Είναι Θέμα DNA

Σήμερα έζησα πολλές αστείες στιγμές.

Πήγαμε οικογενειακώς στο ινστιτούτο γενετικής.

Εγώ, ο πατήρ και η μήτηρ αγκαζέ. Το τρίο Στούτζες!

Αποφασίσαμε να ψάξουμε το γενεαλογικό μας δέντρο για να δούμε αν το καρδιακό επεισόδιο που έπαθα τα Χριστούγεννα έγκειται σε κάποιο γενετικό σύνδρομο ή αν απλώς η μοίρα μου είναι σακατεμένη. Διότι στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να προσαρμόσω τη ζωή μου επάνω στις συνέπειες του συνδρόμου, ενώ στη δεύτερη απλά θα κάνω τον σταυρό μου και θα πω: «ο Θεός να βάλει το χέρι του!»

Για την ιστορία να σου πω ότι τελικά δεν πάσχω από κάποιο σύνδρομο, είναι όλα στον αέρα. Επομένως, βάζω τον σταυρό μου και εύχομαι ο Θεός να βάλει το χέρι του. Και όταν εννοώ να βάλει το χέρι του, δεν εννοώ να το βάλει εκεί που μου το βάζει μέχρι στιγμής!

Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι ενώπιον του γιατρού ξετυλίχθηκαν τραγελαφικές στιγμές. Αν ήμουν συγγραφέας σήριαλ, σήμερα θα είχα έτοιμο νέο επεισόδιο με τίτλο: «Στον γιατρό!»

Παρατήρησα ότι ο ασθενής μπροστά στον γιατρό που τον ανακρίνει για το ιατρικό του ιστορικό, αισθάνεται μια αμηχανία και ένα δέος τα οποία τον ωθούν στην έκφραση μεγάλων μαργαριταριών. Το παρατήρησα και από την ελάχιστη δικηγορική μου εμπειρία. Ρωτάς τον παθόντα μια καθαρά τυπική ερώτηση, του τύπου: «Πότε έγινε το δυστύχημα;» και αυτός αντί να σου πει μια απλή ημερομηνία, να τελειώνουμε, σου λέει την ιστορία της ζωής του! Π.χ. «Το δυστύχημα έγινε την τάδε ημέρα που ξύπνησα με κομμάρες, επειδή το προηγούμενο βράδυ φάγαμε πατσά και μας έκατσε βαρύς!»

Μπορεί τώρα ο επιστήμων να καταχωρίσει τέτοια πληροφορία στο κατηγορητήριο;

Απάντα άνθρωπέ μου σ’ αυτά που σε ρωτούν και άσε τα διηγήματα! Αλλά νομίζω είναι ψυχολογικό το ζήτημα. Ο παθών νομίζει πως βρίσκεται σε εκπομπή του Μικρούτσικου και βγάζει τα εσώψυχά του! Όσα πιο πολλά πει, τόσο περισσότερο θα κερδίσει τον οίκτο των τηλεθεατών! Αμ, δε! Απλώς πρήζει τους αδένες του γιατρού και αυτός τον γαμωσταυρίζει με την αποχώρησή του! Έτσι και σήμερα, οι γονείς μου έδωσαν ρεσιτάλ μπροστά στους έκθαμβους οφθαλμούς της γιατρού.

Παραθέτω λαμπρά στιγμιότυπα:

Γιατρός: (προσπαθεί να γεμίσει μια φόρμα για το οικογενειακό ιατρικό ιστορικό). Κύριε πατέρα του Anti-Christou, θυμάστε σε ποια ηλικία περπάτησε ο γιος σας;

Πα-τέρας: Στους 13 μήνες.

Γιατρός: Πολύ ωραία. Και σε ποια ηλικία πρωτομίλησε;

Πα-τέρας: Άργησε πολύ! Ου, θυμάμαι, του έλεγα «μίλα γιε μου κανονικά! Πες ‘φως’ αντί ‘φω’ τίποτα αυτός! Απ’ όλες τις λέξεις έκοβε γράμματα! Τι ζήσαμε κι εμείς…Δεν μας είπε ποτέ «πεινώ»! Απλώς μας έδειχνε το φαί και εμείς έπρεπε να καταλάβουμε ότι πεινάει. Βαριόταν να μιλήσει, ήταν τεμπέλης από τότε! Βέβαια, όταν στην ηλικία των τριών επιτέλους μίλησε, δεν ξανάβαλε γλώσσα μέσα του! Μας τρώει από τη γλώσσα, σκασμό δεν έχει (γελά με νοσταλγία). Αχ, είχα ένα φίλο τότε… τον Γιάννη, που του μάθαινε πώς να προφέρει το ‘Λούνα Παρκ’ γιατί το έλεγε ‘Λου Πακ.’ Μια φορά τον έπιασε και του είπε…

Anti-Christos: (διακόπτω απότομα την αναδρομή στα παιδικά μου χρόνια) Τρία! Τρία! Στην ηλικία των τριών μίλησα! Ένα αριθμό ζήτησε η γιατρός, πες τον να τελειώνουμε που συμπεριφέρεσαι σαν τη Ζουμπουλία την πρώτη φορά που κατέβηκε Αθήνα!

Γιατρός: … (συμπληρώνοντας τη φόρμα) Μάλιστα. Η μητέρα σας, δηλαδή η γιαγιά του Anti-Christou βρίσκεται εν ζωή;

Πα-τέρας: Μάλιστα, 85 χρονών γυναίκα! Αυτή θα μας θάψει όλους. Αφού να φανταστείς, παίζει χαρτί κάθε απόγευμα! Δεν της ξεφεύγει ο Φάντης Μπαστούνης, δεν της γελάς με τίποτε!

Anti-Christos: (του μιλώ μέσα απ’ τα δόντια) Ένα, ‘Ναι’ θα αρκούσε!

Για να συμπληρωθεί μια φόρμα Α4 φάγαμε 45 λεπτά σε εξιστορήσεις και εκ βαθέων εξομολογήσεις. Μόνο home videos με αναδρομές δεν δείξαμε! Όλα τα άλλα, τα είχαμε πρόχειρα! Μετά απ’ αυτό, και αφού συμπληρώσαμε το γενεαλογικό μας δέντρο με επιτυχία και το ιατρικό ιστορικό όλων, ήρθε η δική μου σειρά για one man show.

Η γιατρός κοίταζε συνοφρυωμένη την πατρική γραμμή και συμπέρανε ότι εξ αιτίας αυτής έπαθα το καρδιακό.

Γιατρός: Χμμ.. Η πατρική γραμμή ευνοεί τα καρδιακά επεισόδια, ενώ η μητρική γραμμή τους καρκίνους.

Anti-Christos: (προς τους γονείς με πλήρη απαξίωση) Μα τι αξιοζήλευτα γονίδια μου κληρονομήσατε!

Γιατρός: Δείξτε λίγη αισιοδοξία παρακαλώ! Ξέρεις πόσα παρόμοια γενεαλογικά δέντρα βλέπουμε εμείς εδώ καθημερινά; Το δικό σας είναι σχετικά νορμάλ. Έχω να σου δείξω ένα δέντρο ενός παιδιού δέκα χρονών, να φρίξεις. Τίγκα στις λευχαιμίες και τις εγκεφαλικές παθήσεις. Ξέρεις εσύ κανέναν άνθρωπο που να έχει το τέλειο DNA;

Anti-Christos: Ο Brad Pitt.

Γιατρός: Αυτός έχει άλλα!

Ant;i-Christos: Του κάνατε και αυτού το γενεαλογικό δέντρο εδώ;

Γιατρός: Έχει, αλλά δεν τα λέει!

Anti-Christos: Καλά, ας είχα το DNA του… και ας είχα κρυφά τα κουσούρια!

Γιατρός: Μπορώ σε παρακαλώ να μετρήσω το στήθος σου και το μέτωπό σου;

Anti-Christos: Ορίστε.

Γιατρός: Απ’ ότι βλέπω έχεις μεγάλη ευλυγισία. Και τα δάχτυλά σου είναι μακριά!

Anti-Christos: …Όπως και όλα μου τα κάτω άκρα!

Γιατρός: …

Μήτηρ: (ενοχλημένη, προσπαθεί να διασώσει το image μας) Κάνει χιούμορ!

Γιατρός: …

Anti-Christos: Με ερωτάτε, σας απαντώ!

Γιατρός: Όντως, πολύ μακριά δάχτυλα! …Ίσως αυτά να φταίνε για το ανεύρισμα.

Anti-Christos: Να μου τα κόψετε!

Γιατρός: (δεν μου δίνει σημασία) Δεν πειράζει, ουδέν κακόν! Πολλοί εκμεταλλεύτηκαν τα μακριά τους δάχτυλα για να γίνουν αθλητές ή βιρτουόζοι του πιάνου. Έπαιζες κάποιο όργανο;

Anti-Christos: Το πατροπαράδοτο!

Γιατρός: …

Anti-Christos: Από το πολύ το τάκα-τούκου μάκρυναν τα δάχτυλα κυρία μου!

Ντύθηκα και φύγαμε. Έφτιαξε η διάθεσή μου όμως, παρόλο που ξύπνησα με νεύρα, ήρθα σπίτι έβαλα μουσική από τα 90ς και τραγουδούσα σαν παλαβός, μέχρι προ ολίγου!