Χωρισμένη Με Παιδιά

Εχτές σε μία οικογενειακή μάζωξη έπεσε η πρώτη σπόντα από το συγγενολόι. Θέλουν να μου γνωρίσουν την Χ κοπέλα, να βγούμε, και αν γουστάρουμε να το προχωρήσουμε. Όπως βλέπεις, το σόι μου δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι το τελευταίο που θέλω να έχω επάνω στο κεφάλι μου αυτή την περίοδο, με πατέρα κατάκοιτο είναι προξενιά και νέες γνωριμίες.

Όμως, για χάρη αστεϊσμού και συζήτησης ρώτησα να μάθω λεπτομέρειες για το υποψήφιο θήραμά μου. «Είναι τρία χρόνια πιο μεγάλη σου. Σε πειράζει;» Όχι βέβαια, γιατί να πειράξει. Η γριά η κότα έχει το ζουμί. Για πείτε κι άλλα… «Χώρισε, πριν κανένα μήνα.» Α, μάλιστα, πάλι τον ρόλο του πυροσβέστη καλούμαι να παίξω. «Μην πτοείσαι, είναι πολύ έξυπνη, θα σ’ αρέσει!» μου είπαν για να με καθησυχάσουν. Ωραία, τώρα κάλμαρα. «Και θα λατρέψεις και τον γιο της!» είπαν αποτελειώνοντάς με.

Τι πράμα; Έχει και γιο;! Μα, εννοείτε ότι μου προξενεύετε μια που μόλις χώρισε από γάμο; Σε αυτό το σημείο φτάσαμε;

Ναι, σ’ αυτό το σημείο φτάσαμε. Εξαντλήσαμε τις ελεύθερες και συζητάμε για τις μεταχειρισμένες που πωλούνται όσο-όσο στα καλάθια των προσφορών με ενθύμια από τον γάμο τους, διάφορα κουτσούβελα. Σόρρι που θα το πω τόσο ωμά, αλλά στην ηλικία μου, κανείς δεν θέλει να αγοράσει μεταχειρισμένο αμάξι. Πόσω μάλλον όταν αυτό συνοδεύεται με το «baby on board» αυτοκόλλητο στο πίσω τζάμι. Εντάξει, αν πρόκειται για καμιά Rolls-Royce να το συζητήσω. Αλλά ποιες οι πιθανότητες; Στην Κύπρο ζω, βλέπεις πολλές Rolls-Royce στους δρόμους να κυκλοφορούν;

Είμαι πολύ προκατειλημμένος εναντίον των χωρισμένων. Σε ένα διαζύγιο προφανώς φταίνε και οι δυο, αλλά μία γυναίκα που χώρισε πάει να πει ότι έκανε λάθος επιλογή. Λάθος επιλογή σε γάμο κάνουν – συνήθως – άνθρωποι επιπόλαιοι. Άνθρωποι που επηρεάζονται από άλλους παράγοντες στην επιλογή του εταίρου τους και οι οποίοι εμένα μου είναι περιττοί. Μία κοπέλα που χωρίζει τόσο γρήγορα και μάλιστα κουβαλά μαζί της και ένα παιδί, πάει να πει ότι δεν είναι αξιόπιστη. Όχι με την έννοια του κέρατου. Δεν είναι αξιόπιστη ως χαρακτήρας. Ως άτομο για να επενδύσω επάνω της τη ζωή μου. Εν ολίγοις, κάντε μου τη χάρη!

Ναι, οκ, ακούγονται πολύ απόλυτα αυτά που λέω. Και συνήθως παθαίνεις αυτό που φοβάσαι. Shit happens, και μπορεί να τύχει και στον πιο καλόβολο άνθρωπο ένα διαζύγιο. Αλλά, τι να κάνουμε τώρα; Κάτσε να με πείσεις ότι είσαι μια χαρά, από σόι, και ότι αξίζεις τη δεύτερη ευκαιρία. Αν τα καταφέρεις, μπράβο σου. Εγώ έχω κάθε λόγο να είμαι επιφυλακτικός μαζί σου. Επιπλέον, δεν το βρίσκεις πολύ «απελπισμένο» να στρέφεις το ενδιαφέρον σου σε μία χωρισμένη, όταν εκκρεμούν στο ράφι τόσες ελεύθερες; Να εξαντληθεί το στοκ και μετά θα πάμε στις «επιστροφές!»

Ίσως θα έπρεπε, πριν ανοίξεις παρτίδες με μία χωρισμένη να έπρεπε να γνωρίσεις τον πρώην σύζυγό της. Να του πάρεις μία συνέντευξη να σου πει γιατί την παράτησε (αν αυτός την παράτησε). Να μάθεις τι πήγε στραβά πριν αποφασίσεις αν θ’ απλώσεις τα πλοκάμια σου επάνω της. Και επειδή κάτι τέτοιο πρακτικά δεν γίνεται, αντιλαμβάνεσαι ότι οποιαδήποτε δούναι και λαβείν έχεις με μία χωρισμένη γίνονται με απόλυτα δικό σου ρίσκο.

Εν πάση περιπτώσει. Όπως είμαι τώρα, δεν θέλω σούρτα – φέρτα με χωρισμένες, πόσω μάλλον με χωρισμένες με παιδιά, ούτε καν με γκόμενες της δικής μου ιθαγένειας.

Θέλω ησυχία. Και όχι άλλα προξενιά εν έτει 2010!