Just the 2 of Us

Σκέψεις και συναισθήματα για το Just the two of us:

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έκανε ένα μίνι τηλεοπτικό θαύμα. Όλοι οι άνεργοι «αστέρες» συναθροίστηκαν σε ένα πρόγραμμα για να περισώσουν τουλάχιστον την παρουσία τους στη ζώου μπίζνες, εφόσον δεν μπορούν να περισώσουν τους μισθούς τους. Υπό άλλες συνθήκες, όλοι αυτοί, ούτε για μισό guest δεν θα συγκινούνταν να παραστούν. Τώρα, δίνονται μάχες! Αυτό είναι καλό για τον τηλεθεατή.

Καθόλου δεν με χάλασε η νεκρανάσταση της Ελπίδας και του Πανταζή. Τους θεωρώ «μορφές» και καλώς αξιοποιούνται στο σόου. Ο Πανταζής όμως, έπρεπε να λέει αποκλειστικά δικά του τραγούδια. Δεν γίνεται να έχουμε τον άνθρωπο που τραγούδησε το «ωραιότερο πλάσμα», το «είναι αστείο» και το «εγώ δεν είμαι εγώ» και να τον βάζουν να τραγουδά αφρικανικές παπαριές. Για την Ελπίδα δεν έχω άποψη, εκτός από τον Σωκράτη σούπερ-στάρ δεν ξέρω αν έχει άλλα τραγούδια. Α, ναι. Έχει το «τώρα ζω!»

Θέλω να κερδίσει η Ελένη Φιλίνη που ήταν η απόλυτη παιδική μου φαντασίωση. Η γυναίκα που με έκανε να πιάνω το πουλί μου χωρίς να ξέρω το γιατί όταν ήμουν 8-9 χρονών. Την αγαπώ. Δεν τραγουδά καλά, αλλά την αγαπώ. Επίσης, να σου πω ότι απεχθάνομαι θανάσιμα την Φουρέιρα (τα είπαμε και παλιότερα), καθώς επίσης την απόλυτη χωρκάτισσα Φλώρα Θεοδώρου, που με τους μορφασμούς της επί σκηνής μου θυμίζει Κύπρια παίκτρια στα προκριματικά του X-Factor, που χαριεντίζεται όταν περνά στην επόμενη φάση με τις μουζούρες ξαδέλφες της να περιμένουν έξω από το Hilton Park. Αν δεν ήταν ο (θεός!) Δάντης να τη χωρίσει, δεν θα ασχολούνταν κανένας μαζί της.

Η κριτική επιτροπή είναι τουλάχιστον κρυόπλαστη. Ο Τουρνάς είναι υπερβολικά γλυκανάλατος σε σημείο που απορώ αν υπηρέτησε ποτέ το Ροκ. Η Λυδία είναι μία από τις αγαπημένες μου, θα ήθελα να την παντρευτώ, αλλά τη βρίσκω πολύ νεαρή για να είναι σε θέση κριτή. Η δε άλλη τύπισσα ακόμη δεν κατάλαβα τι ρόλο παίζει. Ο Κορκολής έπιασε το νόημα και την κάνει με ελαφρά σιγά, σιγά. Μέχρι και στην Φρανκφούρτη αυτό-εξορίστηκε να γλιτώσει. Αν η επιτροπή δεν ξεκατινιαστεί σύντομα δεν προβλέπω να φτάνουμε τα Χριστούγεννα.

Ο Βλοντάκης πειράχτηκε που τον προέβαλαν ως γκόμενο αντί για ολυμπιονίκη και το έκανε ολόκληρο θέμα προχθές στη «Σκορδαλιά». Το μάσησαν και απόψε κάμποσο το θέμα. Ναι, καλά. Όταν έβαφε τα μαλλιά του ανταύγειες και έβγαζε τον κώλο του σε κοινή θέα – πάντα για φιλανθρωπικό σκοπό- το αρχαίο πνεύμα αθάνατο είχε στο μυαλό!

Ο Καπουτζίδης κάνει το σόου πιο ενδιαφέρον με τα πετυχημένα σχόλιά του, αν και δεν μπορώ να τον ακούω για πάρα πολλή ώρα. Παρά-κακαρίζει. Πάντως, τον προτιμώ και από την Μακρυπούλια, και από τον Ρουβά και από την άλλη τη Μπίμπο που του δώσανε για συμπαρουσιάστρια. Μην μιλήσουμε για Μικρούτσικο!

Φιλίνη for the win!