Έκανα το πρώτο μου μετά-εγχειρητικό MRI προ ολίγου.
Πρέπει να κάνω MRI κάθε δύο χρόνια, για να παρακολουθούμε τα αγγεία του οργανισμού μου για τυχόν φθορές ή και ενδεχόμενα ανάπτυξης ανευρύσματος. Ε, σήμερα ήταν η μέρα.
Αν σου πω ότι δεν τρόμαξα και ότι δεν ήθελα να βάλω τα κλάματα σε κάποια φάση, θα είναι ψέμα.
Με έδεσαν πάνω σε μια κυλιόμενη καρέκλα, με κάλυψαν με ειδικές κουβέρτες, μου φόρεσαν ακουστικά στα αφτιά (σαν το Ρουκ Ζουκ), μου έδωσαν και μία κόρνα στο χέρι για να την πιέσω σε περίπτωση πανικού και με έχωσαν μέσα στον κύλινδρο.
Ήταν σαν να βρίσκομαι μέσα σε κανόνι έτοιμο για εκτόξευση ακροβάτη του τσίρκου. Άκουγα τρομαχτικούς ηλεκτρονικούς ήχους στα αφτιά, ένιωθα εντελώς αβοήθητος και έρμαιο της τεχνολογίας. Ήταν εξευτελιστικό και λυπηρό. Και μέσα σ’ όλα, να έχω και τον γιατρό να μου μιλά στα ακουστικά από το κοντρόλ για το πότε θα πρέπει να αναπνεύσω, να εκπνεύσω και πότε να συγκρατήσω την αναπνοή μου για να μην επηρεαστεί η αγγειογραφία... Άλλο άγχος κι αυτός.
Έκανα το λάθος και άνοιξα τα μάτια μου σε κάποια φάση, είδα από πάνω μου το καπάκι σε απόσταση 10 εκατοστών από τη μύτη μου και συνταράχτηκα. Σαν να είσαι μέσα σε φέρετρο. Ωχ, Παναγία μου. Ήταν άσχημη εμπειρία.
Εν πάση περιπτώσει, τελείωσε. Αποτελέσματα δεν έχουμε ακόμα, γι αυτό και δεν πανηγυρίζουμε. Αλλά τουλάχιστον τελείωσε το ψυχοφθόρο διαδικαστικό. Νιώθω ζαλισμένος, αλλά και απογοητευμένος. Είμαι 30 και κάνω εξετάσεις γεροντίστικες. Εξετάσεις που άλλοι κάνουν στα 50 τους. Στα 40 μου προβλέπω να είμαι ερείπιο. Με τι όρεξη να κάνω πλάνα για το αύριο;
Συν τοις άλλοις, εχθές έμαθα και τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου για την Ισπανική γλώσσα. Κόπηκα. Πήρα 67% και έπρεπε να γράψω 70% για να περάσω. Στεναχωρήθηκα, γιατί όσο μάθαινα Αγγλικά, τα οποία ουδέποτε συμπάθησα, ουδέποτε εκτίμησα και με τα οποία ουδέποτε ερωτεύτηκα, δεν έτυχε να κοπώ ποτέ. Τα Ισπανικά τα οποία τα έχω μέσα στην καρδιά μου, με απολείπουν! Μα, για τρεις μονάδες, ρε γαμώ το; Αδικία. Κι αυτοί οι Ισπανοί, χειρότεροι και από τη Μανωλίδου στο Ελλάδα Έχεις Ταλέντο στην αυστηρότητα.
Κατά τα άλλα, δηλώνω άκεφος. Μισώ το κυπριακό καλοκαίρι που φαίνεται ατελείωτο και δεν σου επιτρέπει να ξεμυτήσεις από το air condition. Αν τολμήσεις να κυκλοφορήσεις έξω για πάνω από πέντε λεπτά σε πιάνει ίλιγγος και ηλίαση. Επίσης βαρέθηκα και τις επιλογές μας. Δεν έχω πάει ακόμα θάλασσα. Βαριέμαι να βλέπω τους Λευκωσιάτες όλους συναθροισμένους στον Πρωταρά. Μια Γερμανία και μια Σκανδιναβία δεν φτάνουν τελικά για να βγάλεις την κόλαση του καλοκαιριού.
Πάω να κοιμηθώ ένα αδιάλειπτο 5ωρο.
Πρέπει να κάνω MRI κάθε δύο χρόνια, για να παρακολουθούμε τα αγγεία του οργανισμού μου για τυχόν φθορές ή και ενδεχόμενα ανάπτυξης ανευρύσματος. Ε, σήμερα ήταν η μέρα.
Αν σου πω ότι δεν τρόμαξα και ότι δεν ήθελα να βάλω τα κλάματα σε κάποια φάση, θα είναι ψέμα.
Με έδεσαν πάνω σε μια κυλιόμενη καρέκλα, με κάλυψαν με ειδικές κουβέρτες, μου φόρεσαν ακουστικά στα αφτιά (σαν το Ρουκ Ζουκ), μου έδωσαν και μία κόρνα στο χέρι για να την πιέσω σε περίπτωση πανικού και με έχωσαν μέσα στον κύλινδρο.
Ήταν σαν να βρίσκομαι μέσα σε κανόνι έτοιμο για εκτόξευση ακροβάτη του τσίρκου. Άκουγα τρομαχτικούς ηλεκτρονικούς ήχους στα αφτιά, ένιωθα εντελώς αβοήθητος και έρμαιο της τεχνολογίας. Ήταν εξευτελιστικό και λυπηρό. Και μέσα σ’ όλα, να έχω και τον γιατρό να μου μιλά στα ακουστικά από το κοντρόλ για το πότε θα πρέπει να αναπνεύσω, να εκπνεύσω και πότε να συγκρατήσω την αναπνοή μου για να μην επηρεαστεί η αγγειογραφία... Άλλο άγχος κι αυτός.
Έκανα το λάθος και άνοιξα τα μάτια μου σε κάποια φάση, είδα από πάνω μου το καπάκι σε απόσταση 10 εκατοστών από τη μύτη μου και συνταράχτηκα. Σαν να είσαι μέσα σε φέρετρο. Ωχ, Παναγία μου. Ήταν άσχημη εμπειρία.
Εν πάση περιπτώσει, τελείωσε. Αποτελέσματα δεν έχουμε ακόμα, γι αυτό και δεν πανηγυρίζουμε. Αλλά τουλάχιστον τελείωσε το ψυχοφθόρο διαδικαστικό. Νιώθω ζαλισμένος, αλλά και απογοητευμένος. Είμαι 30 και κάνω εξετάσεις γεροντίστικες. Εξετάσεις που άλλοι κάνουν στα 50 τους. Στα 40 μου προβλέπω να είμαι ερείπιο. Με τι όρεξη να κάνω πλάνα για το αύριο;
Συν τοις άλλοις, εχθές έμαθα και τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου για την Ισπανική γλώσσα. Κόπηκα. Πήρα 67% και έπρεπε να γράψω 70% για να περάσω. Στεναχωρήθηκα, γιατί όσο μάθαινα Αγγλικά, τα οποία ουδέποτε συμπάθησα, ουδέποτε εκτίμησα και με τα οποία ουδέποτε ερωτεύτηκα, δεν έτυχε να κοπώ ποτέ. Τα Ισπανικά τα οποία τα έχω μέσα στην καρδιά μου, με απολείπουν! Μα, για τρεις μονάδες, ρε γαμώ το; Αδικία. Κι αυτοί οι Ισπανοί, χειρότεροι και από τη Μανωλίδου στο Ελλάδα Έχεις Ταλέντο στην αυστηρότητα.
Κατά τα άλλα, δηλώνω άκεφος. Μισώ το κυπριακό καλοκαίρι που φαίνεται ατελείωτο και δεν σου επιτρέπει να ξεμυτήσεις από το air condition. Αν τολμήσεις να κυκλοφορήσεις έξω για πάνω από πέντε λεπτά σε πιάνει ίλιγγος και ηλίαση. Επίσης βαρέθηκα και τις επιλογές μας. Δεν έχω πάει ακόμα θάλασσα. Βαριέμαι να βλέπω τους Λευκωσιάτες όλους συναθροισμένους στον Πρωταρά. Μια Γερμανία και μια Σκανδιναβία δεν φτάνουν τελικά για να βγάλεις την κόλαση του καλοκαιριού.
Πάω να κοιμηθώ ένα αδιάλειπτο 5ωρο.
πόσο σε νιώθω..
ΑπάντησηΔιαγραφήI hope all goes well με τα αποτελέσματα..
Υπομονή..αυτό θα κάνουμε όλοι..
Υπομονή Κρίς μου και ενημέρωσε μας για τα αποτελέσματα..αν θέλεις φυσικά. Κατα τ'άλλα ξέρεις πόσο σε νιώθω!! Για τα ισπανικά μην στεναχωριέσαι. Κι εγώ στην καρδιά μου τα έχω αλλά από εξετάσεις πήρα πούλλο! Δεν πειράζει, φτάνει που τα μιλάς. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το MRI είναι από τις πλέον φοβιστικές και εξευτελιστικές εξετάσεις. Ακόμη να το δοκιμάσω, είδομεν, αλλά το δοκίμασαν πολλοί πελάτες μου και γνωρίζω από δεύτερο χέρι την κατάσταση... Αυτό το καλοκαίρι είναι γκαντέμικο,sic. Περαστικά, εύχομαι να είναι καλά τα αποτελέσματα υγείας, τα ισπανικα γ... τα, έχεις την Μπρέντα να σε ανεβάζει... χ χ χ
ΑπάντησηΔιαγραφήthink positive..όλα θα πάνε καλά με τα αποτελέσματα των εξετάσεων σου έχεις πολλά άτομα να σε στηρίζουν και να προσεύχονται για σένα και τώρα αρχίζεις και φροντίζεις τον εαυτό σου.. όσο για αυτό το καλοκαίρι δεν έχω σχόλια κάθε χρόνο και χειρότερα ας είναι καλά οι επαναλήχεις και τα dvd των friends xxx
ΑπάντησηΔιαγραφή