Αθήνα Backstage

Μια χαρά μου έκατσε η Αθήνα το σαββατοκύριακο. Έζησα γεγονότα ενός μηνός σε 48 ώρες, τώρα χρειάζομαι και επίσημα διακοπές. Χλωμό το βλέπω όμως, καθώς η εβδομάδα που διανύουμε είναι κρίσιμη και αναμένονται βροχές και καταιγίδες από πάσα κατεύθυνση.

Σας παραθέτω τα highlights που μπορώ να αποκαλύψω. Για τα υπόλοιπα φροντίστε να με εξαγοράσετε. Λοιπόν.

1) Το «Σ’ αγαπώ, σε λατρεύω, χωρίζουμε» το είδαμε κατά λάθος. Δεν βρίσκαμε εισιτήρια στο θέατρο που θέλαμε και συμβιβαστήκαμε μ’ αυτό. Πολύ ευχάριστη έκπληξη ομολογώ. Η Βίκυ Σταυροπούλου ενσαρκώνει ρόλους που τις πάνε γάντι και μας έδωσε αυτό ακριβώς που περιμέναμε. Οι musical πινελιές να έλειπαν και θα μιλούσαμε για μια εξαιρετική παράσταση. Βέβαια, το έργο είναι γραμμένο από Άγγλους, οπότε οι μουσικές επιλογές τύπου ‘πιάνο-σαξόφωνο’ είναι αναπόφευκτες. Στην ελληνική τους έκδοση δεν μου έκατσαν καλά. Εν πάση περιπτώσει, thumbs up για το ‘Εμπορικόν.’

2) Την Κυριακή είδα το «Φούστα-Μπλούζα» των Ρέππα-Παπαθανασίου, καθαρά για λόγους τιμητικούς, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε οι «Τρεις Χάριτες» ακόμη με κατατρέχουν. Έκτοτε, ελάχιστες δουλειές τους ξέφυγαν από το αναμενόμενο τύπο χιούμορ που χρησιμοποιούν. Για κάποιον μάστερ του είδους οι δουλειές τους αποτελούν ένα αχταρμά από τα best of των 3 χάριτων. Τέλος πάντων, το έργο έβγαζε γέλιο αν και εγώ εξακολουθούσα να βλέπω στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών την Όλγα, τη Μαρία και την Ειρήνη.


3) Στο κλαμπ που πήγαμε το Σάββατο πέρασα άψογα. Υπήρχε ένα feeling στην ατμόσφαιρα, παρόμοιο με εκείνο που είχαν οι πρώτες οργανωμένες εξόδοι το 2000 στο Ζοο. Κάναμε άπλετα καραγκιοζιλίκια και το ευχαριστηθήκαμε. Στις 6:00 το πρωί το διαλύσαμε και να φανταστείτε, εκείνη την ώρα είχε κόσμο έξω που περίμενε να μπει να διασκεδάσει!

4) Δεν ψώνισα τίποτα εκτός από τρία βιβλία και ένα διπλό CD.


5) Ελάχιστους φίλους πρόλαβα να δω, και αυτούς με το άγχος του χρονομέτρου στο χέρι. Πάντως, είχαν όλοι λαχταριστές σεξουαλικές ιστορίες να διηγηθούν.

6) Στην επιστροφή για Λάρνακα, πες το πεπρωμένο, πες το καθαρή τύχη, με έβαλαν να κάτσω στις θέσεις των VIP στο αεροπλάνο. Συνταξίδευα με τους C:Real και την καρακουκλάρα Ειρήνη Δούκα, ενώ οι διπλανοί μου ήταν ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και η Δέσποινα Ολυμπίου! Φυσικά, ζήτησα αυτόγραφο γι’ αυτούς που πρέπει, ενώ άνοιξα και συζήτηση με την Ολυμπίου. Μη ξέροντας τι να πω για να ανοίξω συζήτηση της είπα: «Είσαι πιο όμορφη από κοντά!» Δεν φάνηκε να της αρέσει η διαπίστωση. Με ρώτησε και μένα διάφορα αδιάφορα, ενώ ο Χατζηγιάννης φόρεσε κουκούλα, γυαλί ηλίου και έγειρε στο παράθυρο να κοιμηθεί. Το έκανε εμφανές ότι δεν ήθελε μπούρου-μπούρου. Πάλι καλά που πρόλαβα και του ζήτησα το αυτόγραφο πριν κατεβάσει εντελώς τα μούτρα του. Κίκο μου, μολών λαβέ!

7) Στην πτήση της επιστροφής ο καιρός ήταν χάλια, το αεροπλάνο κουνιόταν (αφού το ξέρουν ότι μονίμως κουνάει πάνω από τη Ρόδο, τι θέλουν και ακολουθούν συνέχεια αυτό το δρομολόγιο;) και λίγο έλειψε να φάει η Ολυμπίου στη μούρη κρουασάν και χυμό πορτοκάλι σε συσκευασία εμετού!