Πριν λίγο μεταδόθηκε στην τηλεόραση η τελευταία διαφήμιση που έγραψα ενόσω δούλευα ακόμη ως κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Πρόκειται για τη διαφήμιση των Γενικών Ασφαλειών της Τράπεζας Κύπρου για προστασία από φυσικούς κινδύνους. Ιδού:
Το δράμα (μου) πίσω από το σενάριο:
Αγαπώ και πονώ! Ερωτεύομαι χωρίς αντίκρισμα.
Λέω της άλλης ότι «γι αυτήν μπορώ να φέρω τον κόσμο άνω κάτω!» και ποιο το ευχαριστώ; Πάνω που πάει να λιώσει η καρδούλα μου, πάνω που αναθαρρεύω και βλέπω λιβάδια να φυτρώνουν στη ψυχούλα μου, γίνεται μια μαλακία, σηκώνεται δούρειος άνεμος και γκρεμίζει τα πάντα. Και μένεις με το πουλί στο χέρι. Κλασικά.
Το ζήσαμε μία φορά, το ζήσαμε δεύτερη, το ζήσαμε σχεδόν και τρίτη, το κάναμε διαφήμιση και ησυχάσαμε!
Έτσι είναι μάνα μου, η τέχνη αντιγράφει τη ζωή!
Νταξ...ελπίζω να ησύχασες τουλάχιστον :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι; Μόνο τρεις φορές το έζησες εσύ το σενάριο "νιώθω πεταλούδες στο στομάχι, βλέπω λιβάδια ανθισμένα και ακούω πουλάκια να κελαηδούν"; Και μετά το χάος;;; Τυχερός είσαι!! Κάποιοι από εμάς δεν μαθαίνουμε ποτέ!! :)))))
ΑπάντησηΔιαγραφήthey paid you for thaT?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα είναι δική σου Chris?! Δε θα το καταλάβαινα. Bravo, bravo μ αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήhahah teLeios!!! ::P ise super ouao fiLara go on!! aLLa to antriki ypothesi the best!! ;p yeah u guess right . I'm a girL .. ;p m eftia3es t diathesi apopse na t 3rs ..
ΑπάντησηΔιαγραφή