Πέμπτη, Μαΐου 24, 2012

Μπουζουκοεξετάσεις


Μα, πόσο γέλασα σήμερα το πρωί!

Πήρα άδεια από τη δουλειά, γιατί είχα εξετάσεις IGCSE στα ισπανικά. Ξύπνησα στις 9:00 και πήρα το αυτοκινητάκι μου να πάω να γράψω. Σε ποιο εξεταστικό κέντρο έλαβαν χώρα οι εξετάσεις, αν είσαι Χριστιανή; Μα, φυσικά, στο Παβίλιον! Το απόλυτο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Το κτίριο για όλες τις δουλειές. Πραγματικά, πρόκειται για κατάντια.

Το Παβίλιον – για σένα που μας διαβάζεις από το εξωτερικό και δεν ξέρεις – είναι κέντρο διασκεδάσεως. Δηλαδή μπουζούκια. Μπουζούκια τύπου Λάρισας στην καλύτερη περίπτωση, στα οποία εμφανίζονται οι Ελλαδίτες τραγουδιστές όταν έρχονται στην Κύπρο για αρπαχτή. Εκτός από τους τραγουδιστές, υπάρχουν και αίθουσες δεξιώσεων και γάμων, οι οποίες από καιρού εις καιρόν χρησιμοποιούνται και ως εξεταστικά κέντρα.

Έκατσα να γράψω έκθεση στα ισπανικά πάνω σε τραπέζι γάμου! Μπροστά μου είχα 10 καφάσια μπίρας ΚΕΟ, 9 ντισκομπάλες μετρημένες σε μία γωνία, και μια ταμπέλα που έγραφε «προς μπουφέ». Ο σουρεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η επιτηρήτρια έδινε οδηγίες στους εξεταζόμενους από το μικρόφωνο της ορχήστρας! Σε τίποτα δεν το 'χε, να μας πει κι ένα τραγούδι επί τη ευκαιρία. "Αφήστε κάτω τα γραπτά σας, μαέστρο πιάσε ένα ζεϊμπέκικο!" και οι διαγωνιζόμενοι από κάτω να βαράνε παλαμάκια. Ό, τι και να σου πω είναι λίγο. Κύπρος 2012, προεδρεύουσα της ΕΕ!

Ήταν πολύ κωμικοτραγικό. Κωμικοτραγική ήταν επίσης η νεολαία μας. Μαζί με τα ισπανικά, σήμερα έγραφαν στατιστική και μαθηματικά οι έφηβοι. Νόμιζα ότι η δική μου η γενιά ήταν μαμούχαλη. Ε, λοιπόν σε διαβεβαιώ, το ίδιο μαμούχαλη είναι και η σημερινή γενιά, στο πιο βλαχοτρέντι, με τη μόνη διαφορά ότι αυτοί έχουν και κινητά τηλέφωνα. Εμείς δεν είχαμε. Να μπαίνουν να γράψουν στατιστική και πέντε λεπτά πριν την εξέταση να θυμούνται ότι δεν έφεραν υπολογιστική και στυλό μαζί τους! Ε, με τέτοια μούσια και μαλλούρα που αφήνετε στα 15 σας, πού να βρεθεί εγκέφαλος να σκεφτεί;! Μην μιλήσω για τα μούσια και τη μαλλούρα των κοπέλων και κλάψουμε ομαδικώς. Ο Θεός να ευλογήσει τα λέιζερ που όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν.

Πάντως, αν κρίνω από το όλο θέαμα, θέλει μεγάλη φλάγκα να είσαι στις μέρες μας δάσκαλος ή και καθηγητής. Εγώ θα τα είχα αρχίσει στις μπουνιές αν μουρμουρούσαν τόσο πολύ μέσα στην τάξη. Δεν παλεύονται με τίποτε!

Κατά τα άλλα, πρέπει να σου πω ότι εξεπλάγην με τον επαγγελματισμό του προσωπικού του British Council που ήταν ιδιαίτερα φιλικό αλλά και αυστηρό σε βαθμό που παρέπεμπε σε αγγλικό πανεπιστήμιο. Μάλιστα, δεν περίμεναν ότι κάποιος στην ηλικία μου θα καθόταν σήμερα εξετάσεις και από την ώρα που με είδαν με είχαν στα όπα-όπα, να φανταστείς σχεδόν όλοι ήρθαν στο τέλος να με ρωτήσουν πώς τα πήγα, ενώ μια πολύ γλυκιά κυρία ήρθε να μου δώσει συγχαρητήρια που στην ηλικία μου με ενδιαφέρει να μάθω ξένες γλώσσες. «Είμαι κι εγώ γαλλικός και μου αρέσουν οι ξένες γλώσσες! Έτσι πρέπει, να μαθαίνουμε συνέχεια νέα πράγματα!»

Το διαγώνισμα ήταν πανεύκολο, σε βαθμό που το τελείωσα στη μία ώρα και έπρεπε να περιμένω άλλη μισή μέσα στην αίθουσα χάσκοντας. Δεν μου επέτρεπαν να αποχωρήσω. Καθόμουν και παρακολουθούσα τα μωρά που έγραφαν τριγύρω μου και συνειδητοποιούσα την ηλικία μου. Πεθύμησα φοβερά τη μαθητική φάση, ή τέλος πάντων τη φάση του πανεπιστημίου.

Βγήκα από την αίθουσα στις 12 και αντίκρισα ένα μάτσο γονέων να αγωνιούν για το πώς τα πήγαν τα βλαστάρια τους και μου μετέδωσαν το άγχος τους. Με τόση πίεση, πώς να μην τους βγουν μαμούχαλα τα κοπελλούθκια; Και όχι μόνο αυτό, αλλά παρκάρανε και όπως, όπως, έκανα μισή ώρα να βρω δρόμο να γυρίσω σπίτι μου.

Όπως και να ‘χει, είχε ενδιαφέρον. 

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μου φτιάχνεις τη διάθεση και είσαι ο αγαπημένος μου μπλόγκερ! Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και επειδή έχει καιρό να στο πω! Σε αγαπώ

Neraida είπε...

Θαυμάζω πως τα καταφέρνεις να βιώνεις συχνά καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις παιδί!

Moonlight είπε...

Αχ το παβίλλιον πρέπει να αναπληρώνει το κενό του χίλτον και του συνεδριακού μάλλον...

Τούτο το θέμα με το να πρέπει να περιμένω να περάσει η μίνιμουμ ώρα για να φύω έχω το τζι εγώσε ΚΑΘΕ εξέταση. είτε σχολείο, είτε εισαγωγικές, είτε φροντιστήρια, είτε πανεπιστήμιο ως τωρά... μπόρινγκ...

(εμένα η μάμμα μου γιατί εν με περίμενε έξω ποττέεεεε;;;;;)

Ανώνυμος είπε...

σήμερα πήγα και εγώ κάπου αλλού τυχαία, σε τόπο που κάνουν γάμους και κάτι εξετασεις έδιναν κάποιοι...οφείλω να ομολογήσω ότι αν και γενικά πεθυμω τα φοιτιτικά μου χρόνια, όταν τους είδα σήμερα δεν τους ζήλεψα καθόλου!!!

Anti-Christos είπε...

Πρώτη ανώνυμη, μου έφτιαξες το κέφι! :)

@Νεράιδα: Πότε θα μεγαλώσω; Πότε; Κοντεύω τα 32, είναι ανησυχητικό το ότι ακόμα νιώθω 18-19...

@Moonlight: Πολύ σπαστικό όντως. Ούτε εμένα με περίμενε ποτέ κανείς απέξω. Στο άλλο άκρο πάντα!

Ανώνυμος είπε...

Τί οργάνωση ρε και εξεπλάγην και λοιπές παπαριές; ΜΗΔΕΝ!

Κατ' αρχάς, έπρεπε να δείξουν το δέοντα σεβασμό στο χώρο. Σεβάσου τη ντισκομπάλα μη σου ρίξω ασταδγιάλα! (σημείωσέ το αυτό, είναι καλό).

Από κει και πέρα, το τελετουργικό της εξέτασης, όφειλαν να το ξεκινήσουν με Δάντη: "αν με αγαπάαααας μωρό μουυυυυ θα δώσεις εξετάααασειιιις κι αν περάααασειιιις..."

Εν συνεχεία, εννοείται ότι έπρεπε να ρίξουν ένα Αντύπα έστω μια Λένα Παπαδοπούλου βρε αδερφέ!

Κι αν κάνεις και κανένα λάθος σιγά και τί έγινε, ήτανε λάθος...

Daydreamer είπε...

Πραγματικά δεν ζηλεύω σε τίποτα τα σημερινά παιδιά! Έχουν την ευκαιρία για να μάθουν τόσα πράγματα και το μόνο που έχουν μάθει τα περισσότερα είναι να γράφουν σε στυλ ti kns mrraki m? και να ακούνε Bieber και να ξετρελαίνονται! Ευτυχώς υπάρχουν και κάποια διαμάντια ανάμεσα στις πέτρες.
Πολλές φορές νομίζω εμείς είμαστε πιο παιδιά και από τα παιδιά, και το απολάμβανω, οπότε μείνει παιδί αν το θες. Σου κρύβει και χρόνια. :P
Καλή επιτυχία με τις εξετάσεις! :)

Unknown είπε...

Νταξ. Ένεν τζιαι τόσο τραγικό να χρησιμέφκει τζιαι σαν εξεταστικό κέντρο..

Αρέσκει μου πολλά ο τρόπος που γράφεις :)

Ανώνυμος είπε...

και για την δική μας γενιά οι γονείς μας έτσι έλεγαν, οι παλιοί ζούσαμε αλλιώς από σας, εσείς οι τωρινοί δεν σέβεστε δεν εκτιμάτε, έχετε τα πάντα κλπ κλπ κλπ...οι γονείς μας 8 χρονών είχαν ευθύνες, εμείς όχι, ε όσο περνούν τα χρόνια αλλάζει ο άνθρωπος...είναι η εξέλιξη

Ανώνυμος είπε...

πωωω τι γέλιο έριξα ειλικρινά!είσαι θεός βρε συ ό,τι και να λέμε τώρα...να σαι καλά!
Λόλα η θεατρίνα :)

homo anisorropus είπε...

:) Έχει καιρό να με κάνεις να γελάσω τόσο.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο σου! Είσαι και ο πρώτος. Σε έτσι δύσκολους καιρούς το γέλιο κάνει καλό.Παρά το γεγονός ότι με βρίζεις όταν διαφωνώ μαζύ σου κάποτε εγώ σε πάω πολύ!

Ανώνυμος είπε...

xa xa apithano , auto prepei na gyristei se tainia i sirial - mia exetasi sta bouzoukia -
andy

Ανώνυμος είπε...

Μια από τα ίδια και στην Λεμεσό. Εδωσαν Αγγλικά στο Μιλλένιουμ την περασμένη βδομάδα. Ηταν και Παρασκευή και ετοιμαζαν γάμο για το Σαββατο και ακούγονταν τα πιάτα από την κουζίνα.
Εφύρτηκα με το ποστ!
Εδρα

Ανώνυμος είπε...

Σιγά, ρε, που σε πήραν τα χρόνια! Αν είναι δυνατόν! Αν έγραφες εξετάσεις σε άλλη χώρα κανείς δεν θα σε έπαιρνε είδηση. Μόνον στην Κύπρο οι τριαντάρηδες θεωρούμαστε "μεγάλοι" και βρίσκουν όλοι περίεργο να επιμορφώνεται κάποιος χωρίς σκοπούς συναλλαγής και συμφερόντων( οι περισσότεροι το κάνουν γιατι θέλουν προαγωγή, γιατί θέλουν να έχουν πλούσιο βιογραφικό κτλ). Και εννοείται ότι όποιος στην Κύπρο είναι ανύπαντρος στα 30 και μελετά κάτι....είναι αποτυχεμένος και αθκιασερός! ...Αντιλήψεις που αποδεικνύουν ότι στην Κύπρο η αποκτήνωση και η τριτοκοσμικότητα σε όλο τους το μεγαλείο....

Υπερμίκης είπε...

Αν εννοείς εμένα σ΄ευχαριστώ που με λαμβάνεις υπ΄οψιν.Εγώ μπαίνω ταχτικά στο ιστολόγιό σου γιατί θαυμάζω τον ζωντανό τρόπο γραφής σου και τον σεβασμό που δείχνεις απέναντι στην ελληνική γλώσσα (καλοδιαλεγμένες λέξεις,σωστή σύνταξη,η γλαφυρότητα στο μεγαλείο της κλπ)
Τις κυπριακές λέξεις που συναντάει κανείς συνήθως στα σχόλια,τις καταλαβαίνω σχεδόν όλες γιατί μοιάζουν με την καθαρεύουσα και τα ποντιακά...Ωστόσο αυτό το ΤΖΙ,ΤΖΙΑΙ ή και άλλες παραλλαγές του,καμμιά φορά δεν το καταλαβαίνω.Πολλές φορές νομίζω ότι αντιστοιχεί στο ελληνικό ΚΑΙ,άλλες φορές πάλι -κατά τη γνώμη μου- θα μπορούσε και να μην μεταφραστεί καθόλου.(όπως πχ τα δύο ΤΖΙΑΙ στη φράση του Φουρνόφκιου) Θα μ΄ενδιέφερε να μάθαινα περισσότερα..Δεν σου ζητώ φυσικά να κάνεις ένα ιδιαίτερο ποστ πάνω στο θέμα αποκλειστικά για μένα.
Συγχαρητήρια για τα ισπανικά.Πόσο εύκολα ήταν;Δεν υπήρχαν δηλαδή ερωτήσεις εν σχέσει με την υποτακτική που τόσο εύκολα μπορεί κανείς να την μπερδέψει με το ενεστώτα -ίδιες καταλήξεις-ανάλογα με την συζυγία;Με τραβά το ενδιαφέρον η γλώσσα αυτή γατί η προφορά της είναι πανεύκολη για κάποιον που μιλάει ελληνικά.Εν αντιθέσει με τα γαλλικά...

Υπερμίκης