Όσο μεγαλώνω και όσο, και λόγω δουλειάς, κατανοώ τον
τρόπο με τον οποίο επιλέγει το ΡΙΚ εκπρόσωπο για τη Γιουροβίζιον, τόσο
περισσότερο απορώ γιατί ασχολούμαι ακόμα με αυτή την τηλεοπτική μαλακία. Αφού
οι ένδοξες εποχές των ‘90ς δεν θα ξαναγυρίσουν, και αφού το όλο πράμα σιγά-σιγά
παγκοσμιοποιείται και χάνεται η μαγεία της παράδοσης της κάθε χώρας. Γιατί
κάθομαι και το βλέπω; Από ελπίδα ότι μία μέρα θα αναγεννηθεί το παρελθόν;
Αγγούρια.
Ολόκληρο Ίδρυμα έκρινε ότι έπρεπε να μας εκπροσωπήσει ο
Σάντρο Νίκολας! Ένας Έλληνας της Γερμανίας. Πού τον ξέθαψαν; Τους τον πρότεινε
ο Ηλίας Κοκοτός, ένας ελλαδίτης από την ομάδα του Κοντόπουλου που ειδικεύεται
στο να βρίσκει νέα ταλέντα. Ο ίδιος, δηλαδή, που ανακάλυψε και τη Στεφανία, την
εκπρόσωπο της Ελλάδος. Εν ολίγοις, ολόκληρο Ίδρύμα, ολόκληρης χώρας, περίμενε
τον Κοκοτό να τους υποδείξει ερμηνευτή. Θεσπέσια! Δεκάδες οι καταξιωμένοι τραγουδιστές στην
Ελλάδα και Κύπρο που έχουν κάποιο δισκογραφικό παρελθόν να επιδείξουν, εμείς
διαλέξαμε έναν, καθ΄ υπόδειξη ενός επιχειρηματία, με μοναδικό όπλο στη φαρέτρα το ότι πρόκοψε στο The Voice Γερμανίας. Ούτε
καν πρόκοψε, κατ’ ακρίβεια, πήγε μέχρι τον ημιτελικό και έχασε.
Όπως και να ‘χει, στο ΡΙΚ έκριναν ότι εξαντλήσαμε το εγχώριο
υλικό (όπου εγχώριο περιλαμβάνω και τον ελληνικό χώρο), και έπρεπε να φέρουμε
τον Σάντρο που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του. «Είναι κούκλος» μου ανέφερε σε
μία παλιότερη συνομιλία μας στέλεχος του Ιδρύματος. Για να δείτε τα κριτήρια
των ιθυνόντων. "Κούκλος" ο Σάντρο με τον
μύστακα της δεκαετίας του ’50, όμοιον του οποίου είχα να δω από αφίσα ήρωα της ΕΟΚΑ!
Τέλος πάντων, παραβλέπουμε τον ερμηνευτή. Διαγωνισμός τραγουδιού
είναι άλλωστε, ίσως να έχουν στα χέρια τους ένα τραγούδι-διαμάντι. Αν είναι να
πρωτεύσουμε, ας είναι και με τον Σάντρο. Πολυδιαφημισμένο το κομμάτι, με
Αυστραλούς και Σουηδούς παραγωγούς, με τηλεοπτικούς σκηνοθέτες από την Αυστρία,
τι άλλο θέλετε βλάχοι Κύπριοι για να ευφρανθείτε; Τόλμησα και ρώτησα, «θα έχει
κανένα στοιχείο ιθαγενές το τραγούδι; Κάτι που να θυμίζει μεσόγειο, κάτι που να
θυμίζει τη σημαία που θα εμφανίζεται στους τίτλους;» Όχι μου απαντούν, «θα έχει
ευρωπαϊκό ήχο». Το ότι εν έτει 2020 υπάρχει ακόμα κόσμος που θεωρεί ότι ο έθνικ
ελληνικός ήχος δεν υπολογίζεται ως ευρωπαϊκός, απλώς με ξεπερνά.
«Καλά, 130 τραγούδια σας έστειλαν, δεν βρέθηκε ένα που να
μυρίζει Κύπρο; Να μυρίζει Κύπρο με την καλή έννοια. Να έχει μία μελωδία να
ταυτιστεί ο φορολογούμενος που θα το πληρώσει;» Απάντηση ιθύνοντος: «Για να
είμαι ειλικρινής λάβαμε κι ένα τραγούδι με παραδοσιακά στοιχεία που μιλούσε για
την Κύπρο η οποία διψά για απελευθέρωση, αλλά αυτά θέλουμε να μεταδώσουμε στο
εξωτερικό, τη σήμερον ημέρα;» Να και το ΔΗΣΑΚΕΛ που πετιέται στη γωνία.
Δεν πειράζει, μάτια μου. Σημασία έχει που ο Σάντρο με τον μύστακα είναι "κούκλος!"
Είδαμε και το βίντεο κλιπ προ ολίγου, ένα φτηνόπραμα που
θα μπορούσα να το παράξω κι εγώ με τα ελάχιστα δωρεάν γραφικά που βρίσκεις στο Youtube. Ένα αδιάφορο πράμα, που δεν πρόσθεσε τίποτα στο ήδη
αδιάφορο άσμα. Οι αντιδράσεις των θεατών από κάτω, μέτριες, στην καλύτερη περίπτωση.
Δεν πειράζει, το παν είναι ότι δεν θα εξάγουμε εθνικισμό,
και προ πάντων ότι έχουμε τραγουδιστή "κούκλο".
Τρομάρα να σας έρθει, άχρηστοι του ΡΙΚ, από τον πρώτον ως
τον τελευταίο. Να σας ιδιωτικοποιήσουν να ησυχάσουμε! Μία φορά φανήκατε κωλόφαρδοι με τη Φουρέιρα και αντί να
εκμεταλλευτείτε το μομέντουμ, να κάνετε ασσίστ και τρίποντο, κάνατε τη μία κακή στρατηγική κίνηση μετά την
άλλη. Στείλατε για δεύτερη χρονιά συνεχόμενη το ίδιο τραγούδι με πιο ανάλατη
τραγουδίστρια, και φέτος αυτό το αίσχος. Βραβείο στρατηγικής 2020!
Όσον αφορά στην επιλογή της ΕΡΤ τώρα, εκεί τα πράγματα
είναι ελαφρώς καλύτερα, αν και θα μπορούσα να είχα γράψει ακριβώς τα ίδια και
για τη Στεφανία. Μία αδιάφορη ελληνίδα της Ολλανδίας, την οποία ξέθαψε η ίδια δημιουργική ομάδα (που για κάποιο λόγο εξακολουθούν να τη θεωρούν dream team), με ένα τραγούδι της σειράς,
το οποίο όμως επένδυσαν με έναν αμανέ μπας και του δώσουν ένα άλφα ενδιαφέρον
και μία ελάχιστη ταυτότητα. Πολύ "λίγο" για τις μουσικές δυνατότητες της Ελλάδος.
Πιστεύω ότι η Κύπρος θα αποκλειστεί, εκτός κι αν κρύβει
κανέναν τεράστιο άσο στο μανίκι, όσον αφορά στη σκηνική παρουσίαση. Εκτός κι αν τη σπρώξει η EBU η οποία ως γνωστόν επιθυμεί διακαώς να πηγαίνουν καλά τα μικρά κράτη για να τα επαναφέρει στον διαγωνισμό (δεν ήταν τυχαία η θέση του Σαν Μαρίνο πέρσι. Μόνον έτσι θα επιστρέψουν οι Ανδόρρα, Μονακό, Λουξεμβούργο και αναζωογονηθεί το ενδιαφέρον σε Ισλανδία και Μάλτα). Που, εδώ που τα λέμε, ποια
σκηνική παρουσίαση; Δεν μπορείς να κάνεις και πολλά με το συγκεκριμένο
τραγούδι. Η Ελλάδα, από την άλλη, πιστεύω ότι θα προκριθεί εύκολα, άλλωστε ο δεύτερος ημιτελικός στον
οποίο συμμετέχει είναι πολύ αδύναμος. Πάντως δεν τη βλέπω για τοπ 10 στον τελικό, εκτός πια κι αν ο Ευαγγελινός πάθει κάποια έκλαμψη και μας σώσει, κάτι που αν κρίνουμε από το ξεπερασμένο σκηνικό του Ρώσου πέρσι, δεν προβλέπεται.
Πόσο δύσκολο είναι πια να βρείτε δυο εδραιωμένους τραγουδιστές και να τους αναθέσετε την εκπροσώπηση. Έναν Κορκολή, έναν
Θεοφάνους, μία Θεοδωρίδου, μία Μποφίλιου, έναν Ρέμο, ένα Αργυρό, τους Ονιράμα, αυτούς
που ακούμε στα ραδιόφωνα. Τη δεκαετία του 2000 πώς έγινε δηλαδή και στείλαμε τους τραγουδιστές της πρώτης γραμμής; Σήμερα πάτε και ανακαλύπτετε τους πλέον άχρηστους. Ποιοι θα
κάτσουν το Σάββατο του Μαΐου να ασχοληθούν με το πώς θα πάει η Στεφανία και ο
Σάντρο, ρε καημένοι; Που μου θέλετε και τηλεθέαση. Το 2004 με τον Ρουβά μέχρι
και οι πέτρες καθηλώθηκαν να παρακολουθούν. 98% έγραψαν οι μετρήσεις. Για "άλωση της Κωνσταντινούπολης" μιλούσανε την επομένη οι εφημερίδες. Φέτος να
μου πείτε, τι; Θα κουνηθεί φύλλο αν προκριθεί ο Σάντρο; Χέστηκε η φοράδα στο
αλώνι.
«Δεν μας έκανε ο
Ίαν Στρατής. Ήταν πολύ εσωστρεφής. Δεν θα πήγαινε στα πάρτι να κάνει δημόσιες
σχέσεις. Καλύτερα ο «δεν σε ξέρει ούτε η μάνα σου με το μουστάκι».
Running λέγεται το τραγούδι, τον ίδιο τίτλο είχε και το τραγούδι της Ουγγαρίας το 2014, το οποίο κατετάγη 4ο.
Πιστεύεις ότι θα άφηναν ο Αργυρός και η Θεοδωρίδου το σίγουρο νυχτοκάματο στα μπουζούκια, για να τρέχουν 3 μήνες σε parties, pre-parties, euroclubs, συνεντεύξεις, κόκκινα χαλιά και δε συμμαζεύεται, με σχεδόν μηδενική στήριξη από την ΕΡΤ και όλα τα μεσημεριανάδικα και τα social media να περιμένουν στη γωνια για να τους κατασπαράξουν αν δεν μπουν 10αδα; Άσε που θα ένιωθαν εκτός τόπου και χρόνου, αφού το ρεπερτόριο τους δεν είναι για Eurovision. Το έθνικ και οι παραδοσιακοί ήχοι θεωρούνται πλέον ξεπερασμένα και μπαναλ, η τάση απαιτεί σύγχρονη "ραδιοφωνική" βιομηχανοποιημένη σουηδική ποπ στα αγγλικά τραγουδισμένη από 17χρονα πιτσιρίκια και "απόφοιτους" των talent shows που τώρα ξεκινούν την καριέρα τους και δεν έχουν τίποτα να χάσουν, παρά μόνο να κερδίσουν από όλη αυτή την εξτρα δημοσιότητα που θα τους δώσει η Eurovision. Οπότε, γιατί η Ελλάδα και η Κύπρος να κάνουν κάτι διαφορετικό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι η τιμή του να εκπροσωπείς τη χώρα σου σε ένα τόσο μεγάλο διαγωνισμό καθώς και τα οφέλη που αποκομίζεις είναι τόσα πολλά και μεγάλα που ναι, αξίζει να παρατήσεις τρεις μήνες τα μπουζούκια και να προετοιμαστείς για τη Γιουροβίζιον. Η Τάμτα πώς τα άφησε; Η Φουρέιρα πώς τα άφησε; Εξάλλου δεν είναι ανάγκη να παρατήσεις τις δουλειές σου. Πότε αποδείχτηκε ότι απαραίτητο να τρέχεις στα πάρτι και στα κόκκινα χαλιά για να πρωτεύσεις; Ο Πορτογάλος τα έφτυνε όλα αυτά και ήρθε πρώτος. Δεν είναι προυπόθεση η συμμετοχή στα ηλίθια πάρτι για να πας καλά στην τελική βραδιά. Ο ψηφοφόρος το βράδυ του τελικού είναι ο μέσος άνθρωπος. Δεν είναι φρικιό σαν κι εμάς που παρακολουθεί τα πάντα με το μικροσκόπειο. Χέστηκε αν η εκπρόσωπος έδωσε συνεντεύξεις κι αν παρευρέθηκε στα πάρτι. Αν το τραγούδι είναι καλό θα το ψηφίσει έτσι κι αλλιώς. Ο Πορτογάλος είχε στήριξη από την πορτογαλική ΕΡΤ; Και το RTP ένα ρημαδοκάναλο είναι στα πρόθυρα πτώχευσης. Επίλεξε όμως εκπρόσωπο με έξυπνα κριτήρια. Δεν πήραν την κονσέρβα. Επιπλέον, η Βίσση, η Παπαρίζου, η Καλομοίρα και ο Ρουβάς μήπως παράτησαν τα μπουζούκια για να τρέχουν στα πάρτι και τα πρόμο; Πουθενά δεν πήγαν και όμως μπήκαν όλοι δεκάδα. Το έθνικ μόνο ξεπερασμένο δεν είναι. Το Φουέγκο για το κλαρίνο ξεχώρισε, το Toy κέρδισε ως έθνικ και πέρσι το Soldi μια χαρά δεύτερο ήρθε που ήταν ένα τέλειο κράμα έθνικ και μοντέρνου ήχου. Η παράδοση πάντα νικά το πλαστικό. Η Ελλάδα και η Κύπρος οφείλουν να διαφοροποιηθούν γιατί έχουν τεράστιο μουσικό πλούτο και από τέτοιες χώρες περιμένεις τη διαφορά. Αν θέλαμε να βλέπουμε σύγχρονη βιομηχανοποιημένη ποπ, βλέπαμε το Melodifestivalen και τελειώναμε. Η Γιουροβίζιον επιβάλλεται να προωθεί κάτι παραπάνω. Και η ΕΡΤ και το ΡΙΚ επιβάλλεται να προστατέψουν το προιόν τους. Τη μια φορά θα στείλουν τη Στεφανία, την παράλλη τον Σάντρο, ε, την άλλη χρονιά δεν θα κάτσει κανένας να το δει.
ΑπάντησηΔιαγραφήOnirama???????? rubbish
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Φουρέιρα και η Τάμτα ήθελαν πολύ να πάνε Eurovision, το προσπαθούσαν εδώ και χρόνια, οπότε λογικό ήταν να τα παρατήσουν όλα και να τρέξουν μόλις τους έγινε η πρόταση. Όλοι οι άλλοι που αναφέρεις (Ρέμος, Θεοδωρίδου, ακόμα και η Βανδή που ήθελε κάποτε να πάει) κάθε φορά που τους ρωτούν σε συνεντεύξεις αν θα έλεγαν «ναι» σε μια ενδεχόμενη πρόταση, δίνουν απαντήσεις τύπου «δεν είναι του στυλ μου η Eurovision», «είμαι πια μεγάλος/η, η Eurovision είναι για νέα παιδιά», «δεν είναι καλά τα Αγγλικά μου» κλπ. Αυτό που παρατηρώ είναι ότι στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα, η Eurovision δεν αντιμετωπίζεται πλέον σαν «εθνικό» θέμα και ευκαιρία προβολής της κουλτούρας κάθε χώρας, αλλά σαν άλλο ένα τηλεοπτικό show ανάδειξης νέων ταλέντων. Γι’ αυτό και επικρατεί η αντίληψη (κάτι για το οποίο ευθύνεται και μια μεγάλη μερίδα των eurofans) ότι ο ιδανικός μας εκπρόσωπος πρέπει να είναι γύρω στα 18-20, «φρέσκο» πρόσωπο, όμορφος/η, επικοινωνιακός, να μιλά καλά Αγγλικά, να τραγουδά ποπ-αν έχει γεννηθεί και στο εξωτερικό και έχει αυτό τον ευρωπαϊκό «αέρα», ακόμα καλύτερα. Σώνει και καλά δηλαδή να βγάλουμε έναν δικό μας Loic Nottet ή Blanche όπως το Βέλγιο. Προφανώς αυτό είχαν στο μυαλό τους οι υπεύθυνοι της ΕΡΤ και του ΡΙΚ και επέλεξαν την Stefania και τον Sandro. Έκαναν ένα checklist, βρήκαν κάποιον που να πληρεί όλα τα κριτήρια και ξεμπέρδεψαν με την υποχρέωση. Και αφού, όπως είπες, δεν τους έκανε ο Ίαν επειδή «ήταν πολύ εσωστρεφής και δεν θα πήγαινε στα πάρτι να κάνει δημόσιες σχέσεις» άρα θεωρούν σημαντικά αυτά τα «ηλίθια πάρτι». Ούτε εγώ είμαι απόλυτα ευχαριστημένος, αλλά αναμενόμενο ήταν. Γιατί να μπουν στον κόπο να πείσουν κάποιο μεγάλο όνομα ή να ψάξουν για κάτι πιο εναλλακτικό, όταν υπάρχουν οι εύκολες λύσεις;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Πρώτε ανώνυμε: Είτε θεωρείς rubbish τους Onirama είτε όχι, πρόκειται για ένα συγκρότημα που έχει αποδείξει την αξία του, έχει πάνω από δέκα χρόνια ενεργή παρουσία στον χώρο και πάμπολλους δίσκους. Ούτε εμένα μου αρέσουν αλλά προτιμώ να εμπιστεύομαι επαγγελματίες παρά διάττοντες αστέρες όπως τα φετινά καταντήματα που φέτος υπάρχουν, του χρόνου ούτε θα τους ξέρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Δεύτερε ανώνυμε: Τα πάρτι τα θεωρούν σημαντικά γιατί εκεί γίνονται οι αλλαξοκωλιές μεταξύ των συμμετεχόντων και προφανώς μόνο αυτό τους ενδιαφέρει. Το τελικό αποτέλεσμα ουδέποτε κρίθηκε από το ποιος πήδηξε ποιον στο γιούροκλαμπ. Επίσης, δεν χρειάζεται να μάθει αγγλικά ο Ρέμος και η Θεοδωρίδου. Με ελληνικό τραγούδι θα τους στείλουμε εννοείται. Σιγά τα αγγλικά, πια! Η Ουκρανία το 2016 κέρδισε με μία διάλεκτο ουκρανοτούρκικη, ο Πορτογάλλος την επόμενη χρονιά στη γλώσσα του. Ας ξεπεράσουμε λίγο το κόμπλεξ του "ευρωπαϊκού" που δεν συμπεριλαμβάνει τάχα μου τη δική μας ταυτότητα. Εγώ τόσα χρόνια που σπούδαζα Αγγλία, όλοι μου οι συμφοιτητές τρελαίνονταν να μας ακούνε να μιλάμε στα Ελληνικά, μην σου πω τι γινότανε όταν τους έβαζα να ακούσουν λαϊκά τραγούδια.
Βαρέθηκα να στέλλουμε τραγούδια που νομίζουμε ότι θα αρέσουν στους Ευρωπαίους. Όπως λένε στα Αγγλικά : we think it too hard! Πρέπει να στέλνουμε καλά τραγούδια με μεράκι που γουστάρουμε και ότι κάτσει. Αν μην τι άλλο θα είναι αυθεντικά. Ωραίο παράδειγμα το Μάνα μου, η ομάδα έκανε το κέφι της και πήγε εξαιρετικά (5 θέση). Και άλλα παραδείγματα, κυρίως πριν το 2000. Μετά το 2000 μου άρεσε το "Σαν άγγελος σ'αγάπησα," Ελληνικός στίχος και κάποια μουσικά όργανα νομίζω. Επίσης, η Ελλάδα έστειλε τον Αλκαίο με Ελληνικό στίχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι τραγούδια με έθνικ/βαλκανικό/ανατολίτικο ήχο όπως το Opa του Αλκαίου και το Golden boy του Ισραήλ σίγουρα αρέσουν στους Ευρωπαίους. Μπορεί να μην χαρακτηρίζονται από ποιότητα, αλλά είναι τουλάχιστον ξεσηκωτικά και ξεχωρίζουν μέσα σε μια θάλασσα από μπαλάντες, mid-tempo, electro-pop, rnb-pop και άλλες wannabe αμερικανιές που στέλνουν κάθε χρόνο 35 από τις 40 χώρες. Γι αυτό και τελικά μπαίνουν 10αδα. Αλλά για τους "ειδικούς" του διαγωνισμού τέτοια τραγούδια θεωρούνται "σκυλάδικα", "γύφτικα", "βλάχικα", "χωριάτικα", "κιτς" και πάει λέγοντας. Κομπλεξικοί Έλληνες αλλά και πολλοί ξένοι eurofans βγάζουν απίστευτο μίσος απέναντι σε οτιδήποτε μη δυτικοευρωπαϊκό, ενώ ταυτόχρονα αποθεώνουν και βαφτίζουν φαβορί την κάθε κόπια του Let it go και του Chandelier. Πώς να τολμήσει μετά να πάει π.χ. ο Αργυρός με ένα τραγούδι σαν το "Ξημερώματα" όταν ξέρει ότι θα φάει το κράξιμο της αρκούδας; Αφού οι ίδιοι που διασκεδάζουν με τα τραγούδια του θα βγουν να πουν "με το σκυλάδικο θα πάμε στην Ευρώπη;" "θα μας κάνει ρεζίλι", "θα μας πάρουν με τις πέτρες οι Ευρωπαίοι" και όλα αυτά τα "ωραία" που έλεγαν και για τον Αλκαίο και τον Αγάθωνα. Κάπως έτσι λοιπόν επικράτησε η αντίληψη ότι η Ευρώπη δεν θέλει έθνικ και ότι θα φανούμε "βλάχοι" αν στείλουμε τραγούδι με ελληνικά στοιχεία. Τι κι αν η ιστορία έχει αποδείξει το ακριβώς αντίθετο; Από τη στιγμή που οι ίδιοι οι eurofans, bloggers και δημοσιογράφοι που ασχολούνται με τη Eurovision καλλιεργούν αυτό το κλίμα και κάθε χρόνο πλασάρουν Στεφανίες, Ντέμες και Κακουριώτηδες ως κατάλληλους για Eurovision μόνο και μόνο επειδή είναι νέοι, ωραία παιδιά και έχουν "ευρωπαϊκό" στυλ, λογικό είναι να επηρεαστούν και οι δημόσιες τηλεοράσεις και να κάνουν αδιάφορες μεν, αλλά ασφαλείς επιλογές. Ποιος νοιάζεται τώρα αν είναι γνωστοί η Stefania και ο Sandro και αν ταυτίζεται ο μέσος Έλληνας/Κύπριος μαζί τους; Σημασία έχει ότι τους εγκρίνουν τα Wiwi blogs, το Twitter και τα πάνελ των μεσημεριανών εκπομπών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν είναι rubbish οι Onirama... Ο Μαραντίνης πάντως είναι ότι πιο cringe υπάρχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, πόσο σιχαίνομαι εκείνο το wiwi blogs και πόσο επιθυμώ φρικτό τέλος να βρει εκείνο το σίχαμα που το διευθύνει! Συμφωνώ με όλα όσα είπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣόρρυ κιόλας αλλά μπήκα στο βιντεοκλιπ να δω τον κούκλο. Άμα τον στελνουν επδ εν κούκλος εν έπρεπε τουλάχιστον να φαίνεται η φάτσα του; Το είδα όλο και ακόμα δν ξέρω πως μοιάζει εχτός από το τραγικό μουστάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπεατριξ
Εμφανισιακά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, "κούκλο ς" δεν είναι(ούτε άσχημος, απλός οκ), αλλά το παίζει χαριτωμένος και μάλλον γι' αυτό αρέσει στα κοριτσάκια. Ίσως να βγει σε καλό και να τον ψηφίσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή