2020 - Annus Horribilis

Το 2020 ορίστηκε και επίσημα ως «η χειρότερη χρονιά» από το περιοδικό TIME, το οποίο κυκλοφορεί από προχθές με το πιο κάτω εξώφυλλο. Annus Horribilis κατά το λατινικότερον, σκατοχρονιά κατά το κυπριακότερον. 

 Όμως, δεν θα κάτσω να κλαφτώ για τα όσα ζήσαμε. Ούτε, κυρίως, για τα όσα δεν ζήσαμε.

Θα σας πω μόνο ότι τις προάλλες μετροφυλλούσα τα παλιά μου ημερολόγια και διάβασα τι είχα γράψει το 2004 όταν τελείωνα το πτυχίο και αγωνιούσα για μία εργασία που έπρεπε να παραδώσω για το Property Law, και για την οποία δεν σκάμπαζα Χριστό. Το άγχος που με διακατείχε, η αγωνία που εξέπεμπα στο κείμενο, η απελπισία και η μιζέρια δεν περιγράφονται. Μπορεί να είχα γράψει δύο σελίδες αφιερωμένες στο πόσο χαμένος αισθανόμουν επειδή έπρεπε να αποδώσω σε ένα μάθημα που δεν συμπάθησα, ούτε κατανόησα ποτέ και ένιωθα σαν να έχανα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου. Τόσα χρόνια μετά πόσο αστείο ακούγεται, ε; Κι όμως όταν το βίωνα, ήταν δυσβάσταχτο.

Διάβασα κι άλλες γκρίνιες μου για διάφορα θέματα που πήγαιναν στραβά τότε. Σήμερα, όλα περασμένα ξεχασμένα. Γι’ αυτό δεν θα γκρινιάξω για το 2020. Σε ένα, το πολύ δυο χρόνια θα γελάμε με την πανδημία και τα ανέκδοτά της. Κι αν τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, το πολύ-πολύ να θυμόμαστε το 2020 με νοσταλγία. Όλα στη ζωή ξεπερνιούνται. Ακόμη κι αν επιφέρουν τον θάνατο. Είναι κι αυτό ένα ξεπέρασμα. Γι’ αυτό σήμερα ας γιορτάσουμε, κι ας επικεντρωθούμε στα θετικά που μας άφησε αυτή η απίστευτη χρονιά.

Δεν είναι πολλά, μα δεν είναι και ανάξια λόγου.

Η σημαντικότερη παγκόσμια, θετική εξέλιξη κατά τη γνώμη μου είναι ότι απαλλαγήκαμε από τον Τραμπ! Είχες μεγάλη σκασίλα για τον Τραμπ ως Κύπριος κάτοικος Αγλαντζιάς, θα μου πεις; Όχι, ουδεμία σκασίλα, ουδεμία καΐλα είχα. Όμως, έχασε ο Τραμπ και έσκασαν οι αριστεροί! Το να μην έχεις τους αριστερούς στο κεφάλι σου να σε πρήζουν για πράγματα που δεν μπορούν να καθορίσουν ή και να ελέγξουν είναι τεράστιο προνόμιο κατά τη γνώμη μου. Έκλανε ο Τραμπ στην Ουάσιγκτον και μύριζε στα Εξάρχεια και στην παλιά Λευκωσία. Δεν άντεχαν να μην ασχοληθούν μαζί του, πολίτες που κάηκαν και τσουρουφλίστηκαν κατά καιρούς από τις λαίλαπες Χριστόφια και Τσίπρα. Ο Τραμπ, πέραν της αδιαφορίας που επέδειξε με την πολιτική του απέναντι στο περιβάλλον και η οποία μου προκαλούσε ένα μεγάλο άγχος, τίποτε άλλο δεν θεωρώ ότι επηρέασε την προσωπική μου ζωή με την διακυβέρνησή του. Το αντίθετο θα μου προκαλούσε έκπληξη. Όπως και να ‘χει, ξεκουμπίστηκε και σίγασαν όλοι σε τουίτερ, φέησμπουκ και ίνσταγκραμ και αυτό είναι τεράστιο κέρδος για την ψυχική μας υγεία και την ανθρωπότητα εν γένει. Δόξα σοι, δόξα σοι! Κατά τη γνώμη μου ο Τραμπ είναι ένας ψυχοπαθής ζάπλουτος που γνώριζε ότι έχει το ακαταλόγιστο. Όλοι οι ζάπλουτοι το έχουν, όταν γνωρίζουν πως τα λεφτάκια τους παραμένουν ασφαλή και ανεπηρέαστα από τα «έργα και ημέραι» τους. Το έχω παρατηρήσει. Όλοι οι Κροίσοι και οι Μίδες άμα ανοίξουν το στόμα τους λένε τα αίσχη γιατί ακριβώς ξέρουν ότι δεν θα επηρεαστεί η τσέπη τους από τις λέξεις τους. Οι πτωχοί μόνο προσέχουν τι λένε.

Στο εγχώριο, μα ίδιο μήκος κύματος, μία τεράστια νίκη του 2020 ήταν η καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Για τους ίδιους πιο πάνω λόγους. Η Χρυσή Αυγή που κάποτε αποτελούσε ένα κίνημα μικρότερο της τάξης του 2% θέριεψε μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, αλλά κανείς δεν έκατσε να σκεφτεί τους λόγους και να βρει τις ρίζες του κακού. Από πού ξαφνικά ξεφύτρωσαν τόσοι «φασίστες», και που ήταν καταχωνιασμένοι τόσα χρόνια, κανείς δεν έκατσε να σκεφτεί και να μας εξηγήσει. Δεν παραβλέπω, ούτε ελαχιστοποιώ τη σοβαρότητα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν, ούτε τη δολοφονία Φύσσα. Αλλά σίγουρα η Χρυσή Αυγή ωφέλησε τα μάλα την αριστερά που ξαναγέννησε το αφήγημα του «τέρατος του φασισμού». Το πιπίλησαν καλά-καλα όλα αυτά τα χρόνια, μας έκαναν τα ούμπαλα ΤΟΣΑ, και ξαφνικά με τη φυλάκιση των στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης σίγασαν όλοι! Νικήθηκε ο φασισμός μέσα σε ένα πρωί, με ένα νέο Πολυτεχνείο. Και καθάρισε ο τόπος!

Γελοιότητες ολκής. Αλλά χρήσιμες γελοιότητες που έδρασαν στη ψυχολογική διάθεση του μέσου αριστερού με απότοκο να ησυχάσει το κεφάλι μας. Θα βρουν άλλα θέματα να αναδείξουν για να μας τα πρήξουν περαιτέρω, είμαι σίγουρος. Μια φορά το 2020 έκανε ό, τι μπορούσε.

Σε προσωπικό επίπεδο το 2020 μπορώ να πω ότι περάσαμε με επιτυχία τη δοκιμασία της καραντίνας. Ξέρω πολλά ζευγάρια τα οποία επηρεάστηκαν από τον συνεχή εγκλεισμό. Εμείς ζήτημα να τσακωθήκαμε δυο φορές μέσα σε δύο μήνες. Χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Δεθήκαμε κι άλλο με το παιδί μας, του αφιερώσαμε ποιοτικό χρόνο και όλα καλά. Δεν μπορώ να πω ότι δεν πλήξαμε κιόλας, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Είχαμε κι άλλες δραστικές, οικογενειακές αλλαγές φέτος, αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ. Σημασία έχει ότι υπήρξε πρόοδος και ότι δεν χαραμίσαμε μία χρονιά στον καναπέ να κλαίμε τη μοίρα μας. Η τηλεργασία βόλεψε, η κοινωνική απόσταση είχε και τα θετικά της. Μου έλειψαν οι θεατρικές μου δραστηριότητες, μου έλειψαν τα ταξίδια στο εξωτερικό, μου έλειψε η ευκολία με την οποία βγαίναμε και οργανώναμε συνευρέσεις, αλλά σιγά! Θα τα αναπληρώσουμε όλα το 2021. Θυμάμαι ότι πέρσι έγραφα να πάει στα τσακίδια το 2019 και ότι ήταν κακό σε συνδυασμό με το κάκιστο 2018. Έγραψα πόσο αισιόδοξος ένιωθα με το στρογγυλό 2020, (βρείτε το κείμενο να γελάσετε), που μου έβγαζε καλό φενγκ-σούι, είχα μάλιστα βρει και δυο φορές το φλουρί στη βασιλόπιτα. Πετούσα από αισιοδοξία και χαρά. Σκατούλες. Έχουμε χρέος να παραμένουμε αισιόδοξοι, κύριοι. Μόνο έτσι θέλγουμε και τα καλύτερα.

Αυτά είχα να πω, καλή πρωτοχρονιά να έχετε μακριά από τοξικά σόγια, μακριά από άσκοπες συναντήσεις. Χαρείτε τα όλα με πυτζάμες, πίτσες, μουσική και νετφλιξ!