Το Πεπρωμένο Φυγείν Αδύνατον

Όπως πιθανόν να σου έχω ξαναπεί, το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι ότι όσο μεγαλώνω εντοπίζω στον χαρακτήρα και την εμφάνισή μου όλα τα χαρακτηριστικά του πατέρα μου τα οποία απεχθανόμουν. Όλα όσα μισούσα επάνω του και τα πολεμούσα μανιωδώς εξ απαλών ονύχων, σήμερα εμφανίζονται επάνω μου και μέσα μου, σαν ασθένειες που περίμεναν μια Χ ηλικία για να εκδηλωθούν. Σαν τιμωρία.

Δεν φαντάζεσαι πόσο άσχημα νιώθω.

Με σιχαίνομαι που τσακωνόμουν για χρόνια μαζί του και προσπαθούσα να τον αλλάξω για πράγματα που σήμερα κάνω εγώ και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό. Νιώθω δέσμιος ενός ριζικού που δεν λέει να αλλάξει και αυτό με μειώνει και με ‘ρίχνει’ σε όλες τις πτυχές της ζωής μου. Με σιχαίνομαι που δεν μπορώ να απαλλαγώ απ’ αυτό το πρότυπο που ακούσια έχω υιοθετήσει, αναγνωρίζω πως με πλήττει, και το αντιμετωπίζω απλά χάσκοντας. Δεν σπάζει το γαμημένο το καλούπι.

Πάντα του φώναζα ότι δεν ζούσε όπως του άξιζε. Δεν διεκδικούσε, δεν υπερέβαινε τον κακό του εαυτό, δεν ήταν ανεξάρτητος, δεν ήταν αρχηγός. Δεν ήταν αρκετά στ’ αρχίδια του. Δεν ήξερε, ούτε άντεχε να μας επιβληθεί. Θα μου πεις, και ποίος θα άντεχε να μας επιβληθεί… Σωστά. Μα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο αυτό. Μετά από κάποια ηλικία, το μόνο που έκανε ήταν να κολυμπά στην παρακμή του βλέποντας τηλεόραση. Όπως και να ‘χει… Το θέμα είναι ότι εγώ σαν τρίτος έβλεπα ένα σενάριο που δεν μου άρεσε! Και πάντα διαλαλούσα ότι εγώ δεν θα επαναλάβω αυτό το σενάριο. Θα ήμουν αλλιώς.

Σκατά – φατά! Το σενάριο ήδη άρχισε να επαναλαμβάνεται. Και επειδή δυστυχώς μου είναι τα μάλα οικείο -ένα σενάριο που μου προκαλεί μεν θλίψη, αλλά ταυτόχρονα και μιαν ασφάλεια αφού το έχω ξαναδεί το έργο, κάθομαι άπραγος και το υπομένω. Σαν να θωρώ το ‘Κωνσταντίνου και Ελένης’ για 20^η φορά. Ξέρεις ότι βλέπεις μαλακίες, αλλά δεν έχεις τη δύναμη να αρπάξεις το τηλεχειριστήριο και να το γυρίσεις αλλού.

Πώς το σπάζεις το καλούπι; Πώς ξεριζώνεις τη μηλιά για να μην πέσει από κάτω το μήλο;

Πώς διασώζω τη μελλοντική μου σχέση με τον γιο μου;

(Προφανώς, κάνοντας μόνο κόρες).

Ω, Θεοί! Δώστε μου δύναμη να αποφύγω το πεπρωμένο μου.