Λίγο Πριν τα Ντουζ Πουάν

Όπως ο Δεκέμβρης είναι μήνας Χριστουγέννων, έτσι και ο Μάης, για μένα, είναι μήνας Γιουροβίζιον. Έχω μπει προ πολλού στο mood. Παρόλο που φέτος είναι μία πολύ αδύναμη χρονιά και μετά βίας βρίσκω 10 τραγούδια να συμπληρώσω το τοπ μου, εντούτοις ανυπομονώ και εξακολουθώ να παρακολουθώ τα πάντα από κοντά, ακόμη και τις πρόβες. Απορώ και εγώ πότε θα ξεθωριάσει όλο αυτό το πάθος με τον Διαγωνισμό, αλλά προς το παρόν, κάθε χρόνο είμαστε και χειρότερα.

Παρόλο που ακόμα απέχουμε πολύ από τον τελικό, θα σου πω δυο τρεις σκέψεις μου για τις φετινές συμμετοχές.

Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι αυτό της Αγγλίας. Ναι, μ’ άρεσε ο κύριος. Δεν τον ήξερα, δυσκολεύομαι ακόμα και το όνομά του να προφέρω, αλλά ο 75χρονος Έγκλεμπερτ Χάμπερτινγκ (το αντίπαλο δέος του Τομ Τζόουνς στα 60ς) μου βγάζει μία νοσταλγία μίας εποχής που γνώρισα μέσα από ταινίες και είναι κάτι που με συνεπήρε. Το τραγούδι το έγραψαν οι μουσικοί συνεργάτες της Αντέλ και οι επιρροές είναι διάχυτες στην ενορχήστρωση. Παρόλα αυτά, δεν θεωρείται φαβορί, οι επιτροπές μόνο αν το σώσουν. Ελπίζω στο θαύμα, θεωρώ το όλο τραγούδι pure class.

Μιας και ανέφερα το class να σου πω ότι οι Ιταλοί αποφάσισαν να αποσύρουν το αγαπημένο μου Per Sempre που κέρδισε το φεστιβάλ του Σαν Ρέμο και να στείλουν ένα άλλο τραγούδι της ίδιας τραγουδίστριας το οποίο παρόλο που θα πάει καλά, εντούτοις δεν νομίζω να θέτει υποψηφιότητα για το τρόπαιο. Νομίζω ότι οι Ιταλοί φοβούνται ότι θα κερδίσουν την πρωτιά, μετά κιόλας την αναπάντεχη δεύτερη θέση που πήραν πέρσι, και θέλουν να αποφύγουν τα έξοδα της διοργάνωσης του χρόνου. Όσο και να το προσπαθούν πάντως, είναι πάντα τόσο "μπροστά", που και να βγουν να κλάσουν επί σκηνής, πάλι στο τοπ3 θα πλασαριστούν.

Φέτος φαβορί θεωρούνται οι Σουηδοί με το Euphoria. Χαλασμός Κυρίου επικρατεί στο διαδίκτυο με το εν λόγω τραγούδι, το οποίο εμένα δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Μου ακούγεται τρομερά ‘00ς, μάλιστα τα πλήκτρα στα ορχηστρικά σημεία μου θυμίζουν κακό dance κομμάτι του Φοίβου για τη Βανδή. Θα μπορούσε να είναι και το μπασταρδεμένο αδελφάκι του ‘Υποφέρω’. Παρόλα αυτά, θέλεις λίγο η παράξενη τραγουδίστρια, λίγο η ψαγμένη σκηνική παρουσία, η Σουηδία είναι το απόλυτο φαβορί, όπως και ο Ρίμπακ με το βιολί του το 2009. Ελπίζω να μην επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά, πρώτον γιατί άλλα σουηδικά τραγούδια των τελευταίων ετών άξιζαν το βραβείο και το έχασαν, και κατά δεύτερον επειδή οι Σουηδοί διοργάνωσαν σχετικά πρόσφατα τον διαγωνισμό (εντάξει, ήταν πριν 12 χρόνια, αλλά μου φαίνεται σαν να ήταν χθες) και θέλω να πάει κάπου αλλού το βραβείο φέτος.

Παρεμπιπτόντως, κάθε χρόνο, με εξαίρεση το 1992, το 1997, το 2004 και το 2005, κερδίζει το τραγούδι που δεν θέλω, άρα κατάλαβες… Προβλέπω Σουηδία με δεύτερη τη Ρωσία.

Α, ναι, δεν σου είπα, απεχθάνομαι με χίλια τις γριές της Ρωσίας. Φαντάζομαι τα άκουσες τα νέα. Μαζεύτηκαν 6 τσατσόγριες ηλικίας από 70 μέχρι 80 ετών από ένα χωριό που δεν υπάρχει καν στο χάρτη, και έρχονται να εκπροσωπήσουν τη Ρωσία με ένα χορευτικό τραγούδι με επιρροές καζατζόκ. Πώς ήταν οι Lordi πριν λίγα χρόνια που κέρδισαν απλά και μόνο επειδή βάφτηκαν τέρατα; Ε, φέτος έχουμε το αντίστοιχο στο πιο χούφταλο. Θα κερδίσουν απλά και μόνο επειδή είναι χαριτωμένες ως γριές. Αν συμβεί αυτό, θα καταρρακωθεί κι άλλο ο διαγωνισμός. Τον ειρωνεύονται που τον ειρωνεύονται ως τσίρκο, τώρα θα συγκρίνεται μόνο με το Ελλάδα Έχεις Ταλέντο. Εύχομαι να μην επαληθευτώ, αλλά Ρωσία είναι αυτή, με 10 πρώην σοβιετικές χώρες δορυφόρους, ξέρεις… Αν το θέλει, δύσκολα το χάνει.

Για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια μου αρέσει το τραγούδι μας. Η Κύπρος φέτος παίρνει για πρώτη φορά στα σοβαρά τον διαγωνισμό από τον καιρό του Comme Ci Comme Ca και αυτό αξίζει μνείας. Η Ήβη είναι εξαιρετική. Είδα την πρόβα της και παρόλο που η χορογραφία είναι μέτρια, δεν μου βγαίνει να την κακολογήσω όταν σκέφτομαι το budget που είχε διαθέσιμο (να φανταστείς φέτος το ΡΙΚ δεν έχει χρήματα ούτε την παρουσιάστρια για τη μετάδοση να στείλει στο Μπακού, θα τα μεταδίδει όλα από το στούντιο του ΡΙΚ).

Θα πάμε καλά φέτος, η Κύπρος θα περάσει άνετα στον τελικό. Από εκεί και πέρα οσφραίνομαι τοπ10 αλλά ας είμαστε συγκρατημένοι.

Όσο συμπαθώ την Ήβη, άλλο τόσο αντιπαθώ την Ελευθερία που πάει με την Ελλάδα φέτος. Διαβάζω τα τουήτς της, βλέπω και διαβάζω συνεντεύξεις της στο ίντερνετ και διακατέχεται από ένα αδικαιολόγητο άππωμα που μου ‘ρχεται να της φέξω δυο μπάτσες, να μην ξέρει από πού της ήρθαν! Παρόλα αυτά, κι αυτή φαίνεται αρκετά μελετημένη, έχει αποστηθίσει όλες τις εκφράσεις και κινήσεις της Καλομοίρας από το 2008 και νομίζω ότι ένα τοπ15 ή ένα τοπ10 θα το έχει στο τσεπάκι. Τη βοηθά κιόλας το ότι τα τρία τέταρτα του ελληνικού πληθυσμού έχουν πλέον μεταναστεύσει αλλού και θα πάρει αρκετό televoting, ενώ επίσης, συμμετέχει σε μία πολύ αδύναμη χρονιά και ο ανταγωνισμός δεν είναι τόσο έντονος.

Οι Αζέροι έχουν ξεσαλώσει με τη Γιουροβίζιον. Την αντιμετωπίζουν σαν εθνικό γεγονός. Έχτισαν μέσα σε 10 μήνες ολόκληρο στάδιο για να την στεγάσουν ενώ όλη η πόλη τους έχει γεμίσει λουλούδια με το λογότυπο της διοργάνωσης. Θεωρούν τον διαγωνισμό ως μοναδική ευκαιρία να μας πείσουν ότι ανήκουν στη Δύση και ότι είναι Ευρωπαίοι. Έχουν σχεδιάσει μια πολύ πρωτοποριακή σκηνή που με τη μέθοδο της οφθαλμαπάτης θα φαίνεται τρισδιάστατη στους δέκτες μας, ενώ έχουν εισάγει διάφορες καινοτομίες προκειμένου να πάνε τον Διαγωνισμό αρκετά βήματα μπροστά - βλέπε green room που φέτος θα βρίσκεται εντός της αρένας. Μόνο ως «πανηγυράκι» δεν την βλέπουν, δηλαδή.

Θα δούμε τι θα δούμε και φέτος, προς το παρόν εγώ ανακάλυψα ότι η στολή του Μπάτμαν μπορεί να προσαρμοστεί κάλλιστα στις ανάγκες του μήνα που διανύουμε και να εκτελέσει χρέη Ρακιντζή και S.A.G.A.P.O, ες έι τζι, έι, πι, όου!

Θα είμαστε σε επικοινωνία.