Τα Βράδια Των Κυριακών, Τον Παίρνουν

Ανάθεμα τα κυριακάτικα τα βράδια που δεν μπορώ να κλείσω μάτι!

Κάθε Κυριακή, το ίδιο πρόβλημα. Δεν με παίρνει ο ύπνος. Επειδή ξυπνώ το μεσημέρι και κλείνω δωδεκάωρο στο κρεβάτι, μου είναι αδύνατο να κοιμηθώ το βράδυ. Μην κοιμηθείς, θα μου πεις. Ναι, αλλά αν δεν πέσω πριν τα μεσάνυχτα, τις Δευτέρες σέρνομαι και ξέρεις πολύ καλά πόσο άβολο είναι να ξεκινάς τη Δευτέρα αρνητικά. Είναι που είναι μαλακισμένη ως μέρα, αν δεν έκλεισες και 8ωρο ύπνο, πώς θα την καταπολεμήσεις;

Ήπια χάπι για να με πάρει ο ύπνος. Λεξοτανίλ. Εγώ κάποτε, άκουγα για κόσμο που παίρνει χάπια για να κοιμηθεί και τους κορόιδευα. Να τα μας τώρα! Από αύριο θα αρχίσω να κοροϊδεύω αυτούς που κερδίζουν τον Τζόκερ, μπας και δω άσπρη μέρα.

Δεν γίνεται. Πέφτω να κοιμηθώ και το μυαλό μου κατακλύζεται από άρρωστες εικόνες. Δεν θέλεις να ξέρεις πόσες φορές σκέφτομαι ότι ξεθάβω το φέρετρο του πατέρα μου και βλέπω το λείψανό του σε αποσύνθεση. Και όλα αυτά στον ξύπνιο μου. Μετά παθαίνω μία ταύτιση μαζί του, αρχίζουν οι ταχυπαλμίες και νιώθω το πάπλωμα να με πλακώνει και να μου προκαλεί δύσπνοια, λες και με πλάκωσε ταφόπλακα.

Είναι να μην κατεβάζεις τα λεξοτανίλ με τη σέσουλα; Η ψυχολόγα μου, ισχυρίζεται ότι πρέπει να αποβάλω αυτές τις εικόνες. Με ποιο τρόπο; Με τη μέθοδο της Julie Andrews στη ‘Μελωδία της Ευτυχίας’. «Όταν αρχίσεις να σκέφτεσαι άσχημα πράματα, τότε θα λες όπα, αυτό δεν με βοηθά και θα φέρνεις στο μυαλό σου εικόνες από πρόσωπα και πράγματα που αγαπάς!» Ορίστε που πάνε τα λεφτά μας! Σε μία που μου λέει να σκέφτομαι λιβάδια και λαγκάδια ανθισμένα για να μην φοβάμαι. Αυτά, που μου έλεγε και η γιαγιά μου στα οκτώ μου όταν άκουγα κεραυνούς και φοβόμουν! Τέλος πάντων, ας μην αμφισβητήσω ολόκληρη την επιστήμη της ψυχολογίας ώρα που είναι και πέσετε όλοι οι άμεσα προσβαλλόμενοι να με φάτε.

Είδα το βίντεο και θυμήθηκα τα νιάτα μου. Μιάν τέτοια θα προσλάβω, να μου τραγουδά, να τεζάρω!

Ώσπου να δράσει το λεξοτανίλ και να περάσει η ώρα και ξεραθώ, έχω να σου πω ότι το σαββατοκύριακό μου ήταν πολύ όμορφο. Πήγα στον πιο έξυπνο και κεφάτο γάμο ανά το παγκύπριο. Σε ένα γάμο που δεν είχε ούτε ένα κλισέ απ’ αυτά που μας έχουν συνηθίσει εδώ στην Κύπρο. Ήταν τίγκα στην πρωτοτυπία και τη δημιουργία. Να τα βλέπετε, να μαθαίνετε, να τα εφαρμόζετε, να μην βλαστημούμε την ώρα και τη στιγμή που μας καλέσατε! Ξεφάντωσα και χόρεψα με τη ψυχή μου, σε σημείο που σήμερα είμαι πιασμένος. Έχω να γυμναστώ τόσο, πρό ανευρύσματος. Επίσης, σήμερα πήγα για καφέ με μία παλιά μου συμμαθήτρια από το Δημοτικό με την οποία απορώ γιατί τόσα χρόνια δεν είχα πιο στενές σχέσεις. Βασικά, μετά την Έκτη Δημοτικού δεν είχαμε ουσιαστικές σχέσεις. Βρεθήκαμε όμως τα τελευταία 2 χρόνια και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Αυτές οι σχέσεις που γεννιούνται στα χρόνια της αθωότητας, είναι οι πιο αυθεντικές και δεν τις επηρεάζει τίποτα.

Να, στα είπα και ήδη νιώθω ότι έχω πράγματα να σκέφτομαι, για να αποκοιμηθώ. Ή... έδρασε το χάπι πιο γρήγορα απ’ όσο περίμενα.