Γαμήλιο Πάρτι

Το πάρτι του γάμου μας ξεκίνησε έτσι:  

Πάνω σε μία eurovision stage με εμάς να τραγουδούμε «απόψε ας βρεθούμε, σε κόσμους ξένους μακρινούς» (δήθεν ότι θα ξεφύγουμε από την κυπριακή πραγματικότητα που μας κατατρύχει και θα ξεφαντώσουμε), και με υπέροχους φίλους να αναπαριστούν τα κιτς φωνητικά. Ομολογουμένως, δεν υπήρχε ωραιότερο συναίσθημα από το να είναι όλα και πάλι 1989 και δεν υπάρχει ωραιότερο πράμα από το να είσαι ο Σαββιδάκης και η Πολυμέρη έστω και για ένα τρίλεπτο!

Μετά τις καλησπέρες, το δείπνο και τα γλυκά, το σόου συνεχίστηκε κάπως έτσι:

Όπως προέβλεψε πολύ σωστά η αγαπητή Μπέατριξ, αντί του κλασικού «πρώτου χορού» εμείς παρουσιάσαμε ένα μίνι αφιέρωμα στο τι εστί γάμος, παντρεύοντας ελλαδικά μπουζούκια, μπαλέτα και γαρύφαλλα, με μια σατιρική απεικόνιση του κυπριακού γίγνεσθαι, τραγουδώντας «σε θέλω, με θέλεις, γιατί δεν παντρευόμαστε!» Φυσικά, όλα αυτά μέσα από το κοστούμι του Μπάτμαν που επιτέλους έβγαλε τα λεφτά του και με έκανε να νιώσω παντοδύναμος γκόμενος.

Μετά από αυτό το «ζέσταμα» ήταν αναπόφευκτο να πέσει κάτω το μαγαζί. Σε μια φάση δεν πίστευα στα μάτια μου που τόσος κόσμος ήταν όρθιος και χόρευε στους ρυθμούς όλων των ασμάτων τα οποία μας χαρακτηρίζουν, δηλ. των τραγουδιών των ποπ ειδώλων των 80ς & 90ς.

Αν κάτι με δίδαξε η εμπειρία μου σε γάμους είναι ότι πρέπει να σέβεσαι τον καλεσμένο σου. Ο κόσμος χάνει το Σάββατό του για να βρίσκεται εκεί, και ουδείς θέλει να το χαραμίσει για να βιώσει μια απ’ τα ίδια. Και μη μου πεις ότι δεν είναι όλα τα ίδια. Ακόμα και τη σειρά των τραγουδιών την έμαθα απ’ έξω, «φωτιά με φωτιά - δεν σου κάνω τον άγιο», «γιατί είσαι η αλήθεια μες τη ψευτιά – να παίζει το τρανζίστορ τα αμερικάνικα», «όλε, όλε, ολά – πάμε στον Άδωνι για καφέ», έλεος!

 Ως εκ τούτου έχεις καθήκον να τον διασκεδάσεις τον καλεσμένο για να μην καταριέται την ώρα και τη στιγμή που τον κάλεσες. Έχεις χρέος να τον ιντριγκάρεις να συμμετάσχει στο γεγονός, να γίνει ένα με την ιστορία και να πας το concept του γάμου ένα βήμα παραπέρα.

Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, αν ασχοληθείς με τον γάμο σου, αν τον προσαρμόσεις στα θέλω σου, αν τον προσαρμόσεις στην όποια κουλτούρα σου, γίνεται αναμφισβήτητα η ωραιότερη μέρα της ζωής σου.

ΥΓ: Θέλω να ξαναπώ ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όσους βοήθησαν να στηθεί όλο αυτό το τσίρκο, ειδικά σε όσους χόρεψαν μαζί μας επί σκηνής είτε συμμετείχαν στα βίντεος, αλλά και στην Έλενα Γ. που ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος του γραφιστικού του πράγματος. Σας αγαπώ!