"Οι Τούρκοι της Κύπρου!"

Με αφορμή την αναφορά του τουρκικού τηλεοπτικού σταθμού Μπαϊράκ σε «Τούρκους της Κύπρου,» (αντί για τον επιβεβλημένο όρο, αυτού των «Τουρκοκυπρίων») και τα απανωτά σοκ των πολιτικών μας από το "ατόπημα" του καναλιού, θυμήθηκα τα εξής:

Το 2001, μόλις πήγα στο Reading να σπουδάσω, άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου στην εστία και γνώρισα τον γείτονά μου. Ήταν ένα παιδάκι ξανθό, κοντό, μαζεμένο, «μήντζιης» που λέμε στην κυπριακή. Του χαμογέλασα και του συστήθηκα:

Anti-Christos: My name is Anti-Christos, I am your neighbour! Nice to meet you!
Γείτονας: Nice to meet you too. Where are you from?
Anti-Christos: I am from Cyprus! And you?
Γείτονας: I am from Cyprus too!
Anti- Christos: Και γιατί δεν μιλάς ελληνικά, ρε μαλάκα, τόση ώρα;
Γείτονας: No! Me Turkish!
Anti-Christos: Ahhh! Don’t worry. Nobody’s perfect!

Είχα πάθει σοκ. Μέχρι τα 21 μου, εγώ Τούρκους έβλεπα μόνο σε κάτι αφίσες του ‘Δεν Ξεχνώ.’

Έκτοτε, ζήτημα αν ανταλλάξαμε τρεις φορές ‘καλημέρα!’ Εμπάργκο και στις καλημέρες! Δεν έφαγα εγώ τα νιάτα μου στην Εθνική Φρουρά για να πιάσω φιλίες με τον κατακτητή στις σπουδές, όπως έκανε η πλειοψηφία των δήθεν μεγαλόψυχων Κυπρίων που για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν «φακκά πεννιά» για την κατοχή!

Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Στο σύνολο των 6 ετών που έζησα στα ξένα, συνειδητοποίησα ότι το να συστήνομαι ως Κύπριος ήταν πλεονασμός. Αρκούσε να συστήνομαι ως Έλληνας. Και αυτό όχι επειδή κουβαλώ το απωθημένο της μεταστέγασης στην Αθήνα (αυτό ύστερα μου βγήκε), αλλά επειδή όπου πήγαινα, ό,τι κουβέντα έκανα, το ελληνικό στοιχείο έκανε την παρουσία του αισθητή και υπερκάλυπτε οποιοδήποτε κυπριακό μου στοιχείο.

Οι ξένοι φίλοι μου αναρωτιόντουσαν:

-Ποια είναι η μητρική σου γλώσσα;
-Η ελληνική.

-Αυτή η Άννα Βίσση που μας παίζεις όλη μέρα, τι τραγούδια λέει;
-Χασάπικα, ζεϊμπέκικα… Ελληνικά φοκλόρ βασικά!

-Αυτό το τυρί που βάζεις στη σαλάτα σου, τι είναι;
-Ελληνική φέτα.

-Γιατί θα πας στην Κύπρο αύριο και όχι όταν θα κλείσει το Πανεπιστήμιο για το Πάσχα;
-Διότι εγώ γιορτάζω το Ελληνικό Πάσχα που δεν συμβαδίζει συνήθως με το καθολικό.

-Τι ταινίες είναι αυτές που έφερες από το σπίτι σου;
-Ελληνικές. Με αυτές μεγάλωσα.

Ε, καταλαβαίνετε, ότι όσο και να ήθελα να υπερασπιστώ την κυπριακή μου καταγωγή, η ελληνική μου ταυτότητα με αναχαίτιζε, διότι στην ουσία επρόκειτο για ταυτόσημες έννοιες. Σήμερα, θεωρώ τον όρο ΄Κύπριος’ καθαρά γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως είναι δηλαδή και ο Ροδίτης, ο Κρητικός, ο Θεσσαλός κτλ.

Θεωρώ πως πολύ κακώς έπρεπε να ξενιτευτώ για να ξυπνήσει ο Έλληνας μέσα μου. Ο Έλληνας έπρεπε να είχε εδραιωθεί και εμπεδωθεί μέσα μου από τα εφηβικά μου χρόνια. Αλλά τότε, μας δίδασκαν πως είμαστε προτίστως Κύπριοι, κάτι που δεν διασαφηνιζόταν εις βάθος και μας άφηνε την αίσθηση πως πρόκειται για Έλληνα Β’ κατηγορίας. Κόμπλεξ που το κουβαλούμε μέχρι σήμερα γι’ αυτό και δεν χωνεύουμε τους «καλαμαράδες» που κατά τα άλλα μας ζηλεύουν για την οικονομία μας. Χεστήκανε.

Αισθάνομαι αφελής και βλάκας που έστω και για μια στιγμή, ως μικρότερος, πρόταξα την κυπριακή μου ταυτότητα πάνω από την ελληνική και υπόκυψα στον καρά-ηλίθιο όρο του «Ελληνοκύπριος.» Είδατε εσείς κανέναν πολίτη του Βελγίου να αυτό-αποκαλείται Φλαμανδό-Βέλγος; Είτε ως Φλαμανδός συστήνεται, είτε ως Βέλγος. Είδατε κανέναν Ουαλό να συστήνεται ως Ουαλό-Βρετανός για να υπογραμμίσει και δικαιολογήσει την παρουσία του στο "Ηνωμένο Βασίλειο;" Είδατε κανέναν Καταλανό να συστήνεται ως Ισπανό-Καταλανός;

Μόνο εμείς οι αγράμματοι αγκαλιάσαμε τέτοιους όρους. Τώρα θα μου πεις, αφού αυτά μας επιβάλλουν οι πολιτικοί, τι να κάνουμε;

Και από πότε οι πολιτικοί θεωρούνται άτομα της προκοπής, κύριε μου; Δεν είδατε πως περιέγραψε τις συνομιλίες επίλυσης του κυπριακού ένας ξένος διπλωμάτης που παρακολουθεί τις διαδικασίες; Σαν κουβέντες του καφενέ από δυο αγράμματους που δεν μπορούν να καταλάβουν ουσιώδεις όρους δικαίου. Και εφόσον δεν μπορούν να τους καταλάβουν, με τι είδους καθαρή συνείδηση κάθονται και διαπραγματεύονται το μέλλον μας; Και με τι ψυχή εμείς τους θεωρούμε σημείο αναφοράς;

Θα αφήσεις έναν Χριστόφια και έναν Ταλάτ να σου καθορίσουν την ταυτότητα σου, πτωχέ Κύπριε; Ναι, θα τους αφήσεις, διότι τόσο σου κόβει. Εδώ άφησες την Καλομοίρα να κερδίσει το Fame Story 2! Άφησες τον Περικλή Στεργιανούδη να κερδίσει το Fame Story 3! Αλλά ξέρουμε πολύ καλά όλοι ότι αυστηρά ομιλούντες, κοροϊδεύομαστε μεταξύ μας και πως η Ραλλία έπρεπε να είχε κερδίσει τότε, στο Fame 2 (Το 3ο Fame δεν το έβλεπα - δεν εκφέρω γνώμη!)

Επομένως, πολύ το ευχαριστήθηκα σήμερα όταν άκουσα το Μπαϊράκ να καθιερώνει τον όρο Τούρκοι της Κύπρου. Διότι αυτό επιβεβαιώνει τα όσα κράζω εδώ και τρία χρόνια απ’ εδώ, αποδεικνύει ότι οι Τούρκοι είναι χρόνια μπροστά από μας, ότι έπιασαν το νόημα και είναι θέμα χρόνου να διαλύσουν την Κύπρο (σας). Ένα κράτος - αποτέλεσμα έκτρωσης!


Πότε είπαμε ότι θα έρθει το κόμμα του Καρατζαφέρη στο νησί;