Λίγα Λόγια Για Τον Άγιο!

Από το πρωί έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα να φάνε τον Άγιο Βαλεντίνο. «Δεν είμαστε πια 15 χρονών για να τον γιορτάζουμε», «έχουμε πιο σοβαρά προβλήματα», «νισάφι με τις γλυκανάλατες καρδούλες» και τι δεν άκουσαν τα αφτιά μου. Εντάξει, κι εγώ απαξιώ να γιορτάσω την ημέρα του, αλλά πώς κάνετε  έτσι!

Κάθισα και σκέφτηκα και αποφάνθηκα ότι ο πραγματικός λόγος που δεν αγαπούμε αυτή την ημέρα είναι επειδή δεν είναι αργία. Επειδή πνιγόμαστε στη χαρτούρα του γραφείου και δεν απλώνουμε μπούτι στο σπίτι μας μπροστά στο τζάκι. Επειδή τρώμε στη μάπα την κάθε κοκότα να μας περιγράφει πού θα την πηδήξει ο άντρας της το βράδυ, κι έξω ο κόσμος χάνεται. Αν ήταν αργία, όλα αυτά θα τα γλιτώναμε. Ή τουλάχιστον δεν θα μας ενοχλούσαν τόσο, ώστε να στέλνουμε τον Άγιο στο πυρ το εξώτερον!  

Αυτό μας φταίει. Το ότι είναι εργάσιμη η μέρα. Αν ήταν αργία, θα σιωπούσαμε όλοι, μην σου πω θα ανάβαμε και μια λαμπάδα του Αγίου ίσα με το μπόι μας και θα ζητούσαμε την ευλογία του! Γιατί δηλαδή,  σε τι υστερεί ο Βαλεντίνος σε σχέση με τις υπόλοιπες αργίες του χρόνου; Καλύτερες είναι;

Ποιος νοιάζεται, ας πούμε, για την εργατική πρωτομαγιά; Κανένας. Κατ’ αρχάς έτσι όπως πάμε, θα μείνουμε όλοι άνεργοι, δεν θα έχουμε δουλειά να κάνουμε, σιγά μην γιορτάσουμε τα κεκτημένα της εργατιάς. Ποια κεκτημένα; Ούτε 13^ος μισθός υπάρχει πια, ενώ σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει καν σύνταξη. Οπότε, προς τι τα στεφάνια και οι εορτασμοί; Απλώς δεν γκρινιάζουμε πολύ, επειδή πρόκειται περί αργίας.

Μην μιλήσω για το τριήμερο του Αγ. Πνεύματος. Πάω στοίχημα, οι μισοί δεν ξέρουμε καν τι γιορτάζουμε εκείνη τη μέρα. Ειδικά εμείς οι Κύπριοι που έχουμε το τοπικό έθιμο του «κατακλυσμού» είμαστε ακόμα πιο μπερδεμένοι αφού έχουμε ξεγράψει την επιφοίτηση του Αγ. Πνεύματος και νομίζουμε ότι γιορτάζουμε την επιβίωση των ζώων στην κιβωτό του Νώε. Σκέψου να μην ήταν αργία, να έπρεπε να πας δουλειά εκείνη τη μέρα και να ερχόταν κάποιος να σου πει «χρόνια πολλά, γιορτάζει ο Νώε και το Άγιο Πνεύμα!» Πόσα ανάθεμα και πόσα σιχτίρια θα του μοίραζες; Πολλά!

Χώρια ο δεκαπενταύγουστος! Αμαρτία μου εξομολογημένη, δεν έχω σαφή ιδέα του τι γιορτάζουμε εκείνη τη μέρα. Το ότι έμεινε η Παναγία έγκυος; Το ότι κοιμήθηκε η Θεοτόκος; Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ. Όποιο από τα δυο και να γιορτάζουμε, αστείο μου φαίνεται. Άμα με ρωτούν γιατί είναι αργία στις 15 Αυγούστου, τους απαντώ ότι «εν πολλή πυρά και δεν σώνουμε να πάμε δουλειά!»

Αμ, η Καθαρά Δευτέρα;! Πες μου εσύ γιατί να πρέπει να είναι αργία η έναρξη των νηστειών. Όχι πες μου! Καλά κάνει και είναι αργία, δεν λέω, χρειαζόμαστε ένα τριήμερο, αλλά πες μου γιατί να πρέπει να είναι αργία;! Μπορούσαμε κάλλιστα να φάμε τα σαλατικά μας σαν να είναι μια καθημερινή μέρα, στο γραφείο. Ο μόνος λόγος που αγαπάμε την Καθαρά Δευτέρα, είναι επειδή είναι αργία! Το ίδιο και όλες τις υπόλοιπες επετείους που προανέφερα.

Ακόμα και το Πάσχα, είναι θεόμουντο, αν δεν ήταν αργία δεν ξέρω κανέναν που θα έμπαινε στον κόπο να το τιμήσει, όπως επίσης και τα Χριστούγεννα που σώζονται μόνο και μόνο επειδή έχουν το γκλάμουρ των διακοσμήσεων και ανταλλάζουμε δώρα. Σε αντίθετη περίπτωση, ουδείς θα ενδιαφερόταν αν γεννήθηκε ο Ιησούς και του πήγαν οι τρεις μάγοι δώρα. Θες να μου πεις τώρα εσύ, ότι σε ενθουσιάζει το τσούγκρισμα των αβγών και σε πείραξαν οι καρδούλες του Αγ. Βαλεντίνου; Ή ότι σε ηλεκτρίζει το μπουγέλωμα του κατακλυσμού αλλά σε ενοχλούν τα σοκολατάκια με λικέρ; Άσε μας!

Επομένως, αγαπάμε τις θρησκευτικές επετείους μόνο και μόνο επειδή είναι αργίες. Όχι για τίποτα άλλο. Και γι αυτό ακριβώς μας τη σπάει ο Άγιος Βαλεντίνος, επειδή δεν εμπίπτει πουθενά. Κατά τα άλλα κι αυτός μια εμπορική μέρα εκπροσωπεί ο κακομοίρης. Μας την σπάει ακόμα περισσότερο γιατί εκτός από τη Βαλεντίνα Τσίγκη, δεν ξέρουμε κανέναν άλλον με αυτό το όνομα για να φέρει τουλάχιστον κεραστικά στο γραφείο και μένουμε σύξυλοι. Παρεμπιπτόντως, happy nameday Valentina!!

Οι μόνες γιορτές που αξίζουν τα λεφτά τους είναι η 1^η Απριλίου, η 25^η Μαρτίου, η 1η Οκτωβρίου και η 28^η Οκτωβρίου. Οι εθνικές επετείοι. Όλα τα υπόλοιπα, τα ακούω βερεσέ.

 Τιμή και δόξα στον Άγιο! Ολέ!