Έβγαλε cd η Βίσση μου σήμερα.
Μετά από τρία χρόνια.
Και άκου να δεις τι έγινε.
Χθες το βράδυ περίμενα να πάει μεσάνυχτα, να γυρίσει η
μέρα, να ανέβουν τα τραγούδια στο itunes και να τα
κατεβάσω αμέσως. Παρόλο που είχαμε πάει οικογενειακή εκδρομή και γυρίσαμε τέζα, παρόλο που πέσαμε να κοιμηθούμε στις 10:30, εντούτοις περίμενα όπως το μωρό που περιμένει τον Άη Βασίλη να πάει η ώρα δώδεκα και
έσπευσα μες τα σκοτεινά στη σοφίτα, να ανοίξω τον υπολογιστή, να συνδέσω ipod, να βεβαιωθώ ότι είναι διαθέσιμα και να τα κάνω δικά μου. Κατέβηκα όπως τον κλέφτη να πέσω για ύπνο χωρίς να τολμήσω να ακούσω κανένα.
Σήμερα το πρωί ξύπνησα η ώρα 6:00 από τη χαρά μου. Άλλαξα
πάνα του μωρού, το έντυσα σχεδόν κοιμισμένο, έβγαλα έξω την ανακύκλωση, συγύρισα την κουζίνα,
μπήκα στο αυτοκίνητο και παρακαλούσα να χαθώ στην κίνηση της Αθαλάσσας για να έχω μπόλικη ώρα να ακούσω όλο το άλμπουμ, μονορούφι. Κλείσαν’ τα σχολεία όμως, και δεν έχει τόση
κίνηση πια τα πρωινά. Έφτασα γραφείο σε πέντε λεπτά, έτσι μόνο ένα τραγούδι πρόλαβα να ακούσω. Δεν σφάξανε, βεβαίως, έφερα το ipod στο γραφείο, το
συνέδεσα με τον υπολογιστή και τα άκουσα όλα εδώ. Βασικά τα ακούω ακόμα, στο ριπίτ. Είμαι τόσο χαρούμενος, ούτε πως είναι Δευτέρα! Μου έρχεται να βγω στους διαδρόμους και αντί για φάσκελα και χαστούκια να
μοιράζω αγκαλιές και φιλιά!
Ναι, αυτό που θέλω να πω βασικά είναι ότι ακόμα στην ηλικία των 40
παρά κάτι, η χαρά που παίρνω όταν η Βίσση και ο Καρβέλας βγάζουν δίσκο είναι
απερίγραπτη.
Είναι ένας υπέροχος δίσκος. Ένα τραγούδι μόνο δεν μου
άρεσε. Το «Μοναξιά» που το βρήκα λίγο κουραστικό στο αφτί. Όλα τα άλλα, βάλσαμο στα
αφτιά μου, φάρμακο στην ψυχή μου.
Δεν ξέρω, ούτε μπορώ να φανταστώ πώς θα διαχειριστώ τυχόν
απώλεια αυτού του διδύμου. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα έρθει και η ώρα που δεν
θα βγάζουν νέους δίσκους, που θα αποσυρθούν, που ίσως πεθάνουν. Δεν θέλω καν να
το σκεφτώ. Οι καλύτερες χρονιές, οι πιο ωραίες, είναι αυτές που βγάζουν νέες δουλειές.
Αστεία όλα αυτά; Ίσως. Πέρα για πέρα αληθινά.
Υ.Γ.: Διαβάζω για τις εκλογές στην Ελλάδα. Η ΝΔ κέρδισε όλες
τις περιφέρειες πλην μίας. Ξεκουμπίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Στα τσακίδια κι ακόμα
παραπέρα. Μην σώσετε και ξανά-υπάρξετε. Πόσες χαρές μέσα σε μία μέρα;!
Υ.Γ.2: «Του Ιωάννη η Αποκάλυψη, σοκολατένια μου
επικάλυψη!» Είμαι ενθουσιασμένος!
Δεν είναι φανταστικό όταν βρίσκεις πράγματα ακόμα που σε κάνουν τόοοοσοοο χαρούμενο και δεν αφορούν το παιδί?
ΑπάντησηΔιαγραφήClueless
Αυτό το άλμπουμ είναι Βίσση! Είναι παλιό (γνώριμο) και νέο/φρέσκο ταυτόχρονα! Η χρονική στιγμή όμως είναι πικρόγλυκη για μένα γιατί είμαστε σε φάση μένουμε μαζί ή διαζύγιο και το άλμπουμ εκφράζει πολλά σχετικά συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήiPod!
ΑπάντησηΔιαγραφή