Σκέφτηκα να κάνω μια λίστα με δώρα που θα ήθελα να λάβω, αλλά άστο. Προτιμώ να αναπολήσω τους καιρούς που έκλεινα τα 4, τα 5 και που το πάρτι γενεθλίων φάνταζε στα μάτια μου σαν διοργάνωση Ολυμπιάδας. Θυμάμαι τα '80ς όταν μαζεύονταν όλοι στο kykko Bowling, για να υποβάλουν τα σέβη τους στον βασιλιά. Για μένα λέω. Είχα πάντα την καλύτερη τούρτα του κόσμου. Το κάστρο των Χ-men. Το να επιλέξεις τούρτα για τα γενέθλια σου κάποτε, ήταν ιεροτελεστία και όχι απλή αγορά από το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς. Δεν κοιμόμουν το προηγούμενο βράδι διότι σκεφτόμουν σχέδια για την τούρτα μου...
Έρχονταν τα δώρα κατά συρροή... Τα μισά παιδάκια στην αίθουσα να μην τα ξέρω. Μικρό το κακό όσο το πακέτο που έφερναν για δώρο ήταν μεγάλο. Από κάποιο σημείο και έπειτα, γινόμασταν όλοι ένα με τις τυρόπιτες και το ζελέ. Παίζαμε μουσικές καρέκλες και το άλλο το παιχνίδι με το δωράκι που ήταν τυλιγμένο με πολλά περιτυλίγματα... :) Δεν θυμάμαι άλλα γενέθλια μου που ν' άξιζαν τον κόπο...
Αχ, ζηλεύω την τούρτα σου! "Επιλογή τούρτας για τα έκτα μου γενέθλια" - αυτά ήταν προβλήματα! (Οχι το πόσο παρακράτηση φόρου θα έχω το 2007!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονια πολλα αλητη ρουφιανε δημοσιογραφε / μεγαλοκαρχαρια δικηγορε. Δυο απο τα πιο μισητα επαγγελματα του κοσμου στην πρακτικη συσκευασια του ενος. Μπραβο γιε μου, αντε το 2007 και φορο-εισπρακτορας.
ΑπάντησηΔιαγραφήps.Το τηλεφωνο σου τον παιζει.
Να ζήσεις Χριστούυυυλη και χρόοοονια πολλάαααα, μεγάαααλος να γίιιιινεις και χρόοοοονια πολλάααααα!
ΑπάντησηΔιαγραφή