Τα Νέα σας;

Μπονζούρ.

Η παρουσίαση μια χαρά πήγε, αν ρωτάς. Σας ευχαριστώ και για τις συμβουλές σας, έστω και καθυστερημένα. Πρέπει κάποτε να σταματήσω να αγχώνομαι και να παίρνω τη ζωή στην Κύπρο τόσο στα σοβαρά. Ξεχνώ που ζω και ανάγω τα πάντα σε επίπεδο Λονδίνου, δυστυχώς. Στη χώρα μας όλες οι παρουσιάσεις είναι ντεζαβού από τις μέρες της στρατιωτικής μου θητείας, όπου εκπαίδευα εφέδρους σε κάτι χωράφια έξω από το Τσέρι. Είκοσι χρόνια μετά, ελάχιστα πράγματα άλλαξαν.

Αυτές τις μέρες κάνουμε ατελείωτες πρόβες για την παράσταση που θα ανεβάσουμε με τον δικηγορικό σύλλογο στις 29,30 Νοεμβρίου και 1,5 και 6 Δεκεμβρίου. «Το Μικροαστικό Δίκαιο» του Παύλου Μάτεσι. Ωραιότατος τίτλος για θεατρική ομάδα δικηγόρων, παρόλο που η υπόθεση δεν έχει σχέση με το δικηγορικό επάγγελμα. Τι εννοείς κύριέ μου αν είναι κωμωδία; Εννοείται πως είναι κωμωδία, θα παίζαμε εμείς δράματα; Τα δράματα τα ζούμε. Να έρθετε να μας δείτε, είναι κάτι διαφορετικό από ό, τι σας συνηθίσαμε μέχρι σήμερα και αυτό από μόνο του είναι ενδιαφέρον. Ακούω κρατήσεις.

Νομίζω είναι το τελευταίο έργο στο οποίο παίζω. Έχω κουραστεί. Και από χρόνου έχω άλλους στόχους. Παίξαμε όλους τους μαλακίες ρόλους μέχρι στιγμής, εκτός αυτόν του πατέρα! Βέβαια, μεγάλη μπουκιά βάλε… γι αυτό και εκφράζω το πιο πάνω με κάθε επιφύλαξη.

Κατά τα άλλα, τελειώνει το 2013 και πολύ χαίρομαι γιατί δεν ήταν καλή χρονιά. Είχε τις αναλαμπές της, αλλά γενικά από το 2010 ήταν η χειρότερη χρονιά ως τώρα. Πολύς κόσμος μου χάλασε τη διάθεση αλλά ευτυχώς πήρε πόδι. Κι αν δεν το πήρε ακόμη είναι θέμα χρόνου να το πάρει. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί για το ’14, αλλά χειρότερο από φέτος αποκλείεται να είναι.

Αυτά. Δεν έχω και τίποτε άλλο να πω και νευριάζω με τα κείμενα που δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο θέμα να πραγματευτούν. Δεν θα κάνω αυτά που περιπαίζω, γεια σου και καλή βδομάδα.