Δεν έχω καλύτερο από το να ξυπνώ ευχάριστα!
Έτσι και παίξει το i-pod αισιόδοξο τραγούδι το πρωί, καθώς μπαίνω στο αυτοκίνητο για να πάω στη δουλειά, η μέρα μου είναι καταδικασμένη να πάει καλά!
Το πρωί έπαιξε το «χαμογέλα» του Ρουβά. Ναι, εκείνο που λέει «Χαμογέλα μια τρέλα είναι η ζωή…» Άρχισα να κοπανιέμαι μέσα στο αυτοκίνητο. Το γκάζι έγινε πετάλι για drums, ενώ τα χέρια μου χτυπούσαν ρυθμικά στο τιμόνι. Στα ορχηστρικά σημεία, όπου κορυφωνόταν ο ρυθμός, εκτόξευα και νερό από τα wipers για να γίνει το σκηνικό πιο εντυπωσιακό. Όλη η λεωφόρος μια πίστα! Μόνο μια τεράστια disco μπάλα έλειπε από τον ουρανό. Στα μάτια μου όλοι χόρευαν, όλοι διασκέδαζαν.
Ξάφνου, ένα αυτοκίνητο από το αντίθετο ρέμα άρχισε να μου «παίζει» τα φώτα. «Όλε! Τι ωραία! Πάμε όλοι μαζί! Αναβοσβήστε τα φώτα σας οδηγοί! Ελάτε να μετατρέψουμε τη λεωφόρο σε ντίσκο! Αναβόσβησα κι εγώ τα φώτα μου. Δέκα μέτρα πιο κάτω, άλλος ένας οδηγός από το αντίθετο ρέμα μου «έπαιξε» τα φώτα! «Όλε, όλε, ολέ! Νιώστε όλοι τον ρυθμό! Τέρμα τα γκάζια, πετάμε στον ουρανό με τη μουσική για οδηγό! Είναι ένα υπέροχο πρωινό!»
Πριν να το καταλάβω, ένας τύπος με φωσφοριζέ γιλέκο και ένα lava lamp στο χέρι μου έγνεψε να σταματήσω! «Ελπίζω να μην με ρωτήσει αν έχω κράτηση και να φάμε πόρτα!»
Ξινός ο Ρουβάς πρωί-πρωί!
Και επειδή νευρίασα, αλλάζω και το θέμα.
Troubled People!
Ανακάλυψα πως ο κόσμος που χαππώνεται και πελλοδείχνει είναι πολύ περισσότερος από όσο νόμιζα. Καταντήσαμε να μην μπορούμε να κάνουμε ένα αστείο για τρελό και παλαβό, καθώς θίγονται άπαντες! Βαρέθηκα να ακούω παραινέσεις από φίλους και γνωστούς, προκειμένου να γίνω πιο ανεκτικός και δεκτικός σε απαράδεκτες συμπεριφορές και συνήθειες άλλων, με τη δικαιολογία ότι είναι «ιδιαίτερα άτομα» και χρειάζονται ειδική μεταχείριση.
Βαρέθηκα να ακούω τη φράση: «Δείξε κατανόηση, έτσι είναι ο χαρακτήρας του, είχε δύσκολα παιδικά χρόνια!» Και ποιος σου είπε ότι εγώ είχα εύκολα παιδικά χρόνια ή ότι δεν έχω προβλήματα στο σπίτι μου; Από πότε τα πάλαι-ποτέ troubled children χαίρουν ασυλίας;
Δεν με ενδιαφέρει ούτε αν σε έδερνε ο πατέρας σου όταν ήσουν μικρός, ούτε αν δεν σ’ αγάπησε ποτέ η μάνα σου. Δεν με ενδιαφέρει αν προσπαθείς να αποτοξινωθείς από ναρκωτικά, ούτε αν έχεις προβλήματα με το αλκοόλ. Δεν με ενδιαφέρει αν παίρνεις χάπια για να κοιμηθείς, ούτε αν χρωστάς στου πάντες. Δεν με ενδιαφέρει αν δεν σε γαμεί ο άντρας σου, ούτε αν έχει φιλενάδα. Δεν με ενδιαφέρει αν είσαι άσσος στο κρεβάτι, δεν με ενδιαφέρει αν δεν κουράζεσαι ποτέ, δεν με ενδιαφέρει αν έχεις μέρσεντες χλιδάτη, ή σπορ διθέσια μπεμβέ (που λέει και η Γαρμπίλω!) Έχουμε δεκάδες ιδρύματα και ειδικούς που άπτονται αυτών των θεμάτων να πας να σε βοηθήσουν. Και να πάρεις και τη Γαρμπή μαζί.
Η κοινωνία (όχι η δική μας, γενικά μιλάω), ανέπτυξε έναν αποδεκτό κώδικα συμπεριφοράς για να τον χρησιμοποιούμε όλοι και να πορευόμαστε, ανεξαρτήτως του σταυρού που κουβαλά ο καθείς στο σπίτι του! Αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις αυτή την πολιτισμένη συμπεριφορά, λυπάμαι πολύ. Την επόμενη φορά, θα «σου δειχτώ» κι εγώ, να δεις τι πάει να πει «άτομο με προβλήματα!» Κουράστηκα ο κάθε μαλάκας να κρύβεται πίσω από το άλλοθι των «τραυματικών του παιδικών χρόνων» για να γαμεί όλους τους υπόλοιπους με την αναιδή συμπεριφορά του!
Από ιδρύματα, δόξα τω θεό, σφύζουμε! Θα βρω ένα φτηνό και θα σας στείλω εκεί, να ησυχάσω. Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, και ο διάολος καλός είναι…
Έτσι και παίξει το i-pod αισιόδοξο τραγούδι το πρωί, καθώς μπαίνω στο αυτοκίνητο για να πάω στη δουλειά, η μέρα μου είναι καταδικασμένη να πάει καλά!
Το πρωί έπαιξε το «χαμογέλα» του Ρουβά. Ναι, εκείνο που λέει «Χαμογέλα μια τρέλα είναι η ζωή…» Άρχισα να κοπανιέμαι μέσα στο αυτοκίνητο. Το γκάζι έγινε πετάλι για drums, ενώ τα χέρια μου χτυπούσαν ρυθμικά στο τιμόνι. Στα ορχηστρικά σημεία, όπου κορυφωνόταν ο ρυθμός, εκτόξευα και νερό από τα wipers για να γίνει το σκηνικό πιο εντυπωσιακό. Όλη η λεωφόρος μια πίστα! Μόνο μια τεράστια disco μπάλα έλειπε από τον ουρανό. Στα μάτια μου όλοι χόρευαν, όλοι διασκέδαζαν.
Ξάφνου, ένα αυτοκίνητο από το αντίθετο ρέμα άρχισε να μου «παίζει» τα φώτα. «Όλε! Τι ωραία! Πάμε όλοι μαζί! Αναβοσβήστε τα φώτα σας οδηγοί! Ελάτε να μετατρέψουμε τη λεωφόρο σε ντίσκο! Αναβόσβησα κι εγώ τα φώτα μου. Δέκα μέτρα πιο κάτω, άλλος ένας οδηγός από το αντίθετο ρέμα μου «έπαιξε» τα φώτα! «Όλε, όλε, ολέ! Νιώστε όλοι τον ρυθμό! Τέρμα τα γκάζια, πετάμε στον ουρανό με τη μουσική για οδηγό! Είναι ένα υπέροχο πρωινό!»
Πριν να το καταλάβω, ένας τύπος με φωσφοριζέ γιλέκο και ένα lava lamp στο χέρι μου έγνεψε να σταματήσω! «Ελπίζω να μην με ρωτήσει αν έχω κράτηση και να φάμε πόρτα!»
Ξινός ο Ρουβάς πρωί-πρωί!
Και επειδή νευρίασα, αλλάζω και το θέμα.
Troubled People!
Ανακάλυψα πως ο κόσμος που χαππώνεται και πελλοδείχνει είναι πολύ περισσότερος από όσο νόμιζα. Καταντήσαμε να μην μπορούμε να κάνουμε ένα αστείο για τρελό και παλαβό, καθώς θίγονται άπαντες! Βαρέθηκα να ακούω παραινέσεις από φίλους και γνωστούς, προκειμένου να γίνω πιο ανεκτικός και δεκτικός σε απαράδεκτες συμπεριφορές και συνήθειες άλλων, με τη δικαιολογία ότι είναι «ιδιαίτερα άτομα» και χρειάζονται ειδική μεταχείριση.
Βαρέθηκα να ακούω τη φράση: «Δείξε κατανόηση, έτσι είναι ο χαρακτήρας του, είχε δύσκολα παιδικά χρόνια!» Και ποιος σου είπε ότι εγώ είχα εύκολα παιδικά χρόνια ή ότι δεν έχω προβλήματα στο σπίτι μου; Από πότε τα πάλαι-ποτέ troubled children χαίρουν ασυλίας;
Δεν με ενδιαφέρει ούτε αν σε έδερνε ο πατέρας σου όταν ήσουν μικρός, ούτε αν δεν σ’ αγάπησε ποτέ η μάνα σου. Δεν με ενδιαφέρει αν προσπαθείς να αποτοξινωθείς από ναρκωτικά, ούτε αν έχεις προβλήματα με το αλκοόλ. Δεν με ενδιαφέρει αν παίρνεις χάπια για να κοιμηθείς, ούτε αν χρωστάς στου πάντες. Δεν με ενδιαφέρει αν δεν σε γαμεί ο άντρας σου, ούτε αν έχει φιλενάδα. Δεν με ενδιαφέρει αν είσαι άσσος στο κρεβάτι, δεν με ενδιαφέρει αν δεν κουράζεσαι ποτέ, δεν με ενδιαφέρει αν έχεις μέρσεντες χλιδάτη, ή σπορ διθέσια μπεμβέ (που λέει και η Γαρμπίλω!) Έχουμε δεκάδες ιδρύματα και ειδικούς που άπτονται αυτών των θεμάτων να πας να σε βοηθήσουν. Και να πάρεις και τη Γαρμπή μαζί.
Η κοινωνία (όχι η δική μας, γενικά μιλάω), ανέπτυξε έναν αποδεκτό κώδικα συμπεριφοράς για να τον χρησιμοποιούμε όλοι και να πορευόμαστε, ανεξαρτήτως του σταυρού που κουβαλά ο καθείς στο σπίτι του! Αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις αυτή την πολιτισμένη συμπεριφορά, λυπάμαι πολύ. Την επόμενη φορά, θα «σου δειχτώ» κι εγώ, να δεις τι πάει να πει «άτομο με προβλήματα!» Κουράστηκα ο κάθε μαλάκας να κρύβεται πίσω από το άλλοθι των «τραυματικών του παιδικών χρόνων» για να γαμεί όλους τους υπόλοιπους με την αναιδή συμπεριφορά του!
Από ιδρύματα, δόξα τω θεό, σφύζουμε! Θα βρω ένα φτηνό και θα σας στείλω εκεί, να ησυχάσω. Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, και ο διάολος καλός είναι…
chris δικαίωμα σου να νιώθεις και να εκφράζεσαι έτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά να μεν σου τύχει φίλε μου να έχεις έτσι άτομα φίλους ή συγγενείς... αν νοιάζεσαι λλίον για λλόου τους έν μπορείς να τους σύρεις να παν τζι ούτε να τους συμπεριφέρεσαι όπως οποιονδήποτε εν χωνεύκεις...
κατά τα άλλα LOL για το πάρτυ σου στο δρόμο... οι αστυνομικοί ξυπνούν ζαβά αλόπως το πρωί
Και πάλι συμφωνώ μαζί σου. Τούτη η ανεκτικότητα της κοινωνίας δυστυχώς εφαρμόζεται σε όλους τους "προβληματκούς" μιας χώρας, γι'αυτό έχουμε αναρχία και όχι δημοκρατία.
ΑπάντησηΔιαγραφήαντίχριστε είδα σε πολλά ποστ σου παράπονα για την κοινωνία μας και τις οδούς που στρώννει, τώρα γιατί παραπονιέσαι ότι άλλοι δεν τους ακολουθούν;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Neerie: Αγαπητή μου, ποιός σου είπε ότι οι συγγενείς ή οι φίλοι γλιτώνουν το ίδρυμα; Κανένας δεν σώζεται καθ'έδρας ή λόγω στάτους. Όλοι στο recycle bin!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ρίτσα: Τι σχέση έχουν οι κακοστρωμένοι με άσφαλτο δρόμοι μας με αυτούς που τους ακολουθούν. Δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις. Έτσι κι αλλιώς το κείμενο είχε χιουμοριστικό χαρακτήρα, απολογούμαι αν δεν το έκανα πιο εμφανές.
Re file efkales me pou ton kopo na grapsw paromio post! Na sai kala!
ΑπάντησηΔιαγραφήGiati re kyrie ama me kamneis emena na noiwthw skata, skata sta moutra sou!
nomizw oti oulloi tin parti mas skeftoumaste. ki esu re chris ton eauto sou thwreis ki egw ton eauto mou thwrw kai oulloi osoi esumfwnisan mazi sou tin parti tous skeftounte, akrivws me ton idio tropo pou tin skeftounte tzai oi 'malakes' poy theleis na kleiseis mesa sto idruma gia na men sou xaloun tin mera :)
ΑπάντησηΔιαγραφήexw tin entupwsin oti kai oi 8kuo a8rwpines katastaseis einai skata. pou tin mian en osoi exoun provlimata kai den mporoun na to antimetwpisoun monoi tus, opws apaiteis kai pou tin alli en osoi en theloun kanenas na tous xala tin zaxarenia tous.
gt oi deuteroi na en kalliteroi dld?
antilamvanoume to humour tis upo8esis sou, alla pou katw pou ka8e humoristiko keimenoudi krifkounte tzai kapies antilipseis.
gft tzai menan irte mou na sou pw twra pou to e8kiavasa to keimeno sou oti oso tzai na theleis na metatrepseis ti zwi sto 'xamogela' tou rouvakou, tseini ena eshei panta tin poikilia tzai tes idiotropies tis-i katanoisi en vlaftei ama tin dias, e upo8etw mporei na tin pareis tzai su pou kapion allon pou ena mpori na sou tin dwki se mian alli xronikin stigmi.
oso gia tin apopsi sou oti asxetws twn provlimatwn pou exei enan atomo spiti tou, prepei(?)na akolou8ei enan apodekto kwdika sumperiforas entos tis koinwnias- sugnwmi, alla tin vriskw toulaxiston astoxi dt krineis me vasi ta mesa kritiria idiazouses periptwseis tzai isws kapws apan8rwpi tzai endeiktiki gia ta pososta tis anektikotitas mas tzai tis upomonis mas-tzai en milw twra gia ton ka8e simasioplikto alla gia a8rwpous pou ontws exoun provlimata tzai isws tha exriazountan estw, kapian katanoisi-pou en mporeis outws i allws na tin deixneis panta - en a8rwpos pou ise- alla toulaxiston prospa8eis tzai 8ewreis to kapws autonoito,en zitas tzai ta resta :p
to de comment peri anarxias en to sxoliazw...