Ο Μεγαλύτερος μου φόβος τώρα τελευταία, είναι ότι θα μου ζητήσουν να
βαφτίσω ένα μωρό. Δεν αναφέρομαι σε κάποιο συγκεκριμένο, αναφέρομαι γενικά στο
ενδεχόμενο να γίνω νονός σε μωρό που δεν έχω ήδη γνωρίσει και.... δεν έχω «εγκρίνει».
Έχω ένα θέμα με τις βαφτίσεις και θα στο αναπτύξω ευθύς αμέσως:
Θεωρώ ότι υπάρχουν βαρετά μωρά και ενδιαφέροντα μωρά. Για να το κάνω πιο
λιανά, θεωρώ ότι υπάρχουν μωρά πολλά υποσχόμενα, ευχάριστα, έξυπνα και μωρά
καταδικασμένα, ήτοι τατσίζικα και μουρόχαβλα. Ε, λοιπόν, δεν μπορώ να φανταστώ να πρέπει να συνδεθώ πνευματικά με ένα μωρό
το οποίο φωνάζει από μακριά πως θα μου είναι τα μάλα πληκτικό και αδιάφορο.
Θεωρώ ότι ο νονός πρέπει να επιλέγει το μωρό που θα βαφτίσει και όχι το
ανάποδο. Και αυτή η επιλογή πρέπει να γίνει μετά από πάροδο χρόνου, όχι με το
που γεννάται το μωρό. Να προλάβει να δείξει δείγματα προσωπικότητας και
μετά να αποφασίσεις αν θέλεις να συνάψεις σχέσεις μαζί του. Έχω έναν ανιψιό,
για παράδειγμα, παιδί – θαύμα κατά τη γνώμη μου, τον οποίο όχι μόνο θα τον βάφτιζα,
αλλά θα αναλάμβανα ευχαρίστως και όλη του τη διαπαιδαγώγηση, επειδή ακριβώς
έχει μία λάμψη και μια εξυπνάδα στο μάτι που σε πείθει ότι αξίζει τον κόπο και
με το παραπάνω να του αφιερώσεις χρόνο. Θα σου μάθει εκείνος πράγματα, θα είναι
αμφίδρομο το κέρδος.
Από την άλλη βλέπω κάτι μωρά, έτοιμα για ίδρυμα, που αναρωτιέσαι αν θα
καταφέρουν να μιλήσουν ποτέ, αν θα καταφέρουν να περπατήσουν και να αρθρώσουν
μισή λέξη σωστά, τύπου Παναγία μου, κατά πού πέφτει ο Καιάδας;! Τί νονός να γίνεις;
Εντάξει, όλοι έχουν δικαίωμα στο να έχουν έναν νονό και μια νονά, αλλά ας
έχουν κάποιον άλλον, όχι εμένα. Ίσως δεν θα έπρεπε να τα λέω αυτά δημόσια, αλλά
τουλάχιστον εξηγούμαι. Αν βαφτίσω μωρό που το βαριέμαι, θα είναι μια ατυχής
στιγμή και για μένα και για το μωρό. Το πρόβλημα είναι, άπαξ και στο προτείνουν,
πώς το αποφεύγεις; Τι δικαιολογία προβάλλεις; «Βαριέμαι το μωρό σας, μου
φαίνεται ιδιότροπο και προτιμώ να πάω να μάθω τούρκικα παρά να σας το βαφτίσω;»
Δεν τα λες αυτά τα πράματα...
Εν κατακλείδι, άπαξ και στο προτείνουν, σκάζεις, το βαφτίζεις, και την
πούτσησες, κι εσύ και το μωρό.
Όχι, όχι παιδί μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχεις ακούσει ότι ο νοννός "φυσά" του μωρού;
Θα του φυσήσεις με την όρεξή σου,
θα γίνει σαν τα μούτρα σου,
και μετά...
... θα τραβάς τα μαλλιά σου! :-)
Εγώ το έθιμο ήξερα ότι είναι να προτείνει ο νονός στους γονείς να τους βαφτίσει το μωρό. Αλλά κι αυτό γίνεται νωρίς, δεν νομίζω ότι προφταίνεις να δεις κάτι παραπάνω για το μωρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως νομίζω ότι το πώς θα είναι το μωρό οφείλεται και στους γονείς μέχρι ένα βαθμό. Ίσως αν αποφύγεις χάλια γονείς να αποφύγεις και τέτοιες καταστάσεις.
Πάντως η δικιά μου βαφτισιμιά με την οποία δεν έχω πολλές σχέσεις λόγω (γεωγραφικής) απόστασης είναι μια δρακούνα, χειρότερη από μένα. :/ Την αγαπώ όμως, πάρα πολύ.
@Moonlight: Έχεις δίκαιο αλλά έχω δει περιπτώσεις τέλειων γονιών με μαλακισμένο μωρό, και το ανάποδο. Οπότε δεν νομίζω να είναι εγγύηση το "να διαλέξεις καλούς γονείς". Γενικά το θέμα είναι λίγο λόττο.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ φοβάμε το άλλο, επδ είδαμε και τα παραδείγματα, εξαιρετικοίγονείς να έχουν σκατά κοπελλούθκια, και ούτε καν το καταλάβουν, αν είσαι παπάς σε έτσι μωρό; shit! τουλάχιστον αν είσαι τατάς εν ε΄ναι υποχρεωτικό να είσαικαι ενεργός, αν είσαι ο παπάς όμως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω διαφωνω μαζι σου σε μεγαλο βαθμο.Εκτος αν προκειται να βαφτισεις παιδι στα 5 με 6 χρονια που θεωρειται οτι ως ενα βαθμο διαμορφωσε προσωπικοτητα τοτε δεν ξερεις και την εξελιξη του. Εμενα ο βαφτιστικος μου ο πρωτος ηταν καταδικασμενος απο τους γιατρους να καταληξει στα σκουπιδια και να μεινει πισω ο διδυμος αδερφος του.Μετα ομως απο επιμονη της μητερας του οχι μονο επιβιωσε αλλα στα 10 του χρονια καταφερε πραγματα που αλλοι συνομιληκοι του δεν καταφερνουν.Ειναι ιδιαιτερα εφυιης με αποψη, πολλα ταλεντα για τα οποια βραβευβεται,αλλα κυριως ειναι ενα εξαιρετικο αγορι(βεβαια εφυσησα του :)) με ηθος(και υφος).Τελοσπαντων το νοημα ειναι δεν μπορεις να ξερεις την εξελιξη ενος παιδιου γιατι εξαρταται απο σωρηδον παραγοντες (βλεπε γονιδια, εκπαιδευση, γονεις και αλλοι περιβαλλοντικοι παραγοντες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, σίγουρα δεν είναι εγγύηση, αλλά εν μια δικλείδα ασφαλείας. Γι'αυτό τους σβήνω τους παλαβούς που το fb με κάθε ευκαιρία! ΝΑ μεν μου ξημερώσει κανένα τέτοιο αύριο-μεθαύριο! Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ που την άλλη ανυπομονώ να βαφτίσω! εν ξερω γιατί! αλλα ναι, αν οι γονιοί εν ττόπουζοι πόση διαπαιδαγωγηση να καμεις σε μερικα απογευματα το μήνα τζιαι αν;
ΑπάντησηΔιαγραφήτζιαι παίρνω το ακόμα ένα βήμα. γενικά, πόσα μπορείς να κάμεις άμα θωρείς γονείς που εν βοηθούν ιδιαίτερα την κατασταση του μικρού;
Αν δεν θέλεις να βαφτίσεις απλά μην βαφτίσεις. Αν σου ζητήσουν να γίνεις νονός και δεν θέλεις να το κάνεις, απλά αρνείσαι ευγενικά. Είσαι ενήλικας και ξέρεις να μιλάς. Τουλάχιστον εγώ αυτό έχω κάνει και 11 χρόνια μετά, εξακολουθώ να είμαι φίλος με τα άτομα αυτά. Μέχρι και σήμερα στην ηλικία των 40 δεν θέλω να γίνω νονός. Άσε που είμαι ενάντια στην βάπτιση νηπίων γιατί το βρίσκω μεγάλο λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν βαρετά και ηλίθια μωρά ή ενδιαφέροντα και έξυπνα μωρά. Εξήγα μου σε παρακαλώ πως εσύ, είσαι σε θέση να κρίνεις τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα ενός νηπίου 4-5 μηνών, που συνήθως σε αυτή την ηλικία γίνονται οι βαπτίσεις ώστε να αποφασίσεις αν θέλεις να το κάνεις ή όχι. Αν έκρινες ότι το δικό σου μωρό ήταν βαρετό και ηλίθιο τι θα έκανες; Αύριο που θα κάνεις με το καλό ένα παιδί, νομιζεις ότι θα είναι τέλειο;
Αν για παράδειγμα σου ζητούσε η Βίσση να γίνεις νονός του παιδιού της χωρίς να το έχεις γνωρίσεις πρώτα τι θα απαντούσες; Και τι θα απαντούσες αν σου ζητούσε ο Χαμπουλλάς να γίνεις νονός του δικού του παιδιού;
Ούτε στην ηλικία των 5-6 χρονών είσαι σε θέση να κρίνεις την προσωπικότητα ενός παιδιού και να ξέρεις την εξέλιξη του όπως έχει γράψει κάποιος πιο πάνω. Μην λέμε ανοησίες και να προσποιούμαστε ότι καταλαβαίνουμε ή ότι ξέρουμε τι λέμε. Πάρε ένα παιδί 6 χρονών με Κύπριους γονείς που μεγαλώνει στην Κύπρο και σύγκρινε το με ένα παιδί που έχει π.χ. Σκανδιναβούς γονείς και μεγαλώνει σε μια σκανδιναβική χώρα. Ή ένα που να έχει γονείς Αμερικανούς, Άγγλους ή Κινέζους κ.τ.λ. και θα δεις ότι θα έχουν εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες.
Άσε που βαρέθηκα να ακούω τους άλλους να λένε πόσο τέλεια και έξυπνα και σπουδαία είναι τα παιδιά τους. Λες και θα βρεθεί γονιός που θα πει εμένα το παιδί μου είναι ηλίθιο και βλάκας. Όλοι οι γονείς νομίζουν και θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι καλύτερα από όλα τα άλλα. Και φυσικά έτσι πρέπει να θεωρούν όλοι οι γονείς τα παιδιά τους. Δεν σημαίνει όμως ότι είναι στα αλήθεια.
Τέλος θέλω να μάθω, σε ποια παιδιά αναφέρεσαι όταν λές υπάρχουν μωρά έτοιμα για ίδρυμα; Εμένα ο γιος μου πάσχει απο αυτισμό. Γνωρίζω άτομο που το παιδί του έχει υποστεί εγκεφαλική βλάβη λόγω επιπλοκών στη γέννα και φυσικά το μωρό του δεν θα καταφέρει να μιλήσει ποτέ. Σε αυτά τα μωρά αναφέρεσαι; Τι θα μας απαντούσες αν σου ζητούσαμε να γίνεις νονός; Να τα πετάξουμε στα σκουπίδια ή θα το έκανες με μισή καρδιά; Αν το μωρό σου ήταν "έτοιμο για ίδρυμα" πως θα το χειριζόσουν;
Καταλαβαίνω το "άγχος" σου, και τη δυσκολία σου να χειριστείς την περίπτωση να σου ζητήσουν κάποιοι γονείς να γίνεις νονός του παιδιού τους, γιατί έτσι νιώθω και εγώ. Αλλά καλό θα ήταν, να δείχνουμε και κάποιες ευαισθησίες όσον αφορά κάποια θέματα. Ειδικά όταν γράφουμε και έχουμε το χρόνο και την άνεση να σκεφτούμε τι θέλουμε να πούμε και πως να εκφραστούμε. Γιατί υπάρχουν πολλοί γονείς με μωρά "έτοιμα για ίδρυμα".
Σε διαβάζω συχνά και μου αρέσουν οι αναρτήσεις σου γιατί πολλές φορές με κάνουν και γελώ. Αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και σήμερα. Μετά που διάβασα αυτά που έγραψες ένιωσα πολύ άσχημα. Λυπάμαι, αλλά το σημερινό σου ποστ, είναι το λιγότερο που μπορώ να πω ανώριμο.
Αγαπητέ/η ανώνυμε, νομίζω ότι παίρνεις πολύ στα σοβαρά το κείμενο αυτό. Προφανώς άγγιξε κάποιες πιο ευαίσθητες χορδές σου, αλλά εφόσον όπως λες με διαβάζεις συχνά θα έπρεπε να είσαι σε θέση να αντιληφθείς με ποια διάθεση και ύφος λέω κάποια πράγματα. Όταν αναφέρομαι σε μωρά για ίδρυμα ή μωρά μούροχαβλα, προφανώς και το λέω ως σχήμα λόγου και δεν το εννοώ κυριολεκτικά. Είμαι σε θέση να κοροϊδεύω εγώ άτομα με παθήσεις; Αφού κι εγώ σ' αυτά συγκαταλέγομαι. Αν έπρεπε να προσέχουμε τη γλώσσα μας κάθε φορά που ανοίγουμε το στόμα μας μή θιχτεί κάποιος όμως, δεν θα μιλούσαμε ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν πω ότι αυτή η χώρα είναι καθυστερημένη, δικαιούται να θιχτεί ένας γονιός με παιδί καθυστερημένο; Προσπαθήστε να μην είστε τόσο αυστηροί με τις λέξεις. Αν πω ότι αυτή η γυναίκα συμπεριφερέται σαν εγκεφαλικά ανάπηρη, πρέπει να θιχτούν οι παθώντες;
Όταν λέω ότι κάποια μωρά φαίνονται από μικρά ότι είναι πιο έξυπνα από κάποια άλλα, και φαίνεται η προσωπικότητά τους, αυτό προφανώς και δεν είναι προϊόν κάποιας επιστημονικής έρευνας (και ούτε θα έπρεπε να αναμένεις να διαβάσεις κάτι τέτοιο σε ένα μπλογκ σαν αυτό). Ενστικτωδώς αλλά και από κάποιες μικρές αντιδράσεις των μωρών ίσως μπορείς να διακρίνεις αν ένα μωρό είναι πιο σπιρτόζο ή πιο "μαννό". Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Αν εγώ κάνω μωρό και βγει ¨μαννό", ας μην το βαφτίσει κανένας, το πολύ πολύ το δίνουμε στα αδέλφια μας και τελειώνουμε. Υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα από τη βάφτιση.
Τέλος, δέχομαι τον χαρακτηρισμό του ανώριμου, πάντως θα ήταν καλύτερο για όλους να αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν και οι στιγμές που θα συμπεριφερθούμε και ως τέτοιοι. Αν φάνηκα κατώτερος των προσδοκιών σου, τι να κάνω, υπάρχουν και αυτές οι μέρες...