Ο Μαλάκας Ο DJ

Θάνατος στον DJ που σκότωσε την πρωτοχρονιά μου.

Θάνατος και μάλιστα φρικτός για τους εξής λόγους:

Θάνατος, διότι από κάτω κανείς δεν χόρευε και ούτε μια στιγμή δεν αναρωτήθηκε τι πήγε λάθος.

Θάνατος, διότι δεν φτάνει που όλοι δυσανασχετούσαμε με τις επιλογές του, αυτός αγρόν ηγόρασε, φόρεσε τα ακουστικά του και κουνιόταν σαν καριόλα, σαν να ήταν μόνος του στον χώρο, κάτι το οποίο κρίνεται ως προκλητικά αγενές από μέρους του. Και τι δεν θα έδινα να γινόταν μια ηλεκτρική εκκένωση ανάμεσα στα ακουστικά του και να έβλεπα να μυαλά του να διασκορπίζονται στον χώρο σαν πρωτοχρονιάτικα κομφετί.

Θάνατος, διότι δεν έπαιξε ούτε ένα ελληνικό τραγούδι. «Δεν ξέρω να παίζω Ελληνικά» μας είπε. «Κύπριος δεν είσαι;» τον ρωτήσαμε. «Ναι» μας απάντησε. «Τα θερμά μας συγχαρητήρια, να ζήσετε, σε καλή μεριά και καλούς απογόνους!». Αυτό που ο κάθε άνεργος κακομοίρης, που δεν ξέρει τι να κάνει με τη ζωή του, πάει και γίνεται DJ για να βγάλει τα προς το ζην, σου ανακοινώνει χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή, ότι δεν ξέρει από ελληνικά τραγούδια με ξεπερνά! Πού μεγάλωσες χρυσέ μου και δεν ξέρεις από Ελληνικά; Στους πρόποδες των Άλπεων; Ήμαρτον πλέον!

Θάνατος, διότι δεν συνειδητοποίησε ότι το να είναι DJ δεν τον καθιστά στα μάτια μας ως κάτι παραπάνω από τον άνθρωπο που χειρίζεται μια κονσόλα για να παίξει τραγούδια. Δεν κάνει καμιά δουλειά που απαιτεί ιδιαίτερη έκκριση φαιάς ουσίας. Είναι εκεί για να εκτελεί την αγγαρεία του ‘πατώ κουμπιά για να χορεύει ο κόσμος’. Γι αυτό και πληρώνεται άλλωστε. Αν δεν ήταν αγγαρεία το να αλλάζει το τραγούδι, σιγά μην τον πληρώναμε. Το αλλάζαμε και μόνοι μας. Εκ των ανωτέρω, δεν δικαιολογείται το υφάκι που διαθέτουν οι περισσότεροι λες και εργάζονται στη Nasa.

Αν ήταν σερβιτόρος και μας έφερνε συνέχεια λάθος ποτά αδιαφορώντας για την ταλαιπωρία που μας προξενεί, θα του είχαμε σπάσει τα ποτήρια στο κεφάλι εκατό φορές. Απορώ γιατί δεν κάνουμε το ίδιο με τους αποτυχημένους DJ, που ξέροντας πόση ευθύνη φέρουν για την επιτυχία του πάρτι, αδιαφορούν για το τι συμβαίνει κάτω και την βρίσκουν μόνοι τους.

Δεν καθόμουν στα βραστά μου, να ακούσω τα δικά μου, να μπει καλά το ’14….