White and Black Blues

Πρόσφατα παρευρέθηκα σε μια συνεύρεση και ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και μια παλιά γνωστή μου. Είχα να την δω από το Δημοτικό. 16 χρόνια δηλαδή. Σήμερα είναι παντρεμένη με έγχρωμο άντρα που γνώρισε κατά τη διάρκεια των σπουδών της και ζουν στη Λευκωσία. Απέκτησαν μαζί μια κουκλάρα που προέκυψε μιγάς και θα κάψει καρδιές όταν μεγαλώσει, το υπογράφω. Και επειδή μάλλον θα είμαι single μέχρι τότε, μπορεί και να την διεκδικήσω.

Άλλο είναι το θέμα μας, όμως. Μου έκανε τρομερά θετική εντύπωση πως ο οικογενειακός και φιλικός περίγυρος της κοπέλας αποδέχτηκε το γεγονός ότι η κόρη τους παντρεύτηκε με έγχρωμο από την Αμερική, και τον αγκάλιασαν με τρομερή αγάπη, σαν να είναι παιδί τους. Δεν ξέρω αν δόθηκαν μάχες ή αν χύθηκε αίμα για να καλοδεχτεί το σόι της κοπέλας πως ο γαμπρός τους είναι έγχρωμος, αλλά μια φορά, όταν τους είδα μαζεμένους, ήταν όλοι πολύ αγαπημένοι. Μπράβο! Προοδεύουμε σιγά-σιγά!

Δεν περίμενα τόση κοινωνική πρόοδο! Και αυτό γιατί κατά τη διάρκεια των σπουδών μου διασταυρώθηκα τουλάχιστον 5-6 φορές με Κύπριες που είχαν κρυφούς δεσμούς με έγχρωμους. Δεν τις αδίκησα καθόλου. Είναι άλλωστε γνωστό τοις πάσι πως once you go black - you never go back, αλλά γινόμουν έξαλλος με το πώς οι Κύπριες αντιμετώπιζαν τους συγκεκριμένους δεσμούς.

Σπάνια παραδέχονταν ανοιχτά τον δεσμό μαζί τους, ενώ οι κοινές εμφανίσεις στο student’s union, στα Greek parties ήταν απαγορευμένες διά ροπάλου. «Μα γιατί δεν έρχεστε στο πάρτι μαζί;» Ρώτησα μια φορά μια Λευκωσιάτισσα. Απέφυγε να απαντήσει. Επέμεινα: «Γιατί δεν τον φέρνεις μαζί σου να ακούσει ελληνική μουσική, να εντρυφήσει στην κουλτούρα μας;» Έβγαλε σπυριά στο άκουσμα της ερώτησης. «Τρελλάθηκες; Και να μάθει όλο το Greek society ότι βγαίνω με Νιγηριανό και να έρθουν αύριο οι γονείς μου από την Κύπρο να με μαζέψουν;»

Συζήτησα το θέμα με όλες τις τσούπρες που κατά καιρούς τίμησαν εξωτικό πέος και όλες αρνούνταν να ανακοινώσουν την έθνικ προτίμησή τους επίσημα, επικαλούμενες τις δυσμενείς αντιδράσεις από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Και απορώ. Αν αυτό δεν είναι έμμεσος ρατσισμός, τότε τι είναι; Αν εσύ η ίδια δεν είσαι περήφανη για την επιλογή σου, γιατί να είναι οι άλλοι; Με ποιο ψυχικό σθένος θα επιχειρήσεις την κοινωνική αποδοχή του γκόμενου σου από τον «στενόμυαλο» περίγυρό σου, εφόσον εσύ η ίδια γαμιέσαι εν κρυπτώ και παραβύστω;

Αν πράγματι πιστεύεις ότι ο δεσμός σου δεν είναι προϊόν δικής σου λαχτάρας για σοκολατί μαρκούτσι, γιατί δεν βγαίνεις να πεις: «Είμαι με τον τάδε νέγρο επειδή με αγαπά και επειδή είναι έξυπνος, χιουμορίστας και δείχνει κατανόηση στις κατά καιρούς εκρήξεις μου»; Διότι γνωρίζεις ενδόμυχα ότι δεν θα σε πιστέψει κανείς. Και μην επικαλεστείς το απόρρητο της προσωπικής σου ζωής τώρα, διότι είμαι σίγουρος ότι με τις φιλενάδες σου συζητάς για τις επιδόσεις του, ενώ κρατάς και τη μεζούρα για να κάνεις συγκρίσεις με τον πρώην σου! Αυτά σε μάθαινε το Cosmopolitan τόσα χρόνια.

Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω τόση ώρα, είναι ότι επικροτώ δεσμούς με έγχρωμους και έγχρωμες, αλλά το να τις κρατάς κρυφές γιατί δήθεν θα απογοητεύσεις τους γονείς σου ακυρώνει πάραυτα τις δήθεν «αντί-ρατσιστικές σου αρχές!»

Και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Για το μέγεθος τον θέλεις… Μην λέμε μαλακίες. …Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει! Θυμήθηκα τώρα μια άλλη Κύπρια στο μάστερ, που τα είχε με Νιγηριανό. Δεν ήξερε ότι το ήξερα. Εγώ το είχα μάθει από φίλες της. Και για να την πειράξω, ένα βράδυ εκεί που χορεύαμε σε ένα πάρτι, της λέω: «Δεν χάνεις πάρτι για πάρτι της αφρικανικής κοινότητας τελευταίως…!» Και μου απαντά: «Ναι, τρελαίνομαι για R&Β!»

Πφφφ! Άκουγες και στο χωριό σου R&Β, μωρή μαλάκω?! Απορώ πως δεν σε έκανα βούκινο τότε…