Μουσικό Έτος 2015

Κάτι που ίσως δεν σου έχω πει ποτέ μέσω αυτού του μπλογκ, και κάνω κέφι να σου κουβεντιάσω τώρα, να περάσει η ώρα, είναι ότι έχω μεγάλη μανία με τα charts. Εννοώ τα μουσικά charts, και όχι φυσικά τα λογιστικά.

Η μουσική μου βιβλιοθήκη αριθμεί άπειρα αυθεντικά cd’s από τον καιρό του Πάππου Φιλίππου, από το 1992 συγκεκριμένα, ενώ από τον καιρό που τα ψηφιοποίησα (με βαριά καρδιά καθότι λάτρης των αντικειμένων γενικότερα), και τα πέρασα στο itunes, μετρώ αυτή τη στιγμή που μιλάμε 984 άλμπουμς, 1.441 καλλιτέχνες και περίπου στα 4500 τραγούδια. 

Αυτά τα τραγούδια έχουν κατηγοριοποιηθεί σε 106 κατηγορίες, σε 137 playlists και φυσικά εμφανίζονται στη λίστα τους σε αύξοντα αριθμό, βάσει των αριθμών ακρόασης του κάθε τραγουδιού. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό το ocd μου μετρά ήδη 5 χρόνια ζωής (και το απολαμβάνω τα μάλα), σε βαθμό που κάθομαι με τις ώρες και χαζεύω τις λίστες μου, συχνά – πυκνά προσπαθώντας να αναλύσω τα εκάστοτε κέφια μου και τις μουσικές μου παρορμήσεις. 

Περιττό να αναφέρω ότι όλα τα τραγούδια είναι περασμένα στις λίστες γραμμένα στα Ελληνικά, με το απαραίτητο artwork να τα συνοδεύει, ενώ ειδικά στη λίστα των τραγουδιών της Γιουροβίζιον, εμφανίζονται αυτόματα η σημαία της κάθε χώρας, η χρονιά συμμετοχής, η κατάταξη, ενώ αν κάνεις δεξί κλικ σε κάποια πιο αγαπημένα τραγούδια εμφανίζονται και οι στίχοι. 

Αρρώστια. 

Όλος αυτός ο πρόλογος έγινε για να καταλήξω ότι σήμερα έκλεισε το Τοπ 25 του 2015. Δημιουργήθηκε βάσει του αριθμού των ακροάσεων (playcount) μέσα από 200 περίπου τραγούδια που κυκλοφόρησαν και αγόρασα μέσα στο 2015. Ο συμψηφισμός των ακροάσεων από το itunes, καθώς επίσης και από το ipod το οποίο έχω συνδεδεμένο στο αυτοκίνητο, έφερε αυτά τα (δραματικά) αποτελέσματα. 

Για το μόνο για το οποίο ντρέπομαι, είναι το νο.25, πραγματικά θα προτιμούσα να καώ στην κόλαση παρά να παραδεχτώ δημοσίως ότι μου άρεσε το «σου ανήκω» του Σταν, αλλά ας προσμετρήσει σαν ελαφρυντικό το γεγονός ότι θυμίζει Μαζωνάκη που παραμένει παλιός αγαπημένος. 

Δεν το έσωσα, ε;

Ομολογουμένως το 2015 ήταν μια χάλια χρονιά σε επίπεδο μουσικής σοδειάς, το 2016 σώζεται από το Βισσοκαρβελικό ζεύγος που μου τόνωσε το ηθικό με τις κυκλοφορίες του (η ‘Συνέντευξη’ μετρά για 2016, το chart κλείνει τον Δεκέμβρη του εκάστοτε έτους όπως τα λογιστικά βιβλία).

Αν ζούμε, θα σε ενημερώσω και για του χρόνου.