Παρασκευή, Νοεμβρίου 09, 2018

Ζύγι

Δεν ξέρω αν πήγα ποτέ στο Ζύγι.

Και αν πήγα, μάλλον θα καταπιέστηκα για να πάω, και η μνήμη μου το έχει απωθήσει. Κι αν πήγα θα μετρούσα την ώρα να επιστρέψω σπίτι μου, στη Λευκωσία. Γνωρίζετε τα αισθήματά μου για την κυπριακή ύπαιθρον, άλλωστε. Και για όλη τη χώρα γενικότερα. Αλλά όσο πιο μακριά από το σπίτι μου, τόσο χειρότερο το πράμα. Ακούγεται απορριπτικό και ακραίο, και ίσως είναι, μα ορίστε τώρα που γι’ άλλη μια φορά επιβεβαιώνομαι. Πόσο χωρκαθκιόν, Θέ μου! Πόσο τριτοκοσμικοί;!

Να τα πούμε λίγο τα σύκα- σύκα και τη σκάφη – σκάφη, κύριοι; Ούτε εμένα μ’ αρέσει αυτή η κατάσταση. Οι πρόσφυγες και δη οι εισαγόμενοι είναι ένα θέμα πάνω στο κεφάλι μας. Μια έξτρα, ουρανοκατέβατη μιζέρια, σαν να μην έφτανε η υπάρχουσα δική μας. Αλλά, έλεος! Για παιδάκια πρόκειται! Που δεν φταιν σε τίποτα! Ανθρωπιά θα δείξετε/δείξουμε. Στοιχειώδη φιλοξενία. Δεν θα αλλοιώσουν οτιδήποτε. Και τι να αλλοιώσουν εδώ που τα λέμε; Την αρία φυλή της Λάρνακας; Ευγνωμοσύνη θα σας δείξουν μια μέρα. Κι αν ήμασταν κράτος της προκοπής και τους απορροφούσαμε σωστά, μια μέρα θα πίνανε και νερό στο όνομά μας. Αλλά πού;!

Και δεν με νοιάζει τόσο που αποδεικνύεται περίτρανα άλλη μια φορά πως οι χωριάτες είναι χωριάτες. Αυτά εγώ τα έχω σπουδάσει. Εμένα με εκνευρίζει που βρήκαν πάτημα οι εκπρόσωποι της υψηλής ανθρωπιάς και ιντελιτζένσιας να πουλήσουν πνεύμα. Μποϊκοτάρουν τις επισκέψεις στο Ζύγι (oh, please!), έβγαλαν και αυτοκόλλητα στο Facebook με δηλώσεις «ποτέ ξανά ψάρι στο Ζύγι» (το παράξενο είναι που πηγαίνατε έτσι κι αλλιώς), και νομίζουν ότι κάτι τρέχει στα γύφτικα. Σείστηκε συθέμελα το Ζύγι από τα πολλά τα ποσταρίσματα!

Για να μην σχολιάσω κάτι δακρύβρεχτα αρθράκια που ξεμύτησαν στον Τύπο, αλλά και τοποθετήσεις στα τουίτερ τα οποία σπεύδουν να μας θυμίσουν πως και εμείς έχουμε υπάρξει πρόσφυγες και δεν πρέπει ποτέ αυτό να το ξεχνάμε. Καλά, όταν βλέπω τέτοια, απλά γελώ. Μέρα νύχτα μας πρήζουν ότι το «Δεν Ξεχνώ» είναι ένα παρωχημένο σύνθημα που διαιωνίζει το μίσος. Ότι δεν βοηθά στο να γυρίσουμε σελίδα. Ότι δεν προωθεί τη συγχώρεση (το ότι για να συγχωρέσεις κάποιον πρέπει κι ο άλλος να μετανοήσει βέβαια, το παραβλέπουμε), ότι πρέπει να το διαγράψουμε από τα τετράδια. Ότι, ότι!

Να το διαγράψουμε το «Δεν Ξεχνώ», αγάπες, κανένα πρόβλημα. Και που το λέμε τι καταλαβαίνουμε όταν συμπεριφέρεστε σαν τουρίστες στην ίδια σας τη χώρα. Η ένστασή μου είναι ότι τώρα σας φταίνε οι κάτοικοι Ζυγίου που ξέχασαν πώς κάποτε περάσαμε -και περνούμε ακόμα- προσφυγιά στην πατρίδα μας. Δεν είναι σχιζοφρενικό αυτό; Να ωρύεστε νυχθημερόν για την κατάργηση του Δεν Ξεχνώ, αλλά όταν η κατάσταση αντιστρέφεται, να ωρύεστε εκ νέου που κάποιοι «ξέχασαν»; Δεν είστε σοβαροί.


Ούτε οι μεν, ούτε οι δε!

2 σχόλια:

Mia Petra είπε...

Χαίρω πολύ! Αυτά εμείς στην Ελλάδα τα ζούμε εδώ και χρόνια, με τους ρατσιστές να δίνουν ρεσιτάλ σχεδόν καθημερινά. Το πιο ρατσιστικό παύλα τραγικό σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ, είναι πως "δεν τρώω ψάρια από το Αιγαίο γιατί μπορεί να έχουν φάει Σύριους"!!! Πες μου αν έχεις ακούσει τίποτα πιο αρρωστημένο από αυτό! Κατά τα άλλα, πολύ χαίρομαι που γράφεις (και πάλι) τόσο συχνά.. Όλο σκέφτομαι να το εφαρμόσω κι εγώ. χχ

Woofis είπε...

Καλημέρα Anti-Christos. Είχα θκιαβάσει την ανάρτηση τ̆ζαι ήθελα να απαντήσω αλλά τωρά ήβρα χρόνο πιο νωρίς.
Υπάρχει όντως αντίφαση στην κριτικήν που δέχεται η κοινότητα του Ζυγιού (κάπου υπερβάλλεις στην υποτίμηση σου, τ̆ζαι το ψάριν αξίζει να το γευτείς τ̆ζαμέ, τ̆ζαι το σκηνικόν -της φύσης, οϊ το "ανθρωποποίητον" -εν όμορφον), διότι όντως εχρησιμοποιήσαν το επιχείρημαν "εν πρόσφυγες αρκετοί Ζυγιώτες οπότε έπρεπεν να εν πιο ευαισθητοποιημένοι". Άσχετον τ̆ζαι άτοπον, πόθεν ως πόθεν εν προϋπόθεση να είσαι πρόσφυγας για να δείξεις αθρωπιάν;
Η ηλικία των προσφύγων κατ'ἐμέναν επίσης άσχετη. Είτε μωρά υποδεχτείς είτε ενήλικες υπάρχουν τρόποι τ̆ζι μέθοδοι να το πράξεις με κοινόν όφελος για ούλλους τους εμπλεκομένους. Ο άθρωπος εν πρώτιστα πόρος όπου πάει, οϊ επιβάρυνση, εκτός τ̆ζαι αν τον χειριστείς λάνθασμένα.
Δαμέ μπορώ να αντιληφθώ το επιχείρημαν της κοινοτάρχου, ότι μια κοινότητα 500 αθρώπων σαφώς μπορεί να επηρεαστεί που την φιλοξενίαν 100 ξένων αθρώπων εντός της. Πολλά πιο δόκιμον τ̆ζαι ορθολογιστικόν θα ήταν τούτα τα ασυνόδευτα ανήλικα άτομα να τύχουν φιλοξενίας σε πολλά πιο "ευέλικτες" μορφἐς, που μάλιστα είμαστεν συνηθισμένοι να προσφέρουμεν στο πλαίσιον ευρωπαϊκών προγραμμάτων (π.χ. Erasmus, διδυμοποιήσεις κλπ.), όπως π.χ. φιλοξενία σε οικογένειες στα αστικά κέντρα ή σε μεγάλες κοινότητες της υπαίθρου, χωρίς να τους στοιβάζουμεν σε πρώην στρατόπεδα. εκτός του κοινωνικού ιστού. Έτσι τ̆ζαι πιο φτηνά θα ήταν τ̆ζαι πιο καλή η κοινωνική ενσωμάτωση που αναφέρεις.
Για το "Δεν ξεχνώ". Εν έχω δει που κάποιον το επιχείρημαν που αναφέρεις, ότι δηλαδή πρέπει να το "καταργήσουμεν" ή ότι "διαιωνίζει το μίσος", χωρίς να αμφισβητώ ότι κάποιοι διατυπώνουν τέθκοιες ακραίες θέσεις. Τα περί "παρωχημένου" μπορεί όμως να τα πεις όταν ουσιαστικά πρόκειται για έναν εύκολον σλόγκαν για παιδικά τετράδια ενώ επί της ουσίας ελάχιστα κάμνουμεν, σε πολιτικόν, εκπαιδευτικόν τ̆ζαι κοινωνικόν επίπεδον για να κρατήσουμεν ζωντανές τες μνήμες για τα κατεχόμενα τ̆ζαι την καλλιέργειαν κουλτούρας συνύπαρξης με τον σημερινόν "εχθρόν" τ̆ζαι αυριανόν -υποτίθεται -συμπατριώτην. Το ότι ούτε η πλειοψηφία των τουρκοκυπρίων το κάμνει εν αποτελεί ελαφρυντικόν. Στο κάτω-κάτω, τ̆ζείνοι εν μια "ψευδοκατάσταση" ενώ εμείς κρατούμεν τα ηνία της, κουτσουρεμένης μεν, διεθνώς αναγνωρισμένης δε, Κυπριακής Δημοκρατίας.