Η Χιονάτη Και οι Εφτά Άκλιτοι Νάνοι

 

Έβλεπα προ ολίγου ότι η Ντίσνεϊ ετοιμάζεται να βγάλει σε ταινία τη Χιονάτη, αλλά έχει αφαιρέσει από τον τίτλο τους «εφτά νάνους» για λόγους πολιτικής ορθότητας. Τι ακριβώς θα διορθώσει αφαιρώντας από την πλοκή τους νάνους, δεν κατάλαβα ακριβώς, είναι σαν να σβήνει το 90% της ιστορίας και σαν να γράφει μία καινούρια.

Εν πάση περιπτώσει, η Ντίσνεϊ αποτελεί για μένα καμένο χαρτί και βαρέθηκα πλέον να ασχολούμαι μαζί της, πρόκειται ξεκάθαρα για μία κομπλεξική εταιρεία που θεωρεί ότι το να είσαι νάνος είναι κακό και πρέπει να σβηστείς από τον τίτλο και να αντικατασταθείς από κάτι άλλο, κάποιο ξωτικό ή κάτι φαντασιακό και ανύπαρκτο, απλά και μόνο για να μην ξεσηκωθούν οι νάνοι εναντίον της. Αντί να χαρούν οι νάνοι που θα γυριστεί μία ταινία για χάρη τους και πιθανότατα να βρουν δουλειά, να παίξουν κάποιο ρόλο, βγήκαν να διαμαρτυρηθούν.

Παρένθεση: Παρόλο που δεν είναι το θέμα μου, εδώ να πω ότι δεν εξεπλάγην ποσώς που τη Χιονάτη θα την παίξει μία Κολομβιανή μελαψή, ωραιοτάτη ηθοποιός, η οποία ουδεμία σχέση με τη γνωστή Χιονάτη του καρτούν έχει. Πιο πολύ σε χαρακτήρα από το Ενκάντο φέρνει παρά στη γερμανίδα πριγκίπισσα του καρτούν. Πάλι καλά να λέμε που κράτησαν το όνομα «Χιονάτη» και εν την άλλαξαν σε «Μαυροτσούκαλο» ή κάτι παρεμφερές για να μη θιχτούν τα μαλακισμένα πλήθη.

Τώρα που διάβαζα ότι αφαιρέθηκαν οι νάνοι από τον τίτλο της ταινίας, θυμήθηκα μια αστεία ιστορία. Κι αυτή είναι το σημερινό θέμα μας:

Όταν ήμουν φοιτητής είχα γνωρίσει μία Κύπρια, η οποία ήταν πολύ κοντή. Ας την πούμε Μαρία για τις ανάγκες του κειμένου. Δεν ήταν νάνος, αλλά ήταν τόσο μικροκαμωμένη που πάντα έδινε την εντύπωση της ανήλικης. Αυτό το έφερε βαρέως η Μαρία ειδικά σε μία φάση της ζωής της κατά την οποία το ζητούμενο ήταν να δείχνει ολοκληρωμένη γυναίκα, να έχει κατακτήσεις και να είναι ελκυστική στο αντίθετο φύλο. Η Μαρία δεν με πολυχώνευε, και ουδέποτε κατάλαβα τον λόγο, εικάζω ότι της έφταιγε το γεγονός ότι έπαιρνα καλύτερους βαθμούς από εκείνη χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και διάβασμα. Εισέπραττα τον φθόνο εκ μέρους της, αλλά δεν μπορούσα και να τον αποδείξω, οπότε τον παρέκαμπτα για να συνυπάρχουμε ομαλώς.

Ένα βράδυ, βγήκα με μία παρέα συμπατριωτών μου και πήγαμε στη μπυραρία της γωνίας, να κάνουμε διάλειμμα από το διάβασμα. Εκεί γνώρισα μία άλλη κοπέλα η οποία καταγόταν από το χωριό της Μαρίας. Τη ρώτησα αν γνωρίζονται. Η απάντηση της ήταν: «φυσικά και γνωρίζω τη νάνα!» και ξέσπασε σε γέλια. Δεν έδωσα περαιτέρω σημασία.

Την επόμενη μέρα στο μάθημα βρέθηκα με τη Μαρία. Καθίσαμε δίπλα-δίπλα στα έδρανα. «Ψες βγήκα με μια φίλη σου», της είπα, «την τάδε». «Δεν τη γνωρίζω» μου είπε η Μαρία. «Πώς δεν τη γνωρίζεις; Κατάγεστε από το ίδιο χωριό. Αυτή σε ξέρει πάντως και όταν ανέφερα το όνομα σου μου είπε ολόχαρη ότι σε αποκαλεί χαϊδευτικά ‘Νάνα’». Η Μαρία έγινε έξαλλη και άλλαξε εκατόν πενήντα χρώματα και με κατακεραύνωσε με το βλέμμα της σαν να ήμουν το πιο μισητό ον στη γη. Μία άλλη κοπέλα, φίλη της, η οποία ήταν παρούσα στα έδρανα έσπευσε να βάλει τέρμα στην κουβέντα λέγοντας μου: «έλεος με τις προσβολές». Ποιες προσβολές; αναρωτήθηκα. «Νάνα» την είπε, σαν το συμπαθητικό σκυλάκι της οικογένειας της Γουέντι από τον Πήτερ Παν! Αλήθεια πώς και δεν γνωρίζεστε;»

Πού να φανταστώ ότι η άλλη χρησιμοποίησε τη λέξη ‘νάνα’ ως το θηλυκό ουσιαστικό του ‘νάνου’ για τη χλευάσει για το ύψος της; Και πού να φανταστώ ότι στο άκουσμα της λέξης η Μαρία θα το αντιλαμβανόταν και θα προσβαλλόταν; Κατ’ αρχάς λέξη «νάνα» δε υπάρχει. Το ουσιαστικό είναι άκλιτο. Στα Ελληνικά λέμε «Ο νάνος» ή «το μικροκαμωμένο άτομο». Δεν υπάρχει δυστυχώς θηλυκό ουσιαστικό. Νάνα είναι μόνο η Μούσχουρη και Νανά η γκόμενα του Ρακιντζή στο ομώνυμο τραγούδι. Παρόλα αυτά, αυτές οι δύο κατάφεραν και συνεννοήθηκαν και κατάφεραν να τσακωθούν πριν καλά-καλά γνωριστούν. Μου είπαν ότι έκανα γκάφα. Από πού κι ως πού; Εγώ γνώριζα καλά πως η λέξη νάνος δεν έχει θηλυκό. Για να αποκαλεί η μία την άλλη «νάνα» για κάποιο υποκοριστικό θα επρόκειτο, υπέθεσα. Σ’ αυτή τη ζωή αν δεν μιλάς σωστά Ελληνικά μπορεί να παρεξηγηθείς, αλλά προφανώς, ακόμη κι αν τα μιλάς είναι εξίσου προβληματικό.

Όπως και να ‘χει, δεν με χώνευε που δεν με χώνευε η Μαρία, μετά από την αποκάλυψη ότι υπάρχει κόσμος που την αποκαλεί «νάνα» πίσω από την πλάτη της λόγω ύψους με έβαλε και με βούλα στη μαύρη λίστα. Όχι ότι έβαλα και τη γάτα μου να κλαίει, βέβαια. Δεν έχω γάτα έτσι κι αλλιώς.

Τώρα που η Ντίσνεϊ αφαιρεί τους νάνους από τον τίτλο της, φαντάζομαι θα νιώθει δικαιωμένη η κάθε αντίστοιχη Μαρία.