Τα 7 Κακά της Μοίρας μου

Η Dr.Spock με παρακάλεσε να γράψω 7 αλήθειες για τον εαυτό μου, στα πλαίσια ενός παιχνιδιού που παίζουν κατά καιρούς οι bloggers μεταξύ τους. Θεωρώ αχρείαστο αυτό το παιχνίδι. Μέσα στα τρία χρόνια που μπλογκάρω έχω γράψει τα άπειρα για μένα, και τώρα είναι αχρείαστο να συνοψίσω τα best of σε 7 αλήθειες. Αλλά, ούτως ή άλλως, με πήρατε χαμπάρι, γνωρίζετε ότι τρελαίνομαι να περιαυτολογώ (προσπαθώ να το περιορίσω βέβαια), επομένως θα αδράξω την ευκαιρία…

*Αν η ζωή μου γυριζόταν ταινία, θα ήθελα στους τίτλους να παίζει το ‘Ψυχεδέλεια’ της Βίσση. Λέω «θα ήθελα,» διότι στην πραγματικότητα άλλο τραγούδι μου ταιριάζει, το οποίο δεν θα σας το αποκαλύψω. Εύχομαι όμως, μέχρι να πεθάνω να γυρίσει ο τροχός και να μπορεί να παίξει για soundtrack το ‘ψυχεδέλεια!’

*Δεν έχω δοκιμάσει ναρκωτικά, ούτε καν τσιγάρο!

*Θεωρώ τις Κινέζες άσχημες, ενώ έχω απωθημένο να πάω με μαύρη (ωραία μαύρη, τονίζω. Όχι μαύρη και γέριμη!)

*Πιστεύω στην ύπαρξη της μοίρας. Βασικά, πιστεύω στην «τηλενουβέλα.» Η ζωή μας είναι μια σαπουνόπερα που έγραψε ο Θεός, ο οποίος μας παρακολουθεί από ψηλά και σπάει πλάκα. Ναι μεν είμαστε αυτόβουλοι, αλλά και αυτό ήταν μια πρόβλεψη, μια «γενναιοδωρία» του Θεού. Επομένως, είμαστε υποχείρια του. Κατά τα άλλα, δεν πιστεύω στον Θεό. Μόνο στις επιστήμες. Αν έπρεπε όμως να πιστέψω σε κάποια θρησκεία, αυτή θα ήταν το δωδεκάθεο που έχει πλάκα και έκαναν σεξ με τη σέσουλα.

*Η αγαπημένη μου φαντασίωση είναι καθηγητής – μαθήτρια και διευθυντής – γραμματέας με ταγιέρ και stockings. Παρόλα αυτά, θεωρώ οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή που δεν είναι αποτέλεσμα αγάπης και τρυφερότητας ως τρισκατάρατη και άξια λιθοβολισμού.

*Θεωρώ πως είμαι μεγάλος επιδειξίας και ψώνιο. Όλη αυτή η υπερέκθεση από δω, αυτή η ασυμάζευτη εξομολόγηση που έχει πάρει διαστάσεις εθνικού διαγγέλματος πιστεύω ότι εξυπηρετεί μια αβάσταχτη και βαθύτερη μου ανάγκη για επίδειξη. Αλλά, θεωρώ ως ελαφρυντικό το ότι έχω επίγνωση σε σχέση με τους υπόλοιπους 600.000 της νήσου που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι τους γίνεται! Και σημειώστε, δεν έχω λάβει μέρος σε τηλεπαιχνίδι, ούτε σε ριάλιτι, ούτε καν στις ειδήσεις δεν με έχουν αναφέρει (Ακόμα!).

*Τα ισπανικά τα μαθαίνω επειδή ο μεγάλος μου έρωτας ήταν ισπανόφωνη και μου έμεινε το κουσούρι. Το μουνί σέρνει καράβι, εμένα στα θρανία δεν θα έσερνε;

*Εκνευρίζομαι με τον κόσμο που παίρνει σοβαρά τον εαυτό του, που δεν αυτοσαρκάζεται. Με νευριάζουν όσοι νομίζουν πως η ζωή είναι κάτι παραπάνω από ένας ρόλος προκαθορισμένος για όλους μας. Δεν μπορείς να παίρνεις σοβαρά τη ζωή στη Λευκωσία, όταν εκατομμύρια στην Αφρική πεθαίνουν από ασιτία, από ιούς, όταν ο Αμαζόνιος αποψιλώνεται, όταν κυβερνά ο Χριστόφιας, όταν η Βανδή θεωρείται τραγουδίστρια, όταν το μοναδικό σου entertainment είναι οι αίγια η φούξια και τα τραγικά του Τσιάκκα. Η ζωή έχει πλάκα, και δεν τη σώζει καμία οδοντόπαστα ψεύτικου χαμόγελου fluoride!

Και κάτι άσχετο, αλλά το έμαθα και με χαροποίησε: η Καλομοίρα επιστρέφει!