Έχω μελαγχολήσει.
Αυτή είναι μία φωτογραφία της βιβλιοθήκης του
πανεπιστημίου στο οποίο σπούδασα. Αποφοίτησα πριν 11 χρόνια.
Έπεσα πάνω σ’ αυτή τη φωτογραφία τυχαία, και αναρωτήθηκα
πόσες ώρες άραγε να ξόδεψα μέσα σ’ αυτό το κτήριο. Πόσες φωτοτυπίες να έβγαλα
στα τέσσερα χρόνια της νομικής; Πόσες υποθέσεις να αποστήθισα, πόσα law reports να ξεφύλλισα, πόσες
φορές να έκανα log in στους υπολογιστές για να τσεκάρω
το μέηλ μου από τους τότε φίλους μου. Πόσες αγωνίες, πόσα εποικοδομητικά ξενύχτια,
πόση γνώση, πόση λαχτάρα για το άγνωστο, πόσα συναρπαστικά χρόνια πέρασαν μέσα
και γύρω από αυτό το κτήριο.
Και μετά βλέπω το πώς ζω σήμερα. Την καθημερινότητά
μου, την «καριέρα» μου, τα χόμπι μου...
Ω, Θεέ μου, είναι όλα από φρικτά έως γελοία!
Πέραν του ότι έχω βρει τη γυναίκα που θα παντρευτώ,
δεν ξέρω αν άξιζε τον κόπο οτιδήποτε άλλο έζησα με το πέρας των φοιτητικών μου
χρόνων μέχρι σήμερα.
Ας γινόταν ένα θαύμα να άλλαζαν όλα. Να εξαργύρωνα
τον ενθουσιασμό του πρωτάρη με πιο σοφές επιλογές. Να είχα τόλμη, να είχα κότσια.
Τι τα θες, ας πρόσεχες όταν έπρεπε… Πέσε κοιμήσου τώρα.
8 σχόλια:
Αυτό που τέτοιες βιβλιοθηκάρες, μένουν ανοιχτές μέχρι αργά με αναμμένα τα φώτα σαν κρουαζιερόπλοιο στο λιμάνι, πολύ με συγκινεί.
Χαιρε. Επειδή οι άλλοι συναθροιστές επαρατήσαν τα τζιαι επειδή τα κυπριακά μπλόγκς συνεχίζουν τζιαι υπάρχουν, έστησα το TheCyprusBlogs.blogspot.com το οποίον θα ενημερώννω με τα μπλόγκς που είναι σε λειτουργείαν. Επρόσθεσα τζιαι το μπλόγκ σου.
λειτουργίαν... αλλά δυσλεξικός τζιαι 23 χρόνια έξω χωρίς να χρησιμοποιώ ελληνικά δικαιολογούμαι :)
ετσι ειναι φιλε οταν εισαι φοιτητης και διαβαζεις ονειρευεσαι οτι θα γινεις ο δικηγορος του αιώνα, ο επιχειρηματιας κλπ...και μετα ερχεσαι κύπρο και προσγειώνεσαι ανωμαλα...τουλάχιστον φρόντισε να περνας ομορφα την καθημερινοτητα σου...συνέχισε να ασχολεισαι με τα χομπυ σου και ποτε δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωή...
κωνσταντινος
tell me about it...
τραγική απογοήτευσης
ποσο το χαρηκα που επερασα προχτες που το learning commons μας (μετεξελιξη της βιβλιοθηκης) τζιε ηταν ολοφωτο και ΑΔΕΙΟ
kai se rwtaw
why is it too late to change how you lie by where you live?
you might ask your self the same thing in 10 years and wonder why youdidn;t do it when you were in your early thirties
Χριστο μου! Πόσο σε καταλαβαίνω... Ούτε εγώ είχα/έχω το θάρρος να δοκιμάσω μια άλλη ζωή κάπου αλλού.
Ντορεττα
Δημοσίευση σχολίου