Το Σπίτι των Πνευμάτων

Από την περασμένη Δευτέρα, το Mega ξαναπροβάλλει τις «Τρεις Χάριτες» και όπως κατάλαβες είμαι όλη μέρα με ένα τηλεκοντρόλ στο χέρι και γράφω τα θρυλικά επεισόδια σε ψηφιακούς δίσκους. Μην αρχίσω τώρα να σου ξαναλέω για τις αναμνήσεις που μου ξυπνούν τέτοιου είδους σειρές. Έχεις πάρει χαμπάρι το πόσο συναισθηματικός είμαι με ό, τι αποθέωνα στα χρόνια της αθωότητας μου.

Τέλος πάντων. Σήμερα έδειξε το επεισόδιο που οι τρεις χάριτες προσκαλούν ένα πνεύμα στο σπίτι τους για να τους βρει ένα χαμένο βραχιόλι. Προκειμένου να επιτύχουν επικοινωνία έστησαν ένα «τραπεζάκι» με κεριά και την αλφαβήτα ώστε το πνεύμα να σχηματίζει με το ποτήρι τα γράμματα και τις λέξεις. Το σημερινό επεισόδιο ήταν τρομερά επίκαιρο, καθότι πρόσφατα άκουσα μια πέρα για πέρα αληθινή ιστορία την οποία και μοιράζομαι μαζί σας, στην κυπριακή διάλεκτο, για να αποδοθεί καλύτερα η ατμόσφαιρα.

Μια φίλη της μάνας μου, (ας την αποκαλέσουμε Μαρία), αποφάσισε να πάει σε ένα μέντιουμ, στη Λευκωσία, το οποίο τάχα κάνει download διάφορα πνεύματα:

Μέντιουμ: Χαίρετε! Πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;

Μαρία: Θέλω να μου φωνάξεις το πνεύμα της μάνας μου τζιαι να την ρωτήσεις γιατί δεν έρκεται πλέον στον ύπνον μου, ενώ παλιά εθώρουν την όνειρον κάθε φτομάδαν!

Μέντιουμ: Μάλιστα. Περιμένετε. (αρχίζει να διαλογίζεται και να μουγκρίζει) Μμμμμ!

Μαρία: Τι ‘ναι;

Μέντιουμ: Μμμμμ! Μμμμμ! (αρχίζει να στροβιλίζει ελαφρώς το κεφάλι της!) Θωρώ τη μάνα σου! Έχει πολλή δουλειά. Εν μπορεί να μιλήσει τωρά!

Μαρία: Ίντα μπου κάμνει τζιαι έσιει δουλειά;

Μέντιουμ: (με κλειστά μάτια και με αργή ομιλία) Έσιει πολλή δουλειά τωρά, εν μπορεί να μιλήσει!

Μαρία: Μα περιπάιζει μας σιόρ; Πε της να ‘ρτει θκυο λεπτά να τη ρωτήσω κάτι!

Μέντιουμ: Εν έρκεται. Νέφκω της να έρτει, αλλά παίζει πελλόν! Πε μου; Η μάμμα σου είσιεν μιαν αρφήν που την επρόσεχεν όταν ήταν άρρωστη;

Μαρία: Ναι!

Μέντιουμ: Ε, τούτη μπορεί να μιλήσει αν θέλεις να της φωνάξω…

Μαρία: Όϊ. Εγώ ήρτα δαμέ για τη μάνα μου!

Μέντιουμ: Ε, ίντα μπου να σου κάμω, εν μπορεί να μιλήσει τωρά. Έσιει πολλήν δουλειά!

Ούτε τηλεφωνήτρια να ήταν το μέντιουμ! Και ποτέ δεν θα μάθουμε τελικά τι είδους δουλειά κάνει η μάνα της Μαρίας στον παράδεισο. Όπως δεν θα μάθουμε ποτέ, πώς το μέντιουμ γνώριζε την ύπαρξη της θείας! Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Πάντως η στιχομυθία είναι πέρα για πέρα αληθινή και αν ξέρεις και το άτομο στο οποίο αναφέρομαι γίνεται ακόμη πιο αστεία. Φίλη μας! Ναι, έχεις δίκαιο αγαπητέ αναγνώστη, έχουμε οικογενειακώς τον μαλακό-μαγνήτη. Αλλά και πάλι, δεν εκπλήσσομαι ιδιαίτερα, καθότι σε όποιαν αναφέρω αυτή την ιστορία, έχει και η ίδια μια παρόμοια ιστορία να μου διηγηθεί από «τραπεζάκια» με πνεύματα που άκουσε ή έζησε.

Δουλειά δεν έχουν να κάνουνε οι γκόμενες, γυρνάνε από χαρτορίχτρες σε καφετζούδες και από μέντιουμ σε φακίρηδες. Και όχι τίποτε άλλο, πληρώνουν και €40 τον καφέ! Ε, εντάξει, αν σκεφτείς ότι σχεδόν τόσο τον χρεώνουν και στις καφετέριες, πάω πάσο.