Disco Μπάλα

Ο απανταχού Κυπριακός Ελληνισμός του Η. Βασιλείου έδωσε το παρόν του απόψε, στο στάδιο Millennium του Κάρντιφ ώστε να υποστηρίξει την Εθνική Κύπρου. Χάσαμε 3-1 από τους Ουαλλούς. Πάλι καλά να λέτε που βάλαμε ένα γκολάκι και περιχαρίσαμε λίγο μες το στάδιο, κοινώς δείξαμε τον νου μας. Δεν θέλει και πολύ ο Κυπραίος για να γαμήσει μάνες, κι' ας χάνει και 10-0. Άκουσαν οι Ουαλλοί 'ταμπουλέκκι' και ύμνους για τις μήτρες που τους γέννησαν να έχουν ώσπου ζουν. Κατά τ' άλλα, κόσμιοι! Δεν σημειώθηκαν επεισόδια αν και φοβήθηκα πως όλο και κάποιο μώλωπα θα κληρονομούσα από την απόπειρα μου να εκπαιδευτώ στα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Στο στάδιο διαπίστωσα πως κυριαρχεί η κουλτούρα της κυπριακής καφετέριας. Ψάχνεις απεγνωσμένα να βρεις γνωστούς στην κερκίδα, μπορεί να χάσεις και το γκολ. Τι τα θες, ωραία περάσαμε. Φωτογραφικό υλικό όπως πάντα για το φιλοθεάμον κοινό.

Απ' τα αλώνια στα σαλόνια:

• Οι Ουαλλοί τήρησαν όλες τις οδηγίες που τους δόθησαν στο στάδιο. Έκατσαν στην θέση που προνοούσε το εισιτήριο τους, δεν φώναζαν, δεν έβριζαν (πολύ), γενικά αν δεν ήμασταν κι' εμείς εκεί νόμιζες πως θα παρακολουθούσες τελετή αποφοίτησης.


• Στο στάδιο οι ταξιθέτες (ναι, είχε και τέτοιους !) έκαναν παρατήρηση στους καπνιστές εφόσον το κάπνισμα επιτρεπόταν σε συγκεκριμένες θέσεις μόνο !!


• Κύπριοι φίλαθλοι κατεύθασαν απ' όλα τα πανεπιστήμια της Βρεττανίας με ειδικά λεωφορεία. Μπράβο, καλή οργάνωση...
  
• Ατάκα που με σκοτώσε: Ρε μητσή (για μένα λέει), σήκου την σημαία πάνω, ήντα έφερες την για την μούστρα; (Τάδε έφη η συντρόφισσα Έλενα!)


• Η γωνιά του φιλοπάτρη: Χαίρομαι που σε τέτοιους αγώνες εξακολουθεί να ακούγεται ο σωστός εθνικός ύμνος, χάρηκα που πολλοί 'καλαμαράδες' μας ακολούθησαν και πορώθηκαν με την εθνική περισσότερο και από εμάς, χάρηκα που είδα Ελληνικές σημαίες στο στάδιο !


• Η γωνιά της Θεοπούλας: Ο παπάς μου τηλεφώνησε να με ρωτήσει τι ρούχα φορώ για να με δει απ' την τηλεόραση ! Έλεος !
  

Flashback: Η πρώτη μου φορά στο γήπεδο !

Το 1988 πήγα με τον πατέρα μου να δούμε τον ΑΠΟΕΛ στο τότε μεγαλειώδες 'Μακάρειο Στάδιο'. Δεν θυμάμαι τίποτα από τον αγώνα. Θυμάμαι πάντως, πως απ' την καταδρομή που με δέρνει έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και κάτσαμε ακριβώς δίπλα από τον κ. Στέλιο Μυλωνά. Ποιός ήταν ο κύριος; Ήταν ο δάσκαλος μου στην τρίτη δημοτικού που πήγαινα τότε ! Μάλιστα ! Ωραία ! Ενθουσιάστηκε που με είδε, έκοψε αμέσως ένα κομμάτι απ' την σοκολάτα που έτρωγε και μου το έδωσε. Τα χέρια του βρωμισμένα, τίγκα στην κιμωλία, δεν ξάσπριζαν ούτε με τρεις ώρες πλύσιμο. Δεν ήθελα να την φάω, σιχαινόμουν. Οπότε, με τρόπο, άφησα το κομμάτι να μου πέσει κάτω. "Έφαες την οξά εξαπόλυσες την ρε;" Μου είπε. Δεν του απάντησα... Προσποιήθηκα πως δεν ήξερα τι πάει να πει το 'εξαπόλυσες την'. Χα !