2006 σε φωτογραφίες

Η Ζωή Είναι Αστεία

Τυπώνοντας το ημερολόγιο του 2006, διαπίστωσα γι' άλλη μια φορά πόσο αστεία είναι η ζωή μου. Επιβεβαιώθηκε το "μηδένα προ του τέλους μακάριζε," ξανά. Σας παραθέτω αποσπάσματα από το προσωπικό μου ημερολόγιο καθώς και ένα φωτογραφικό flashback με τα highlights της χρονιάς. Και του χρόνου!

Τετάρτη, 02 Φεβρουαρίου 2006 - Ο Μάριος πέρασε στους 70 του famestory και μέχρι την Παρασκευή θα γνωρίζει αν θα μπει στο σπίτι! Αχ, φίλε μου! Αν μπεις, σε χάσαμε για πάντα...Αλλά μακάρι να μπει για να αποδειχθεί μια φορά πως όταν κυνηγάς το όνειρο σου τα καταφέρνεις...

Παρασκεύη, 24 Φεβρουαρίου 2006- Στις 16 Μαρτίου θα πάω στην Αθήνα. Θα κάνουν πάρτυ ο Μάριος και ο Άρης. Θα έρθει και ο Χάρης με την Θάλεια και λογαριάζουμε άγριες επανασυνδέσεις. Στην Αθήνα θα συζητηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες για το ταξίδι του καλοκαιριού στην Ισπανία. Αρχίσαμε να παίρνουμε ζεστά το θέμα όλοι, αν και υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας να μην το πολύ-συζητάμε για να μην το γρουσουζέψουμε όπως έγινε πέρσι με το αξιοθρήνητο beach party...

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2006- ...Η Άννα παρουσίασε τα 4 τραγούδια για την Γιουροβίζιον. Τα δυο τραγούδια του Καρβέλα είναι όλα τα λεφτά. Ειδικά το χορευτικό τραγούδι. Παρόλα αυτά, στις στατιστικές προηγείται ένα άλλο τραγούδι, του Κοντόπουλου, που ελπίζω να μην κερδίσει γιατί μας βλέπω μες το τοπ10 με το ζόρι...

Ένθετο: Τα sms της μαλακίας:

• "Σε θέλω, μου λείπεις" (18/03/06 ελήφθη στις 02:00 πμ)
• "Τον τελευταίο μήνα με έχεις κάνει να νιώσω τόσα πολλά και τόσο ωραίες καταστάσεις...Ευχαριστώ είσαι μοναδικός, κάθε σου μύνημα με ταξιδεύει..." (19/03/06 Ελήφθη στις 8:05 πμ)
• "Δεν μου λες, είναι μεσαίο; Μεγάλο..;" (21/03/06 ελήφθη στις 11:35 μμ)
• "Ματς-μουτς, θα το κάνουμε σε αεροπλάνα, πλοία, κρουαζιερόπλοια, καΐκια, όπου θες! Μην ξεχνάς που είναι το χέρι μου τώρα!!!" (21/03/06 Ελήφθη στις 12:39 μμ)

συμπέρασμα: Οι γυναίκες αυνανίζονται το ίδιο συχνά με τους άντρες...

Δευτέρα, 10 Απριλίου 2006 - Σε λιγότερο από 2 μήνες έχω τις εξετάσεις της άσκησης και μόλις χθες συνειδητοποίησα την ματαιότητα της υπόθεσης. Ε, άμα ολόχρονα τον έπαιζα, τρέξε τώρα να διασώσεις τα χαμένα. Είμαι πολύ μπερδεμένος αγαπητέ μου εαυτέ. Δεν ξέρω πώς να ιεραρχήσω τις δραστηριότητες μου. Σε λίγες μέρες έχω την εξέταση για το ραδιοτηλεοπτικό. Αγρό αγόρασα κι' εκεί. Δεν ξέρω αν θέλω καν την θέση, αν αυτό προυποθέτει παραμονή μου στην μαρτυρική νήσο. Επίσης, έχουμε το Κάρντιφ που με περιμένει, οπότε είναι κρίμα να απορρίψω μια τέτοια εμπειρία για τα 'βραστά' της Κύπρου...

Τρίτη, 04 Ιουλίου 2006 - Άρχισαν τα όργανα ! Αποκλειστήκαμε στη Σαντορίνη! Έχει πολλά μποφόρ λέει και δεν πάει το πλοίο στη Μύκονο. Τι στο διάολο ρε γαμώ το; Με φουσκωτή μαούνα θα μας πηγαίνανε; Μόλις τηλεφώνησε ο Μάριος από το λιμάνι. Βρήκαμε άλλο πλοίο- που προφανώς δεν βουλιάζει - και θα φτάσουμε στη Μύκονο το βράδυ, μέσω Πάρου. Ίδωμεν...

Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 2006 - ...Σήμερα πήγαμε περίπατο στο πάρκο γύρω από το κάστρο. Μαρία, Ορφέας, Γιώργος, τρεις λατρεμένες Ισπανίδες, δυο Ινδές, ο Ντάριο απ' την Ιταλία, ένας Γερμανός, δυο Αμερικάνοι, ο Ντάνιελ, η Κατερίνα, η Καλή και άλλοι. Καταπληκτικά! Θα δεθούμε όλοι μέχρι το τέλος του χρόνου να μου το θυμηθείς...Λαμπρά! Από παρέες κλείσαμε για φέτος!

Ευτυχισμένο το 2007 ! Σε όλους!

Ωδή στο Northcourt House

Δημιουργήσαμε με τον Γιώργο ένα κλαμπ για το Northcourt House στο οποίο βασιλέψαμε δυο χρόνια κατά τη διάρκεια του 2ου και 3ου έτους στο πανεπιστήμιο του Reading.

Λατρεύω να εξιστορώ ιστορίες για κτίρια-μνημεία. Το συγκεκριμένο το επιλέξαμε μες το 2002 ομαδικώς για να αποτελέσει το φρούριο μας. Παλιό, αρχοντικό σπίτι αγγλικών προδιαγραφών με εκείνα τα πατώματα στα οποία κλάνει κάποιος στη σοφίτα και τον ακούνε στο υπόγειο. Αλλά, από εκείνα τα κτίρια που ήθελες δεν ήθελες σε έδενε με τους γείτονες. Είχαμε δωμάτια-σουΐτες! Δεν εννοώ δωμάτια με μπάνιο. Εννοώ δωμάτια που ούτε στο σπίτι σου στην πατρίδα δεν διαθέτεις! Ειδικά σε μερικά απ' αυτά, έπαιζες άνετα ποδόσφαιρο με κανονική 11αδα!

Και τι δεν ζήσαμε σ' εκείνο το σπίτι! Τι να πρωτοθυμηθώ; Την χαρά που έκανα όταν έμαθα πως η γειτόνισσα μου ήταν κουφή; Έβαζα τη Βίσση στη διαπασόν και έτρωγα τις σάρκες μου από εκτόνωση. Τις σάρκες του έτρωγε και ο Δημήτρης βέβαια, που έμενε από πάνω μου. Έριχνε και αυτός κάτι σατανιστικά άσματα που ακούει και ηρεμούσε. Ποιός μπορεί να ξεχάσει την καθαρίστρια με το ψεύτικο πόδι που ερχόταν να μας καθαρίσει και βρωμοκοπούσε; Με το που ακούγαμε το τρίξιμο του ψεύτικου ποδιού κλειδώναμε διπλά τις πόρτες μας. Αυτή, μας έδειχνε γεμάτη περηφάνια φωτογραφίες που έβγαζε σε πάρτυ για τα καπί, αγκαλιά με τον λεωφοριατζή!

Το δωμάτιο του Γιώργου κοίταζε στον κύριο δρόμο και όπως καταλαβαίνετε, μόνο το τηλεσκόπειο έλειπε. Εγώ τους έπρηζα να πάρουμε ένα, αυτοί δεν ήθελαν! Ποιός πάει στο Medina, ποιός έρχεται από το πανεπιστήμιο, ποιά βγήκε με ποιόν, τι ώρα επέστρεψαν, σε ποιά εστία κατευθύνθηκαν, δεν έμενε τίποτα που να μην το μαθαίναμε! "Πέρασε η κατσαρίδα αναμαλλιασμένη και τσαντισμένη," "Είδαμε τον τάδε μαντραχαλά χέρι-χέρι με την δείνα τσούλα," Όργιο!

Ποιός μπορεί να ξεχάσει την Φιλίππα την Πορτογαλλίδα; Που με το που πάτησε τα πόδια της στο σπίτι, λυσσάξαμε όλοι να της τα ανοίξουμε! Ξύπνησε σε όλους ανεξαιρέτως μέσα μας ο Δον Ζουάν. Της την πέσαμε εναλλάξ και πήραμε όλοι αγγούρι. Μας την πηδάει ακόμη ο τότε γκόμενος. Κάποιος Joao, ζωή να'χει! Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις παντόφλες της Ιόλης που έκαναν πλιτς-πλιτς καθώς έσερνε τα κουλά της στην κουζίνα για να μαγειρέψει μπριζόλες και ρύζι μες τα μαύρα μεσάνυχτα; Ποιός μπορεί να ξεχάσει τον Ταϋλανδό Βί, ο οποιός έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα και από το πολύ το κυρελέησον στο τέλος έμαθε να παίζει το "πες το ξανά" της Βίσση;

Ευλογημένο να μείνει το Northcourt House. Και όλοι του οι ένοικοι!

All I Want for Christmas...

is you !

Χάπι Birthday

Γενέθλια ! Δεν υπάρχει λόγος εορτασμού τους μετά τα 20! Μεθαύριο κλείνω τα 26... Συμπλήρωσα το 1/3 της ζωής μου (είπαμε, θα πεθάνω στα 53 μου), και δυστυχώς εν οίδα, πως ουδέν οίδα...

Σκέφτηκα να κάνω μια λίστα με δώρα που θα ήθελα να λάβω, αλλά άστο. Προτιμώ να αναπολήσω τους καιρούς που έκλεινα τα 4, τα 5 και που το πάρτι γενεθλίων φάνταζε στα μάτια μου σαν διοργάνωση Ολυμπιάδας. Θυμάμαι τα '80ς όταν μαζεύονταν όλοι στο kykko Bowling, για να υποβάλουν τα σέβη τους στον βασιλιά. Για μένα λέω. Είχα πάντα την καλύτερη τούρτα του κόσμου. Το κάστρο των Χ-men. Το να επιλέξεις τούρτα για τα γενέθλια σου κάποτε, ήταν ιεροτελεστία και όχι απλή αγορά από το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς. Δεν κοιμόμουν το προηγούμενο βράδι διότι σκεφτόμουν σχέδια για την τούρτα μου...

Έρχονταν τα δώρα κατά συρροή... Τα μισά παιδάκια στην αίθουσα να μην τα ξέρω. Μικρό το κακό όσο το πακέτο που έφερναν για δώρο ήταν μεγάλο. Από κάποιο σημείο και έπειτα, γινόμασταν όλοι ένα με τις τυρόπιτες και το ζελέ. Παίζαμε μουσικές καρέκλες και το άλλο το παιχνίδι με το δωράκι που ήταν τυλιγμένο με πολλά περιτυλίγματα... :) Δεν θυμάμαι άλλα γενέθλια μου που ν' άξιζαν τον κόπο...

Όταν Μ' Έπλασε ο Θεός...

...Πρέπει να είχε προφανώς, ρεπό !

Ένας Ιταλός συμμαθητής μου επιμένει πως μοιάζω με τον κύριο της φωτογραφίας, ο οποίος δεν ξέρω τι ρόλο βαράει στα ιταλικά ΜΜΕ, πάντως τον κόβω για πρώτης τάξης σούργελο. Το ότι μου μοιάζει οφείλω να το παραδεχτώ, παρόλο που δεν με συμφέρει, εφόσον αυτή η παραδοχή θα απωθήσει τις εκατομμύρια θαυμάστριες μου ανά το παγκόσμιο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούω πως υπάρχει σωσίας μου. Όταν έκανα foundation μια Ιορδανή επέμενε πως ήμασταν συμμαθητές στο γυμνάσιο. Της εξήγησα πως εξ' όσων γνωρίζω, ταξίδια στην Ασία ο πατέρας μου δεν έκανε ποτέ, αλλά ατού ο Γαβρίλης! "Πρόκειται για θαύμα! Έχετε ίδια μύτη, ίδια κορμοστασιά, ίδιο ύφος!" εξήγησε.΄"Κούκλος πρέπει να'ναι!" Συμπλήρωσα πικρίζοντας. Άμα με είπανε και Ιορδανό, δεν με τρομάζει τίποτα πια. Η αλήθεια είναι πως κάποιες άλλες ιταλίδες συμφοιτήτριες μού είπανε πως μοιάζω και με Ιταλό, και παρηγορήθηκα. "Αλλά, με Ιταλό απ' τον Νότο!" 'εσπευσαν να διορθώσουν, μην πάρω άδικα πάνω μου. Βέβαια, ας ήμουν Ιταλός και ας ήμουν και απ' το τελευταίο κωλό-προάστιο του Παλέρμο!

Πρόσφατα, κόσμος μέσω του msn σχολίασε πως μοιάζω με κάποιον Ιρακινό τύπο που πρωταγωνηστεί στο "Lost" και με τον Γκαβέλα που πήρε μέρος στο Big Mother πέρσι. Τον πρώτον δεν τον έχω δει, και δεν θέλω να τον δω. Τον δεύτερο τον γνωρίζω. Ουδέν σχόλιον.

Μόνο η μάνα μου επιμένει πως είμαι ένας κούκλος...!

Κύμβαλον Αλαλάζον

Αφού όλα τα δοκίμασα, σήμερα έκανα και την υπέρβαση. Πήγα να ακούσω συμφωνική ορχήστρα στο δημαρχείο του Κάρντιφ. Η ορχήστρα και χορωδία του πανεπιστημίου παρουσίασε έργα του Σούμπερτ, και κάποιου άλλου που δεν συγκράτησα το όνομα. Πάντως Φοίβος δεν ήταν! Σωστά προβλέψατε, για γκόμενα τα έκανα όλα... Με πήρε τώρα ο πόνος του Σούμπερτ!

Δεν είναι πως δεν γουστάρω κλειδοκύμβαλο και βιόλα. Αλλά στην κατάσταση μου ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Άσε, άσε...Να δούμε τι άλλο θα κάνουμε στη ζωή αυτή! Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, χάρμα η χορωδία, όργιο η ορχήστρα. Σαν άγγελοι τραγουδούσαν οι άτιμοι. Ξεπρόβαλλε εν μέσω των δοξαριών των βιολιών και η ομορφούλα μου, έκανε το δικό μου το δοξάρι να παίζει παρτιτούρες του Πουτσίνι!

Πολλή κουλτούρα όμως. Πονοκεφάλιασα. Ήρθα σπίτι, έριξα δυο Πέγκες Ζήνα και στάνιαρα. Σήμερα έχω τις μαύρες μου. Μου επέστρεψαν πίσω μια εργασία, χάλια πήγε. Όλοι συνεννοημένοι είναι αυτές τις μέρες...

Νέοι και Βιοπορισμός

Ιδέαν δεν έχω, κενό περιέχω... Τι θα κάνω με τη ζωή μου όταν τελειώσουν όλα αυτά τα κλαπατσίμπαλα, ένας Θεός ξέρει...Και Αυτός αμφιβάλλω αν ξέρει. Δεν μπορώ κάθε χρόνο το ίδιο τροπάριο. Τελειώνει το ένα project, αρχίζει το άλλο, τελειωμό δεν έχουμε. Και τι εννοώ 'τελειωμό;' Μια δουλειά ως το μεσημέρι που να έχει καλά λεφτά, όχι πολλή τρέξιμο, να μην ντρέπεσε να την ανακοινώσεις στον περίγυρο σου. Μια δουλειά που θα σου επιτρέπει να πηγαίνεις ταξίδι μια-δυο φορές το χρόνο...

Κάποτε ένας τύπος μού είπε πως οι γονείς του έχουν μπαρ στην Αγ. Νάπα, δουλεύουν τέσσερις μήνες το χρόνο και τον υπόλοιπο καιρό πάνε ταξίδια στην Άπω Ανατολή! Καλά, εγώ δεν θέλω να ανοίξω μπαρ. Να ανοίξω όμως καφετέρια; Ο παπάς μου δήλωσε πως δεν με σπούδαζε τόσα χρόνια για να πάω να γίνω "καφετζής." Του εξήγησα πως δεν θα φτιάχνω εγώ τον καφέ, δόξα σοι ο Θεός Ρουμάνες-Ούγγρες στην Λευκωσία, να φαν και οι κότες! Μετά επενέβη και η μάνα μου και συμπλήρωσε πως αν ανοίξω καφετέρια δεν θα με θέλει καμία κοπέλα. Ενώ τώρα, στην ουρά περιμένουν! "Η γυναίκα θέλει άντρα που κάνει επάγγελμα με κύρος". Γι' αυτό όλες παντρεύονται τον επιστήμονα και πηδιούνται με τον 'άλλον.'

Τι θα κάνω, τι θα κάνω??!!! Αποφάσισα να μην ξανασκεφτώ 'κυπριακά'. Δεν θα πεθάνω εγώ για να με αναγνωρίσει η 'Στασικράτους.' Βέβαια, στο τέλος κι' εγώ περιμένω τους 'βαρβάρους' να φέρουν την 'κάποια λύση,' αλλά ιδανικά αντιτάσσομαι αυτής της λογικής. Είπα να γραφτώ στην UNICEF να πάω στην Αφρική με τους μασάϊ, να βοηθήσω τους υποσιτισμένους. Τόλμησα να το ανακοινώσω μια φορά σπίτι μου, και ακόμη βαράνε του πατέρα μου στην πλάτη να ξεπνιγεί...Καλά, δεν σκοπεύω να μείνω εκεί για πάντα... Ένα χρόνο, να εξαγνιστώ απ' τα Αρμάνι τα πουκάμισα και να φρεσκαριστώ ψυχικά! Δυσανασχετώ. Δεν μου κάθετε καμία. Καμία ιδέα. Σκέφτηκα να πάω σε ριάλιτι. Από εκεί, όσο νά'ναι, όλοι βγαίνουν αποκαταστημένοι. Μισό ταλέντο δεν θα μου βρουν; Δεν μπορεί, ένα δίσκο, μια εκπομπή στην τιβί θα μου την δώσουν. Έστω και για μια σεζόν... Το πολύ-πολύ θα βγάλω βιβλίο με συνταγές όπως η Ρέα του big brother1. "Τριάντα τρόποι να μαγειρέψετε μακαρόνια χωριάτικα Μιτσίδη."

Βαριέμαι... Και έρχονται και Χριστούγεννα. Και βαριέμαι ακόμη περισσότερο... Τους πάντες και τα πάντα. Και τον εαυτό μου! Με βλέπω μες τον καθρέφτη και θέλω να τον σπάσω. Πολλοί μαζευτήκαμε μες το δωμάτιο το 2χ2. Μες την ψυχή μου το απόλυτο κενό, και στην καρδιά μου ένα πάθος μαγικό...Κανείς δεν μπόρεσε ν'αλλάξει τα γραμμένα, καμιά δεν μ'έκανε να ξεπεράσω εσένα. Δεν μας φτάνει ο πόνος μας, υποφέρουμε και από τους μαλακό-έρωτες !

Ψυχώ

Ένας στους τέσσερις Κύπριους παρουσιάζει ψυχιατρικό πρόβλημα ! Αχ! Και πάντα ανήκα στους "λίγους"... Κατάρα στα dissertations όλου του κόσμου!

Γουα Αϊνι - Σ'αγαπώ ρα Κινεζούα

Γουα Άϊνι Κίνα ! Αρχίστε να μαθαίνετε Κινέζικα διότι έτσι που τα βλέπω τα πράγματα είναι οι μόνοι μας σύμμαχοι.

Είδατε τον πρόεδρο μας στην επίσημη επίσκεψη του στην Κίνα; Άρχοντας ! Αυτός και ο Σφακιανάκης! Η φωτογραφία στο πρώτο φύλλο της 'Σημερινής' τουλάχιστον εντυπωσιακή. Τέτοιο άγημα-χλιδή, με ψάρωσε κατ'ευθείαν...Αλλά έτσι, και οι Κινέζοι είδαν και απόειδαν με την πολιτική των Αμερικάνων, σου λένε ας δείξουμε την συμπάθεια μας στους κύπριους αδελφούς μας. Άλλωστε, τόσους Κινέζους φοιτητές μας στέλνουν στα κολλέγια! Μας πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλα τους και στο τέλος τους δίνουμε πτυχία αναγνωρισμένα μόνο από εμάς! Έχουν υποχρέωση να βγάλουν...

Η Ταϊβάν είναι ή δεν είναι τελικά ανεξάρτητο κράτος; Διότι οι Κινέζοι την θεωρούν δική τους επαρχία, οι Ταϊβανέζοι θεωρούν τους εαυτούς τους ανεξάρτητο κρατίδιο, ενώ οι Αμερικάνοι κρατούν 'ουδέτερη' στάση. Παρόλα αυτά εξοπλίζουν τους Ταϊβανέζους με πυραύλους και τανκς κάθε χρόνο όλο και περισσότερο. Έτσι είναι, όπου φτωχός και η μοίρα του. Το διεθνές δίκαιο, μέσω της συνθήκης του Μοντεβιδέο, ορίζει τους παράγοντες που καθορίζουν αν μια χώρα είναι ανεξάρτητη ή όχι. Αν δεν απατώμαι (διότι πάνε και τρία χρόνια από τότε που έγραφα διεθνές δίκαιο):

1. Μια οντότητα θεωρείται κράτος αν έχει καθορισμένο πληθυσμό,
2. Ο οποίος πληθυσμός διαμένει σε σαφείς γεωγραφικές συντεταγμένες,
3. Ο οποίος πληθυσμός διοικείται από μια υποτυπώδη κυβέρνηση,
4. Η οποία κυβέρνηση σχηματίστηκε με εύνομο τρόπο (και όχι με πραξικόπημα ή εισβολή κτλ).
5. Αν αυτή η οντότητα έχει τη δυνατότητα να επισέρχεται σε συμφωνίες ή να ανήκει σε διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, τότε θεωρείτε δεδομένη η ύπαρξη της ως "κράτος-χώρα".

Ωραίο τεστ για να παίξουμε, έτσι; Αρχίστε να το εφαρμόζετε σε διάφορα παραδείγματα, να περάσει η ώρα σας. Η Πάφος ας πούμε! Μπορεί κάποτε να αποσχιστεί ή όχι; Τέλος πάντων, για να καταλάβετε, η Ταϊβάν δεν ικανοποιεί τα πιο πάνω κριτήρια. Αλλά οι Αμερικάνοι την έμπασαν στον ΟΗΕ μετά βαΐων και κλάδων. Αλλά τα μισά παιχνιδάκια που αγοράζουμε γράφουν πάνω "made in Taiwan." Οπότε, διεθνές δίκαιο, my ass! Και εμείς, σαν κυπριακός Ελληνισμός, αντί να συλληπηθούμε τα αδέλφια μας τους Κινέζους που περνάνε τα ίδια με εμάς στο θέμα "ψευδοκράτος," τους κοροϊδεύουμε επειδή τρώνε σκύλους. Λες και στον Αγ. Δομέτιο δεν έτρωγαν μέχρι πρότεινος γάτους για σουβλάκι! (Χαχαχαχαχα, sorry girls, αλλά ταίριαζε με το κείμενο, το ξέρετε ότι σας αγαπώ!)

Α! Μην ξεχάσω. Η Κίνα υποστηρίζει τις θέσεις της Κύπρου, οπότε απόψε θα κοιμηθώ ήσυχος.

Σιναναϊγιάβρουμ, Σίναναναϊνα...

Η Τουρκία αποφάσισε να μας κάνει τη χάρη και την τιμή. Θα ανοίξει μάλλον ένα λιμάνι και ένα αεροδρόμιο για τις ψαροκώσταινες μας, νοουμένου πως θα ανοίξουμε και εμείς το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου και θα άρουμε το εμπάργκο απ' τους Τούρκους της Κύπρου. Βασικά μας ζητούν να ανοίξουμε τα πόδια μας. Το χειρότερο είναι πως πολύ φοβάμαι θα τους ικανοποιήσουμε.

Να μας κάνετε τη χάρη αγαπητοί μουλλάδες! Ένα οδόφραγμα ανοίξατε το 2003 και είδαμε τα χάλια μας. Αν ανοίξετε ένα λιμάνι και ένα αεροδρόμιο, θα έρθει και το τέλος του κόσμου! Εξηγώ: Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα το 2003, τι συνέβη; Ο κάθε καράβλαχος έσπευσε να παίξει την περιουσία του στα καζίνο των κατεχομένων, ο κάθε ανιστόριτος έτρεξε να φάει ψάρι στην Κερύνεια και να κολυμπήσει σαν τουρίστας στα νερά που κάποτε σκοτώθηκε κόσμος για την ελευθερία. Ακούω πολλά τραγικά καθημερινά. Μια φίλη της μάνας μου, που μένει σε έπαυλη με πισίνα και πίνει τον καφέ της au lait, πάει και φτιάχνει τα μαλλιά της στα κατεχόμενα διότι εκεί η Εμινέ της παίρνει δυο λίρες μόνο, ενώ η Νίτσα στη Λευκωσία θέλει 20λιρο! Και ο Πάμπος (ο οποιοσδήποτε Πάμπος), γαμεί τουρκάλες πουτάνες με μία λίρα και του κάνουν όλα τα γούστα, ενώ η Σβετλάνα στη Λευκωσία που έφερε παράνομα απο τας Ρωσσίας, του κάνει νάζια και του κόβει και απόδειξη!

Τα καλύτερα έρχονται άμα ανοίξουν τα αεροδρόμια και τα λιμάνια. Οι απανταχού χώρκατοι θα οργανώσουν εκδρομές στην 'Ιστανμπούλ,' θα τρώνε ψαράκι αμέριμνοι στην Σμύρνη και θα μας φέρουν σουβενίρ μαγνήτες για το ψυγείο με την Αγ. Σοφιά, της οποία φυσικά αμφιβάλλω αν γνωρίζουν την ιστορία της. Θα κάνουν και μια ωραιότατη κρουαζιέρα στον Βόσπορο και ολοκληρωθήκαν και για φέτος! Θα μας δείξουν και βίντεο από τις διακοπές τους όπου θα διασκεδάζουν με Τούρκους και θα χορεύουν όλοι μαζί Άντζελα Δημητρίου και την άλλη την ξετσίπωτη την Μουτσάτσου. "Όϊ ρε, πολλά καλά πλάσματα!"

Θυμήθηκα τώρα και ένα μαλάκα γνωστό μου, που με ύφος Μικρούτσικου, μου ζήτησε να δείξω κατανόηση σε όλα αυτά: "Σκέψου πως έχει κόσμο φτωχό που θα φαληρούσε αν δεν ανοίγαν τα οδοφράγματα... Τώρα κάνουν εμπόριο με τα κατεχόμενα και έσωσαν την οικογένεια τους." Ναι ! Λες και τα οδοφράγματα άνοιξαν με δική μας πρωτοβουλία... Και δεν μου λες; Τι θα έκαναν οι φτωχοί σου φίλοι αν δεν άνοιγαν τα οδοφράγματα; Να σου πω τι θα έκαναν! Από δυο δουλειές περισσότερες και θα σώζονταν και αυτοί και η αξιοπρέπεια τους... Αλλά, μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...

Aπό Μικρός στα Βάσανα

Η ιστορία που ακολουθεί είναι 100% αληθινή και χιλιοειπωμένη. Εκ των υστέρων την βρίσκω τρομερά συναρπαστική, οπότε θα την ξαναπώ. Όσοι την ξέρουν να σιωπήσουν...

Όταν ήμουν 4-5 χρονών, έμαθα να βάζω μπρος το βίντεο και να παρακολουθώ καρτούν. Έβαζα την κασέτα μέσα δηλαδή, και πατούσα play. Οι γονείς μού ξεκαθάρισαν πως έπρεπε αυστηρά να παρακολουθώ τις δικές μου κασέτες στο χαμηλό συρτάρι και να μην ανακατεύω τις δικές τους στο από πάνω συρτάρι. Ε, πόσες φορές να δω ο καημένος τον Woody τον δρυοκολάπτη, είπα κι' εγώ να δώ κανά καρτούν απ' αυτά που βλέπανε οι μεγάλοι...

Βάζω που λέτε μια κασέττα από εκείνες τις επικύνδινες-χωρίς-ετικέττα-χωρίς-αξίες-χωρίς-τίποτα και κάθομαι. Δεν καταλάβαινα τι έβλεπα. Ήταν ζουμαρισμένα τα πλάνα. Κοιτούσα. Ξανακοιτούσα. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν ήξερα τι έβλεπα, αλλά σίγουρα κάτι δεν πήγαινε καλά... Κάποιον σκότωναν, κάποιος έσκουζε, κάποια σπάραζε, για φονικό θα επρόκειτο. Τέλος πάντων, δεν μπορούσα να καταλάβω. Είδα λίγο ακόμη και έμπηξα τα κλάματα. Το σπίτι, άδειο ! Η μάνα μου στον μπακάλη, ο πατέρας μου δουλειά. Τι να έκανα, τι να έκανα; Κάλεσα τις πρώτες βοήθειες. Όπου 'πρώτες βοήθειες' το τηλέφωνο της γιαγιάς μου, στην οποία έβρισκα πάντα το δίκιο μου.

Το απάντησε ο παππούς μου. "Γιατί κλαίς άγγελε μου," "γιατί κλαις αγάπη μου," εγώ δεν έβρισκα λόγια να εξηγήσω. "Τι έγινε, που είσαι; Δώς μου τη μάνα σου να μου πει τι έγινε..." Τίποτα εγώ, να κλαίω να φωνάζω...Στα πολλά, ξεστομίζω εν μέσω δακρίων και κραυγών την ατάκα: "Παππού, έβαλα ένα έργο, και είναι μια εδώ που του τρώει το πουλί του!" Θέριεψε ο παππούς μου, "Πέτα την, πέταξε την κασέττα τώρα αμέσως! Και να πεις του παπά σου να με πάρει τηλέφωνο όταν έρθει σπίτι!" Τώρα που το σκέφτομαι, ξέροντας τον παππού μου ελάχιστα, πάλι καλά που δεν μου ζήτησε να του πω τη συνέχεια. Εν πάση περιπτώσει...

Το περιστατικό εγώ δεν το θυμόμουνα. Μου το ανέφεραν οι γονείς μου πριν λίγα χρόνια για να γελάσουν(με). Αλλά εγώ, κατάλαβα πολλά...

(τώρα τι φωτογραφία να βάλω εγώ για το post αυτό, χωρίς να μας πάνε μέσα;)

Πες τα Άννα...

Μπας και βάλω κάποτε μυαλό!

Ρετρό - Μαθητικά Χρόνια

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που για μας σημαίνουν τον κόσμο όλο, ενώ γι' άλλους περνάνε απαρατήρητες. Είναι οι στιγμές που αισθάνεσαι μέγας Θεός και που θα τις διηγείσε στα εγγόνια σου, ενώ αυτά θα κάνουν ζάππινγκ στην τιβί.

Στη δευτέρα λυκείου ήμουν πολύ απηυδησμένος, τα πήγαινα χάλια με τα μαθήματα. Πρακτικής κατευθύνσεως μαθητής, έπηζα μες τις φυσικές και τις χημείες. Μου την είχε δώσει η εφηβεία, ήμουν και ερωτοχτυπημένος, ήμουν μια σκιά του εαυτού μου. Από το βράδυ ως το πρωΐ ιδιαίτερα μαθήματα, ήμουν ένα "μαννοκοπελλούδι" με τα όλα του!

Σα να μην έφταναν όλα αυτά, είχαμε και μια καθηγήτρια που αντιμετώπιζε το μάθημα της ιστορίας με ιδιαίτερο ζήλο και πάθος - το μόνο πάθος που ίσως γνώρισε στη ζωή της. Μιλούσε με ένα στόμφο, με μια υπεροψία, που ήθελες να την αρπάξεις απ'το μαλλί χρώματος 'σκατί' και να της χτυπάς τη μούρη στο θρανίο ώσπου να θρυμματιστούν τα πεταχτά της δόντια. Παρθένα την ανεβάζαμε, παρθένα την κατεβάζαμε. Ξέραμε πως ήταν ανύπαντρη στα 50 της και την κοροϊδεύαμε. Μάλιστα, το όνομα της άρχιζε από 'Β' και όταν είδαμε πως είχε ένα μπρελόκ στα κλειδιά της με το γράμμα αυτό, σπεύσαμε να διαδώσουμε πως πρόκειται για το αρχικό της λέξης 'βίλλος'.

Εν πάση περιπτώσει. Μπαίνει μια μουντή Δευτέρα στην τάξη και αρχίζει το κύρηγμα: "Δεν διαβάζετε, δεν παίρνετε στα σοβαρά το μάθημα της ιστορίας...και τι πάει να πει ότι εσείς ακολουθείτε πρακτική κατεύθυνση; Το υπουργείο δίνει τρομερή σημασία στο μάθημα της ιστορίας..." μπλα, μπλά, μπλα, γλώσσα δεν έβαζε μέσα της! Ήταν και τελευταία περίοδος, τα τράβαγε ο κώλος της να τα ακούσει. Τότε, σαν ηφαίστειο που ξυπνά απ' όνειρο βαθύ, δεν ξέρω κι' εγώ πως βρήκα την παρρησία, παίρνω αυθαίρετα το λόγο και προσθέτω μια στιγμή αξίας στη μέχρι τότε ζωή μου!

"Δεν θέλουμε να ασχολούμαστε με την ιστορία, αντιληφθείτε το! Είμαστε πρακτικό τμήμα, δεν έχουμε ώρα να αναλωνόμαστε με το μάθημα σας, και πάρτε το απόφαση ότι θα του δίνουμε ελάχιστη σημασία!" (Καλά, δεν είμαι σίγουρος αν χρησιμοποίησα το ρήμα 'Αναλωνόμαστε' αλλά τελοσπάντων το ζήτημα είναι πως την έκανα να ψάχνει να κρυφτεί!). Η καθηγήτρια με κοίταζε έκθαμβη καθότι δεν περίμενε από μαθητή-αθώο-περιστεράκι-που-στόμα-έχει-και-μιλιά-δεν έχει, να βγάλει λόγο διαρκείας πέντε λεπτών χωρίς να κομπιάσει ή να συρρικνωθεί μες τα ρούχα του από ντροπή.

Σήμερα εγώ γιατί καμαρώνω; Διότι όπως ξέρετε, κάθε τάξη έχει το μαννοκοπελλούδι της, αλλά έχει και την 'μοιραία κοπέλα' της. Ενόσω εγώ το έπαιζα Εβίτα Περόν στο μπαλκόνι της casa rosada, η κουκλάρα της τάξης παράτησε το σχέδιο που ζωγράφιζε με blanco στο θρανίο της και με παρακολουθούσε με μια επιδοκιμασία και με ένα ενθουσιασμό που νόμισα πως έβρεχε χαρτοπόλεμο, πως ξαφνικά κυμάτιζαν σημαίες, πως αλαφιασμένα περιστέρια μπήκαν απ' τα παράθυρα και πως η καθηγήτρια σκορπίστηκε σε 400 κομμάτια από ακτίνες laser. Όταν δε, η κούκλα συμμαθήτρια μου έκλεισε και το μάτι, εγώ νόμισα πως είμαι 13ος Θεός! Έβρεξα το μποξεράκι μου επί τόπου. Χτύπησε το κουδούνι, σχολάσαμε, πήρα τη βαλίτσα μου και μόνο αυτόγραφα δεν μοίρασα!

Ένιωσα πως ήμουν ο Parker Lewis, που ώντας στη μόδα τότε, δεν έχανε ποτέ ! Να το ξαναζήσω αυτό το συναίσθημα και τι στον κόσμο !

Πυροβολήστε την !

Σας γράφω απ' το μάθημα. Λογικά θα έπρεπε να παρακολουθώ τον σχεδιασμό του περιοδικού αλλά μ' έπιασαν τα νεύρα πρωί-πρώι και θα σκάσω αν δεν εκφραστώ!

Έχουμε μια ηλίθια εδώ πέρα, που κάθεται και δυο θέσεις παρακάτω. Μια 43 χρονών, που πάνω στα γεράματα θυμήθηκε να έρθει να σπουδάσει. Είναι μισή Ουαλλέζα, μισή Ινδή και προτεινόμενη για τα πέντε μέτρα ! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο σοβαρά παίρνει τη ζωή της και μας κάνει την τρίχα-τριχιά!

Τώρα δα μας έδωσαν ένα evaluation form να συμπληρώσουμε, ξέρετε, απ' αυτά τα διαδικαστικά και μας έπρηξε στις ερωτήσεις για να δει πως πρέπει να το συμπληρώσει! Μην το συμπληρώσεις μωρή μαλάκω, δώστο έτσι. Που σε πήρε ο πόνος πρωί-πρωί να εξυγιάνεις εσύ το σύστημα! Δεν φτάνει που βλέπουμε τη μούρη σου την ζαρωμένη απ'το χάραμα, μας φλόμωσες και στις απορίες...

Αυτή όταν πήγαμε στο Gregynog εκδρομούλα με τη σχολή, πήγε και ζήτησε από την υπέυθυνη να της παραχωρήσει μια ώρα απ' το όλο νταβαντούρι, για να μας κάνει γιόγκα στην εξοχή! Και υπήρξαν όντως καμιά δεκαριά μαλάκες που την ακολούθησαν! Τους έβλεπα απ' το παραθύρι μου και δεν πίστευα στα μάτια μου! Είναι παράξενη. Κάνει ριφλεξολογίες και όλα τις τα άρθρα σχετίζονται με alternative τεχνικές ιατρικής. Μάγισσα ! Να καεί στην πυρά, η χωρκάτισσα !

Και φυσικά, είναι χωρισμένη. Διότι αν είχε ζωή, σιγά μην έτρεχε στα 43 της να κάνει μάστερ. Α! Και εννοείται ότι δεν μας είπε την ηλικία της. Την ψάρεψα με πλάγιο τρόπο... ! Ωραία ξυπνήσαμε...

Απολογισμός της Μέρας

Σήμερα είμαι στα καλά μου. Να σημειωθεί η ημερομηνία παρακαλώ!

1. Κατ'αρχήν, χάρηκα διότι το international blog μου κέρδισε το πρώτο βραβείο της τάξης σε διαγωνισμό που έκανε το department. Δεν είναι τίποτε το σπουδαίο, ένα μπλογκ της κακιάς ώρας, πτωχή απομίμηση του Ελληνικού. Φανταστείτε δηλαδή πως ήταν τα υπόλοιπα...Παρόλα αυτά, εγώ καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι όλη μέρα. Κέρδισα ένα βιβλίο... Μας υποχρέωσαν!
2. Χάρηκα διότι στο διάλειμμα της διάλεξης με προσέγγισε ο καθηγητής και μου είπε: "I've checked out your blog, that Vissi woman sounds great!" Ε, άμα κοτζάμ καθηγητής ξόδεψε 3μιση λεπτά απ'τον χρόνο του για να ακούσει το 'ψυχεδέλεια,' τότε όλα τα λεφτά μωρό μου, όλα τα λεφτά! Πρέπει επιτέλους να ξεστραβωθούν οι αχρείοι του εξωτερικού και να μυηθούν στον βισσησμό asap.
3. Χάρηκα διότι σήμερα άρχισαν να σχεδιάζονται σοβαρά τα ταξίδια του 2007! Των φρονίμων τα παιδιά...
4. Έρχονται Χριστούγεννα και απ' ότι είδα στον λογαριασμό μου, υπάρχουν άφθονα χρήματα για πέταμα. Δεν θα λυπηθώ κανέναν! :)
5. Ξεπάστρεψα δυο εργασίες, παραμένουν μόνο άλλα πέντε αγγούρια μέχρι τα Χριστούγεννα και τότε θα μουρμουρώ απ' το νησί ανενόχλητος!
6. Το άγχος του Κυπραίου αυτή την εποχή: Τι θα κάνουμε την παραμονή; Να μου κάνετε τη χάρη και να μην κάνουμε τίποτα! Σας βαρέθηκα όλους... Και το καλό είναι πως δεν με ενοχλεί καθόλου!

Για κάποιο λόγο αυτή τη στιγμή χαίρομαι πολύ... Να σημειωθεί η μέρα, η ώρα, η στιγμή !

Ανοιχτή Επιστολή προς την κ. Spears

Αγαπητή Britney,

Γνωρίζεις πως ανέκαθεν υπήρξα φαν σου και δεν ντράπηκα να το παραδεκτώ ακόμη και σε περιπτώσεις που τα σχόλια των υπολοίπων αδαών μείωναν τον ανδρισμό μου στο μείον δυο. Γνωρίζεις πως αποτέλεσες την φαντασίωση μου για πολλά υγρά βράδια και πως η αφεντιά σου με την στολή της μαθήτριας σκίστηκε πολλάκις στα όνειρα μου. Γνωρίζεις πως οι χορογραφίες σου έγιναν cult και πολλά κατοπινά τσουλάκια τις μιμήθηκαν ανεπιτυχώς. Γνωρίζεις πως έχω όλα τα cd σου (αυθεντικά! Ούτε γι' αυτό ντρέπομαι) και πως η παιδική φωνούλα σου ξυπνάει μέσα μου τον παιδεραστή.

Και καλά εγώ δεν ντρέπομαι ! Εσύ; Λίγη τσίπα, τίποτα; Λίγο σεβασμό στο παρελθόν μας έστω και για το τυπικό του πράγματος; Οι τελευταίες σου τσιριμονιές με απογοήτευσαν τα μάλα. Εκεί που ήσουν η απόλυτη φαντασίωση της παρθένας με το ύφος-αθώο-πληγωμένο-ελαφάκι, που τα κάνει όμως όλα στο κρεββάτι, έρχεσαι και αποκαθηλώνεις την εικόνα σου και ταυτόχρονα την στύση μου. Μια τα δυο παιδιά που έφτυσες, μια τα διαζύγια, μια οι τελευταίες σου φωτογραφίες με κυτταρίτιδα στην The Sun, χέστα κι' άστα μωρό μου! Μα γίναμε κολλητάρια και με την (Πα)Πάρις Χίλτον; Ως εδώ και μη παρέκει. Το να είσαι χάι πορνίδιο ήταν όλα τα λεφτά. Το να ξεπέσεις τόσο χαμηλά, δεν το επιτρέπω, μου το απαγορεύει η αξιοπρέπεια μου!

Άμα δεις καλά-καλά τις φωτογραφίες σου, μοιάζεις λες και τα τελευταία τρία χρόνια κατανάλωνες μόνο junk food. Την μουσική σου! Μέχρι την επόμενη Britney που θα μου πλασάρουν οι εταιρίες, θα συμβιβαστώ με Μότσαρτ ! Awsome babe!

Αχ πουλί μου...

Πώς βαστάς και δεν λυγίζεις; Δεν έφαγες χθες, ούτε και προχθές γι' αυτό μουρμουρίζεις... Τι να σε κάνω γιαβρίμ μου. Δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω εγώ, παραπαμ παμ παμ... Και έτσι όπως σε βλέπω μαρουλιασμένο στη φωλίτσα σου μου σκίζεται η καρδιά ! Τόση κάβλα να πηγαίνει χαμένη...!

Δακρίζω κάθε φορά που βλέπω το κεφαλάκι σου να πετάγεται έξω απ' τη φωλίτσα σου, με την ελπίδα πως του έφερε ο πατερούλης του να φάει λίγο μουνάκι. Με τι ψυχή να πεις του σπλάχνου σου να κάτσει κάτω γιατί δεν; Πουλάκι είναι και αυτό, και θέλει να κελαηδήσει... Τότε το χαιδεύω, να το καλμάρω και πνίγω το κλάμα του μέσα στην φτερούγα μου!

Δεν θα γυρίσει ο τροχός; Θα πηδήξει και ο φτωχός...

Να Ζήσεις Μαμά Ευρώπη!

Καταχάρηκα! Μόλις διάβασα πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα γιορτάσει τα 50χρονα της μέσα στο 2007, συντάσσοντας νέο κείμενο, αδελφάκι του ευρωπαϊκού συντάγματος, ώστε να εγκριθεί μέσω δημοψηφισμάτων το 2010. Βέβαια, άξιος που θα ζήσει ως τότε...

Θεωρώ πως ήρθε η στιγμή να καλλιεργήσουμε την ευρωπαϊκή μας συνείδηση όσο ποτέ άλλοτε. Κανείς από εμάς δεν συνειδητοποίησε πως οδεύουμε ακάθεκτοι προς την δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης και πως αν το παίξουμε για μια φορά στη ζωή μας έξυπνα, θα σκίσουμε τους Αμερικάνους στα τέσσερα και θα φράξουμε το δρόμο της Κίνας, που διεκδικεί τον τίτλο της επόμενης παγκόσμιας αυτοκρατορίας.

Οι θεσμοί υπάρχουν ήδη. Ευρωκοινοβούλιο, ευρωδικαστήριο, ευρωπαϊκή επιτροπή, ευρωπαϊκή τράπεζα ! Και πρόεδρο έχουμε και εθνικό ύμνο έχουμε, είμαστε κομπλέ! Τον 'Ύμνο της χαράς' του Μπετόβεν, αν δεν το ξέρατε. Και η σημαία μας με τα 12 αστεράκια μια χαρά κυματίζει. Τι απέμεινε; Να το πιστέψουμε! Να κατανοήσουμε πως τα σύνορα μας δεν είναι στην Κερύνεια αλλά στις όχθες του Ατλαντικού στην Πορτογαλλία δυτικώς, και στη Βόρεια Θάλασσα της Σκανδιναβίας. Ειδικά από το 2008, όταν θα μπούμε και στο Ευρώ, χαιρέτα μου τον πλάτανο! Ναι, θα ακριβύνει η τιμή της τυρόπιτας κυρά μου, αλλά σκέψου, θα έχεις ένα σωρό ωφέλη!

Κατ' αρχήν, πετάς από πάνω σου την γέριμη τη λίρα που γράφει πάνω "bir lir" και φεύγει το μίασμα του τουρκο-παρελθόντος μας. Θα πάψουν οι παρέες να καυγαδίζουν στις βεράντες για το αν φταίνε οι Μακαριακοί ή οι Γριβικοί για την εισβολή του '74. Διότι ακριβώς θα συνειδητοποιήσουμε πως η κυπριακή δημοκρατία αποτελεί παράρτημα της Ευρώπης. Μιας μεγαλύτερης χώρας. Και πλέον, το αν ευθύνονται οι Γριβικοί ή οι Μακαριακοί για την εισβολή θα αφορά και τους Εσθονούς και τους Λεττονούς. Εντάξει, παρά-αισιοδοξώ, αλλά καταλάβατε το πνεύμα μου...

Επομένως, ξεκινήστε να ακολουθείτε ευρωπαϊκά προγράμματα, αφήστε τις κρουαζιέρες στις αραπιές και στους Αγ. τόπους και εξερευνήστε την κουλτούρα της νέας μητέρας σας. Μάθετε και καμιά ξένη γλώσσα εκτός απ' τα αγγλικά (που οι μισοί από σας τα μιλάτε καλύτερα και απ' τα ελληνικά!) και ετοιμαστείτε να γίνετε world power! Αδέλφια μας δεν είναι πια μόνο οι Ελλαδίτες. Αλλά και οι Πολωνοί και οι Βέλγοι. Και μην ανησυχείτε. Την σούβλα θα εξακολουθείτε να δικαιούστε να την τρώτε, όποτε θέλετε !

Χώρια που ακόμη και το όλο concept της Ευρώπης πηγάζει απ' την ελληνική μυθολογία, αφού ως γνωστόν την πήδηξε ο γαμιάς Δίας και αυτή άρχισε να ξερνάει σαν κουνέλα τις χώρες. Επομένως, το να κινηθούμε προς μια ενωμένη Ευρώπη είναι σαν να παλλινοστούμε στις ρίζες μας, στην πατρίδα μας, στους εαυτούς μας!

Βίσση-Σερτάμπ, Κι΄οι Δυο Μας Αχ και Βαχ!

Με μεγάλη μου χαρά έμαθα σήμερα πως έγινε ένα μίνι μακελειό στην αγγλική σχολή της Λευκωσίας, μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων μαθητών (Ο όρος ελληνοκύπριος & τουρκοκύπριος δεν υπάρχει για μένα). Έλληνες κουκουλοφόροι επιτέθηκαν στους Τούρκους και έγινε της κακομοίρας! Εύγε νέοι μου, ήταν το πιο αισιόδοξο μήνυμα που έλαβα κατά τη διάρκεια της απουσίας μου. Μαθαίνετε σιγά-σιγά...

Δεν ξέρω ακριβώς τι προκάλεσε το χάος, όλα λέει ξεκίνησαν από τον Τούρκο που έφτυσε μπροστά στον Έλληνα, επειδή φορούσε σταυρουδάκι. Για λεπτομέρειες αποταθείτε εδώ. Το θρησκευτικό σκέλος της προσβολής δεν θα το συζητήσουμε, είναι ανώφελο. Δεν υπάρχει Θεός, ελπίζω να το συνειδητοποιήσατε, διότι αν υπήρχε δεν θα τραβάγαμε ό,τι τραβούμε. Υπάρχει η Μητέρα Φύση. Αλλά αυτό το αφήνω για άλλο post. Που λες...

Διασκεδάζω απίστευτα που βγήκε η πολιτική ηγεσία να καταδικάσει το γεγονός! Τι μου λέτε κύριοι; Τσακώθηκαν 2-3 παιδάκια μεταξύ τους και τι; Ήρθε το τέλος του κόσμου; Και να τους σκότωναν, που λέει ο λόγος, μια αναφορά στις τελευταίες σελίδες των εφημερίδων θα αρκούσε. Δυο-τρεις νεκροί Τούρκοι δεν φέρνουν την άνοιξη. Να τους σφάζαμε όλους, να πω δόξα σοι ο Θεός ! Δεν είδατε τους Κρητικούς; (θα μου πείτε, οι Κρητικοί είχανε αρχίδια...) Τους σφάξανε όλους και ησυχάσανε. Εμάς μας ξέφυγαν...

Εννοείται ότι δεν υποστηρίζω την βία και τους σκοτωμούς, τα πιο πάνω λόγια δεν τα εννοώ (τουλάχιστον στο 100%). Όλοι άνθρωποι είμαστε και μια μέρα θα πεθάνουμε. Αλλά με ενοχλεί αυτή η βρωμό-τουρκολαγνεία που επικρατεί τα τελευταία χρόνια! Λες και λύσαμε όλα μας τα προβλήματα μαζί τους και τώρα θα συνάψουμε σχέσεις μέσω των reality, μέσω του Survivor, των σήριαλ και της μουσικής, λες και δεν έχουμε κατοχή! Και κατοχή να μην είχαμε όμως, δεν έχουμε άλλους γείτονες να συνάψουμε σχέσεις; Και οι Ιταλοί γείτονες μας είναι, γιατί δεν ενδυναμώνουμε μ'αυτούς τις σχέσεις μας; Έχουμε τους Λιβανέζους, έχουμε τους Σύρους, μια χαρά λαοί! Μην δούμε Τούρκο-κατακτητή, αμέσως να σκύψουμε!

Μην σχολιάσω και τις κυπριοπούλες στα αγγλικά πανεπιστήμια που βλέπουν τους Τούρκους και στάζουν (απ' όπου μπορούν να στάξουν!). Αλλά, για όλα φταίει η παιδεία (μόνιμη συτζιά του μαύρου). Μισό κεφάλαιο ιστορίας να ξέρανε, θα τους μιλούσανε; Τόσα ξέρουμε, τόσα κάνουμε! Αλλά ακόμη και αν δεκτώ το επιχείρημα μερικών πως πρέπει να είμαστε διπλωματικοί και ανοικτόμυαλοι (ανοικτόκωλοι), και να δούμε τον άνθρωπο πίσω απ' την εθνικότητα, εγώ έχω να πω, ότι δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουν 300 χώρες στον πλανήτη. Μπορώ κάλλιστα να συνάψω σχέσεις με ανθρώπους απο πιο δημοκρατικά backgrounds! Ισπανούς, Ιρλανδούς, Γάλλους, Πορτογάλλους, Τανζανούς!

Και για να τελειώνουμε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο καυγάς ξεκίνησε στην αγγλική σχολή ! Θάνατος στους πούστο-εγγλέζους!

Όλα τα'χε η Μαριωρή...

...Τα επιτραπέζια μας έλειπαν ! Να ζήσουμε να τα θυμόμαστε κυρίες και κύριοι. Σε μια χρονική περίοδο που πάω 'τριφτός' στις εργασίες, το course διοργάνωσε βραδιά επιτραπέζιου! Και εμείς, μην χάσουμε... Μας χώρισαν σε ομάδες και ομίλους και εξεταστήκαμε στα εξής επιστημονικά παιχνίδια: Φιδάκι, jenga, πόκερ, ludo, score4 και σκάκι. Εμένα μ' έβαλαν στο σκάκι, τους ψαρώνει η νομική βλέπετε... Πόσο λίγο με ξέρουν! Εννοείται ότι βγήκα νοκ-αουτ απ'τον πρώτο γύρο.

Η πλάκα είναι να βλέπεις τα κινεζάκια να εκστασιάζονται κάθε φορά που ο πύργος του jenga ετοιμάζεται να κατεδαφιστεί. Έτοιμες οι φωτογραφικές μηχανές από ώρα για να απαθανατίσουν την πτώση. Λες και επαναλαμβανόταν η 11η Σεπτεμβρίου'01.

Αχ, η ζωή του φοιτητή! Ας πούμε, για σήμερα το να κερδίσει η ομάδα μου στα επιτραπέζια ήταν και το μοναδικό μου άγχος ! Σιγά μην επιστρέψω στην Κύπρο, να ασχολούμαι με λογαριασμούς, μισθούς, πισώπλατες μαχαριές στα καφέ του απογεύματος, κόλαση ! Χίλιες φορές να απολαμβάνω τα κινεζάκια να ζουρλένονται με το jenga (jenga γίγας, για να λέμε και την αλήθεια!) Φωτογραφίες όπως πάντα για τα μάτια σας μόνο.

PAPARIζου

Έχω να γράψω ένα άρθρο για την πειρατεία στη μουσική και έτρεξα στο HMV μπας και μου δώσουν καμιά ιδέα. Με το που μπαίνω, ορθώνεται το παπάρι μου στο 'παρουσιάστε.' Η Παπαρίζου δεσπόζει στο εγχώριο singles chart με το mambo! Να πάω σε cheesy night στο union και να δω τους άγγλουρες να πωρώνονται με Παπαρίζου, και τι στον κόσμο ! Μπράβο της πάντως, η αγγλική αγορά είναι η πιο δύσκολη και ακατάδεκτη, οπότε θεωρώ πως πάει καλά η Helena. Σημειώστε δε, πως οι δίσκοι δεν βρίσκονται κατανεμημένοι στο 'world music' section όπου μπορεί κανείς να βρει μέχρι και Σαββίνα Γιαννάτου, αλλά στο εγχώριο chart να συναγωνίζεται αντάξια ονόματα της, από Beyonce, Shakira και πάνω!

Πα-τέρας & Υιός ΙΙ

Ο Χάρης υποστηρίζει πως έχουμε καταντήσει σαν τα δυο πουλάκια του Αρκά και δεν έχει άδικο. Είναι όμως να μην νευριάζεις με αυτά που ακούς; Ακολουθεί συζήτηση επιπέδου μεταξύ πατρός και υιού καθ' οδόν προς το αεροδρόμιο! --> Το μόνο ελαφρυντικό που του δίνω, είναι η περασμένη ώρα, κατά την οποία θέλω να πιστέψω πως μιλούσε υπό την επήρεια του χαπιού των δώδεκα!

Πα-τέρας: (Σπάει την παρατεταμένη σιωπή που επικρατούσε στο αυτοκίνητο) Πάντως, αποκλείεται να μην υπάρχουν εξωγήινοι !
Υιος: Πώς σου ήρθε;
Πα-τέρας: Έδειχνε η Δρούζα εχτές ένα βίντεο, συγκλονιστικό !
Υιος: Ε, άμα το είπε και η Δρούζα, δεν χωρεί αμφιβολίας !
Μάνα: (guest star): Γιατί; Εγώ θωρώ την Δρούζα, αρέσκει μου!
Πα-τέρας: Έδειξε στο βίντεο κάτι παιδάκια σε χωριό της Βραζιλίας που έπαιζαν ποδόσφαιρο, και ξαφνικά πετάχτηκε μέσα από ένα τοίχο ένα τέρας και τους άρπαξε τη μπάλα ! Και δείχνει ολοκάθαρα το τέρας ! Τους έκανε ένα μορφασμό τρομαχτικό, νά ! Κάπως έτσι (μου κάνει τον μορφασμό του εξωγήινου).
Υιός: Κράτα το τιμόνι να μεν τουμπάρουμε και άσε με, με τα μονταρισμένα βίντεο που σου δείχνει η Δρούζα για να δει νούμερα η εκπομπή της !
Πα-τέρας: Μα είσαι σοβαρός; Δεν πιστεύεις δηλαδή πως υπάρχουν εξωγήινοι; Ολόκληρο σύμπαν και να μην υπάρχει αλλού ζωή; Κρίμας τα πτυχία σου! (Θα έσκαγε αν δεν το έλεγε!).
Υιός: Θεωρώ πως υπάρχει ζωή, αλλά υπό μορφή χημικών στοιχείων, όχι νοήμοντα όντα!
Πα-τέρας: Τι λες ρε, και το Ρόσγουελ;
Υιός: Πού το θυμήθηκες κατ'αρχήν το Ρόσγουελ; Ένα βιντεάκι υπερεκτιμημένο και αμφισβητημένο απαξάπαντες!
Μάνα: Αύριο θα φέρουμε να φάμε κοτόπουλο, εντάξει;
Πα-τέρας: Δηλαδή αποκλείεις το ενδεχόμενο να έπεσε ο δίσκος τους στην Γη, να μην μπορούσαν να τον επισκεύασουν και να απήχθησαν από τους Αμερικάνους;
Υιός: Δεν σου κινεί υποψίες ότι οι εξωγήινοι συλλαμβάνονται πάντα σε χωριά που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους και πάντα επειδή ξέμειναν από καύσιμα; Γιατί δεν έρχονται επισήμως μέρα-μεσημέρι να τους τρατάρουμε και το κατιτίς τους;
Πα-τέρας: Διότι δεν θέλουν να μας τρομάξουν !
Υιός: Και εμείς δηλαδή αν αύριο ανακαλύψουμε ζωή αλλού, δεν θα στείλουμε αντιπροσώπους μπας και τους τρομάξουμε; Άμα υπάρχουν εξωγήινοι, ας τολμήσουν να προσγειωθούν στο Times Square να τα πούμε πολιτισμένα! Όχι πάνε και εμφανίζονται στα μωρά που παίζουν μπάλα μες τις αλάνες τις Βραζιλίας...
Πα-τέρας: Δεν ξέρω, αλλά έτσι είπε η Δρούζα !
Υιός: Η Δρούζα ! Άσε μας ! Η Δρούζα πριν ένα χρόνο είχε την Βίσση καλεσμένη και δεν με άφησες να τις δω γιατί έλεγες πως όλο μαλακίες εκπομπές βλέπω ! Άμα πας σπίτι, να τηλεφωνήσεις του CNN να τους πεις ότι η Δρούζα έχει αποκλειστικό βίντεο με εξωγήινους, να ενημερώσεις τον πλανήτη!
Μάνα: Έχει δίκαιο ο γιός σου, γιατί δεν έρχονται οι εξωγήινοι να τους δούμε μιαν καλήν ημέραν;
Πα-τέρας: Έδειξαν και φωτογραφίες !
Υιός: Παπά, εκατάντησες σαν την Θεοπούλα του παρά πέντε ! Ότι σου πασάρουν το πιστεύεις. Άτε, πάρκαρε, να σηκωθώ να φύγω!
Μάνα: Όχι εδώ είπαμε, μας γράφει η αστυνομία.
Πα-τέρας: Κατεβάτε εδώ και οι δυο τζι' επελλάνατε με...

Εντυπωσιακό, λοιπόν, το φινάλε κατά την παραμονή μου στην Κύπρο. Απ' το Κάρντιφ τα χειρότερα, σε λίγο στις οθόνες σας. Κατά τα άλλα, έχω νέο τηλέφωνο, γράψτε: 07809566588. Περιμένω μηνύματα με σεξουαλικές προεκτάσεις !

Θρίλερ

Ο Νίκος Καρβέλας κυκλοφόρησε το νέο του δίσκο με τίτλο "Θρίλερ." Ο δίσκος κινείται σε soft rock ήχους που αποτελούν προέκταση της nylon εποχής.

Αγαπώ τον Καρβέλα! Ο κύριος σπούδασε νομική. Την παράτησε... Ο κύριος ερωτεύτηκε τρελλά μια γυναίκα και την 'ξεκλείδωσε' βγάζοντας από μέσα της τον λαμπερό της εαυτό. Τον παράτησε...

Αγαπώ τον Καρβέλα διότι εξακολουθεί να την αγαπά ακόμη και της αφιερώνει τα ωραιότερα του τραγούδια. Διότι δεν διστάζει να παραδεχτεί πως γι' αυτόν είναι το 'ωραιότερο πλάσμα του κόσμου' πως αν σταματήσει να του τραγουδάει, θα πάψει να γράφει.

Αγαπώ τον Καρβέλα διότι μπορεί να γράψει από 'Μάλα' και 'Δαίμονες', μέχρι και φτηνό τσιφτετέλι για τα σκυλάδικα Αθηνών-Λαμίας. Διότι μπορεί οι στίχοι του να ξεγυμνώνουν την ψυχή του με τον πιο κυνικό τρόπο αλλά και να την απογειώνουν με τις πιο όμορφες εικόνες (Βλ. 'Σταλαχτίτες', για τους πιο ειδήμονες).

Αγαπώ τον Καρβέλα διότι ακροβατεί μεταξύ αθυροστομίας και ποίησης με τον πιο έξυπνο τρόπο. Στο νέο του δίσκο βρίσκουμε τα εξής θεϊκά:

"Άσε με ήσυχο, μη με ζαλίζεις,

Πέος μου ανήσυχο, τι μουρμουρίζεις;"

(Βαριέμαι)

*

"Μελαγχολικό κορίτσι πες μου τι σκέφτεσαι να κάνεις,

πες μου τι σκέφτεσαι να κάνεις με το όπλο που κρατάς!"

(Μελαγχολικό κορίτσι)

*

"Χριστέ, τίποτα απ' τα λόγια σου δεν έχει πιάσει τόπο,

κρίμα η θυσία σου, δεν άξιζε τον κόπο,

όλα αυτά που είπες τα'χουν διαστρεβλώσει,

οι παπάδες σου τα'χουνε σκατώσει...

(Χριστέ!)

Νίκο Καρβέλα, ζούμε παράλληλες ζωές! Ανυπομονώ να ασπρίσουν τα μαλλιά μου, να γίνουμε ένα !

Έχασα...

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σκατά τα έκανες, σαν τα μούτρα σου! Μου ήθελες και interview τρομάρα σου και θέση στην κυβέρνηση. Δεν βλέπεις τα χάλια σου λέω εγώ! Που μου ξύπνησες και πρωί-πρωί και μου κουρεύτηκες για να εντυπωσιάσεις. Έβαλες και το κουστούμι το δικηγορικό! Να! Πάρτα να μην στα χρωστάω! Και την επόμενη φορά που θα θελήσεις να 'βολευτείς,' να το σκεφτείς διπλά και τριπλά...

...Τώρα σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος, αποχαιρέτησε την Αλεξάνδρεια που χάνεις!

Fuckin´ Charlie !

Η αγαπημένη μου σκηνή στο Heathrow: (Κείμενο αυστηρά στην κυπριακή διάλεκτο, για να μεταφέρει ακριβώς την ατμόσφαιρα!)

Μεσόκοπη Κυπραία-Charliσσα με θκυο κοπελλούθκια-βάσανα, περιμένει στο gate 23, συνοδεύομενη από την αρφή της τον βόρτο, και την μαυροφορεμένη μάνα τους που τον τζαιρό του '74. Με το που μπαίνουν στο gate πρέπει να τις ακούσουν ούλλοι οι επιβάτες. Κάμνουν σαν να είναι μόνες τους! Η Charliσσα φορεί μπότες ως το γόνατο, ροζ φανελλούδα που της επιτρέπει να φανερώννει την σκεμπούδα της, ζώνη gucci και μαλλί κοντό, καστανό με χρυσές ανταύγειες που νομίζεις πως μόλις ελούθηκε την Pelelex!

Μιλάει ταυτόχρονα στο κινητό με Κύπρο, με τα θκυό μωρά και με τις συγγενείς της:

"Έλα κόρη, είμαι αεροδρόμιο, έρκουμαι Κύπρο ! Ξέρω το ότι είμαι πελλή, είπουν να σου κάμω surprise ! Dimitris, i told you to drink and not to spit in the bottle, ya!?. Εν σε περιπαίζω, εννά μας κάμεις κωλοκάσι αύριο; Dimitris, εννα γίνεις λέshi. Mamma, grab him !

- Γιαγιά: Όϊ, όϊ Δημήτρη μου, μεν τρίφκεσαι χαμέ...Έλα φάε chips. Δώσε τζαι της αρφής σου. Όϊ τούτο, έππεσεν χαμέ ! Όϊ στο στόμα λαλώ σου!
- Charliσσα: Μάμμα δως τον της Αντρούλλας, τζαι εν σε ακούει ! Dimitris, come and talk to nonna! Εν χέλει κόρη! Dimitris, you´re gonna lose your tape and am not buying you another! Θωρείς τον Κύριο δίπλα (εμένα λέει), επελλάνες τον. Πήαιννε με την θεία να δείτε το αεροπλάνο!
- Θεία: Έλα, έλα Δημήτρη μου! Οχχου το! Μα είδες ίντα μεάλον το αερόπλανο; Εννα μπούμε τωρά δαμέσα να πάμε στη νοννά! Θέλεις να πιεις νερό; (Το μπουκώνει το μπουκάλι ολόκληρο)
- Charliσσα: Εννά σταματήσουμε τζαι που τον φούρνο για breakfast κόρη. Χέλεις να σου φέρουμε τίποτε; Όϊ, μόνον εμείς είμαστε, ο Πανίκκος έshει δουλειές. Μα γιατί θωρώ τον μάνα μου; Dimitris, am gonna hit you! Πάτσους ! Μάμμα πιάστην μητσιά 2 λεπτά να κλείσω την παρπατούσα.
- Γιαγιά: Μα έχουμεν ώρα κόρη μου! (παύση). Ίντα πράμαν α; Τόσα πλάμματα δαμέ, τζαι εν έχουμε κανένα γνωστόν!
- Charliσσα: Μάμμα τέλειωνε, κράτα μου να κλείσω την αμαξού. Αν μπούμε μέσα τζαι ΄εν τζοιμηθούν, ο πιλόττος εννα κάμει emergency landin!

Κάτι τέτοιες στιγμές, έτσι όπως είμαι φοβισμένος να επιβιβαστώ στις ιπτάμενες νεκροφόρες, σκέφτομαι πως θα είναι άδικο και κρίμα, οι τελευταίες μου εικόνες απ' την Μεγαλόνησο, να είναι αυτές ! Long live Cyprus !

Βαράτε Βιολιτζήδες

Το "Χασάπικο" είναι η διάσημη ελληνική ταβέρνα του Κάρντιφ.

Καιρό άκουγα γι' αυτήν, μόλις απόψε κατάφερα να την επισκευτώ και να κρίνω ιδίοις όμμασοι τι καπνό φουμάρει! Μην σκιάζεστε απ'την όψη της. Από μέσα είναι ακόμη χειρότερη! Με δυο ποτηράκια κρασί όμως, όλα είναι τέλεια ! Ειδικά όταν ως φοιτητής ρημάδο-τρως και σε χτυπά πιο εύκολα στο κεφάλι. Που λέτε, πέρασα καταπληκτικά ! Για όσους με ξέρουν προσωπικά θα εκπλαγούν όταν μάθουν πως χόρεψα τα 'ριάλια,' ΄διάφορα νησιώτικα σουξέ και φυσικά το μεγαλύτερο σουξέ της εποχής: "Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης." Όλα δια στόματος τραγουδιστή, διασταύρωσης Ζαφύρη Μελά, Βασίλη Καρρά και Μακρόπουλου. Είχα βέβαια και τέλεια παρέα, thank you boys and girls!

Λοιπόν, αγαπητό φαν κλαμπ. Θεού θέλοντως και πολιτικής αεροπορίας επιτρέποντος, απόψε αφικνούμαι στην Κύπρο. Ξύπνησε το δημόσιο και μου άνοιξε τις αγκάλες του. Έχω συνέντευξη την Τρίτη, γι' αυτό αναχαιτήστε λίγο τον ενθουσιασμό σας, μπορεί να περιμένει το άγημα. Αλλά μετά, θα λιώσουμε στο 'Πραλίνα' με όλες τις αριστοκράτισσες προσφυγοπούλες που ψάχνουν γαμπρό γιατρό. Σας το υπόσχομαι! Θα τα πούμε σύντομα, με τα πρώτα συμπτώματα του πολιτισμικού σοκ που με περιμένει!

ΥΓ: Έχασα το κινητό μου με όλα τα τηλέφωνα, οπότε πρέπει να μου τηλεφωνήσετε εσείς προκειμένου να βρεθούμε!

Έξωση

Αγαπητέ γείτονα,

1. Είναι η τελευταία φορά που ανέχομαι να με ξυπνάς από τις 7.00 το πρωί. Επειδή εσύ κοιμάσαι σαν ζώο-ψοφίμι και δεν ακούς το ξυπνητήρι ΣΟΥ που ωρύεται ένα 20λεπτο, δεν σημαίνει πως εγώ πρέπει να σε ανέχομαι. Σήμερα ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε δέκα μέρες που σηκώστηκα να σου κάνω πριβέ εγερτήριο και έχασα τον ύπνο μου. Άσε που έπρεπε να μπω στο δωμάτιο σου (κοιμάσαι με ξεκλείδωτη πόρτα) και αναγκάστηκα να αγγίξω το πώμολο της πόρτας σου που αγγίζεις με τα βρωμερά σου χέρια.
2. Είναι η τελευταία φορά που ανέχομαι να φέρεις την επίσης σιχαμένη γκόμενα σου στην κουζίνα μας, για να φάτε τα σκατά που μαγειρεύετε. Ναι, αναφέρομαι σε εκείνη τη μουστακαλλού που τραβολογιέται μαζί σου. Αν σας ξανακόψω να βάζετε τα γυμνά σας πόδια πάνω στο τραπέζι που τρώω, θα σου τα κόψω όλα τα κάτω άκρα, ξεκινώντας απ' το μικρότερο!
3. Τρώτε που τρώτε ! Πλύνετε και κανένα πιάτο (εντός του 2006)! Πλένεις το κουτάλι, γιατί το αφήνεις πάνω στον πάγκο δέκα μέρες και δεν ξέρουμε ποιού ανήκει ή αν είναι καθαρό; Τα συρτάρια τι τα έχουμε; Και δεν αφήνεις μόνο το κουτάλι, όλα τα κουζινικά έτσι τα αφήνεις και μου ξυπνάς μνήμες κέντρου νεοσυλλέκτων! Ουμ να μου χαθείς!
4. Είναι η τελευταία φορά που ανέχομαι να δανείζεσαι τα σκεύη μου και ειδικά τα ποτήρια μου τα οποία κρύβω στο δικό μου ντουλάπι επειδή ακριβώς σε σιχαίνομαι μέχρι θανάτου. Τι πάει να πει δεν ήξερες πως είναι τα δικά μου ποτήρια; Απ' το ντουλάπι μου τα πήρες, ποιανού λες να ήταν; Είσαι και ξεφτέρι !
5. Σου απαγορεύω να με ξαναρωτήσεις με την σπαστική σου φωνή πως πάνε τα μαθήματα μου. Σου απαγορεύω να με ρωτήσεις αμέσως μετά αν θα πάω έξω το βράδυ! Κατ' αρχήν, αφού βλέπεις πως σου απαντώ μονολεκτικά, εδώ και ένα μήνα που σε ξέρω. Δεν το έπιασες το υπονοούμενο; Μας έκανες που μας έκανες το διαμέρισμα 'γουμά', τώρα σ' έπιασε και ο πόνος για την πρόοδο μου!

Αγαπητέ γείτονα! Είναι μετρημένα και ληγμένα τα ψωμιά σου εδώ μέσα !

Χάος 1996 - Χάος 2006

O Σαντάμ ετοιμάζεται για την αγχώνη, η Β. Κορέα για νέα πυρηνική δοκιμή, οι Πράσινοι στην Αγγλία πάνε απ' το κακό στο χειρότερο. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου είναι ο Πάφου. Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι.

Πάμε μαέστρο! Πάτα play κόρη μου! "...Στάχτη και τα όνειρα μου και ξορκίζω δέκα χρόνια στα καινούρια μου σεντόνια." Ναι, η χορογραφία θυμίζει "γεια", "δέστε μου τα μάτια" και άλλα ευαγγελινά. Διότι όταν η Άννα έχτιζε Παρθενώνες, οι άλλες κρέμονταν απ' τα δέντρα!

Της Πολιτσμάνας το κάγκελο !

Λυσσάξανε οι αστυνομικίνες της Κύπρου! Θεωρούν πως τα πρόσφατα σχόλια του αρχηγού αστυνομίας υποτιμούν το φύλο τους! Τι δήλωσε ο χρυσόστομος; Πως ο ίδιος ανησυχεί για το μέλλον του δυναμικού αστυνομίας. Αυξάνονται οι αστυνομικίνες, μειώνονται οι αστυνομικοί, είπε. Αυξάνεται το έγκλημα, μειώνεται η εξιχνίαση του, λέω!

Επιστρέφουμε δηλαδή, στο αγαπημένο μου θέμα ! Ισότητα των δυο φύλων! Θέλετε κυρίες μου να γίνετε αστυνομικίνες; Να υποστείτε το τίμημα του επαγγέλματος ! Τι πάει να πει: "Δεν πάω στο γήπεδο ως ασφάλεια, επειδή το πιο πιθανόν είναι να μου τις βρέξουν εμένα οι φίλαθλοι;" Δυο μέτρα και δυο σταθμά; Τι πάει να πει: "αρνούμαι να παραστώ στη σκηνή του εγκλήματος διότι το γουρούνι/δολοφόνος/βιαστής, μπορεί να μου επιτεθεί;" Τι σας εκπαιδεύσαμε δηλαδή; Για να κόβετε λαπόρτα; Σιγά μην σκίσετε κανά καλσόν!

Δυστυχώς, δεν μπορεί να αναχαιτιστεί το πρόβλημα. Είναι γεγονός πως οι γυναίκες εντάσσονται στο σώμα διότι σκοράρουν καλύτερα στις εξετάσεις εισαγωγής στην ακαδημία, παρά οι άντρες (αίσχος!). Δεν δύναται να περιοριστεί ο αριθμός των υποψηφίων βάσει φύλου. Είναι αντισυνταγματικό, θα μας τρέχουν στα δικαστήρια. Αλλά τι θα γίνει; Θα το διαλύσουμε το σώμα; (Βέβαια, έτσι όπως κατήντησε, καλύτερα να το διαλύσουμε, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας!).

Όταν έτυχε να συζητήσω το θέμα με ανώτατο στέλεχος της αστυνομίας, μου παραδέχτηκε το μέγεθος του προβλήματος: "Δεν φτάνει που αρνούνται να ενταχθούν στο δυναμικό των πλείστων επιχειρήσεων, όταν έρθει η ώρα της προαγωγής, την επιζητούν σαν δαιμονισμένες." Το έχουμε ξαναδεί το έργο αρχηγέ μου! Τις προάλλες δεν τα λέγαμε, πως οι γκόμενες θέλουν και το σακί γεμάτο, και τον γάιδαρο δεμένο; Γιατί δεν στέλνετε στις επιχειρήσεις ζευγάρια; Να πάει ένας άντρας αστυνόμος περίπολο με μια αστυνομικίνα, να νιώθει και η ίδια πιο ασφαλής! Ρώτησα αφελέστατα όπως πάντα.

"Μια φορά το δοκιμάσαμε αυτό, τους χάσαμε και τους δυο όλη μέρα, και τους βρίκαμε στο τέλος ξεμοναχιασμένους πίσω απ'τα πευκάκια!" μου απήντησε.

Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους κυρίες μου!

Όνειρο Θερινής Νυχτός

Κουράστηκα να βλέπω όνειρα στον ύπνο μου... Ψες νεκρανάστησα και πάλι περασμένες μου αγάπες... Δεν το χωνεύω πως μπορεί κάποια να διαγράφει το παρελθόν έτσι εύκολα, ρε γαμώ το! Και μάλιστα, το έντονο παρελθόν. Άκαρδη, άκαρδη γαμιόλα ! Ναι, βρίζω! Και θα βρίζω όσο θέλω! Καλύτερα να πέθαινες παρά να ξέρω πως ζεις και δεν υπάρχω στη ζωή σου, ενώ εσύ κυριαρχείς στην δική μου. Πόση μουνοδουλεία να υποστώ ο δόλιος;

Έχω μια ιδέα ! Να ανοίξει ένας Χριστιανός ένα μαγαζί και να νοικιάζει σε dvd το όνειρο που θες να δεις το βράδυ ! Να το εγκαταστείς με τσιπ στον εγκέφαλό σου και να μην ξυπνάς το πρωί επικαλούμενος τα Θεία δις και τρις ! Αν πάλι σου διακόψουν τον ύπνο οι γείτονες, να μπορείς να πατήσεις pause, και να επανέλθεις δριμύτερος στο σημείο που έμεινες! Ενώ αν σου άρεσε τόσο πολύ, να μπορείς να το νοικιάσεις για πολλά βράδια συνεχόμενα ώστε να ξυπνάς μόνιμα με το χαμόγελο στα χείλη! Να μου το θυμηθείτε πως αυτή η πατέντα θα πραγματοποιηθεί σε λίγα χρόνια, και εγώ θα ψάχνω αδίκως το copyright μου!

Να δω εγώ μετά, αν θα τολμήσεις να στοιχειώσεις τον ύπνο μου ξανά, παλιό-μαλάκω! Σκεφτείτε! Θα βλέπουμε στον ύπνο μας ό,τι γουστάρουμε ! Τσόντες ! Τουλάχιστον να πηδάμε στον ύπνο μας, γιατί στον ξύπνιο μας... Προπάντων, τα όνειρα αυτά θα έχουνε και ένα τέλος ! Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ όσες φορές είδα ωραίο, υγρό όνειρο, πάντα χάλαγε στο καλύτερο. Όποτε ας πούμε ονειρεύομουν πως ερχόταν μια κοπέλα που γούσταρα και μου έλεγε πως με γουστάρει και εγώ ορμούσα να την φιλήσω, άνοιγε την πόρτα η μάνα μου με το τσάι δυόσμο να με ξυπνήσει να πάω μάθημα! Αυτά τα συστήματα θα κοπούν εδώ! Δεν θα ξυπνάς αν δεν δεις και το τέλος !

Σκεφτείτε το! Θα συμφέρει απ' όλες τις απόψεις! Έστω ότι δεν πρόλαβες να δεις την 'Βέρα στο δεξί'... Το παίρνεις απ' το βίντεο κλαμπ, το βλέπεις το βράδυ στον ύπνο σου και δεν χάνεις χρόνο. Το πέρασες με usb στον σκληρό δίσκο της κεφαλής σου, και εξοικονόμησες χρόνο και ύπνο! Φυσικά, θα συμβαίνει και το αντίθετο! Πεθύμησες θρίλερ; Νοικιάζεις έναν εφιάλτη και καθάρισες! Φορτώστε με microchips τον κόσμο. Είναι η μόνη μας ελπίδα...

Τώρα γυρίστε πλευρό και ξανακοιμηθείτε ! Καλή 'βδομάδα!

Οι Στάχτες του Γκρέγκινογκ

Καλωσορίστε πίσω τον αγαπημένο σας προφήτη ! Λεφτά δεν ζήταγα; Τα 3/4 των προβλέψεων μου επαληθεύτηκαν μα τι τα θες, όλα είναι γραμμένα...ούτε βουλωμένο γράμμα να διάβαζα! Εντάξει... Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Για μια φορά στη ζωή σου αξίζει να πας μέχρι εκεί. Αλλά αφού πρώτα πάς στον Αγ. Μαυρίκιο, στην Χαβάη, στη Νέα Υόρκη και άλλους πιο must προορισμούς! Ανάπνευσα καθαρό αέρα και οξυγόνο σε όρια δηλητηρίασης ! Επέστρεψα πίσω, εισέπνευσα καυσαέριο και στάνιαρα. Πράσινο, πράσινο παντού ! Λίγο τσιμέντο να ανοίξει το μάτι μας πουθενά ! Τέλος πάντων, ας έρθουμε στο θέμα μας ! Κουτσομπολιά!

Εκσπερματώσεις: Νόμιζα πως οι δικηγόροι ήταν οι ξενέρωτοι, ώσπου γνώρισα και τους δημοσιογράφους ! Μισό υπονοούμενο τους έριξα για group sex και με κοίταζαν με το μισό τους, μη χέσω. Μα καλά, κάναμε 4 ώρες δρόμο να χαθούμε μες τη ζούγκλα, για τι; Για να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο ώσπου να αλλοιθωρήσουμε; Τέλος πάντων. Δεν υπήρξαν ιδιαίτερα σκάνδαλα. Επιβεβαιώσαμε πως ο Ντέιβιντ και η Σιμάν τα' χουνε, πήραν και δίκλινο δωμάτιο μαζί τα πουλάκια μου. Τόσο καιρό δήλωνε η κυρία: "Μα γιατί όλοι νομίζουν πως τα'χουμε; Είμαστε απλά φίλοι!" Φίλοι-Φίλοι, η μισή ήταν μέσα αγάπη μου, τώρα μπήκε και ολόκληρη..

Επίσης, τα βιωνικά μου αφτιά ανακάλυψαν πως η Κορεάτισσα γειτόνισσα, σπίτωσε τον Αυστραλό το 2ο βράδι. Άστα αγαπητό μου κοινό. Εγώ ξέρω τι τράβηξα το 2ο βράδι. Μου έκατσαν στο λαιμό τα jaffa cakes, με έπιασε κοιλόπονος και την ώρα που έβαζα το δάχτυλο μου στον λάρυγγα να κάνω εμετό στον νυπτήρα, ο Αυστραλός έχωνε το δικό του αλλού ! Ε, δεν εξηγείται αλλιώς το διακεκομμένο χαχανητό και των δυο. Χιχιχι-χοχοχο, παύση! Χιχιχι-χοχοχο, παύση ! Σήμερα στο λεωφορείο πάντως δεν μιλιούνταν. Κάτι θα παίχτηκε, θα μάθουμε...

Ένθετο: Maxim Girls! Δισέλιδο αφιέρωμα στις γυναίκες-αποκάλυψη της εκδρομής!

• Θεά! Made in Taiwan. Πρόκειται για την γυναίκα στα δεξιά της φωτογραφίας. Όχι, δεν ειναι ο βούδας με γυναικεία. Είναι η Χέλεν με τ' όνομα ! Γυναίκα καρτούν! Όσοι είδατε την Μουλάν του Ντίσνευ και θυμάστε την προξενήτρα, θα συμφωνήσετε πως πρόκειται για τον ίδιο χαρακτήρα! Κλάνει καθώς περπατά και βάζει τα γέλια, σου μιλά με ελαφρά διαλείμματα στα οποία ρεύεται, γελάει α'λα Τζέσσυ Παπουτσή και χτυπά τα λούστρινα παπούτσια της στο παρκέ ρυθμικά! Μια απόλαυση! "Χώρισα με τ'αγόρι μου διότι δεν μου είχε εμπιστοσύνη, λόγω του παιχνιδιάρικου χαρακτήρα μου!" δηλώνει και σκάζει στα γέλια, ενώ καταβοχθίζει μια τάρτα φράουλας αμάσητη: "mmm, so delicious!". Την φαντάζομαι να τον χώνει στο μπούστο της (τον φίλο της) και να τον πνίγει μέσα στα αδέσποτα κρέατα που περιφέρει...Λατρεία !
  
  

Χωρίς το μωρό μου, ου - ου... Η Σάντρα δεν γυρνάει από άντρα σ'άντρα, παρόλο που οι γυναίκες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, απ' όπου προέρχεται, έχουν παράδοση στο άθλημα. Το πουρέκκι μου! Η χαρά της ζωής ! Μιλάει με μια αθωότητα που γοητεύει, δεν βρίζει, δεν πίνει, δεν καπνίζει, κοκκινίζει όταν της λές αστείο με ροζ υπονοούμενο, δηλώνει πως κάνει σεξ μόνο από αγάπη, ενώ όσο ήμασταν εκεί έμαθε για χάρη μου να παίζει το "δώδεκα" στο πιάνο και μ'έκανε να τον πιάνω! Ποιός κάθεται να μάθει Λεττονικά τώρα...;

Voulez-vous? Μισή Γαλλίδα, μισή Ολλανδέζα, συνδυάζει επαρχιώτικο στυλάκι μικρής Ολλανδέζας γαλακτοκόμου και σνομπέ αέρα γαλλίδας στην Champes Elyssee. Το προϊόν προκύπτει τυρί αντί για cafe au lait, αλλά εντάξει, μην τα θέλουμε όλα. Χαίρομαι διότι δείχνει να με συμπαθεί εν αντιθέσει με όλη την υπόλοιπη τάξη που την έχει γραμμένη εκεί που έχει και το ευρωσύνταγμα ! Τα έχει με γερμανό γκόμενο, και καλύτερα, μην παρασχοληθούμε ! Την βλέπετε στο πλάι μου στη φώτο. Οι υπόλοιποι δεν σας αφορούν...

Αυτά ! Τι περιμένατε δηλαδή; Να σας παρουσιάσω την Σάσα Μπάστα και την Γωγώ Μαστροκώστα; Αυτές έχουμε, αυτές σας παρουσιάζω ! Κατά τ' άλλα, ήταν καλό bonding time για το τμήμα μου, ένιωσα μέσα σε 2 μέρες πως τους ξέρω 10 χρόνια. Τα παρτάκια στα δωμάτια βέβαια δεν έλεγαν και τίποτα, σκότωμα ώρας. Ο καθένας στην κοσμάρα του, ο ένας κάπνιζε, ο άλλος μπεκρούλιαζε, οι γκόμενες χαριεντίζοταν αλλάζοντας συνέχεια τραγούδια στο ipod και εγώ τους ανέχτηκα δέκα λεπτά μόνο. Θα μου πείτε, θέλεις να κάνεις και όργια τρομάρα σου. Σωστοί! Και εις ανώτερα. Πάω να κάνω μπάνιο, θα πάω έξω! Ciao.

Πύργος της Ακολασίας ή Πύργος του Κώλου;

Η σχολή μου έχει αρχίδια και αποφάσισε να μας πάει ταξιδάκι στο Γκρέγκινογκ ! Πρόκειται για ένα χωριό στο κέντρο της Ουαλλίας, τέσσερις ώρες μακριά από το Κάρντιφ. Θα κλειστούμε σε μια εστία που ανήκει στο πανεπιστήμιο για 3 μέρες (αν και εγώ επικεντρώνομαι στις 2 νύχτες!), προκειμένου να στοχαστούμε το θέμα του επερχόμενου dissertation! Εν ολίγοις, μαλακίες. Τζάμπα διακοπές! Η εστία που θα μείνουμε βρίσκεται μέσα στο δάσος, τα κινητά δεν πιάνουν σήμα, δεν υπάρχει ίντερνετ, δεν υπάρχει άνθρωπος δηλαδή! Θα κοιμόμαστε εκεί, θα τρώμε εκεί, θα διαβάζουμε εκεί, θα βγαίνουμε στο επιτόπιο μπαρ!

Πως το φαντάζομαι: Φθάνουμε σε μια αγγλοσαξωνική έπαυλη που απ' έξω θυμίζει κάτι μεταξύ στοιχειωμένο σπίτι στη Disneyland και έπαυλη του Χιου Χέφνερ, ιδιοκτήτη του Playboy. Με το που περνάμε το κατώφλι, μας υποδέχονται γκόμενες ντυμένες κουνελάκια και μας υποδεικνύουν τις σάουνες στις οποίες θα βουλιάξουμε για να εμπνευστούμε το θέμα της πτυχιακής μας. Μπαίνουν κι' αυτές μέσα. Μασσάζ, σεξ, ποτά, παρτούζες, όργια, τρελαίνομαι ! Οι Κινέζες και λοιπές συμμαθήτριες μου απολαμβάνουν μηδαμινής σημασίας και προκειμένου να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του ανδρικού πληθυσμού, γδύνονται και επιδίδονται σε λεσβιακά ενσταντανέ στο background. Οι καθηγητές συμμετέχουν και αυτοί.

Περνάμε στην τραπεζαρία ! Ένα λουκούλειο γέυμα μας περιμένει στρωμένο σε αυτοκρατορικό τραπέζι, απ' αυτά τις στρογγυλής τραπέζης! Ντυμένοι όλοι με κασμιρένια κοστούμια ετοιμαζόμαστε να φάμε κρουασάν, μαρμελάδες, μακαρόνια χωριάτικα και νουτέλλα με φράουλες ! Η ορχήστρα παίζει Βίσση, απ' την τζαμαρία απολαμβάνω την θύελλα που μαίνεται στο δάσος, βρέχει καταρρακτωδώς, αστράφτει και βροντά, ξαφνικά γδύνονται όλοι, πασαλείβονται τις μαρμελάδες. Σεξ πάνω στο τραπέζι, στο μπουφέ, στον κήπο, πάνω στο βρεγμένο γρασίδι με τους λύκους να ξεσκίζονται στο μούγκρισμα. Το πρόγραμμα της επόμενης μέρας, περιλαμβάνει επανάληψη της πρώτης, διότι ως γνωστόν η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης!

Πως θα μας προκύψει κατά πάσα πιθανότητα: Φτάνουμε σε ετοιμόρροπο χαλαμάντουρο κτίριο του πανεπιστημίου, και με χίλια ζόρια μοιραζόμαστε σε δωμάτια των τεσσάρων. Κληρώνομαι να μοιραστώ δωμάτιο με τρεις Κινέζους ! Βρίζω Χριστοπαναγίες. Κατεβαίνουμε κάτω, κάνουμε διάλεξη για επιλογή θέματος dissertation που είναι εκ προοιμίου, αχρείαστο. Ο καθένας ξέρει τι θα γράψει, δεν περιμέναμε να τρέχουμε στη μέση του πουθενά για να το εμπνευστούμε! Κάνουμε διάλειμμα για μεσημεριανό: Σούπα με κοτόπουλο (γιακ!), english breakfast, μπισκότο ληγμένο για επιδόρπιο και τσάι-νεροζούμι. Καλύτερα τρως σε αεροπλάνο. Επιστροφή στο μάθημα. Κοιτάζω το ρολόι, κοιτάζω απ' έξω, βλέπω αγελάδες να μασουλάνε χορτάρι. Μασουλάω τσίχλα, γυρνάω το κεφάλι βλέπω φάτσα-κάρτα την Ινδή και της φτύνω τη τσίχλα μες τα μούτρα. Χαμογελάει, της λείπει ένα δόντι!

Δείπνο: Σκατά μας ταΐζουν και πάλι. Πάω στο δωμάτιο, κατεβαίνω με τα jaffa cakes μου. Πάω στο μπαρ, οι γκόμενες πίνουν μπύρες, χαχαχα-χουχουχου με τον καθηγητή. Τα αγόρια παίζουν μπιλιάρδο. Προσπαθώ να πω κάνα αστείο να περάσει η ώρα, δεν το καταλαβαίνουν. Culture gap. Καπνίζουν όλοι, βρώμισε ο τόπος! Πάω για ύπνο: Βρέχει, αστράφτει και βροντά, στάζει το ταβάνι, δεν δουλεύει το καλοριφέρ. Οι Κινέζοι παρόλα αυτά ροχαλίζουν. Πάω βόλτα να δω μπας και αντιμετωπίζει κανείς το ίδιο πρόβλημα. Βρίσκω ζευγαράκια μες στους διαδρόμους να ψιλοπηδιούνται. Στην απ' έξω πάλι εγώ. Στρίβω στο διάδρομο, βλέπω μπροστά μου την Ινδή με τις πυτζάμες της. Μου χαμογελά. Βγαίνω στην ταράτσα και κάνω τον λύκο. Vooooooohhhh! Voooooooh!

Φεύγω αύριο, επιστρέφω την Πέμπτη με φωτογραφίες. Και ελπίζω όχι απηυδησμένος. Στο επαναγραφείν.

Πάρτο Αβγό και Κούρεφ'το

Έμεινα εμβρόντητος προ ολίγου όταν διάβασα στην Indepedent ότι οι γυναίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο παγώνουν τα αβγά τους (ωάρια) για να τα χρησιμοποιήσουν σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν με το καλό βρουν τον Mr. Right, διότι τώρα κολύονται, προέχουν οι business! Ζήσε Μάη μου δηλαδή...

Αυτά είναι τα αποτελέσματα του πανσεξουαλισμού που μας κατατρύχει κυρίες και κύριοι. Ισότητα ήθελαν οι γυναίκες, την πήρανε και με το παραπάνω (εγώ διαφωνώ πως υπάρχει ισότητα, θεωρώ πως ανέκαθεν είχαν το πάνω χέρι) και ιδού που καταλήξαμε-καταντήσαμε. Να μην έχουν χρόνο οι κυρίες να γκαστρωθούν και το φυλάνε γι' αργότερα ! Είδανε οι γκόμενες δυο επεισόδια sex and the city και μου μάθανε και την 'καριέρα' τρομάρα τους!

Μια χαρά δεν ήσασταν τόσα χρόνια αγαπημένες μου στο σπίτι σας, με του πουλιού το γάλα που σας έφερνε ο αντρούλης σας, με τα παιδάκια σας να παίζουν αμέριμνα μαζί σας στην αυλή; Τώρα γίναμε όλοι ίσοι και όμοιοι! Δεν υπάρχει ιεραρχεία, δεν υπάρχει τίποτε! Γι' αυτό δεν πρόκειται να ευωδώσει γάμος από' δω και πέρα. Γι' αυτό και θα καταργηθεί ο θεσμός της οικογένειας. Διότι δεν υπάρχουν ρόλοι στις σχέσεις, δεν υπάρχει αρχηγός. Αρχηγός είναι πια ο καθένας για τον εαυτό του...Και από τη στιγμή που το 'εμείς' έγινε 'εγώ', χέστα κι' άστα !

Και να πω ότι είστε τίποτ' απόγονοι της Μαντάμ Κιουρί και θα σώσετε την ανθρωπότητα με την καριέρα σας, να πω να πάει στο διάολο. Το ότι οι μισές κλαίγεστε στα 30 σας ότι 10 χρόνια σας έμειναν για να τεκνοποιήσετε και να χαρείτε τα παιδιά σας, πού το πάτε; Ενώ αν εκεί γύρω στα 23-25 παντρευόσαστε τον τίμιο Ρωμαίο που περνά το κεφαλόσκαλο σας μια χαρά θα ήσασταν. Εμ, τότε μου θέλατε καριέρα, την είδατε Anghela Merkell! Πάρτε τώρα το αυγό σας και καταψύξτε το, με το καλό να χαρείτε και τα ορφανά σας !

Ξύπνησα ανάποδα σήμερα.

Για τα Πανηγύρια

Τα quizz nights μου έλειπαν για να ολοκληρώσω εδώ πέρα.

Ξέρετε πως είναι τώρα... Δουλειά δεν έχουμε στο department, διοργανώνουμε τηλεπαιχνίδια στην pub. Είναι λίγο πασσέ, αλλά όσο σκέφτομαι πως αν ήμουν στην Κύπρο το αντίστοιχο θα ήταν να παίζω 'τόμπολα' στην παγωταρία του Αγ. Δομετίου, κάνω τον σταυρό μου και λέω και ευχαριστώ. (Χαχαχα, πως μου ήρθε η παγωταρία του Αγ. Δομετίου τώρα...!)

Λοιπόν, ήρθαμε τελευταίοι ! Κερδίσαμε το βραβείο του τελευταίου, το επικαλούμενο 'wooden spoon' που δίνουν στον loser. Είναι αυτό που λέμε εμείς 'Απ' τα τρία το μακρύτερο,΄γι' αυτό όσο το σκέφτομαι κάνω και πάλι τον σταυρό μου που είμαι εδώ και συμβιβάζομαι με το ξύλινο κουτάλι!

Δεν φταίω εγώ βέβαια, βρήκα τέσσερις ερωτήσεις και αν δεν ήταν ο μαλάκας ο Άγγλουρας στην ομάδα μου, που ότι έλεγα το αμφισβητούσε (και εδώ διαίρει και βασίλευε!), θα βρίσκαμε άλλες τρεις ! Θα ερχόμασταν προ-τελευταίοι δηλαδή ! Χα! Νικήτρια ανακυρήχθηκε η ομάδα με τα σπάσματα, τους φοβήθηκε το μάτι μου, έχασαν μόνο μια ερώτηση! "Ποια εθνική κέρδισε την Ιρλανδία 5-2 πρόσφατα;" Χα! Πάρτε τ'αρχίδια μας...(Η αλαζονεία του loser).

Φωτογραφικό υλικό και πάλι απ' την γκλαμουράτη μαλακία, η ομάδα μου δεν αξίζει περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο σημασία, γι' αυτό σας παραθέτω και τις πιο σέξι αντίπαλες μας, μια τουρκάλα-Sertab (στ'αριστερά) και μια Ιρλανδή-wanna-be-Gerry-Halliwell (στα δεξιά).

Φελλός - Φαλλός

Ήταν Οκτώβρης του 2003 όταν δέχτηκα τηλεφώνημα από μια υποψήφια γκόμενα, να πάμε για ποτό στο Santa Fe, στο Reading. Αναπάντεχη η κλήση καθώς τέτοιες πρωτοβουλίες από γκόμενες, μου συμβαίνουν κάθε κάτι δεκαετίες! Ήμασταν στην τραπεζαρία της εστίας εκείνη την ώρα, πνίγηκα απ' τη χαρά μου, και ο Γιώργος άρχισε να με χτυπά την πλάτη.

Στο μπαρ η δεσποινίς παρήγγειλε λευκό κρασί. Αρχίσαμε να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων. Με 'κείνα και με τ' άλλα, φτάσαμε στο σημείο που η γκόμενα αρχίζει να χαχανίζει: "Χαχαχα-χουχουχου, πως τα λες καλέ μου, πώς τα λες χρυσέ μου !" Δεν ήθελα και πολύ εγώ να πάρω φόρα να λέω τ' αστεία μου και να κάνω τον κούκο-αηδόνι μπας και μας εκτιμήσει περισσότερο. Καταλαβαίνετε...Έχουμε και εμείς τον δικό μας κούκο να ταΐσουμε.

Στα πολλά, πληρώνουμε και φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο. Πώς θα τελειώσει η νύχτα; Δεν προλαβαίνω να τελειώσω τη σκέψη μου και με βγάζει η ίδια απ' τη δύσκολη θέση ! "Πάμε σπίτι μου να δούμε dvd; Λείπει και ο συγκάτοικος μου!" Προσωπικά με ζώσανε τα φίδια καθώς είχα μια μικρή αμφιβολία για το πως μεταφράζεται το "Πάμε σπίτι μου για dvd." Διότι ξέροντας την γκαντεμιά που με δέρνει ήταν πολύ πιθανό να πάμε σπίτι της και να δούμε όντως dvd! Τέλος πάντων, προκειμένου να την ζώσω και εγώ με το δικό μου φίδι, ρίσκαρα και δέχτηκα την πρόταση της.

"Έχω κι' άλλο κρασί στο σπίτι, να το πιούμε!" μου είπε καθ' οδόν. Δόξα σοι ο Θεός, σκέφτηκα, είμαι προτεινόμενος για 'προσχώρηση', φιλιούνται αγκαλιάζονται, το έχουμε σίγουρο το dvd! Tο πιάσατε το υπονοούμενο... Φτάνουμε στο σπίτι της: Μου δίνει το κρασί και μου παρουσιάζει το fear factor! "Δεν έχω ανοικτήρι όμως ρε γαμώ το!" Ε, πως θα το ανοίξω Χριστιανή μου, με καισαρική; "Να κόψεις το λαιμό σου." Ωραία! Δεν κρατιέται η γκόμενα, σκέφτηκα, δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς, πρέπει πάση θυσία να πιει κι' άλλο γιατί δεν είχα καμια διάθεση να κάτσω μες τ' άγρια μεσάνυχτα να δω dvd.

Αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα διαμερίσματά της για να αλλάξει, και μένω μόνος μου να ανοίξω το κρασί. Ήταν η δική μου δοκιμασία για την 'ασυλία' του μουνιού στο Survivor του κρεβατιού. Αλλιώς, άρον τον... πυρσό σου και ουστ! Μηχανεύομουν διάφορες πατέντες οπότε μου ήρθε και η έμπνευση: Άνοιξα το πρώτο συρτάρι και βρήκα ένα κατσαβίδι. 'Θα σφινώσω το κατσαβίδι στον φελλό και με μια απότομη κίνηση προς το έξω θα τον τραβήξω.' Σκέφτηκα. Θεωρητικά εύκολο, πρακτικώς αδύνατο! Το σκέφτομουν, το ξανασκεφτόμουν, δίσταζα λες και ετοιμαζόμουν για bungee jumping.

Επιστρέφει η γκόμενα. "Ακόμη εδώ είσαι;" Ναι αγάπη μου, τώρα, τώρα ανοίγω τα floodgates! Αρπάζω το κατσαβίδι και το καρφώνω με δύναμη στο φελλό ! Splash ! Βυθίζεται ο φελλός μες το μπουκάλι και το κατσαβίδι μαζί του! Απ' την δύναμη που έβαλα το κρασί εκπυρσοκρότησε, πετάχτηκε απ' την κάννη του μισό λίτρο κρασί το οποίο και λέκιασε ό,τι υπήρχε σε ακτίνα χιλιομέτρου! Πάγκους, ντουλάπια, ταβάνια, το άσπρο μου πόλο, το ξανθό-πλατινέ μαλλί της δεσποινίδος, την πόρτα του ψυγείου, το πάτωμα... !

Ήταν και το μοναδικό χύσιμο της βραδιάς. Καθαρίσαμε αμέσως και είδαμε το dvd... Από διαφορετικούς καναπέδες... Ζωή να'χουμε να τα θυμόμαστε...

Χρονοντούλαπο

Η καινούρια μου ανακάλυψη είναι το Youtube. Το ξέρω, είμαι δέκα χρόνια πίσω στην τεχνολογία. Ήξερα πως υπήρχε, αλλά λόγω του μάστερ αποφάσισα να κάτσω να το εξερευνήσω. Συνδέθηκα στις 12.00 τα μεσάνυχτα. Είναι 4.00 το πρωί και προχωρώ ακάθεκτος. Μηχανή του χρόνου... Βρήκα βίντεος πανάρχαια ! Βίντεο κλιπς που ούτε γνώριζα πως υπήρχαν. Βρήκα βίντεο από το φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, όταν η Romina Power και ο Al Bano τραγουδούσαν με λαμέ και σμόκιν το 'Felicita' και το 'Tu, soltando tu!"

Είδα Fraggle Rock ! Έγινα πάλι πέντε χρονών ! Θα μου πείτε: "Γιατί πόσο νομίζεις πως είσαι;" Σωστά! Αλλά, έπαθα σοκ ! Θυμήθηκα το 1983, '84, '85 ! Ο παπάς μου τότε είχε μαλλιά, η μάμμα μου είχε μαύρα ίσια μαλλιά και ήταν κουκλάρα. Ααααχ, οι γονείς μου ! Τότε ήταν για μένα η λύση σε όλα μου τα προβλήματα! Σήμερα, είναι η αιτία όλων μου των εκνευρισμών! Η αδελφή μου στα '80'ς μιλούσε-δεν μιλούσε. Η ψυχική μου υγεία, δηλαδή, ήταν εγγυημένη... Στα '80'ς εγώ έκανα τα γενέθλια μου στο Kykko Bowling και όλα τα αππωμένα κοπελλούθκια, με τα οποία σήμερα δεν μιλιέμαι, έρχονταν φορτωμένα δώρα και ρημάζαμε τους κήπους... Μετά σβήναμε τα κεράκια, παίζαμε Χ-men και στο τέλος γινόμασταν ένα με το jelly, τις κούπες και τα τυροπιττούθκια του Ariston!

Τι θυμήθηκα τώρα... Στα '80ς έβλεπα την Ελένη Φιλίνη στο 'Ένα κορίτσι...και πολύ αντράκι" και έπιανα το πουλί μου ασυναίσθητα. Έβλεπα τον Στάθη Ψάλτη να πασπατεύει την Ισμήνη Καλέση και μάθαινα cool λεξούλες απ' το χρυσό του στόμα. Άκουγα Γιωκαρίνη, Μηλιώκα, Καρβέλλα - Βίσση (κλασσικές αξίες), Πωλίνα και Χαριτοδιπλωμένο ! Οι 'celebrities΄ της κυπριακής τηλεόρασης ήταν ο Καρεκλάς με τις γραβάτες του, ο Κουκκίδης και η Ειρήνη Χαραλαμπίδου με την κουπ της! Στα '80's η Λία Βίσση ήταν ποπ σταρ! Δώσε !!!

Στα '80'ς δεν είχα έννοιες. Είχαν άλλοι για μένα. Μη σώσουν και επιστρέψουν βέβαια, αλλά και τι δεν θα έδινα να επέστρεφα τώρα στην ηλικία των 4-5... Όλα fixed, όλα κανονισμένα για σένα. Πήγε πέντε το πρωΐ. Να δούμε ποιός θα ξυπνήσει να πληρώσει τα fees σήμερα, να πάει μάθημα και να διαβάσει. Πυροβολείστε με...

Madonna Mia !

Νόμιζα πως μόνο στην Κύπρο ασχολούμαστε με μαλακίες, αλλά μέρα με τη μέρα συνειδητοποιώ πως και εδώ μας συναγωνίζονται επάξια ! Πήγε όπως ξέρετε η Madge στο Malawi και υιοθέτησε ένα μαυρούδιν. Τον David. Ως είθισται λοιπόν, έπεσαν πάνω της περιοδικά, κανάλια, εφημερίδες να την φάνε. Και καλά όλοι αυτοί, αλλά να την κράξει ακόμη και ο 'Economist', το πιο σοβαρό έντυπο της χώρας, αυτό πάει πολύ !

Ανησυχεί ο λαός διότι το παιδάκι μπορεί να μην προσαρμοστεί στο δύσκολο lifestyle που θα του επιβάλει η ποπ αοιδός. Ναι ! Θα δυσκολευτεί να επιλέγει επώνυμα ρούχα, θα κουράζεται να τρέχει απ' το Μπαλί στις Μαλδίβες για διακοπές, θα του μείνει κανά κουσούρι ! Επίσης, οι ντόπιοι θεωρούν πως κακώς επετράπη σε λευκούς να υιοθετήσουν έγχρωμο παιδί. Θα δυσκολευτεί να ενταχθεί στην οικογένεια τους ! Το ότι η εναλλακτική λύση ήταν να μείνει να ψοφήσει το παιδί από τις αφρικανικές αρρώστιες και να μαζεύει μπανάνες εφ' όρου ζωής δεν το σκέφτηκαν...

Τέλος, ισχυρίζονται πως η κυρία Ritchie δρα για το θεαθήναι, ώστε να μπει στο μάτι της άλλης της ξετσίπωτης αντροχωρίστρας, της Angelinas. Το ότι η Μαντόνα φεύγοντας τους πέταξε και 4 εκατομμύρια στη μούρη για να χτίσουν νοσοκομεία και σχολεία δεν το σχολίασε κανείς. Good news, no news άλλωστε.

Madonna μάνα μου, υιοθέτησε εμένα ! Και εγώ για μαυρούδιν περνιέμαι. Και εγώ από τον Τρίτο κόσμο κατάγομαι. Και σου υπόσχομαι να είμαι φρόνιμος. Φτάνει να με βυζάνεις δυο φορές τη μέρα! Ξέρω και το χορευτικό του hung up ! Να στο κάνω;

Dream Ζώου

Δεν έγραφα, δεν έγραφα, διότι ήθελα να αποκτήσω εμπεριστατωμένη άποψη επί του θέματος. Τελικά, απέκτησα αναστατωμένη άποψη και θα την βροντοφωνάξω γιατί ως εδώ και μη παρέκει.

Λοιπόν: Ο Μάριος Χαραλάμπους, ο Κύπριος παίχτης του dream show, είναι ένας απ' τους καλύτερους μου φίλους. Τον παρακολουθώ στα live της Παρασκεύης μέσω ίντερνετ και παρόλο που δεν είμαι φαν του ρεπερτορίου του, οφείλω να αναγνωρίσω με το παραπάνω τη λεβεντιά και το μεγαλείο της φωνής του. Κάτι που εξ' όσων αντιλαμβάνομαι είναι καθολικό από τους 'ειδήμονες' που αποτελούν την κριτική επιτροπή.

Λυπούμαι, όμως, διότι ζούμε στην εποχή της εκμετάλλευσης. Αυτό βέβαια δεν με ενοχλεί όταν γίνεται στους άλλους, αλλά τώρα που έχω δικό μου άνθρωπο στο παιχνίδι, παραδέχομαι πως με πονάει. Παρακολουθώ κάθε Παρασκεύη όλο αυτό το τσίρκουλο (διαρκεί και 4 ώρες πανάθεμα το), και τσαντίζομαι που νέοι της εποχής μας αναγκάζονται να το υποστούν αλλά και να το υποστηρίξουν σθεναρά προκειμένου να βρουν μισή δουλειά στα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας.

Μάζεψαν ένα πάνελ από ανίδεους για να κρίνει 20 παιδιά στην ερμηνεία τους. Η Γερμανού από πότε θεωρείται μουσικός; Αποκτήσανε και οι ραδιο-φονικοί παραγωγοί στάτους πλέον! Ο Ψινάκης παίζει ρόλο διασκεδαστή και είναι απλά ο τζόκερ της υπόθεσης όταν η εκπομπή κάνει 'κοιλιά'. Ο Σπυρόπουλος με σπουδές στο Μάρκετινγκ, στην Ατλάντα, επίσης αδυνατώ να καταλάβω με πιο μουσικό κριτήριο κρίνει τους συμμετέχοντες. Ο Σπανός και η Βόσσου δίνουν κάποιο κύρος στο όλο πανηγύρι, αλλά ας μην γελιόμαστε, όλα περιστρέφονται γύρω απ' το muppet show του Μικρούτσικου-Ψινάκη.

Για να μη μιλήσω για τους 'καθηγητές'. Ξεχασμένοι απ' τον κόσμο, αποτυχημένοι έκαστος στο είδος του. Η Τερέζα με το τελευταίο της σουξέ της να χρονολογείται εν έτει 2000, ο Bang! Δερτιλλής που το τελευταίο του χιτ ήταν το 'stop' στη eurovision του '87 και φυσικά, ο Ευταξίας ! Μορφή !

Ερωτώ; Σε τι διαφέρει το dream show από τα 'Παρατράγουδα' της Αννίτας Πάννια; Στην εκπομπή της Αννίτας, επίσης ένα πάνελ από επίσης ανίδεους μουσικά κριτές βαθμολογεί καλοκάγαθους ανθρώπους που πήγαν εκεί να κάνουν καριέρα. Στο dream show βέβαια, η κοροϊδία πασπαλίζεται με το glitter της show business και χρυσώνει το χάπι στους τηλεθεατές που νομίζουν πως παρακολουθούν talent show! Μπορεί βέβαια οι συμμετέχοντες στα 'Παρατράγουδα' να μην έχουν 'επίγνωσιν του τι ποιούσιν,' αλλά ειλικρινά, ποιός είναι για λύπηση; Αυτός που έχει επίγνωση της εκμετάλλευσης που υπόκειται και την ανέχεται; Ή ο άνθρωπος που αγνοεί την τραγικότητα της κατάστασης του;

Έκθεση ιδεών για την τρίτη λυκείου. Συζητείστε ! Παραδέχομαι πως ήμουν θερμός υποστηριχτής της ιδέας για συμμετοχή του Μάριου στο παιχνίδι. Περισσότερο και απ' τον ίδιο. Καλώς ή κακώς, σήμερα δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για τους νέους καλλιτέχνες που θέλουν να κάνουν δισκογραφία. Αλλά όταν είναι ηλίου φαεινότερον πως συγκεκριμένα άτομα προωθούνται εις βάρον κάποιων που πραγματικά αξίζουν, τους δίνεις μια κλωτσια, και άντε γεια.

Παρεμπιπτόντως, η Παπαρίζου, Θεά και κωλάρα !

ΥΓ: Που πας Παμπίνα με τέτοιο μαλλί ;

Πα-Τέρας και Υιός

Διερωτώμαι τι σκεφτόταν ο εγκέφαλος του πατέρα μου τις προάλλες όταν έσπευσε να μου τηλεφωνήσει για να μου ανακοινώσει την φαεινή του ιδέα. Μάλλον, ξέρω τι σκεφτόταν... Τίποτα απολύτως! Τηλεφώνησε, ρώτησε τι κάνω, αμόλησε την βόμβα του και έκλεισε.

"Πώς περνάς γιε μου, είσαι καλά; Μπράβο, μπράβο, πάντα τέτοια. Ε, εγώ θα έλεγα, τι ωραία που θα ήταν να έβρισκες και καμιά κοπέλα να κάνετε παρέα!"

Χειροκροτείστε παρακαλώ ! Είναι η δεύτερη φορά που τυγχάνω τέτοιας υποτιμητικής μεταχείρησης. Προ τριών ετών, στη Βαρκελώνη, μου τηλεφώνησε λέγοντας μου ακριβώς το ίδιο πράγμα. Να' ναι καλά το γήρας όμως, που ού μόνον του έρχεται! Συγχαρητήρια ! Μα πώς δεν το σκέφτηκα προηγουμένως, ο μωρός, πως μια κοπελίτσα θα διάνθιζε τη ζωή μου; Λες και κάνουμε και τίποτ' άλλο απ' την ώρα που ξυπνάμε, ως την ώρα που ρημαδοκοιμόμαστε!

Τα χειρότερα έπονται αγαπητοί μου αναγνώστες. Διότι αν στα 25 μου αποφάσισε να μου μιλήσει για σχέσεις, φανταστείτε πότε θα μου μιλήσει για σεξ ! Στα 18 μου μόλις, τόλμησε να μου μιλήσει για τον αυνανισμό! 'Aλλο παρατράγουδο κι' αυτό... Εκεί όμως η κουβέντα τελείωσε άδοξα, διότι κρατούσα τα βιβλία της βιολογίας μαζί μου (κάναμε μαζί επανάληψη για τις εισαγωγικές) και το κλίμα ήταν πιο sofistique. Το θυμάμαι σαν χτες:

"Αν ποτέ τον νιώσεις να διογκώνεται, χαίδεψε τον λίγο να δεις πόσο θα ξαλαφρώσεις!"

Και μιλάμε για εποχές που τον είχα ήδη λιώσει προ εφταετίας... Τι να πει κανείς... Τα σκεφτόμουν ψες το βράδι μες το κρεββάτι και γελούσα μόνος μου.

Θα την σφάξω !

Θα την σφάξω την πουτάνα την Ινδή που εξ' αιτίας της απαίσιας συνέντευξης που μου έδωσε τις προάλλες πήρα χαμηλό βαθμό στην εργασία !

Τα σχόλια του καθηγητή μιλάνε από μόνα τους: "A rather dull and boring interview". Εγώ τι φταίω κύριε μου, dull and boring άνθρωπο μου έστειλες, dull and boring συνέντευξη σου έγραψα ! Τι πάει να πει να την ξαναγράψω; Ναι ! Καλά διαβάσατε. Πρέπει ως την Δευτέρα να την αναθεωρήσω και να την ξαναγράψω ώστε να μπορεί να αναγνωστεί ευχάριστα.

Πόσο πιο ευχάριστα πια; Για να γράψω το κομμάτι, θεοποίησα την μαλάκω την Ινδή σε βισσικό βαθμό ! Έγραψα πως πρόκειται για μια 'δυναμική νεανίδα που αψηφεί τα ταμπού της χώρας της και κατέυθασε στο Η. Βασίλειο με τόλμη και αποφασιστικότητα προκειμένου να υπερβεί εαυτόν και να τελειοποιήσει το κάρμα της δια μέσου της δημοσιογραφίας' !

Εμ, δεν έγραφα κι'εγώ πως πρόκειται για μια σιχαμένη που στην καλύτερη περίπτωση θυμίζει 'μαυρού' που καθαρίζει σπίτια της Λευκωσίας, που η φάτσα της είναι γεμάτη μπιμπίκια και θα μπορούσε να ήταν αποτέλεσμα διασταύρωσης βατράχου με άνθρωπο; Μ' έσκασε για να της πάρω τη συνέντευξη το ζώον. Μονολεκτικά μου απαντούσε !

'Πιστεύεις πως η μεγάλη ινδική κοινωνία του Η. Βασιλείου αποτελεί βάλσαμο στις μοναχικές νύχτες μακριά απ' το σπίτι σου; Απάντηση: εεεεεμ, ναι ! Έτσι, έτσι, μας υποχρέωσες !

'Περίγραψε μου τον εαυτό σου με 3 λέξεις' την ρώτησα.

Απάντηση: "Είμαι η τάδε, σπούδασα δημοσιογραφία στο Ν. Δελχί και τώρα κάνω μάστερ στο Κάρντιφ ! Πρόκειται περί φωστήρα, καθώς βλέπετε !

Πήαιννε λούθου κόρη μου ! Θέλεις μου και συνεντεύξεις !

Σεξισώσεις

Ανασφάλειες ! Μου έφαγαν τη μισή ζωή και πολύ φοβάμαι θα μου φάνε και την υπόλοιπη.
Δεδομένο: Αγόρι θέλει κορίτσι.

Τα σενάρια όλα είναι πιθανά:

1. Αγόρι ορμάει στο κορίτσι, το οποίο το βάζει στα πόδια και δεν του ξαναμιλάει...


2. Αγόρι σκέφτεται πως μπορεί και το κορίτσι να γουστάρει, αλλά δεν τολμάει να της το δείξει ακόμη. Δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις για το αμοιβαίο του πράγματος !
   
3. Αγόρι σκέφτεται πως το κορίτσι μάλλον δεν γουστάρει, αλλά θέλει να παίξει μαζί του.


4. Αγόρι σκέφτεται πως αρκετά μαλακίστηκε τελευταίως με εγκεφαλικά παιχνίδια και δεν αξίζει τον κόπο να μπει στη διαδικασία να ασχοληθεί μαζί της.


5. Αγόρι σκέφτεται πως θα'ναι μαλακία να τον γουστάρει το κορίτσι και στο τέλος να την χάσει επειδή βαρέθηκε να τον περιμένει και τη βούτηξε άλλος.


6. Αγόρι σκέφτεται πως όλα γίνονται για την δική της αυτοεπιβεβαίωση. Δεν υπάρχει διάθεση για αγάπη.


7. Αγόρι σκέφτεται πως αν την αρπάξει και την φιλήσει μπορεί να ενδώσει, να αγαπηθούν τρελά και να ζήσουν μια ζωή ευτυχισμένοι μαζί.

Αγόρι σκέφτεται πως αν την αρπάξει και την παίξει θα έχει εγγυημένο αποτέλεσμα. Η κλασσική συνταγή. Ζεστό φιλί πριν να ξεσπάσει η καταιγίδα !

Η μελαγχολία της Κυριακής

..."Κι' αν λένε πως σε τούτη τη ζωή, μόνοι ερχόμαστε και φεύγουμε πιο μόνοι, εγώ υπάρχω γιατί ζεις κι' εσύ, κι' όταν φύγεις θα με βρεις στο ίδιο το βαγόνι..."

Disco Μπάλα

Ο απανταχού Κυπριακός Ελληνισμός του Η. Βασιλείου έδωσε το παρόν του απόψε, στο στάδιο Millennium του Κάρντιφ ώστε να υποστηρίξει την Εθνική Κύπρου. Χάσαμε 3-1 από τους Ουαλλούς. Πάλι καλά να λέτε που βάλαμε ένα γκολάκι και περιχαρίσαμε λίγο μες το στάδιο, κοινώς δείξαμε τον νου μας. Δεν θέλει και πολύ ο Κυπραίος για να γαμήσει μάνες, κι' ας χάνει και 10-0. Άκουσαν οι Ουαλλοί 'ταμπουλέκκι' και ύμνους για τις μήτρες που τους γέννησαν να έχουν ώσπου ζουν. Κατά τ' άλλα, κόσμιοι! Δεν σημειώθηκαν επεισόδια αν και φοβήθηκα πως όλο και κάποιο μώλωπα θα κληρονομούσα από την απόπειρα μου να εκπαιδευτώ στα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Στο στάδιο διαπίστωσα πως κυριαρχεί η κουλτούρα της κυπριακής καφετέριας. Ψάχνεις απεγνωσμένα να βρεις γνωστούς στην κερκίδα, μπορεί να χάσεις και το γκολ. Τι τα θες, ωραία περάσαμε. Φωτογραφικό υλικό όπως πάντα για το φιλοθεάμον κοινό.

Απ' τα αλώνια στα σαλόνια:

• Οι Ουαλλοί τήρησαν όλες τις οδηγίες που τους δόθησαν στο στάδιο. Έκατσαν στην θέση που προνοούσε το εισιτήριο τους, δεν φώναζαν, δεν έβριζαν (πολύ), γενικά αν δεν ήμασταν κι' εμείς εκεί νόμιζες πως θα παρακολουθούσες τελετή αποφοίτησης.


• Στο στάδιο οι ταξιθέτες (ναι, είχε και τέτοιους !) έκαναν παρατήρηση στους καπνιστές εφόσον το κάπνισμα επιτρεπόταν σε συγκεκριμένες θέσεις μόνο !!


• Κύπριοι φίλαθλοι κατεύθασαν απ' όλα τα πανεπιστήμια της Βρεττανίας με ειδικά λεωφορεία. Μπράβο, καλή οργάνωση...
  
• Ατάκα που με σκοτώσε: Ρε μητσή (για μένα λέει), σήκου την σημαία πάνω, ήντα έφερες την για την μούστρα; (Τάδε έφη η συντρόφισσα Έλενα!)


• Η γωνιά του φιλοπάτρη: Χαίρομαι που σε τέτοιους αγώνες εξακολουθεί να ακούγεται ο σωστός εθνικός ύμνος, χάρηκα που πολλοί 'καλαμαράδες' μας ακολούθησαν και πορώθηκαν με την εθνική περισσότερο και από εμάς, χάρηκα που είδα Ελληνικές σημαίες στο στάδιο !


• Η γωνιά της Θεοπούλας: Ο παπάς μου τηλεφώνησε να με ρωτήσει τι ρούχα φορώ για να με δει απ' την τηλεόραση ! Έλεος !
  

Flashback: Η πρώτη μου φορά στο γήπεδο !

Το 1988 πήγα με τον πατέρα μου να δούμε τον ΑΠΟΕΛ στο τότε μεγαλειώδες 'Μακάρειο Στάδιο'. Δεν θυμάμαι τίποτα από τον αγώνα. Θυμάμαι πάντως, πως απ' την καταδρομή που με δέρνει έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και κάτσαμε ακριβώς δίπλα από τον κ. Στέλιο Μυλωνά. Ποιός ήταν ο κύριος; Ήταν ο δάσκαλος μου στην τρίτη δημοτικού που πήγαινα τότε ! Μάλιστα ! Ωραία ! Ενθουσιάστηκε που με είδε, έκοψε αμέσως ένα κομμάτι απ' την σοκολάτα που έτρωγε και μου το έδωσε. Τα χέρια του βρωμισμένα, τίγκα στην κιμωλία, δεν ξάσπριζαν ούτε με τρεις ώρες πλύσιμο. Δεν ήθελα να την φάω, σιχαινόμουν. Οπότε, με τρόπο, άφησα το κομμάτι να μου πέσει κάτω. "Έφαες την οξά εξαπόλυσες την ρε;" Μου είπε. Δεν του απάντησα... Προσποιήθηκα πως δεν ήξερα τι πάει να πει το 'εξαπόλυσες την'. Χα !

Το Λένε Γαλλικά Ζιγκολό...

Διάβασα στην 'Σημερινή' σήμερα, πως στο χρυσοπράσινο φύλλο έγιναν της μόδας οι 'Ζιγκολό' !

Δεν πρόλαβα να φύγω, ξεσαλώσανε οι Κυπριοπούλες που κατά τ'άλλα είναι και χαμηλοβλεπούσες ! Ο 'νεαρός, καλογυμνασμένος άντρας που κράτησε την ανωνυμία του' δήλωσε πως οι πελάτες του προέρχονται από την αφρόκρεμα της Λευκωσίας και πως πληρώθηκε ακόμη και 400 λίρες για ένα 15λεπτο striptease ! Μάλιστα !

Που'σαι μάνα που μου ήθελες πτυχία ! Ο δικός μου ο ζιγ-κωλός διάβαζε 4 χρόνια να βγάλει τη νομική και έκανε άσκηση με 150 λίρες το μήνα συμβολικό μισθό ! Και εδώ, 'ο νεαρός, καλογυμνασμένος άντρας που κράτησε την ανωνυμία του' βγάζει 400 λίρες το τέταρτο ! Και χωρίς να πνίγεται μες τα δικόγραφα. Πνίγει άλλες στο σπέρμα, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου... (Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, σίγουρα κάποιες φορές οι υπηρεσίες του ίσως να θυμίζουν περισσότερο Fear factor παρά τσόντα, αλλά όπως και να έχει, ανταμείβεται και με το παραπάνω !

Βρε λες ν' αρχίσω πρόβες;

Α ! Τι άλλο θέλω να σχολιάσω ! Αν διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο, σημειώστε αυτό που λέει ο ζιγκολός, ότι δηλαδή μια φορά συνάντησε ένα ζευγάρι -πελάτες του- στο δρόμο και η 'κυρία' έκανε πως δεν τον ήξερε !!! Μωρέ θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει ! Ας μην μιλήσω καλύτερα...!