Είμαι Πολύ Καλά!

Μόλις γύρισα από τον καρδιολόγο και είμαι πολύ χαρούμενος!

Πήγα για το εξαμηνιαίο μου τσεκάπ και είμαι μια χαρά! Έκανα το echo μου, έκανα τεστ κοπώσεως πάνω στον διάδρομο σαν καλωδιωμένο χάμστερ, είδε τις αναλύσεις μου (πρέπει να κόψω γλυκά και τυριά, έχω λίγη χοληστερόλη), αλλά το ζήτημα είναι ότι δεν έχω τίποτε επί της ουσίας. Μάλιστα, μου είπε ότι οι επισκέψεις μου πρέπει από εξαμηνιαίες να μειωθούν σε μία ανά έτος, γιατί η κατάσταση είναι σταθερή και δεν χρειάζεται να βλέπει τη μουτσούνα μου κάθε τρεις και λίγο.

Να σου πω την αλήθεια, χρειάζομαι την συχνή επιβεβαίωση του γιατρού, γιατί μου ανεβάζει το ηθικό. Θυμάσαι που σου έγραψα ότι κάθε τρεις και λίγο νομίζω ότι πάσχω από κάτι; Ε, ακόμα το παθαίνω. Σήμερα ας πούμε, εκτός από την καρδιά έδειξα στον γιατρό και κάτι κουβάρια που έχω κάτω από τη μασχάλη, τα οποία όμως είναι φαντάσματα, γιατί μόνο εγώ τα βλέπω. Ούτε το scanner, ούτε ο γιατρός βλέπουν οτιδήποτε. Οπότε, το να μου λες συνέχεια ότι είμαι καλά, έχει μεγάλη σημασία για τη ψυχολογία μου. Μου λες ότι είμαι καλά και είμαι καλά!

Η ψυχολογία, μάνα μου, παίζει μεγάλο ρόλο σε όλα! Πρέπει να σου είναι συνέχεια σηκωμένη. Και στην υγεία αλλά, και στον έρωτα. Πρέπει να έχεις μία σύντροφο η οποία να σε κάνει να νιώθεις πασάς και ο απόλυτος γαμιάς. Πώς αλλιώς θα προσηλωθείς στη σχέση; Επιστρέφεις στο σπίτι, μετά από μία κουραστική μέρα που όλοι σε νευρίασαν στη δουλειά, που σε ξέχεσε ο διευθυντής και βρίσκεις μία σύζυγο να σιδερώνει. Είναι με το φακιόλι στο κεφάλι και βλέποντάς σε, σου λέει: «Α, εσχόλασες;» Με τέτοια υποδοχή πώς να σου μπει εσένα στην «υποδοχή» της; Ενώ, αν ερχόσουν σπίτι και έβλεπες τη σύζυγό σου με ζαρτιέρες να χτυπά κάτι με το γουδοχέρι και σου έλεγε: «Καλώς τον πουτσαρά μου! Ποτάμι τα ζουμιά για πάρτι σου», να σου πω εγώ για το αν θα χτυπούσε η αυτοπεποίθηση και η λίμπιντο την Κοκκίνου.

Οι λέξεις και η σημασία τους είναι πολύ σημαντικές στις ανθρώπινες σχέσεις. Ανάμεσα στο ζευγάρι, επιβάλλεται όπως χρησιμοποιούνται κατά κόρον τα: «κάβλα μου», «έρωτά μου», «πανέξυπνε άντρα μου», «επιβήτορά μου». Το ίδιο ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή: «Περδίκι μου!», «Ολυμπιονίκη μου!», «τέρας υγείας μου, εσύ!» Μα, όλα εγώ θα σας τα μαθαίνω; Αν δεν τον αππώσεις λίγο τον άλλον, πώς θα πάρει μπρος; Δεν ακούς τι λένε οι προπονητές στους παίχτες στα αποδυτήρια λίγο πριν τους αγώνες; Όλο «παιχταρά μου» και «παιχταρά μου» είναι. Πώς θα μπει αλλιώς το τρίποντο;

Αυτά που λέτε.

Να αναθαρρέψω ακόμα λίγο, να κόψω και τη ψυχολόγο και θα ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου, σε όλα όσα με καταδιώκουν και με ταλανίζουν στο πρόσφατο παρελθόν των 30 χρόνων!

Φεύγω για διακοπές. Βερολίνο αύριο. Να είστε φρόνιμοι και αν δεν κολλήσω από εκείνο το trendy βακτήριο και επιστρέψω, θα σας φέρω δώρα! Χ