Οι Δολοφονίες των Παρθένων

Τον τελευταίο καιρό με το που πάω να κλείσω τα μάτια μου, κατακλύζεται το μυαλό μου με θέματα και σκέψεις, και αναγκάζομαι να σηκωθώ να τα γράψω πριν τα ξεχάσω. Μιλάμε για μαρτύριο να ανοίγεις τον υπολογιστή μες τα σκοτάδια για να ικανοποιήσεις το φαν κλαμπ σου… Λοιπόν! Μπαίνω στο θέμα αμέσως γιατί δεν ξέρω ποιος θα ξυπνήσει αύριο στις εφτά!

Πάνω που πίστεψα πως παρθένο έμεινε μόνο το ελαιόλαδο έγινε η μέγιστη ανατροπή! Φέτος γνώρισα τουλάχιστον 15 παρθένες! Δηλαδή, δεν τις γνώρισα ακριβώς, απλώς γνώρισα δυο-τρεις κοπέλες ανέγγιχτες, οι οποίες αντίστοιχα διαθέτουν άλλες πέντε-έξι φίλες ομοιοπαθείς. Ή καλύτερα…Μη παθείς! Πού κρυβόσαστε τόσο καιρό, ήθελα να’ ξερα!

Και δεν εννοώ παρθένες του Δημοτικού ή του γυμνασίου. Σας μιλάω για παρθένες που βλέπουν τα πρώτα -άντα να τους κλείνουν το μάτι! Απίστευτο; Να πιστέψω δηλαδή ότι τόσα χρόνια δεν βρέθηκε μισός άντρας να τις βγάλει στο κουρμπέτι; Αποκλείεται! Εδώ στο Καραϊσκάκη να πας τη Κυριακή και να φωνάξεις «Θέλω κάποιος να με τρατάρει!» θα βρεθούν εκατοντάδες εθελοντές! Επομένως, το πρόβλημα δεν έγκειται στη λειψανδρία αλλά στο μυαλό τους!

Για να είμαι ειλικρινής, οι παρθένοι μου είναι συμπαθείς. Θεωρώ πως είναι συγκινητικό να βλέπεις κάποιους ανθρώπους να ανάγουν το σεξ σε επίπεδο τελετής και να το φυλάνε για το ‘δέκα το καλό,’ αλλά ξεχνάμε δυστυχώς πως σ’ αυτή τη ζωή οι τράπουλες είναι σημαδεμένες! Κοίτα ποιος μιλάει θα μου πείτε, εσύ που ανέκαθεν ήσουν υποστηριχτής του Θεού έρωτα και του 'αγνού και τρυφερού σεξ! Έχετε δίκαιο, αλλά γηράσκω και αλλάζω (Με πλάγιο τρόπο προσπαθώ να σας πω ότι κατήντησα ένας πορνόγερος). Τέλος πάντων, υπογραμμίζω πως στην τελική, ο παρθενικός υμένας βρίσκεται μόνο στο μυαλό σας και πουθενά αλλού!

Τί θέλω να πω;! Κάτσε να το εκφράσω σωστά καθότι είναι λεπτό το ζήτημα:

Έστω πως είσαι 30 χρονών κοπέλα, αλλά δεν είδες το δικό σου γεννητικό όργανο ούτε στον καθρέφτη. Κάθεσαι όμως και το τρίβεις κάθε βράδυ και φαντασιώνεσαι παρτούζες, όργια, σκηνικά με ιερωμένους, καθηγητές, πυροσβέστες, έγχρωμους, κίτρινους, κουτσούς, στραβούς και λεσβιακά. Πόσο παρθένα σε κάνει αυτό; Μηδέν! Σε κάνει καραπουτανάρα που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει!

Επίσης, έστω πως είσαι 30 χρονών κοπέλα, αλλά έχεις ένα σταθερό δεσμό από τον καιρό του λυκείου και έκτοτε δεν γύρισες να δεις άλλο άντρα. Έχεις μια φυσιολογική, περιοδική σεξουαλική σχέση των τριών-τεσσάρων φορών την εβδομάδα αλλά οι στάσεις που τιμάς περιορίζονται στις Χριστιανικές ορθόδοξες, αποστρέφεσαι τις βωμολοχίες, τις φαντασιώσεις και αποκαλείς το σεξ ‘πράξη.’ Μα το Θεό! Ό,τι και να μου λες, παρθένα γεννήθηκες, παρθένα θα πεθάνεις!

Και το ίδιο ισχύει φυσικά και για μας τους άντρες. Προσωπικά, θεωρώ πως ακροβατώ επικίνδυνα μεταξύ των δυο άκρων και δεν με συγχαίρω καθόλου γι’ αυτό. Αλλά κάνω φιλότιμα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση και τα κίνητρα μου ήσαν πάντοτε ειλικρινή και ακραιφνή. Παρόλα αυτά, προσπαθώ να πω ότι δεν υπάρχουν παρθένα κορμιά, παρά μόνο παρθένα μυαλά.

Οι ιερείς πηδάνε αβέρτα, οι περισσότεροι μάλιστα σπέρνουν τα παιδιά σαν στάρια, αλλά δεν θεωρώ πως θα καταφέρουν ποτέ να ξεπαρθενέψουν. Από την άλλη, πέστε μου πόσο σας έπεισε η Britney Spears για το απόρθητο του φρουρίου της, ειδικά τις εποχές που πρωτοεμφανίστηκε (και που ήταν όντως παρθένα – λέμε τώρα).

Κάνε μου τη χάρη! Απενεχοποιήσου πριν να βγάλει αράχνες...το μυαλό σου!