Πώς τη λεν τη Βαζελίνη Τούρκικα;

Μου τηλεφώνησαν προ ολίγου να με ρωτήσουν αν ενδιαφέρομαι να μου αποστείλουν τα αποτελέσματα μιας έρευνας στην οποία έλαβα μέρος πριν δυο χρόνια. Τον Φλεβάρη του 2006, έκανα την καρδιά μου πέτρα και έλαβα μέρος σε μια έρευνα για το κυπριακό πρόβλημα και τις σχέσεις «Ελληνοκυπρίων» και «Τουρκοκυπρίων.» Το έκανα καθαρά για να εξυπηρετήσω μια φίλη, καθότι όπως γνωρίζετε τα απογεύματα μου υπνώττω και αδυνατώ να ασχοληθώ με μαλακίες. Εν πάση περιπτώσει, βρέθηκα με την κοπέλα στο Costa για καφέ και μου πήρε τη συνέντευξη.

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης οι λέξεις «Τουρκοκύπριος» και «Ελληνοκύπριος» επαναλαμβάνονταν σε ηλίθιο βαθμό και μου έκαναν τα νεύρα χορδές. Αναγκάστηκα να διακόψω τη συνέντευξη για να της διευκρινίσω πως για μένα ο όρος Ελληνοκύπριος και Τουρκοκύπριος είναι η βλακεία στο τετράγωνο και κακώς χρησιμοποιούνται.

 

Επειδή μοιραζόμαστε το ίδιο κράτος δεν σημαίνει ότι είμαστε το ίδιο έθνος. Και εν πάση περιπτώσει, τόσα χρόνια στα ξένα δεν γνώρισα κανέναν ευρωπαίο να μου συστήνεται ως: Βρεττανό-Σκωτσέζος ή Ουαλλό-Βρεττανός, ούτε ως Φλαμανδό-Βέλγος! Τέτοιες ηλίθιες πατέντες μόνο εμείς τις λανσάρουμε και αποπροσανατολίσαμε άπαντες από την πραγματική μας ταυτότητα. Στην Κύπρο ζουν Έλληνες και Τούρκοι! Δεν υπάρχουν Ελληνοκύπριοι, ούτε Τουρκοκύπριοι. Υπάρχουν Κύπριοι αλλά και πάλι ο όρος είναι γενικευμένος (διότι μπορεί άνετα να καλύπτει και έναν Αμερικάνο που πήρε την κυπριακή υπηκοότητα. Οπότε δεν πιάνεται, δεν τον λες Κύπριο που να τρώει σούβλα πρωί-μεσημέρι-βράδυ). 

 

Τέλος πάντων, αυτή μου η παρένθεση ξένισε την συνεντευξιάζουσα αλλά φυσικά, δεν μπορούσε να εκφέρει άποψη, καθότι όφειλε να παραμείνει αντικειμενική μέχρι το τέλος του project της.

 

Όταν τέλειωσε το νταβαντούρι, ήπιαμε την πορτοκαλάδα μας και της ζήτησα off the record να μου ξεδιπλώσει τις δικές της απόψεις επί του θέματος. Κούνησε το κεφάλι της απογοητευμένα και δήλωσε το έξης:

 

«Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, η μόνη που μου συμπαραστάθηκε ήταν μια φίλη μου Τουρκοκύπρια!»

 

Στο λαιμό να σου κάτσει η πορτοκαλάδα! Ιδού κόσμε η λογική του λαού μας! Κρίνουμε τα ελληνοτουρκικά στο 'σικκιμέ!' Βάσει του πόσο μας στάθηκε μια Τουρκάλα όταν μας έφαγε τον γκόμενο κάποια άλλη! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Σε λίγο θα φιλέψουμε και με τους κατακτητές επειδή ένας άλλος Έλληνας μπορεί να μας μούντζωσε στα φανάρια! Και θα βγαίνουμε να λέμε: «Εγώ το μόνο που ξέρω, είναι ότι στους κύριους δρόμους μόνο οι Τούρκοι μου επιτρέπουν να εισέλθω!» Και γι’ αυτό αξίζουν να μας καβαλικέψουν (κι’ άλλο).

 

Με παρόμοια κριτήρια θα ψηφίσει ο λαός και αύριο-μεθαύριο στις εκλογές. Χωρίς κανένα εθνικό ή ιστορικό κίνητρο. Και μετά μου λέτε, γιατί βγαίνω από τα ρούχα μου Τεταρτηριάτικα...