Τον τελευταίο καιρό φτάνουν στα αφτιά μου διάφορα τερατώδη κουτσομπολιά για φίλους και γνωστούς. Κουτσομπολιά που αγγίζουν τα όρια του μύθου και του θρύλου. Απ’ αυτά που σκοτώνεις για να τα επιβεβαιώσεις. Απ’ αυτά που τα σκέφτεσαι και τα ξανασκέφτεσαι και τα οποία φυσικά δεν θα μάθεις ποτέ αν αληθεύουν, εφόσον αφορούν τόσο λεπτά θέματα που δεν δικαιούσαι να τα θίξεις στον άμεσα ενδιαφερόμενο. Θα σε πάρει με τις πέτρες. Απ’ αυτά που εύχεσαι κάποτε να επιβεβαιωθούν και να είναι ακόμη πιο πικάντικα απ’ όσο νόμιζες. Και τα οποία διαιωνίζονται και σε βγάζουν από τη μιζέρια της δικής σου ζωής.
Μακρηγόρησα όμως! Ναι, τον τελευταίο καιρό ακούω διάφορα τέρατα και σκέφτομαι ότι είναι πολύ τραβηγμένα για να είναι αληθινά. Έκατσα, λοιπόν, και θυμήθηκα κι εγώ διάφορες φήμες που άκουσα για την οικογένειά μου κατά καιρούς και οι οποίες φυσικά δεν ευσταθούσαν. Σκέφτομαι ότι τελικά οι φήμες είναι τζάμπα ενθουσιασμός και πως το «όπου καπνός υπάρχει και φωτιά» δεν ισχύει. Τουλάχιστον στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.
Το 1999, όταν ήμουν αξιωματικός στον στρατό, έβαλα 4 μέρες κράτηση σε έναν στρατιώτη. Αυτός τα πήρε στην κράνα και έστειλε τους μεγαλύτερούς του αδελφούς να μου στήσουν καρτέρι. Αυτοί με περίμεναν έξω από το στρατόπεδο για να μου ζητήσουν «εξηγήσεις», αλλά εγώ κατάφερα και απέφυγα την εκ του σύνεγγυς συνάντηση μαζί τους με πολλή τύχη, (μην ρωτάς τώρα πως και γιατί, αυτό αποτελεί ιστορία για ξεχωριστή ανάρτηση).
Την επόμενη μέρα, κυκλοφόρησε η φήμη, όχι μόνο στο στρατόπεδο αλλά μέχρι και στο σχολείο της αδελφής μου ότι εγώ έφαγα το ξύλο της χρονιάς μου από τη μαφιόζικη οικογένεια του φαντάρου και πως βρέθηκα στο νοσοκομείο με ράμματα και μώλωπες. Η αδελφή μου ήρθε έντρομη στο σπίτι από τις φήμες που άκουσε για να με βρει να βλέπω απαθής τηλεόραση σε κατάσταση «τρία πουλάκια κάθονται!»
- Στο σχολείο μου είπαν ότι σε πήρανε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο από τις πολλές μπουνιές!
- Εμένα; Αφού με βλέπεις εδώ μια χαρά…
- Περίεργο. Σίγουρα δεν σε έδειραν;
- Όχι, μάνα μου! Με το ζόρι, δηλαδή, πρέπει να τις φάω;
- Επειδή ανησύχησα τόσο πολύ που το είπα και στους γονείς μας!
Ω, ρε μάνα μου, αναστάτωση στα καλά καθούμενα! Ε, την επόμενη μέρα, από τα νεύρα πήγα στο στρατόπεδο και κατήγγειλα τον φαντάρο στον Διοικητή και τον στείλαμε μετάθεση στα τσακίδια. Αλλά είναι να απορείς πως η τρίχα γίνεται τριχιά και λαμβάνει ένα θέμα τόσες διαστάσεις! Ακόμα δεν έμαθα πάντως ποιος διέδωσε αυτά τα κίτρινα…
Κι άλλη φήμη, εξίσου γελοία:
Το 2009 φιλοξενήσαμε στο σπίτι μας τον γκόμενο της αδελφής μου για μία βδομάδα – που ήρθε από την Ελλάδα. Σε όλο το διάστημα της διαμονής του, το υπόλοιπο σόι λύσσαξε και οργίασε. «Αρραβωνιάσατε τη μικρή και δεν μας είπατε τίποτα;» « Ακούσαμε ότι παντρεύεται η αδελφή σου. Ντροπή σας να το κρατάτε μυστικό!» Αυτά άκουγα όπου πήγαινα και απορούσα. "Πού ακούσατε τέτοιες βλακείες; Το είπε η Λαμπίρη; Το είπε η Στεφανίδου;" Συγγνώμη, αλλά επειδή φιλοξενήσαμε τον άνθρωπο 10 μέρες αυτό πάει να πει ότι του την «τυλίξαμε;» Πού τέτοια τύχη, φίλε μου! Και επιπλέον, αν ίσχυε δεν θα σας το λέγαμε; Θα χαιρόμασταν μόνοι μας;
«Αυτό ακούστηκε προς τα έξω… Γι αυτό ρωτάμε!» Απαντά το συγγενολόι γεμάτο ενοχές. Σου λέω, ό, τι να ‘ναι…!
Να πάω και πιο παλιά!
Κάποτε, πριν γεννηθώ εγώ και η αδελφή μου, οι γονείς μου πήγαν μια εκδρομή εκτός Λευκωσίας. Στη διαδρομή, η μάνα μου είχε πονοκέφαλο και έγειρε πίσω την πολυθρόνα του συνοδηγού και αποκοιμήθηκε. Το παράθυρό της όμως ήταν ανοιχτό και ανέμιζαν τα μαλλιά της έξω απ’ αυτό.
Δεν ξέρω πως ακριβώς έγινε, αλλά την επομένη μέρα, κυκλοφόρησε η φήμη ότι ο πατέρας μου έχει γκόμενα και τη βάζει να κρύβεται μέσα στο αυτοκίνητο για να μην την αναγνωρίσει ο κόσμος! Οι καλοθελητές πήγαν και ενημέρωσαν τη μητέρα μου επ’ αυτού, μόνο για να ανακαλύψουν ότι της καταγγέλλουν τον εαυτόν της!
Τέλος πάντων, αυτά έχουν και τη χαριτωμενιά τους όταν δεν ισχύουν. Αλλά, ναι, είναι να απορείς πως από τη μύγα ο κόσμος βγάζει ξύγκι! Παλιότερα δεν ανησυχούσα για τις φήμες που έφταναν στ’ αφτιά μου. Ανησυχούσα μόνο γι αυτές που δεν έφταναν στ’ αφτιά μου! Αλλά με τον καιρό, γραμμένες τις έχω κι αυτές. Πιστεύω ακράδαντα πως any publicity is good publicity και για να ασχολούνται μαζί σου, κάτι καλό συμβαίνει. Όπως και να ‘χει, από τούδε και στο εξής δεν διαψεύδω ούτε επαληθεύω τίποτα. Να καίγεστε στο ζουμί σας. Να φάτε τις σάρκες σας από περιέργεια! J
Για σας, τι βρόμες έβγαλαν και πως τες αντιμετωπίσατε;
τις αντιμετώπισα ανοίγοντας μπλογκ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"αντί να μιλάτε εσείς για μένα, ας μιλήσω πρώτα εγώ για μένα.."
Πάντως, το any publicity is good publicity το θεωρω σωστο.
όσο για τον καπνο και τη φωτια : ναι, το ρητό δεν ισχύει.
καλημέρα και καλή βδομάδα.
μήπως αναφέρεσαι σε αυτό που σου είπα για γνωστό τοπ μόντελ; είναι αλήθεια πάντως! ορκίζομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τοπ που άκουσα εγώ αφορά τη γιαγιά μου τζιαί μια φίλην της. Το λοιπόν είσσιεν μιαν γυραίαν γεναίκα, κοτζιάκαριν με ούλλη τη σημασία της λέξης, 100 χρονών φάση τζιαί εκάθετουν πάντα δίπλα που τη γιαγιά μου στην εκκλησσιά. Κάποτε εσταμάτησεν να έρκεται. Μια μέρα ερώτησε η γιαγιά μου τες άλλες γεναίτζιες, Ρε μα πού εν η κυρία Φ. τζιαί έσσιει τόσο τζιαιρό να έρτει.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Κόρη μα εν τα έμαθες. Αφηκεν μας χρόνους!
Τζιαί στενοχώρκαν η γιαγιά μου. Μια μέρα πάει εκκλησιά. τζιαί τσουπ Η ΚΥΡΙΑ Φ.!!!
-Κυρία Φ. μου ΕΙΣΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΗ, λαλεί η γιαγιά μου γράφοντας ιστορία.
Για να μεν τα πολυλογώ η κυρία Φ. άλλαξε εκκλησία τζιαί η καλοθελήτριες υπολογίσαν αμέσως πως επέθανε.
Ζωή σε μας.
κύριε κύριε εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήμια φορά στη δουλειά πήγα να σερβίρω φαγητό στα αφεντικά που είχαν μια έντονη συνάντηση με κάτι πελάτες... και μέχρι το μεσημέρι συζητούσε όλο το γραφείο ότι έφαα φωνές τζαι κατσάδιασμα τζαι ότι παρολίγο να με απολύσουν!!
κανένας από μέσα δε μίλησε με τους έξω και μόνο εγώ ήξερα τί είχε γίνει μέσα στην αίθουσα... οι υπόλοιποι συνάδελφοι όμως αποφάσισαν ότι επετάξαν με έξω με τις κλωτσιές επειδή ήταν κρύο το φαί!
αχαχαχα, ακόμα γελώ!
Ποιος του ..αμεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά τώρα, εν πολλά λυπηρό να νοιώθει κάποιος ότι πρέπει να αιτιολογεί και να εξηγεί.
άφησες μας με δυο χείλη καμένα όμως! Ποιος που πότε και γιατί; έχει κανένας παντρεμένος γκόμενα; έμεινε καμιά έγκυος; να πέσω να πεθάνω;; Πε μας και εμάς να αποκτήσει λίγο νόημα η ζωή μας γιατί όπως σου λεγα και ψες τέτοια μιζέρια έχει καιρό να την βιώσω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠας στο τελευταίο που είπες, εθύμησε μου αυτά που έπαθαν ο παπάς μου τζαι η αδερφή του. Αρρώστησε η θεία μου τζαι επήρεν την στο γιατρό στην πόλη ο παπάς μου. Είδαν τους μες στο αυτοκίνητο κάτι χωρκανοί τζαι εν εκαταλάβαν τη θεία μου. Τζαι την επομένη ακούστηκε στο χωρκό ότι "ο Τάδε έστειλε τη δασκαλούα στο σχολείο τζαι εκυκλοφόραν με τη φιλενάδα". Έλεος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, στο μπλογκ μου θα έβρεις μια άλλη τραγική ιστορία που επροκλήθηκε που φήμες.
Δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο, αλλά έχω ακούσει πολλα και διαφόρα κατα καιρούς που ήταν 100% προϊον φαντασίας. Με εκρευνήζει αφάνταστα το γεγονός ότι μέχρι και μορφωμένα άτομα παράγουν, πιστεύουν, και αναπαράγουν ανυπόστατες πληροφορίες για τον κύκλο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει ένα βιβλίο που ονομάζετε οι τέσσερις συμφωνίες/εντολές (Four Agreements):
http://www.amazon.com/Four-Agreements-Practical-Personal-Freedom/dp/1878424505/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=books&qid=1278337244&sr=8-1
Οι τέσσερις συμφωνίες είναι:
1. Be Impeccable With Your Words
2. Don't Take Anything Personally
3. Don't Make Assumptions
4. Always Do Your Best
Οι πιο σχετικές με το θέμα μας είναι η ένα και τρία. Η ένα με λίγα λόγια είναι να μην είσαι κακοήθης με τον λόγο σου, να μην κουτσομπολεύεις και ο λόγος σου να είναι λόγος ηθικής και αλήθειας.
Η τρία λέει να μην κάνεις υποθέσεις και αν δεν έχεις την πλήρη εικόνα για κάτι ή έχεις απορίες να ρωτάς καλοπροαίρετες διευκρινιστικές ερωτήσεις. Παράδειγμα, αν σου πει η Χ ότι θα πάει για καφέ με τον Ψ (που δεν ξέρεις). Εσύ όμως ξέρεις ότι τα έχει με τον Β, αλλά τώρα διερωτάσαι αν έγινε κάτι με τον Β. Βάση της συμφωνίας/εντολής, αντί να βγάλεις δικά σου σενάρια, μπορείς να ρωτήσεις ευγενικά με πια περίσταση/ευκαιρία γίνετε ο καφές με τον Ψ. Και το πιο πιθανόν να πάρεις απάντησή ότι ο Ψ είναι παλιός φίλος, ξάδελφος κτλ.
Μόνο αυτές τες δύο συμφωνίες/εντολές να ακολουθούσε ο κόσμος, η κοινωνία θα ήταν πολύ καλύτερη. Αυτές οι συμφωνίες απορρέουν και από τα χριστιανικά έγγραφα επίσης, άλλα δυστυχώς φαίνεται ότι πολύ λίγοι τις εφαρμόζουν.
Ππεεε, άλλη δουλειά δεν έχουν τα σόγια!! Απίστευτο τι ιστορίες βγάζει ο νους των ανθρώπων και πως αλλάζουν από στόμα σε στόμα. Όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε από μια τέτοια ιστορία, αυτά που ξέρουμε δηλαδή οτι λέγονται, φαντάσου πόσα λένε που δεν ξέρουμε ή έτυχε να μάθουμε. Πιο πολύ όμως άκουσα τα αίσχιστα για άλλους. Πάντως είναι τρομακτική η περιέργεια των ανθρώπων και η μανία τους να χώνουν τη μούτη τους παντού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πραγματικά! Έχουμεν μιαν απίστευτη μανία να διογκώννουμε τα πράματα! Εσκεμμένα εννοείται! Ξέρουμεν ότι έννεν έτσι που εγίναν τα πράματα, αλλά εν πιο ωραία έτσι όπως τα λαλούμεν! Ο γυναικείος πληθυσμός διαθέτει κάποια εξαιρετικά παραδείγματα! Μπορώ να πω ότι ξέρω 3-4 που εν έχουν έλεος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φορά είχα μια ψιλοπαρεξήγηση με έναν παρέα. Είχα κάμει ένα πείραγμα τζαι τζείνος έκαμε τάχα ότι ενοχλήθηκε, αλλά ήταν ούλλα οκέι. Τες επόμενες δυο βδομάδες έφταννεν στα αυτιά μου ότι εδερτήκαμεν, ότι εδώκαμεν πολλύ ξύλο τζαι ότι τωρά εν μιλιούμαστεν τζαι ερωτούσαν με ούλλοι να τους πω ήνταλως εξεκίνησεν ο καφκάς! :)