Το Νησί της Καφροδίτης ΙΙ

Όπως πιθανόν να διάβασες σήμερα στον Φιλελεύθερο (κι αν δεν το διάβασες, ιδού το λινκ εδώ), ο Δήμαρχος της Πάφου ανακοίνωσε ότι προτίθεται να υποστηρίξει μία πρωτοβουλία Πάφιων επιχειρηματιών, οι οποίοι θέλουν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή ενός αγάλματος της θεάς Αφροδίτης, το οποίο θα διακοσμήσει την – κακά τα ψέματα – άθλια από πλευράς αισθητικής, πόλη της Πάφου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συζητιέται κάτι τέτοιο. Η ιδέα είχε πέσει στο τραπέζι από τον καιρό που Υπουργός Εμπορίου ήταν ο Ρολάνδης και σκόπευε να μας μετατρέψει σε Χόλυγουντ με διάφορες φαεινές ιδέες, όπως ήταν η διοργάνωση του Μις Κόσμος 2000 στη γη της Αφροδίτης. Μα, πάντα κάτι μεσολαβούσε και το εγχείρημα έμενε στα συρτάρια.

Τώρα όμως που ψάχνουμε τον τουρίστα με το φανάρι και κάνουμε αμάν για να βρεθεί μισό ευρώ στη τσέπη μας, το θέμα επανήλθε δριμύτερο στο προσκήνιο. Και όχι άδικα. Προσωπικά είμαι υπέρ της δημιουργίας του αγάλματος για πολλούς λόγους. Πρώτον και κύριο, θεωρώ ότι η Πάφος είναι ήδη τόσο χάλια που δεν σώζεται με τίποτε. Αν δεν κατεδαφιστεί και ξανά χτιστεί ολόκληρη (όπως και η υπόλοιπη Κύπρος φυσικά), δεν πρόκειται να δει χαΐρι. Ως εκ τούτου, άλλο ένα κιτς έκθεμα δεν θεωρώ πως θα κάνει περαιτέρω ζημιά. Αντιθέτως, αν προσελκύσει κάποιους τουρίστες θα βγούμε και κερδισμένοι.

Επιπλέον, οι τουρίστες τρέπονται και τέρπονται με κάτι τέτοια. Σκεφτείτε ότι οι Δανοί με μια χαζό-γοργόνα προσελκύουν εκατοντάδες τουρίστες κάθε χρόνο στην κατά τα άλλα αδιάφορη Κοπεγχάγη. Πρόκειται για ένα γελοιωδέστατο άγαλμα, το εξακρίβωσα ιδίοις όμμασι, που δεν παραπέμπει καν στην γοργόνα του Ντίσνεϊ, που κατά τη γνώμη μου, είναι και πιο σέξι. Ένα βρόμο-άγαλμα στ’ ανάθεμα της Κοπεγχάγης, κι όμως κατάφερε και έγινε σημείο αναφοράς. Και μη μου πεις τώρα ότι οι Δανοί δεν ξέρουν πώς να προωθήσουν τη χώρα τους. Εδώ ένα πάρκο με Lego έφτιαξαν και μπήκαν αμέσως στο χάρτη με τα αξιοθέατα. Μια χαρά λοιπόν, θα αντιπαραβάλουμε κι εμείς την Αφροδίτη. 

Επίσης, αν δεν σε πείθει το επιχείρημα της Κοπεγχάγης, περήφανα σου προτάσσω το παράδειγμα του Πύργου του Άιφελ. Όλοι αναγνωρίζουμε πως πρόκειται για ένα μάτσο παλιοσίδερα, και όμως θεωρώ πως είναι ένα από τα ωραιότερα θεάματα στον κόσμο. Μηδαμινής ιστορικής αξίας, κι όμως με τη σωστή αισθητική και φωτισμό, προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες. Είναι απ’ αυτά που δεν μπορείς να εξηγήσεις.

Γιατί λοιπόν να μην υποστηρίξουμε το εγχείρημα της κυπριακής Αφροδίτης; Λεφτά από τη τσέπη μας δεν θα βάλουμε, ενώ υπάρχει μία ισχνή πιθανότητα (1:1000.000) να κερδίσουμε και κάτι. Ως πότε κύριοι θα δίνει ο Χάματσος τους βαθμούς της Γιουροβίζιον και θα έχει για φόντο την Πέτρα του Ρωμιού; Ποιος χέστηκε για ένα βράχο μες τη θάλασσα; Βάλτε εκεί ένα άγαλμα να ‘δείξει’ η πέτρα! Βάλτε μια προτομή της θεάς να λάμψει το αξιοθέατο, τρομάρα να σας έρθει!

Δεν αμφιβάλλω πως θα προκύψει ένα καρά-κιτς έκθεμα με το οποίο θα γελάνε ακόμα και τα πόμολα. Μα, εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να αυτοσαρκαστούμε. Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται και desperate times call for desperate measures. Είδες; Τόσα γνωμικά σου παρέθεσα για να σε πείσω. Και έχω κι άλλα. Για να μη λες ότι αυτό το μπλογκ κάθεται και καυτηριάζει, κάθεται και ειρωνεύεται αλλά ουδέποτε προτείνει λύσεις, παρακάτω σου παρουσιάζω τρεις διαφορετικές προτάσεις για το επικείμενο άγαλμα της Αφροδίτης, τεκμηριωμένες και πλήρως αιτιολογημένες.

Λοιπόν: 

Νούμερο 1: Η Αφροδίτη «Τραβώ τα Μαλλιά μου με τους Χωρκάτες που Έμπλεξα».

Το εν λόγω άγαλμα βρίσκεται ήδη στο αρχαιολογικό μουσείο της Ρόδου. Απεικονίζει την Αφροδίτη να τραβά τα μαλλιά της και να ωρύεται ωσάν να βρίσκεται στα πρόθυρα της περιόδου, ζητώντας απεγνωσμένα να γυρίσει στην πατρίδα της, την δοξασμένη Πάφο, όπου και γεννήθηκε. Bring her back! Που λένε και οι Καρυάτιδες. Φήμες λένε, ότι αν δεν επιστραφεί το άγαλμα της τραβομαλλούς για να κοσμήσει την Πέτρα του Ρωμιού, τώρα που η Πάφος χρίστηκε και πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017, θα διακοπούν όλες οι πτήσεις μεταξύ αεροδρομίου Πάφου και Ρόδου, σαν μία ένδειξη διαμαρτυρίας. Το μπλογκ προτείνει άμεσο επαναπατρισμό της Αφροδίτης.

Νούμερο 2: Η Αφροδίτη η Μπανανοκρατούσα.

Ο τίτλος προφανής. Μία σύγχρονη Αφροδίτη αντάξια του κράτους που έχουμε. Είναι ένα έργο τέχνης το οποίο αποθεώνει τις μπανάνο-φυτείες της Πάφου παραπέμποντας ταυτόχρονα στο κράτος δικαίου στο οποίο ζούμε. Προσοχή στη λεπτομέρεια παρακαλώ. Στο δεξί της χέρι, η Αφροδίτη κρατά την υδρόγειο στα χέρια της, δηλώνοντας ότι η Κύπρος αποτελεί τον ομφαλό της Γης. Επίσης, η υδρόγειος μπορεί να παίξει και τον ρόλο μίας stress ball, η οποία μαλάζεται στη χούφτα της Θεάς, συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την care free ζωή των ιθαγενών της νήσου, οι οποίοι μπορεί να καταποντίζονται από χιλιάδες προβλήματα, μα παραμένουν, σύμφωνα πάντα με το ευρω-βαρόμετρο, ο πιο ευτυχισμένος λαός της Ευρώπης. Στο αριστερό χέρι, η Αφροδίτη κρατά μία μπανάνα, καθαρισμένη, η οποία μπορεί να συμβολίζει ένα μικρόφωνο, ένα πέος, ένα σπαθί, ή όπως θέλει να το ερμηνεύσει ο καθένας. Αυτή είναι η χαρά της τέχνης άλλωστε. Ο καθένας ό, τι θέλει βλέπει και ευφραίνεται. 

Νούμερο Τρία: Η Αφροδίτη η Κύπρια, σε όλο της το μεγαλείο.

Εδώ έχουμε μία προτομή. Φανταστείτε την σε μέγεθος γίγας, όπως ένα αερόστατο, πάνω σε έναν περιστρεφόμενο σωλήνα, να περιστρέφεται 360 μοίρες πάνω στην Πέτρα του Ρωμιού. Τα βράδια θα βγάζει και φώτα από τις οφθαλμικές κόγχες, σαν φάρος για τα πλοία. Είναι η Αφροδίτη που εξυμνεί την πελενδρίτικη ομορφιά. Η ταπεινή Κύπρια που κατάφερε διά μέσου των αιώνων να μετατραπεί από δούλα σε πρώτη κυρία. Οι αγώνες όλων των γυναικών της νήσου, σκαλισμένοι σε κάθε ρυτίδα αυτού του ιερού θηλυκού. 

Αν δεν προσελκύσει κι αυτό το πράγμα τουρίστες, δεν ξέρω τι θα τους κάνει να μας επισκεφτούν πάντως.