Lost

Δηλώνω φοβερά απογοητευμένος και στεναχωρημένος.

Δεν τα κατάφερα -για δεύτερη φορά- να πάρω μια δουλειά που έβαλα στο μάτι τέσσερα χρόνια τώρα, και η οποία θα μου έλυνε το 95% των προβλημάτων μου. Είναι η δεύτερη φορά που φτάνω τόσο κοντά στην πηγή και δεν πίνω νερό. Θα μου πεις, κομμένο είναι από το καλοκαίρι. Και τις δυο φορές κόπηκα στη συνέντευξη! Και να πεις ότι το μπλα-μπλα δεν είναι το δυνατό μου σημείο;

Αλλά φίλε μου, συνέντευξη ήταν αυτή; Από Δίκη πέρασα! Κακουργιοδικείο και βάλε! Ούτε για τα μελλοντικά μου σχέδια με ρώτησαν, ούτε για το κλίμα που επικρατεί στα παρασκήνια, ούτε ποιους συναδέλφους μου ξεχωρίζω, ούτε αν έχω φιλίες στον χώρο. Τίποτα, όλο κάτι νομικίστικα!

Δεν θα επικαλεστώ διαπλοκές, ούτε κομματικές παρεμβάσεις. Επικαλούμαι τη μαύρη μοίρα μου! Μ’ ακούς μαύρη μοίρα; Ούτε με το καλύτερο λευκαντικό δεν ξασπρίζεις! Πρέπει να σου κάμω laser! Αλλά ερρίφθη ο κύβος, φίλε μου! Ερρίφθη επάνω στο κεφάλι μου και μου έδειξε τον σωστό τον δρόμο που μ' έχει χρόνια διαλέξει! Κλείνω κάτι άλλες εκκρεμότητες μέχρι τον Ιούνιο και έφυγα για πάντα! Θα μου πεις, όλος ο κόσμος επιστρέφει λόγω της κρίσης, εσύ που θα πας;

Όπου έβρω!
(Στις Βρυξέλλες μάλλον θα πάω. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι εγώ δεν είμαι κατά βάθος typical Κυπραίος;)

Δεν είναι τα λεφτά, ούτε η προοπτική! Είναι όλα τα άλλα που με νευριάζουν εδώ στην Κύπρο. Μόνο για τους φίλους μου λυπάμαι, που δεν θα τους χαίρομαι όποτε θέλω, αλλά σαμπώς και τους χαίρομαι τώρα; Πως τα καταφέρνουμε και είμαστε όλοι busy στην χώρα του τίποτα δεν καταλαβαίνω! Άσε που όσο σπούδαζα είχα την αίσθηση πως είχα πιο ουσιαστική επικοινωνία μαζί τους (και μην το πάρετε στραβά/προσωπικά όσοι με διαβάζετε).

Έφυγα! Και όσο θα λείπω να μην βάζετε το χέρι σας στην πρίζα, ούτε να ανοίγετε σε αγνώστους! Και να φύγετε και εσείς! Πριν μεγαλώσετε! Είμαστε πολύ μικροί για να αραχνιάσουμε κι άλλο! Πάρτε τα μπογαλάκια σας και δρόμο! Μόνο αν μένετε εδώ για να διατηρήσετε την ελληνικότητα της Κύπρου δέχομαι την άρνηση σας να φύγετε. Κατά τα άλλα σιγά το νησί! Στο νησί του Lost σου περνούσε ο καρκίνος, εδώ έρχεται και σε βρίσκει! (By the way, σκέφτηκα τρελό σενάριο τώρα, αλλά θα το αναπτύξω άλλη φορά.)

Μια φορά, το blogging από το εξωτερικό έχει περισσότερο ενδιαφέρον! Αν μάλιστα βάλεις ίντερνετ και νόβα είναι σαν να μην έφυγες. Συνδυάζεις ελληνική κουλτούρα με πολιτισμένο περιβάλλον και γερνάς αργότερα.

Προς το παρόν:
Ασσιχτίρ! Δεν το είπα εγώ ότι το 2009 θα μπει ανάποδα;