Γενικά όλο το 1991 ήταν μνημειώδες.

Ανώνυμος είπε...

Η Άνοιξη ακούγεται ακόμα και σήμερα άμα λάχει. Το φόρεμα δε με ενθουσίασε προσωπικά (νιώθω της βάζει 10 χρόνια τουλάχιστον) αλλά δεν ήταν τελείως μαύρο, είχε αρκετό ασήμι και κρύσταλλα. Σε αντίθεση με τη Γαρμπή που το φόρεμα έκανε μπαμ (πέρα από τον σάλο που έγινε τότε με τα ανοίγματα στο πλάι, σαν φόρεμα/χρώματα ήταν άψογη επιλογή). Φυσικά, η Καίτη το υποστήριξε και με το παραπάνω.