Survivor Από Τα Lidl

Να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση, εγώ πωρώνομαι με παιχνίδια τύπου Survivor και ακόμα και αυτή η παρακμιακή βερσιόν του Skai κατάφερε να με καθηλώσει. Κάθε νύχτα δεν κάνω άλλη δουλειά, φροντίζω να έχουμε τελειώσει με τις υποχρεώσεις του μωρού πριν τις 21:00 για να στρωθώ και να το παρακολουθήσω ξέγνοιαστος. Παρόλη την αγάπη που τρέφω για το εν λόγω φορμάτ, δεν μπορώ να παραγνωρίσω την ξενέρα που μου προκαλείται από πλειάδα παραγόντων οι οποίοι μετατρέπουν το παιχνίδι αυτό από ναυαρχίδα των ριάλιτι, σε κακοφορμισμένο σόου των 90ς.

Κατ’ αρχάς δεν είναι δυνατόν να διαρκεί 3.5 ώρες! Η έναρξη των ολυμπιακών αγώνων διαρκεί εξίσου και κατά τη διάρκεια αυτής παρελαύνουν 300+ χώρες, βλέπεις σόου, ακούς ομιλίες από τους επισήμους και ανάβει και η φλόγα. Τρεισήμισι ώρες δεν διαρκεί καν η Γιουροβίζιον. Ακόμη κι εκεί ακούς 26 τραγούδια, ψηφίζουν 40 χώρες και τελειώνει το κυρελέησον. Εγώ γιατί να πρέπει να βλέπω 3.5 ώρες τον Σπαλιάρα, τον Χρανιώτη και την Παπαδοπούλου να παίζουν ξανά μανά το ίδιο αγώνισμα; Καλοί είναι κι αυτοί, δεν λέω, αλλά σε μιάμιση ώρα το πολύ έπρεπε να τελειώνει.

Αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να γεμίσει το prime time του καναλιού, να διευκολυνθεί η διαφήμιση, να βγάλει η παραγωγή τα λεφτά της, αλλά ό, τι και να λέμε, 3.5 ώρες καταντούν βάσανο ειδικά όταν το πρόγραμμα προβάλλεται καθημερινές και την επομένη δουλεύεις.

Δεύτερη παρατήρηση: Είναι δυνατόν σε κάθε επεισόδιο να βλέπουμε ένα παιχνίδι και μόνον; Το επαναλαμβάνουν, λέει, ώσπου μία ομάδα από τις δύο να φτάσει τις δέκα νίκες. Το βλέπεις μια φορά και σκέφτεσαι «κοίτα τι ωραία που τα στήσανε όλα», το βλέπεις δεύτερη και σκέφτεσαι «συμπαθητική σύλληψη», το βλέπεις τρίτη και λες «μακάρι να πέσει ο τροχός να τους πλακώσει» να ευφρανθεί λίγο η ψυχούλα μας. Να θυμίσω μόνο ότι ακόμα και στα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα, που διαρκούσαν μόνο μιάμιση ώρα (ασχέτως αν η ΕΡΤ μετέδιδε δελτίο ειδήσεων ενδιάμεσα και γινόταν πάλι μεσάνυχτα να τελειώσουν), έβλεπες 10 διαφορετικά παιχνίδια και άνοιγε το μάτι σου. Στην επανάληψη του γύρου του παιχνιδιού, όταν μάλιστα δεν έπαιζε η Ελλάδα και συ βαριόσουν, έκοβες τη φλέβα μέχρι να ολοκληρώσουν οι Τσέχοι και οι Σλοβένοι. Σκέψου να έπρεπε να το ζήσεις όλο αυτό ώσπου ένας απ' τους δυο να συμπλήρωνε πρώτος δέκα νίκες! Θα ξημερωνόμασταν!

Τρίτη παρατήρηση: Οι δήθεν σελέμπριτις. Που εκτός από ένα δυο, όλους τους υπόλοιπους δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους. Και τους πληρώνετε κι από πάνω -καθώς φημολογείται-από €2000 έκαστο για να συμμετέχουν. Αν θα βάλεις μέσα σελέμπριτι, βάλε σελέμπριτι και όχι τους τελευταίους των τελευταίων. Το Survivor με τους Τούρκους αντίπαλους είχε πολύ περισσότερο ενδιαφέρον. Πώς σας ήρθε τώρα η "ομάδα διασήμων;" Θα μου πεις, κάπως πρέπει να πωρωθεί και το πτωχό τηλεθεατόπουλο. Σε εποχές που οι Τούρκοι θεωρούνται (έστω και με το ζόρι) φίλοι μας, εχθροί μας θεωρούνται όσοι έχουν δουλειά. Όσοι ανήκουν στη σόουμπιζ του Κωστόπουλου «που κατέστρεψε την Ελλάδα με τα περιοδικά του». Οπότε, πιο πολύ χαίρεσαι να βλέπεις τον Σπαλιάρα να σκάει στην πισίνα σαν μπουγελόφατσα, ο οποίος τολμά και κερδίζει ακόμα χρήμα απλά και μόνο περπατώντας στην πασαρέλα, παρά τον Μεχμέτ Σκορδοπουτσόγλου που μπορεί να σου φάει την Κύπρο, τα Ίμια, τη Θράκη, το Αιγαίο, αλλά τουλάχιστον δεν εξυπηρετεί τα γκλάμορους βοθροπεριοδικά που κατέστρεψαν την Ελλάδα.

Τέταρτη και κυριότερη παρατήρηση: Ο Τανιμανίδης. Τον Τανιμανίδη τον ζηλεύω, δεν θα το αποποιηθώ. Τον ζηλεύω, τον απεχθάνομαι, αλλά και τον παραδέχομαι ταυτόχρονα. Όλα αυτά μαζί, γιατί κάνει εκπομπές που θα ήθελα να κάνω εγώ. Τόσο το World Party όσο και το Survivor είναι εκπομπές που θα σκότωνα για να βιώσω ξυπνώντας μέσα μου έναν άλλον, πιο περιπετειώδη εαυτό. Ζηλεύω όμως γιατί κατά τη γνώμη μου ο Τανιμανίδης πέρα από λαϊκός ομορφονιός δεν είναι τίποτα περισσότερο. Η παρουσίαση του είναι χάλια, τα Ελληνικά του μετριότατα, η δε κάλυψη των αγώνων ως speaker, απλά τραγική. Η Δάφνη Μπόκοτα στα "σύνορα" και περισσότερο πάθος έβαζε στην περιγραφή και πιο σωστά μιλούσε, αυτός ο κάγκουρας δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετεί. Χθες βράδυ σημείωνα μαργαριτάρια:

«Ποιος θέλετε να μπει υποψήφιος;»

Κανένας. Η σωστή έκφραση είναι «ποιος θέλετε να είναι υποψήφιος» ή «ποιον θέτετε υποψήφιο;» Δεν μπαίνω υποψηφιότητα. Τη θέτω, την υποβάλλω, τη βάζω, αλλά δεν μπαίνω στην υποψηφιότητα. Έλεος.

«Ο παίχτης έριξε τα κυβάκια του» (μα δεν επρόκειτο για κύβους, αλλά για ορθογώνια πρίσματα). Ψιλά γράμματα θα μου πεις. Ε, πάμε στα χαμηλά γράμματα τότε, παρακάτω.

«Τα κορίτσια είναι και τα δυο πολύ καλές» - Οι κοπέλες είναι καλές / τα κορίτσια είναι καλά. Ελληνικά πρώτης Δημοτικού.

«Μείωσαν στο 1-1». Δεν μειώνεις στο 1-1. Ισοφαρίζεις. Μειώνεις από το 3 στο 4, από το 4 στο 5, όχι στο 1-1-. Ελληνικά δευτέρας Δημοτικού.

«Συγχαρητήρια και σένα». Του ξέφυγε το «σε», αλλά μάλλον του το ‘φαγε ο Τσαλίκης.

Για να μην μιλήσω για τα Ισπανικά του. Ο Τανιμανίδης είχε δηλώσει πρόσφατα σε μια συνέντευξη στον Θέμο Αναστασιάδη ότι σπούδασε στην Ισπανία. Και ως εκ τούτου μιλά τα Ισπανικά καλά. Και ότι ξέρει πώς να πει μιας Ισπανίδας «πάρε μου μια πίπα». Παρόλα αυτά, σε ένα βιντεάκι που ανάρτησε ο ίδιος στα Instagram Stories, μας παρουσιάζει μία Δομινικανή συνάδελφό του και τη ρωτά εντελώς λανθασμένα «¿Somos listos?» (είμαστε έτοιμοι;) αντί του σωστού ¿estamos listos? Το πότε χρησιμοποιούμε το ρήμα ser και πότε το estar είναι ολόκληρο κεφάλαιο στην ισπανική γλώσσα αλλά είναι επιπέδου Α1, δηλαδή αρχάριων. Ούτε αυτό δεν έμαθες ρε μπαγάσα; Αλλά η πίπα, πίπα, ε;! Πώς γίνεται να μην τον ζηλεύεις τελικά; Όταν κατάφερε να σπουδάσει στην Ισπανία και τη γλώσσα δεν την έμαθε, όταν κατάφερε να γυρίσει τον κόσμο σαν τρελός νεοέλληνας που πουλά πνεύμα στον εκάστοτε ιθαγενή, (αλλά μη αξιώνοντας να δει μισό μουσείο στις χώρες που επισκέφτηκε) και όταν τελικά, ομιλώντας Ελληνικά σαν τελευταίος μπαστουνόβλαχος, καταφέρνεις να παρουσιάσεις το πιο χοτ τηλεπαιχνίδι της τηλεόρασης; Chapeaux! Και πληρώνεσαι και €5000 ανά επεισόδιο, καθώς γράφουν τα κουτσομπολίστικα σάιτς. Αυτό που το πας;!

Ζηλεύεις; Ξυδάκι θα μου πεις. Ε, κάνω και τίποτα άλλο; Έχω καταπιεί μια νταμιτζάνα ξύδι απ’ το κακό μου. Τι τα θέλεις τα βιβλία όταν μπορείς με μισό κοιλιακό και λίγη δηθενιά να κερδίζεις εύκολο χρήμα; Ρητορικόν το ερώτημα.