29

Σήμερα γίνομαι 29.

Κατάφερα και επιβίωσα άλλον έναν χρόνο.

Λυπούμαι που τελειώνουν τα είκοσι σιγά-σιγά. Τι να περιμένω από δω και μπρος; Αρρώστιες και δάνεια... Τα όνειρα τελείωσαν. Όποιος πρόλαβε τον Κύριον οίδε. Τώρα, ό, τι φάμε, ό, τι πιούμε και ό, τι αρπάξει ο κώλος μας! Θέλω δώρα για να ξεχάσω! Θέλω δώρα για να μην τρελαθώ τώρα που θα μπω σε νέα τροχιά. Θέλω δώρα υλιστικά, να γεμίσουν την άδεια ψυχή μου!

Θέλω να μου αγοράσεις αυτό το ποδήλατο!

Να ανοίξεις το Νίτρο Δεκεμβρίου –εκείνο που έχει την απαράδεκτη Φαίη Σκορδά στο εξώβυζο - στη σελίδα 66 και να δεις αυτό το γαμώ-ποδήλατο. Ζυγίζει μόνο 10 κιλά και διπλώνει εντός δέκα δευτερολέπτων και το κουβαλάς μαζί σου, όπου γουστάρεις! Ένα αριστοτέχνημα σε design-κόσμημα, ό, τι πρέπει για μουσείο. Το ποδήλατο, από τον περασμένο Μάρτη, αποτελεί το βασικό μέσο μεταφοράς μου. Εξ αιτίας του βάζω βενζίνη στο αυτοκίνητο μόνο μια φορά τον μήνα (!) ενώ πάω στη δουλειά μου εντός 10 λεπτών, γλιτώνοντας και το πάρκινγκ! Ταυτόχρονα συμβάλλω στη διάσωση του περιβάλλοντος ενώ καίω και τα λίπη που στοιβάζονται αβέρτα γύρω από την κοιλιά μου.

Αφού να φανταστείς, όταν πρέπει να διανύσω μεγάλες αποστάσεις και πρέπει να οδηγήσω το αυτοκίνητο, αισθάνομαι πλέον άβολα!

Το θέμα είναι άλλο. Αξίζει να κυκλοφορεί ένα τέτοιο αριστούργημα στους κυπριακούς δρόμους; (Στο ποδήλατο αναφέρομαι, όχι σε μένα) Ρητορικό το ερώτημα! Με αυτά που βλέπω να με περιβάλλουν, μόνο με διπλοκάμπινο, μην σου πω μόνο με γαϊδούρια οφείλουμε να διακινούμαστε. Τέλος πάντων, λόγω της ημέρας, σιωπώ.

Το ποδήλατο αυτό κοστίζει μόνο €595. Από €10 να βάλετε, μου το πήρατε. Άντε να δω! Έπηξα στις πυτζάμες και τις παντόφλες!

Αν πάλι δεν γουστάρεις να μου πάρεις το ποδήλατο, έχω κι άλλο δώρο που λαχταρώ. Επειδή εκτός από γενέθλια σε 4 μέρες έχω και γιορτή, αξίζω το κατιτίς ακριβότερο. Τι θα έλεγες να μου αγοράσεις αυτό το dancefloor να το βάλω στο σαλόνι και να χορεύουμε παρέα;

Όπως ξέρεις, απεχθάνομαι την κυπριακή νυχτερινή ζωή (αν εννοούμε κάτι περισσότερο από το μιξώδες Ζοο, τα χάι-βλαχ sfinakia και τα καμπαρέ της Λεμεσού με τον όρο), καθότι ουδείς χορεύει και άπαντες αλληθωρίζουν με το να κοιτάνε γύρω-γύρω με το ποτό και το πουλί στο χέρι. Και επειδή εγώ όταν βγαίνω, βγαίνω για να χορέψω, αποφάσισα ότι πρέπει να φέρω το clubbing στο σπίτι μου, να γλιτώνω και το δεκάευρω της βότκας. Έχω ήδη δυο disco μπάλες στην αποθήκη, οπότε με μερικά επιπλέον φωτορυθμικά, θα ξαναζωντανέψει η Barbarella, ο Στάθης, η Σοφία και ο Σταμάτης!

Το έψαξα το θέμα, τι νομίζεις; Το συγκεκριμένο dancefloor κοστίζει €17.000! Σκέψου δηλαδή, πόσα θα πληρώσω αν θέλω να καλύψω όλη την επιφάνεια του σαλονιού μου. Ε, μέχρι τα εξήντα μου, θα το έχω ξοφλήσει. Εν ολίγοις, αγόρασέ μου το ποδήλατο, να τελειώνουμε. Αλλά το έχω απωθημένο ρε γαμώ το, να κάνω το σαλόνι μου club! Και να έχω και έναν φωτιστή να μου σχεδιάζει τα γραφικά που θα προβάλλονται στους τοίχους για κάθε τραγούδι που θα παίζω στον υπολογιστή.

Αυτά…

Άλλα δώρα δεν θέλω.