Not My Cup of Tea

Δεν είμαι για να βγαίνω από το σπίτι.

Δεν προσαρμόζομαι. Δεν ταιριάζουμε, μάνα μου, πώς να το πω. Δεν έχουμε κοινή αντίληψη του κόσμου. Καλύτερα σπίτι μόνος μου, με τα τραγούδια μου, τις ταινίες μου, τον γιο μου, αυτά. Να περνά ευχάριστα η ώρα μου. Με όλους τους υπόλοιπους, από μακριά κι αγαπημένοι.

Βγαίνω έξω και ακούω τους Κυπραίους να μιλούν μεταξύ τους στα εγγλέζικα. «Πήγαν αγγλικό σχολείο μην τους παρεξηγείς». Και τι μ’ αυτό; Εγώ σπούδασα νομικά και δημοσιογραφία στην Αγγλία έξι χρόνια. Σπουδές που είχαν να κάνουν με το μπλα-μπλα και τη χρήση του λόγου. Τι θα έπρεπε να μιλώ εγώ δηλαδή αν αυτοί μιλούν εγγλέζικα. Με ένα not my cup of tea θα έπρεπε να κοιμάμαι και να ξυπνάω. Επιπλέον, είμαι ένα άτομο πολύγλωσσο. Μιλώ Ισπανικά σε προ-πανεπιστημιακό επίπεδο και γενικότερα λατρεύω όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες εξ αιτίας της Γιουροβίζιον. Μικρότερος μάθαινα και όλα τα τραγούδια απέξω και τα μετάφραζα. Έφτασα στο σημείο να αναγνωρίζω φράσεις όταν τις άκουγα εξ αιτίας των τραγουδιών. Με είδες, όμως ποτέ, να βγαίνω έξω και να μιλώ γιουγκοσλάβικα ή φινλανδικά;

Βγείτε και πείτε ότι είστε ανάξιοι να μιλήσετε τη μητρική σας γλώσσα, ρε μάνα μου, να μπουν όλα στη θέση τους. Να μου περάσουν και τα νεύρα. Ακούς εκεί «πήγαν σε αγγλικό σχολείο». Σιγά τα Χάρβαρντ και τις Οξφόρδες που τελειώσατε στην τελική! Κάτι βαλτά κωλοχανεία, κατάλοιπα της αποικιοκρατίας τελειώσατε.

Βγαίνω και περιστοιχίζομαι από κόσμο με πολύ σοβαρά προβλήματα. Σοβαρότατα. Ας πούμε, μπορεί να μην τους ενδιαφέρει ότι υπάρχει κατοχή στην Κύπρο, ότι το Κυπριακό θα λυθεί σε ρατσιστική βάση που θα καταρρεύσει με την πρώτη ευκαιρία. Δεν τους ενδιαφέρει η οικονομία που παραπαίει, η αλλαγή του κλίματος, το μεταναστευτικό. Τους ενδιαφέρει όμως αν το φαγητό που τρώει το παιδί τους είναι αποτέλεσμα δίκαιου εμπορίου. Το «Fair trade» το λεγόμενον. Γράφουν επιστολές, δημιουργούν γκρουπς στο Facebook όπου μαζί με άλλους ακτιβιστές του σύγχρονου κόσμου καταδικάζουν τη Nestle. Ενίοτε τη σαμποτάρουν κιόλας αποφεύγοντας να αγοράζουν σοκολάτες της. Αν τους πεις να πάνε σε μια αντικατοχική εκδήλωση όμως, βαριούνται.

Ε, εγώ αυτά δεν τα μπορώ.

«Φάτε λίγο γλύκισμα», μου λέει, «είναι fair trade!»

«Δηλαδή, τι έχει μέσα;» τη ρώτησα προσποιούμενος ότι δεν κατάλαβα.

«Δεν κατάλαβες… fair trade!»

«Εμείς με baking powder τα φτιάχνουμε».

«Το fair trade είναι ένα κοινωνικό κίνημα που στόχο έχει να βοηθήσει τους παραγωγούς στις αναπτυσσόμενες χώρες να λειτουργούν υπό καλύτερες εμπορικές συνθήκες και να προωθήσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη. Το κίνημα υποστηρίζει την πληρωμή μεγαλύτερης τιμής σε εξαγωγείς καθώς και υψηλότερα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα. Εστιάζει ιδιαίτερα στις εξαγωγές από αναπτυσσόμενες χώρες προς τις αναπτυγμένες σε είδη όπως προϊόντα χειροτεχνίας, καφέ, κακάο, ζάχαρη, τσάι, μπανάνες, μέλι, βαμβάκι, κρασί, φρούτα, σοκολάτα, άνθη και χρυσό».

«Έλα, Αλέξη μου! Η κυρία έφερε κέηκ από Fair trade!»

Πλησιάζει ο Αλεξάκος, τρώει δυο μπουκιές, γυρίζει απ’ την άλλη και τα φτύνει.

Δεν χρειάζομαι τεστ πατρότητας. Είναι σίγουρα γιος μου!

Ανυπομονώ για την ώρα που θα μιλήσει κιόλας. Θα αποκτήσω και επίσημα κυβερνητικό εκπρόσωπο.