Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 24, 2014

Τα Συγχαρίκια

Από τον καιρό που αποφασίσαμε να παντρευτούμε ο κόσμος μας δίνει συγχαρητήρια.

Δεν καταλαβαίνω το γιατί. Συγχαρητήρια δίνεις σε κάποιον όταν πετυχαίνει ένα εγχείρημα. Όταν παίρνει το πτυχίο του, όταν κερδίζει ένα βραβείο, όταν έρχεται πρώτος σε κάποιον αθλητικό διαγωνισμό. Να δέχεσαι όμως συγχαρητήρια επειδή αποφάσισες να παντρευτείς, πόσον άκυρο.

Να δεχτώ τα συγχαρητήριά σου, και μάλιστα εν χορδαίς και οργάνοις εάν και εφόσον μείνω με τη Μπρέντα μέχρι τα βαθιά γεράματα και πεθάνω μαζί της. Αυτό, μάλιστα! Δεδομένων των συνθηκών του σήμερα, θα θεωρηθεί άθλος άξιος λαϊκού προσκυνήματος. Και αυτό επειδή το σύνηθες τη σήμερον, είναι να χωρίζεις.

Τις προάλλες είχα πάει σε μία συνεύρεση παλιών συμμαθητών από το γυμνάσιο. Το 100% όσων είχαν παντρευτεί, ήταν πλέον χωρισμένοι. Όχι, γράψε λάθος, ήταν και μια άλλη συμμαθήτρια, της οποίας ο γάμος εξακολουθεί να υφίσταται, μα δεν φάνηκε να πετά και την σκούφια της διά το γεγονός. Το 80% των παρευρισκομένων ήταν χωρισμένοι. Στα 33 τους! Τους ανακοίνωσα κι εγώ ότι παντρεύομαι και τους έπιασε κλαυσίγελως.

Όπως και να έχει, είναι πανθολογουμένως αποδεκτό ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας. Και εδώ έγκειται η πρόκληση. Να αντέξεις, να μοχθήσεις, να συζητήσεις, να επιλύσεις προβλήματα που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια του γάμου και να λήξεις στην αγκαλιά της. Δεν σου λέω να καταπιεστείς και να ζήσεις σε μία νεκρή σχέση χάριν του θεαθήναι. Αλλά να το παλέψεις. Και να το φτάσεις μέχρις εσχάτων πριν εγκαταλείψεις τη μάχη.

Αν και εφόσον βγεις νικητής, γιατί περί (βίο)πάλης πρόκειται, στήσε βάθρα, στήσε φώτα, στήσε ορχήστρες, γκρέμισε τείχη και δέξου όσα συγχαρητήρια αντέχει η ψυχή σου.


Όχι άλλα συγχαρητήρια παρακαλώ. Μόνον ευχές! 

16 σχόλια:

Ina είπε...

Συγχ... Άμαν υπάρχει αγάπη και κατανόηση κ και λύσετε τα καθημερινά της συμβίωσης, ο γάμος δεν είναι τίποτα.

Τα ίδια και το αδέρφι μου. Από τους φίλους του έμεινε από τους τελυταίους να παντρευτεί και παραμένει ακόμα εν αντιθέσει με τους άλλους. :)

Ανώνυμος είπε...

Η ώρα η καλή! :)

Και δύο διορθώσεις:

1. συχαρίκια
2. κλαυσίγελως

Άνεργος Φιλόλογος

MoYsa είπε...

πολλες ευχες τοτε να ειναι παντα το αλλο σου μισο στα καλα και στα κακα να μην χασετε ποτε αυτο που εχετε τωρα . οι αληθινες σχεσεις αντεχουν ειδικα οταν και οι δυο δεν επαναπαυοντε. Παντως λιγοι εχουν σωστες σχεσεις, οι περισοτεροι απλα βολευοντε η συμβιβαζοντε. ο γαμος στα 20 εχει ποιο πολλλες πιθανοτητες να διαλυθει απο το 30 και γιατι ξερεις τι θελεις...

Mademoiselle Hyde είπε...

Αγαπημένε μου... εν λογικο να εν χωρισμένοι στα 33. Αμα το σκεφτείς μάλλον θα επαντρευτήκαν που πολλά νωρίς. Άμα σιασιάρεις έτσι παθαίνεις! Εσείς τώρα ξεκινάτε! Εύχομαι ότι έχετε να κρατήσει πάντοτε!!!

Mana είπε...

Ενδιαφέρουσα ανάλυση στο BHMAgazino
http://www.tovima.gr/vimagazino/views/article/?aid=630946

αν θέλει κωδικούς για να το δεις πες μου να στείλω με email τους δικούς μου.

Αχάπαρη είπε...

Εγώ χαίρομαι πολλά τζιαι για τους δύο σας γιατί οταν είχα τη χαρά να σας γνωρίσω το πρώτο πράμα που σκέφτηκα ήταν οτι είσαστε πολλά ταιριαστοί μαζί.

Τζιαι επειδή η ζωή εν μιτσιά αλλά ο γάμος εν μακρύς, πολλά μακρύς κατακρίβειαν, σας εύχομαι να απολαμβάνει πάντα ο ένας τη παρέα του άλλου όπως τωρά που εν αρχή.

Υ.Γ Brenda ελπίζω να ξεκαθάρισες που τα τωρά το θέμα των σκουπιθκιών :p

Anti-Christos είπε...

Εξαιρετικό το άρθρο Μάνα! Ευχαριστώ!

Anti-Christos είπε...

Αχάπαρη μου, μην ανησυχείς, τα σκουπίδια ήταν ανέκαθεν ειδικότις μου! :)

Ανώνυμος είπε...

Τα συγχ... Καλά καλέ μην φωνάζεις!!!!Αμάν....Τεσπα πάντα καλά μαζί και ευτυχισμένοι εύχομαι (εν καλό????)

Ανώνυμος είπε...

Η ώρα η καλή Κρίς!
Πότε με το καλό;
Παντρευεσαι στα 34 σου περιπου, η καλύτερη ηλικία. Εμένα ο περίγυρος μου άρχισε να παντρεύεται στα 28 και διερωτούμαι αν κατι κανω λάθος που θεωρώ τον γάμο κάτι μακρυνό για την ώρα!
Απορία:Πόσα χρόνια είστε μαζί με την Μπρέντα;Έχετε διαφορά ηλικίας;

Anti-Christos είπε...

Ευχαριστούμε! Με τη Μπρέντα είμαστε μαζί 3μιση χρόνια και μέχρι να παντρευτούμε θα έχουμε κλείσει τα τέσσερα. Έχουμε τρία χρόνια διαφορά στην ηλικία αν και την αισθάνομαι ωριμότερη από μένα τις πιο πολλές φορές.

Ανώνυμος είπε...

Είσαστε αρκετά μεγάλοι για να το χειριστείτε και αρκετά μιτσιοί για να χαρείτε το όλο θέμα.

Εύχομαι τα καλύτερα παίδες. Και να περνάτε τον δρόμο μόνο όταν ανάψει το πράσινο ανθρωπάκι.

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους! Πόσο καιρό πια να περιμένουμε τούτη την ανάρτηση!

Εύχομαι όταν πια θα είσαι ένας ξεδοντιάρης γερο-ξεκούτης κι η Μπρέντα μια γιαγιά που καλά κρατιέται για τα χρονάκια της, να καθόσαστε μαζί αγκαλιά στον καναπέ και να βλέπετε το επετειακό αφιέρωμα στα "Παιχνίδια χωρίς σύνορα". Εσύ βέβαια θα είσαι χωρίς τσίνορα αλλά δε βαριέσαι...αγάπη να υπάρχει! :)

aDDi είπε...

η ώρα η καλή! :)

Ανώνυμος είπε...

Η ώρα η καλή!!! έχεις απολυτο δίκαιο, ο γάμος είναι μια διαρκής πάλη, και πολλοι συμβιβασμοι...όταν οι συμβιβασμοι είναι αμοιβαίοι τότε δεν είναι κακό, ειναι υγιές!!! προσέξτε όταν θα νιώσετε κάποτε την ρουτίνα να σας τρώει...ναι θα ρθει και εκείνη η στιγμή...όταν τα ταξίδια θα λιγοστέψουν, οι χαλαρές στιγμές θα είναι δυσεύρετες κλπ...να βρίσκεται κάποιες στιγμές αποδρασης και χαλάρωσης για να σας θυμίζει γιατι ειστε μαζί...και πάντα να κρατάτε την ουσία, γιατι πολλά χάνονται αλλά μένει η ουσία, που δεν ειναι τίποτα άλλο παρά η αγάπη, και η αγάπη απαιτεί θυσίες για να ονομάζεται αγαπη...
κωνσταντινος

Ανώνυμος είπε...

χριστο τωρα διαβασα την αναρτηση σου, χαρηκα πολύ, νομιζω πως ειστε ταιριαστοι και ομορφοι μαζι και σου ευχομαι ολοψυχα να στεριωσετε! Από μια παλια καραβανα ο γαμος (η συμβιωση γενικως)είναι μια μεγαλη περιπετεια, εχει φουρτούνες, αγερηδες (που παιρνουν τις κουρτινες και τις σκιζουν ενιοτε...)μα αν υπαρχουν δυο βασικα και θεμελιωδη πραγματα που σας ενωνουν, μια επιθυμια να μοιραζεστε οσα θελετε να μοιραστείτε(τις χαρες, τα γελια, τις απογοητεύσεις, τις λυπες, τα δυσκολα και στεναχωρα...) μια τρυφεροτητα και αποδοχή για την αποψη του αλλου (οσο αντιθετη κι αν είναι), η ζωη θα σας βρει και μετα από 33 χρονια να τραγουδάτε abba -νομιζω το΄χεις!