Περιττό να δηλώσω πόσο απολαμβάνω την απομόνωση.
Είναι τρεις μέρες τώρα, σκέτη απόλαυση.
Κοιμάμαι όσες ώρες θέλω, ό, τι ώρα θέλω. Είχα τουλάχιστον
τρία χρόνια να το ζήσω αυτό, και πότε ξανά άραγε;
Ασχολούμαι με οικιακές εργασίες. Ήδη ξεχόρτιασα τον κήπο
και αν δεν έβρεχε σήμερα θα συνέχιζα και στο μπροστινό κομμάτι.
Διάβασα ένα θεατρικό και άρχισα ένα καινούριο βιβλίο στο
οποίο έφτασα ήδη στα μισά.
Βλέπω ταινίες με τη γυναικούλα μου τα βράδια αφού δεν
πέφτουμε ξεροί απ’ τις 9:00, όπως παλιά.
Το παιδί ξυπνά χαρούμενο, έχει κέφια που δεν θα βγει να
πάει πουθενά, παίζουμε όλη μέρα, βλέπουμε ταινίες του Ντίσνεϊ back to back.
Γραμμική τηλεόραση δεν παρακολουθούμε. Δεν μας ενδιαφέρει
το παραμικρό που συμβαίνει έξω. Αν τύχει κάτι φοβερό το βλέπουμε από τα
κοινωνικά δίκτυα. Δεν βγαίνουμε να πάμε πουθενά πλην της υπεραγοράς. Και εκεί
λόγω προφανούς ανάγκης, γιατί αν μπορούσαμε θα το αποφεύγαμε κι αυτό. Εγώ
προχθές που πετάχτηκα να πάρω ψωμί και είδα τριγύρω μου κόσμο μετά από τόσες
μέρες ανατρίχιασα και μου ήρθε μίνι-αναγουλίασις. Ζούμε χαρούμενοι μέσα στο
σπίτι μας σαν συμμετέχοντες σε ένα υπερρεαλιστικό Big Brother, μη γνωρίζοντας το παραμικρό
που συμβαίνει έξω. Έτσι δεν πανικοβαλλόμαστε. Αντιθέτως ησυχάσαμε.
Πέραν της κατάντιας της ανθρωπότητας, που εν έτει 2020
αναγκάζεται να αλλάξει ρυθμούς για να αναχαιτίσει μία πανδημία λες και ζούμε
στον μεσαίωνα, αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω την πολυτέλεια να απολαμβάνω την
οικογένειά μου όπως πρέπει, ξοδεύοντας τόσο πολύ χρόνο μαζί τους, χωρίς καμία εξωτερική
παρεμβολή. Έτσι έπρεπε να είναι η ζωή μας. Να εργαζόμαστε από το σπίτι όσο
γίνεται και να έχουμε άπειρο χρόνο για εμάς. Ναι, ορισμένες στιγμές βαριόμαστε,
αλλά τι είναι η βαρεμάρα μπροστά στο ανεξάντλητο Νετφλιξ, μπροστά στα τόσα
βιβλία στο κομοδίνο που περιμένουν διάβασμα, μπροστά στο να είσαι όλη μέρα με τις
πυτζάμες και να κάνεις τούμπες στον καναπέ με τον γιο σου;
Ευτυχισμένο το έτος το κορωνοϊού!
ΥΓ: Μόνο για το ότι πάει να ακυρωθεί η Γιουροβίζιον
ανησύχησα, αλλά με τις αηδίες που στέλνουμε Ελλάδα και Κύπρος, καλύτερο δεν
μπορούσε να γίνει. Μακάρι να ακυρωθεί και ως του χρόνου να το σκεφτούν διπλά,
να στείλουν άλλους.
Ακριβώς αυτό :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκυρώθηκε τελικά η Eurovision... Θα μου πεις, εδώ ακυρώθηκε το Euro 2020, μπορεί να ακυρωθούν και οι Ολυμπιακοί, η Eurovision θα τη γλίτωνε; Αλλά μην περιμένεις να στείλουν άλλους του χρόνου-όπως τα βλέπω οι περισσότερες χώρες τους ίδιους θα στείλουν, έστω και με άλλο τραγούδι, για να μην αδικήσουν τους καλλιτέχνες που έκαναν τόση προετοιμασία. Οπότε θα τρώμε στη μάπα τον Σάντρο και τη Στεφανία για άλλο ένα χρόνο! Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να αλλάξουν τραγούδια και να απαλλαγούμε από το τραγικό "supergirl"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκυρώθηκε, δυστυχώς, και θα χαλάσει η παράδοση, η τηλεοπτική, αλλά ναι. Η Γιουροβίζιον φέτος θα ήταν τραγική από πλευράς τραγουδιών. Κάθε χρόνο τραγική είναι, θα μου πεις, κι όμως φέτος θα ξεπερνούσε εαυτόν σε μουσικό σκουπιδαριό. Μόνο για τη διοργάνωση των Ολλανδών θα άξιζε να την παρακολουθήσεις και για κανέναν άλλο λόγο. 41 τραγούδια, και πλην του Ιταλικού (στο οποίο είμαι ούτως ή άλλως θετικά προσκείμενος λόγω γλώσσας), δεν έβρισκα άλλο τραγούδι να χαρώ. Άντε λίγο η Ισλανδία, λίγο το Βέλγιο, η Γαλλία και η Λιθουανία, αλλά κι εκείνες με πολύ σπρώξιμο. Γενικότερα, μεγαλώνω, και αυτά τα μεταμοντέρνα μουσικά ακούσματα δεν τα... «πιάνω». Όπως και να ‘χει, αν υπάρχει μισός υπεύθυνος και έβλεπε ότι στα προγνωστικά η Κύπρος έπαιζε 21η και η Ελλάδα 18η, θα το ξανασκέφτονταν. Ας στείλουν τους ίδιους, αλλά ας πάνε με άλλα τραγούδια. Θα ήταν βλακώδες να ξέρεις ότι δεν φτουράς στην κατάταξη αλλά πας με την ίδια στρατηγική. Βέβαια, βλάκες μας διοικούν, βλακωδώς θα πράξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε η τηλεργασία!
Τώρα για το κατάντια... κατά βάθος είμαστε ζώα ( κυριολεκτικά και μεταφορικά ) οπόταν δύσκολο να ελέγξουμε τα πάντα, όσον αφορά το υλικό μας κομμάτι.