Η Σατανισμένη Συμμετοχή

 

Don’t you love this country!

Χθες το απόγευμα δύο φίλοι στα σόσιαλ εξέφρασαν άποψη για το El Diablo. Κάθισαν και ανάλυσαν τους στίχους, αποφάνθηκαν ότι η κοπέλα θέλει να χαρίσει τη ψυχή της στον διάβολο και ως εκ τούτου κρίνεται «σατανιστικό» και μία Χριστιανική Ορθόδοξη χώρα όπως η Κύπρος δεν πρέπει να συμμετέχει με αυτό το τραγούδι.

Οι συγκεκριμένοι φίλοι είναι κολλημένοι από μικροί. Ο αιώνιος μας καβγάς όταν βρισκόμασταν τα Σάββατα, το μακρινό 1997, ήταν η εμμονή τους με το κατηχητικό και τη θρησκεία, εξ ου και σιγά-σιγά αραιώσαμε. Πήγανε βέβαια και σπουδάσανε, βγήκανε από τη χώρα, αλλά ουδέποτε κατάφεραν να δουν πέραν της μυθολογίας και ουδέποτε κατάλαβαν την πραγματική έννοια της θρησκείας και τη σωστή της χρήση. Γιατί κι εγώ γοητεύομαι από τη Ντίσνεϊλαντ, το παραδέχομαι, αισθάνομαι μία θαλπωρή και ασφάλεια όποτε την επισκέπτομαι, αλλά την ώρα που φωτογραφίζομαι με τον Μίκυ γνωρίζω ότι μέσα στη στολή υπάρχει ένας υπάλληλος που πληρώνεται €5 την ώρα και ότι πραγματικός Μίκυ δεν υφίσταται. Ε, αυτοί δεν μπορούν, ούτε θέλουν να πιστέψουν ότι δεν υφίσταται Μίκυ Μάους. Ξεπέρασαν προ πολλού το όριο της ωφέλιμης πίστης, έγιναν τοξικοί ως εκεί που δεν παεί.

Και ιδού τα χαΐρια μας σήμερα!

Να ακυρωθεί η Τσαγκρινού και το τραγούδι. Απείλησαν ακόμα και να κάψουν το ΡΙΚ! Προβάλλονται θρησκευτικά επιχειρήματα, προβάλλονται νομικά επιχειρήματα περί ελευθερίας έκφρασης, περί προσβολής των Θείων κτλ. Κανείς όμως δεν προέβαλε Γιουροβιζιακά επιχειρήματα ώστε να τους αποστομώσει. Ε, ήρθε η ώρα να τα ακούσετε!

Το 1976 η Μαρίζα Κωχ εκπροσώπησε την Ελλάδα με το τραγούδι «Παναγιά μου- Παναγιά μου». Ήταν ένα τραγούδι γραμμένο για την Κύπρο, ορμώμενο από την τουρκική εισβολή της προηγούμενης χρονιάς. Στο τραγούδι γίνεται επίκληση της Παναγιάς πάνω από δέκα φορές στον στίχο. Αν η Παναγιά άκουγε και ενέκρινε τη θρησκευτική μας θέση δεν θα βοηθούσε ώστε η Ελλάδα να πάρει μία πιο ψηλή θέση από την 13^η;

Ομοίως, το 1995 η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από την Ελίνα Κωνσταντοπούλου και το «Ποια Προσευχή». Ένα τραγούδι γραμμένο για το Μακεδονικό θέμα. Παρά τις προσευχές, κατετάγη κι αυτή 12^η.

Καθώς βλέπετε, ο Θεός δεν βλέπει Γιουροβίζιον. Αν έβλεπε, θα έβαζε και το χέρι του.

Σήμερα το πρωί με εξύβρισε από το τουίτερ η μισή κερκίδα του ΑΠΟΕΛ επειδή τόλμησα να τους πω ότι ένα εύπεπτο ποπ τραγούδι δεν είναι δυνατόν να κρίνεται τόσο λάθος και το τι άκουσα δεν περιγράφεται, μέχρι που με είπαν και «αριστερό!» Εμένα! Γέλασα.

Τι γελοία χώρα! Αριστεροί – Δεξιοί! Ένα μάτσο βλάκες! «Το El Diablo είναι σκανδαλώδες για εμάς τους Χριστιανούς», λένε. Ήθελα να τους πω, από πότε οι Χριστιανοί βλέπουν Γιουροβίζιον, έναν κατεξοχήν διαγωνισμό για… «ανώμαλους», αλλά ποιος τα βάλλει τώρα με όλη την Κύπρο;

Έλενα Τσαγκρινού σε λυπάμαι που έμπλεξες μαζί μας.