Μην Πυροβολείτε Τον Άγιο Βαλεντίνο

Σήμερα θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου και θα υπερασπιστώ με νύχια και με δόντια τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου προσπαθώντας να αποδείξω ότι όσοι πνέουν τα μένεα κάθε χρόνο εναντίον του, είναι κατά βάθος βαρετοί, φοβικοί και μίζεροι άνθρωποι.

«Τον έρωτα πρέπει να τον γιορτάζουμε κάθε μέρα και όχι μια φορά τον χρόνο», «Πρέπει να δείχνεις αγάπη στη σύντροφό σου ανεξαρτήτως μέρας» και λοιπές κλισέ ατάκες που ακούω σωρηδόν, και οι οποίες με κάνουν να καταπίνω τον εμετό μου. Δεν διαφωνώ, μάνα μου. Ναι, δείξε της ενδιαφέρον, αγάπη και έρωτα κάθε μέρα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Και τι πειράζει αν της δείξεις και την ημέρα των ερωτευμένων; Θα της κακοπέσει;

Είμαι σίγουρος ότι ουδείς αποστρέφεται τα Χριστούγεννα. Όλοι θέλουμε να παίρνουμε δώρα, όλοι θέλουμε να αισθανθούμε τη χαρά της αγοράς, όλοι απολαμβάνουμε τη διαδικασία στολίσματος του σπιτιού, αλλά ουδείς υποστηρίζει ότι πρέπει να τα καταργήσουμε γιατί «οφείλουμε να δίνουμε ολόχρονα δώρα στα παιδιά και τους αγαπημένους μας», ουδείς βγάζει καντίλες με τον ερχομό τους επειδή «αποτελούν κι αυτά μια γιορτή του εμπορίου», ουδείς απεχθάνεται τα πολύχρωμα λαμπιόνια στους δρόμους στο βαθμό έκφρασης του παραληρήματος εναντίον του Αγίου Βαλεντίνου.

Όπως αγοράζεις πέντε δώρα τα Χριστούγεννα και ξεμπερδεύεις για όλη την υπόλοιπη χρονιά, σκάσε κι αγόρασε και της κοπέλας σου ένα δώρο για τον Άγιο Βαλεντίνο. Έτσι για το έθιμο. Κι αν αντί για ευχαριστώ σου πει «μα εγώ δεν γιορτάζω σήμερα» πες της να το βάλει στον κώλο της. Απλά, καθαρά και ξάστερα.

Να σου πω γιατί πιστεύω πως ο κόσμος απεχθάνεται τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου; Διότι απαιτεί προεργασία, χρειάζεται φαντασία και επιμέρους προσπάθεια. Δεν είναι γενέθλια για να τα ξεπετάξεις με ένα δωροκουπόνι από το Debenhams, ούτε Χριστούγεννα για να «καθαρίσεις» με γλυκά ή ένα πουλόβερ απ’ τα καλάθια των προσφορών. Εδώ θέλει προσωπικό στίγμα. Και αυτό είναι που βαριέσαι: το να συλλάβεις την πρωτότυπη ιδέα και να την υλοποιήσεις χωρίς να γίνεις γραφικός και χωρίς να δείξεις ότι νοιάζεσαι περισσότερο από όσο πρέπει. Φοβάσαι μήπως δεν είσαι κουλ. Αλλά, αν είσαι μάγκας, αυτό θα έπρεπε να καταφέρεις. Να δείξεις ότι για σένα μωρή καριόλα μπήκα στη διαδικασία και ξενύχτησα, έψαξα, ξόδεψα και είμαι εδώ με τα λουλούδια παραμάσχαλα σαν χλεχλές γιατί γουστάρω να σου δείξω πόσο μου είσαι απαραίτητη.  

Ακόμη κι αν δεν είσαι σε θέση να «ξευτιλιστείς», δεν βλέπω τον λόγο να μην της δωρίσεις κάτι, ευκαιρίας δοθείσης. Πάρτην ένα ταξίδι. Αγόρασέ της κάτι που αποφάσισε να στερηθεί λόγω οικονομικής κρίσης. Φτιάξε της κάτι ο ίδιος. Γράψε της ένα αστείο πλην γλυκανάλατο ποίημα. Μάζεψέ της ο ίδιος λουλούδια από τον κήπο σου. Πού θα τον βρεις τον κήπο; Ε, είναι κι αυτό ένα πρόβλημα. Μάδησε τη γλάστρα της γειτόνισσας, τι να σου πω. Δείξε, τέλος πάντων ενδιαφέρον και προσπάθεια. Αυτό απαιτεί η ευπρέπεια. Τώρα αν όλα αυτά τα κάνεις ολόχρονα, που αμφιβάλλω, και βαριέσαι να μπεις στο τριπάκι επειδή σώνει και καλά γιορτάζει ο Άγιος, πάω πάσο. Αλλά, κάτι μου λέει ότι η ουσία της παγκόσμιας αποστροφής για τη γιορτή του συγκεκριμένου Αγίου έγκειται στην έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας. Κατά τα άλλα, δεν ξέρω κανέναν που δεν του αρέσει να λαμβάνει δώρα και εκπλήξεις οπότε σε κάθε περίπτωση, κάνεις τον άλλον χαρούμενο.

Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτά θα πράξω προσωπικά στο έτερον ήμισυ. Αυτό που λέω είναι ότι αυτό θα έπρεπε να γίνεται. Τόσο κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, όσο και πιο ειδικά την ημέρα του Έρωτα. Κι άμα ακόμα εξακολουθείς να πιστεύεις ότι όλα αυτά είναι φρου-φρου κι αρώματα, άσκοπα και περιττά, είσαι απλά μίζερος και χέσε μας πρωί, πρωί Δευτέρας!