Ούτε με Σφαίρες

Βρέχει από το πρωί. Δεν ξημέρωσε σήμερα. Χουχουλιάζω μες το quilt. Έβαλα mp3 να παίζουν, άναψα το νέο μου φωτιστικό, έριξα μια απολαυστική κλανιά, σαν ριπή σφαίρας. Μύρισε ο τόπος κεφαλοτύρι. Σκέφτομαι...

Θέλω μετά τα τριάντα να μπω σε μια τάξη. Μου μένουν άλλα τέσσερα χρόνια στα οποία γουστάρω να πηγαίνω περιοδείες με το boyband στα νησιά και όπου αλλού μας θέλουν στην Ευρώπη. Keep dreaming θα μου πείτε, αλλά ακόμη και αυτό το δικαιούμαι...

Με πειράζει που ζω στον κόσμο μου ώρες-ώρες. Οι φίλοι μου για μένα είναι ένα αποθεωμένο boyband, οι γκόμενες που γούσταρα ήταν πάντα σταρ διεθνούς βεληνεκούς, εγώ ήμουν πάντα δημοσιογράφος ‘access all areas’ και οι συνεντεύξεις που έπαιρνα δημιουργούσαν κατάφωρο παρασκήνιο. Δεν ξέρω γιατί απολαμβάνω αυτή την γυάλινη σφαίρα μέσα στην οποία ζω, αλλά κάτι μου λέει ότι είναι πολύ καλύτερη από την άλλη, την υδρόγειο...

Έτσι όπως ξαπλώνω και βλέπω την κάτω δεξιά άκρη του μαξιλαριού μου, μοιάζει με ρόγα βυζιού. Χι! Έχε χάρη που βαριέμαι να φτύνω πούπουλα μες τα άγρια μεσάνυχτα!

Δεν μπορείς να υποχρεώσεις κανένα και καμία να σε αγαπήσει. Κάποτε απαιτούσα όπως λάβω όσα έδωσα. Λάθος! Στο τέλος έγινα απλά ενοχλητικός. Τελικά μου τοκίστηκε ό,τι δεν μου χαρίστηκε. Αλλά τι να κάνεις... Σε μια άλλη ζωή θα τιμωρηθείς! (Όχι εγώ, εσύ!) Θέλω να δω μια σφαίρα να διαπερνά το μυαλό σου!

Σήμερα στο περιοδικό μου είπαν ότι μπορεί να απέρριψαν τη στήλη μου, αλλά θα φωτογραφηθώ για το εξώφυλλο του περιοδικού μαζί με μια Ινδή συμμαθήτρια μου. Φυσικά και δέχτηκα. Η επόμενη φορά που προβλέπω να εμφανιστώ σε έντυπο θα είναι στα ‘κοινωνικά,’ κάτω από τους γάμους και τα βαφτήσια... Ξέρετε...

Μας θέλουν να φωτογραφηθούμε ανέμελα και ευτυχισμένα μέσα σε ένα πάρκο για να δείξουν τo universality του περιοδικού. Εμένα σαν διαφήμιση της Unicef μου ακούγεται, τρέ μπανάλ. Σταμάτησα όμως να φέρνω συνέχεια ενστάσεις. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα να μας φωτογραφήσουν γυμνούς. Να βάψουν με μπογιά τα βυζιά της Ινδής σαν δυο υδρόγειες σφαίρες και εγώ από πίσω της να τα κρατάω. We’ve got the world today! Πάρε όσο universality θες!

Χιχι ! Ή το άλλο ! Να βάψουν τις δικές μου μπάλες σαν υδρόγειες σφαίρες και να μου τις κρατά η Ινδή. Έτσι δίνουμε ένα πιο δυναμικό μήνυμα. We’ve got the world indeed, και είμαστε και περιοδικό με αρχίδια!

Συγγνώμη αν προσβάλλω την αισθητική σας με όλα αυτά. Αλλαγή θέματος: Ο πρόεδρος Μπους αποφάσισε να κάτσει στο τραπέζι των συνομιλιών με Ιράν και Συρία. Καλύτερα;

Ωπ! Ωραίο τραγούδι! When I find myself in times of trouble, mother Mary comes to me, speaking words of wisdom, let it be… nanana… (Στέκομαι πάνω στο κρεββάτι, φοράω μόνο μποξεράκι, κάνω την βούρτσα μικρόφωνο, με βλέπουν και τα απέναντι blocks…)

Λετ ιτ μπι, λετ ιτ μπιιιιι, δερ γουιλ μπι αν άνσερ, λετ ιτ μπι, λετ ιτ μπι.... Γουίσπερ γουέρντς οφ γούϊσντομ, λετ ιτ μπιιιιιιι.

Έκλεισα το πορτατίφ. Καληνύχτα.