Μες σ' αυτό το κεφάλι, ό, τι θέλεις βρίσκεις...

Στα λέω όπως μου 'ρχονται:

1. Δεν έχω πάει ποτέ μου στο «Πλην Δυο», ούτε καν ξέρω σε ποιο ξενοδοχείο στεγάζεται.

2. Θα πάω στη συναυλία της Βίσση με μία φίλη την άλλη βδομάδα. Θα φορέσω την περούκα του Καρβέλα και εκείνη μία περούκα α’ λα Βίσση στο ‘αγάπη υπερβολική.’ Θα γίνουμε (υπέρ) θέαμα και δεν μου καίγεται καρφάκι!

3. Αν μία γκόμενα σου πει «καλησπέρα» στο ραντεβού, θα γαμήσεις. Σίγουρο. Αν σου πει οτιδήποτε άλλο, φύγε με την πρώτη ευκαιρία.

4. Μία φορά τραγούδησα karaoke στην Αγ. Νάπα το ‘save your kisses for me’ και παρόλο που μ’ αρέσει να κάνω τον καραγκιόζη, το συγκεκριμένο προσπαθώ να το ξεχάσω.

5. Τις προάλλες γνώρισα μια ηθοποιό και με καταγοήτευσε. Γενικά οι θεατρίνες το ‘χουν. Νομίζω φταίει ο τρόπος που τα λένε. Αλλά, δυστυχώς, τις θεωρώ μεγάλα τσουλάκια και δεν θα μπω καν στον κόπο να εμπιστευτώ τη συγκεκριμένη.

6. Θεωρώ όποιον χρησιμοποιεί τον όρο «έντεχνο τραγούδι», μαλάκα.

7. Μόλις τώρα, είδα τη Βίσση στο Greek Idol. Γέρασε, αλλά και πάλι με ανατριχιάζει όσο τίποτα. Και είναι η μόνη Κύπρια που αξίζει τον κόπο. Εξ αιτίας της αγάπησα τα παραδοσιακά μας τραγούδια… Έτσι όπως την είδα με την Κορομηλά, θυμήθηκα αυτό:
   
   
   
   Πού είναι αυτά τα χρόνια γαμώ το; Βίσση μου, Βίσση μου! Δεν θέλω να γεράσεις άλλο!
   

8. Μία φορά στον στρατό, ενώ είχαμε επιθεώρηση ταξιάρχου, φορούσα τη φανέλα ανάποδα και εξείχε το καρτελάκι που γράφει το size number και τους βαθμούς πλύσης. Ο ταξίαρχος το είδε και μου το επεσήμανε ειρωνικά.

9. Σε συνέντευξη για δουλειά με έχουν ρωτήσει από το «ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα» (το κίτρινο είναι παρεμπιπτόντως, το χρώμα του μίσους), μέχρι και «από πού κατάγεται ο Μπαρόζο» (Πορτογάλος είναι, εγώ είχα πει Ιταλός).

10. Μπορώ να ζήσω άνετα χωρίς κινητό τηλέφωνο. Αν μου κόψεις όμως το ίντερνετ, μου κόβεις το νήμα της ζωής!