Μια 'Αθεη στα Βαφτίσια

[Λατρεύω τον τίτλο μου, θα μπορούσε να ήταν τίτλος ταινίας της Φίνος Φιλμς.]

Στο θέμα μας, όμως.
Πήγα σε κάτι βαφτίσια αυτές τις μέρες. 

Καθώς έκοβα κίνηση μέσα στην εκκλησία, παρατήρησα πως μια πολύ στενή φίλη του ζεύγους δεν ήταν παρούσα. Σκέφτηκα πως, λόγω εορτών, πιθανόν να έλειπε ταξίδι στο εξωτερικό, ή να ήταν βαριά άρρωστη. Δεν δικαιολογούνταν αλλιώς η απουσία της. Τελειώνει το μυστήριο και μεταφερόμαστε σύσσωμοι στο εστιατόριο για το γεύμα. Κάθομαι στο τραπέζι μου και άξαφνα εμφανίζεται σαν ντάμα κούπα η συγκεκριμένη, καθήμενη δυο θέσεις πιο κάτω. 

- "Πού ήσουν εσύ; Γιατί άργησες;" τη ρώτησα φιλικά.

- "Δεν άργησα, απλά προσπέρασα το μυστήριο. Ξέρεις, είμαι άθεη", μου είπε και δεν έκανε πλάκα. 

Τεμπέλα και γαϊδάρα είσαι, ήθελα να της πω, μα πρυτάνευσε η λογική. Ωραίο το κόλπο! Βαριόμαστε να ξυπνήσουμε, βαριόμαστε να φάμε στη μάπα τα ακαταλαβίστικα του παπά και το κλάμα του μωρού, οπότε ρίχνουμε εκεί ένα "είμαι άθεη και δεν μπορώ τις εκκλησιές" και ξεμπερδέψαμε. Πάμε κατευθείαν στο εστιατόριο, περιδρομιάζουμε ότι εύρουμε και τη βγάλαμε την υποχρέωση. 

Τι πάει να πει δεν ήρθες επειδή είσαι άθεη κυρά μου; Πρώτον, σεβάσου τον μαλάκα που σε κάλεσε. Συμμερίσου τη χαρά του, αν μη τι άλλο! Δηλαδή αν αύριο με προσκαλέσει μια Ινδή συμφοιτήτριά μου στον γάμο της στο Ν. Δελχί, θα της πω ότι ναι μεν θα παραστώ στο γάμο, αλλά θα προσπεράσω την τελετή στο τέμενος επειδή είμαι αλλόθρησκος ή άθεος; Πόσο αγενές! Είναι το ίδιο με το να με προσκαλέσουν σε ροκάδικο. Είναι δυνατόν να έχει φίλος μου γενέθλια, να έχει τραπέζι σε μαγαζί που παίζει ροκ μουσική και να μην πάω επειδή "εγώ μόνο Βίσση και λαϊκά ακούω;" Ακόμα χειρότερα, άμα αύριο πεθάνει η μάνα σου, τί θα κάνεις; Δεν θα πας στην κηδεία επειδή είσαι άθεος; Καταλαβαίνω να μην πας στα μνημόσυνα κτλ, αλλά εφόσον η καύση των νεκρών δεν ισχύει ακόμα στη χώρα μας και η ταφή είναι επιβεβλημένη, πες μου τι θα κάνεις. Θα πας αργότερα, στον καφέ, με τη δικαιολογία ότι λόγω πεποιθήσεων δεν μπορούσες να παραστείς; Άσε μας! Η παρουσία μας σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις δεν είναι δυνατόν να εξαρτάται από το κατά πόσον ενστερνίζεσαι το τελετουργικόν του πράγματος. Πας πρωτίστως για λόγους ευγένειας. Κι άμα αρνείσαι να συντονιστείς με το μυστήριο, κοίτα τα ταβάνια να περάσει η ώρα, τι να σου πω... 

Επίσης, τι πάει να πει 'άθεος;' Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος άθεος. Γιατί στο κάτω, κάτω, τί είναι ο Θεός; Μια έννοια που επινόησε ο ίδιος ο άνθρωπος για να θέτει στον εαυτό του όρια. Είναι μια ιδέα δικής μας σύλληψης που χρησιμεύει στο να αισθανόμαστε ταπεινοί και να μην ξεφεύγουμε. Ακόμη και να βδελύσσεσαι αυτή την εικόνα, δηλαδή του Παππούλη με τη γενειάδα στον ουρανό που παρακολουθεί τα πάντα και καταδικάζει ανάλογα σε κόλαση ή παράδεισο, αν δεν σου κάθεται καλά αισθητικά και σου προσβάλλει την ελευθερία σκέψης, αναλογίσου ότι υπάρχουν πολλές παρόμοιες ιδέες που θέτουν όρια στην καθημερινότητά σου και μπορούν να λογαριαστούν ως... Θεοί. Ο Νόμος για παράδειγμα. Είναι κάτι που επινοήσαμε οι άνθρωποι για να θέτει όρια σε εμάς. Κανείς δεν είναι υπεράνω αυτού, επομένως είναι ένα είδος Θεού. Ο ίδιος μας ο εαυτός είναι Θεός. Εφόσον αποφασίζουμε να ζούμε με συγκεκριμένες αρχές και αξίες, τις πρεσβεύουμε σθεναρά όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε και παραμένουμε πιστοί σ' αυτές, είναι σαν να έχουμε ένα Θεό. Εξ ου και στην ελληνική λέμε "δεν έχεις τον Θεό σου" σε όποιον χάνει το μέτρο. Γι αυτό και αποκαλούμε Θεό ή Θεά όποιον/α έχει τέλειες αναλογίες. Γιατί το σώμα του έχει τα σωστά μέτρα. Αυτό είναι ουσιαστικά ο Θεός. Το μέτρο. 

Επομένως, δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος άθεος. Άθρησκος άνθρωπος, ναι, υπάρχει. Το μόνον εύκολο να δηλώσεις άθρησκος, αν και, το βρίσκω επίσης αστείο, αφού το να είσαι απλά σωστός πολίτης και καλός άνθρωπος - κάτι που θεωρώ δεδομένο ότι επιδιώκεις σ΄ αυτή τη ζωή, αποτελεί γενική αρχή όλων των θρησκειών. Οπότε, όσο και να απεχθάνεσαι τα δόγματα όλο και κάποιο θα ασπάστηκες ερήμην σου, δεν μπορεί. Δεν γουστάρεις τον Χριστούλη, τον Αλλάχ, τον Βούδα και τον Δία; Έ, μέσα στα εκατομμύρια θρησκειών που πέρασαν από καταβολής κόσμου όλο και κάποιο θα ταυτίζεται με τα πιστεύω σου. Και να θέλεις δηλαδή, δεν γλιτώνεις.   

Τώρα, αν έχεις αναπτύξει φοβία για το παπαδαριό (που εγώ πρώτος και καλύτερος σιχαίνομαι, τόσο για το παρουσιαστικό του που αποπνέει απλυσιά, όσο και για τα σκάνδαλα που ξεσπούν πολύ συχνά και φανερώνουν την υποκρισία του), επειδή όταν ήσουν μικρό, αθώο και άβγαλτο σου βάζαν χέρι στο κατηχητικό, ή επειδή έτσι σου είπαν να λες στις κατασκηνώσεις της ΕΔΟΝ στα Περβόλια, η μόνη απάντηση που έχω τώρα πρόχειρη είναι "ας πρόσεχες".

Κατά τα άλλα, το να μου δηλώνεις με στόμφο στα βαφτίσια ότι δεν έδωσες το παρόν σου επειδή είσαι άθεη, καταλαβαίνεις ότι ουδόλως σε φέρνει πιο κοντά στον Ρίτσαρντ Ντώκινς, τον οποίον και παραδέχομαι, μα αντιθέτως, σε εκθέτει.

Πφφφ... Και νόμιζα πως τα είχα ακούσει όλα μέσα στο '13. Το '14 κερδίζει εύκολα μέχρι στιγμής. 

Αν Θεός γινόμουν για λίγο θ' άλλαζα πολλά δεν στο κρύβω!